Στη συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εξέδρα", ο Βέλγος επιθετικός μιλάει για τις πρώτες μέρες του στον Ολυμπιακό, για τη θέση που αγωνίζεται, αλλά και για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Επιπλέον αναφέρθηκε στην Αθήνα ως πόλη σε σύγκριση με το Σεντ Ετιέν, ενώ μίλησε και για τον συμπατριώτη του, Ούρκο Πάρντο.

Αρχικά, τόνισε το πόσο θέλει να παραμείνει στους "ερυθρόλευκους": " Δεν ελπίζω παρά μόνο ένα πράγμα: να ενεργοποιήσει ο Ολυμπιακός την οψιόν αγοράς τον Ιανουάριο και η Σεντ Ετιέν να μην ανεβάσει την τιμή. Δεν θέλω να επιστρέψω στους "στεφανουά". Το ότι έφυγα από τη Λιλ και πήγα σε αυτόν το σύλλογο αποδείχθηκε τελικά ότι ήταν κάτι καλό που έγινε κακό. Όταν δεν είσαι καλά, δεν υπάρχει κανείς για να σε βγάλει από την τρύπα. Πρέπει να είσαι δυνατός ψυχολογικά. Στη Σεντ Ετιέν όλα πήγαιναν τόσο άσχημα που στο τέλος της σεζόν αποφασίσαμε από κοινού ότι το καλύτερο για όλους ήταν να φύγω. Είχα προοπτικές σε Γερμανία, Αγγλία και Γαλλία. Αλλά ήθελα να φύγω μακριά απ' όλα, για να ελευθερώσω το πνεύμα μου. Ένιωσα μεγάλη πίεση, δεν ήμουν χαρούμενος. Ήμουν διακοπές με τη σύντροφό μου όταν μου πρωτομίλησαν για το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού. Αμέσως μπήκα σε πειρασμό να δοκιμάσω αυτήν την περιπέτεια. Έφυγα στο άγνωστο, χωρίς καν να πάρω πληροφορίες. Δεν ήξερα σχεδόν τίποτα γι' αυτήν την ομάδα".

Στη συνέχεια μίλησε για την αλλαγή στον τρόπο σκέψης του σχετικά με το ποδόσφαιρο: " Πριν, ήμουν λίγο τρελός. Είχα ό,τι ήθελα και έκανα ό,τι να 'ναι. Ποτέ δεν είχα κάποιο πρόβλημα. Όταν κάτι δεν πήγαινε καλά, το έριχνα στους άλλους. Μέχρι που μια μέρα, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη μου και είπα στον εαυτό μου: "Κι αν ήσουν εσύ το πρόβλημα;". Είχε έρθει η ώρα".

Αναφερόμενος στον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Ευρώπη, είπε: " Αποκλειστήκαμε στο Europa League από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο προπονητής έφυγε, νωρίτερα είχε φύγει και ο πρόεδρος και ήρθαν 14 καινούργιοι παίκτες. Σκέφτηκα ότι πήγαινα ολοταχώς για να ξαναζήσω όλα τα άσχημα που είχα συναντήσει στη Σεντ Ετιέν. Ευτυχώς, ήμουν τραυματίας και δεν πλήρωσα τα σπασμένα γι' αυτήν την περίοδο".

Για την ήττα στην πρεμιέρα από τον Ηρακλή, τόνισε: " Ο Ολυμπιακός είναι ένας σύλλογος που έχει συνηθίσει να νικάει. Όταν χάσαμε το πρώτο ματς, νόμισα ότι χάσαμε το πρωτάθλημα. Όλοι περπατούσαν κοιτώντας κάτω".

Όσον αφορά στη θέση που αγωνίζεται, είπε: " Η διαφορά είναι ότι εδώ παίζω στην κορυφή και όχι στα άκρα. Έχω τον Ριέρα στα αριστερά μου και τον Ρόμενταλ στα δεξιά μου. Μερικοί κατηγορούν τον προπονητή μας ότι είναι πολύ επιθετικογενής. Αλλά στην Ελλάδα δεν είναι όπως στη Γαλλία. Σπάνια θα δείτε 0-0. Εδώ όλοι παίζουν για τη νίκη. Αυτή η νοοτροπία μου ταιριάζει απόλυτα".

Για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, είπε: " Νόμιζα ότι είχα ζήσει τα πάντα με το ντέρμπι Σεντ Ετιέν-Λιόν, αλλά αυτό το ματς τα ξεπερνάει όλα. Οι αντίπαλοι οπαδοί πετούσαν μέχρι και κλειδιά στον αγωνιστικό χώρο. Την παραμονή του αγώνα κοιμηθήκαμε στο προπονητικό κέντρο. Μόλις βγήκαμε, είδαμε 7.000 οπαδούς μας να δημιουργούν κολασμένη ατμόσφαιρα, ανάβοντας καπνογόνα μπροστά από τα κιγκλιδώματα. Μας συνόδευσαν μέχρι το γήπεδο σαν να είχαμε κερδίσει το πρωτάθλημα. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Από την άλλη, τα πράγματα δεν πάνε πάντα τόσο καλά. Στην επιστροφή μας από το Τελ Αβίβ, μετά τον αποκλεισμό, το κλίμα ήταν τεταμένο. Μου διηγήθηκαν ότι πέρυσι, οπαδοί του Παναθηναϊκού επιτέθηκαν στο πούλμαν μας. Πέταξαν βόμβες μολότωφ ενώ οι παίκτες ήταν μέσα. Για να παίξεις μπάλα στην Ελλάδα, πρέπει πραγματικά να μην είσαι ψυχολογικά εύθραυστος".

Δεν παρέλειψε να κάνει και σύγκριση της Αθήνας με το Σεντ Ετιέν: " Εκεί είναι εξοχή. Εδώ είναι μια τεράστια πόλη. Ευτυχώς, μένω δίπλα στη θάλασσα, στη Βάρη. Είναι 40 λεπτά από την Αθήνα, όταν δεν έχει πολλή κίνηση. Ως παίκτης, πρέπει να αποφεύγω να βολτάρω πολύ στην πόλη, διότι οι άνθρωποι είναι πολύ φανατισμένοι. Ακόμα κι αν μέχρι στιγμής μου έχουν ζητήσει μόνο φωτογραφίες και αυτόγραφα. Ωστόσο, δεν μπόρεσα για παράδειγμα να δω από κοντά το ματς της ΑΕΚ με την Άντερλεχτ. Μου το απαγόρευσαν".

Τέλος, αναφέρθηκε στον Πάρντο, αλλά και στον Νικοπολίδη: " Ο Πάρντο πήρε τη θέση του Νικοπολίδη, που είναι σημαία εδώ. Ο τελευταίος, άλλωστε, παραμένει leader. Αυτός αποφασίζει για παράδειγμα πότε θα πάμε σε εστιατόριο. Ο Ούρκο έχει μπροστά του καλό μέλλον. Είναι... αιλουροειδές. Μου θυμίζει τον Ουγκό Λορίς της Λιόν. Είναι κρίμα που εξαιτίας κακών ατζέντηδων έχασε καιρό πηγαινοερχόμενος σε Βουλγαρία και Ρουμανία".