Eskerrik asko DARKO y agur...
Το SPORT 24 θυμάται στιγμές από την καριέρα του Ντάρκο Κοβάσεβιτς. (Videos+photos)
Διαβάστε αποσπάσματα από τον ισπανικό Τύπο και δείτε βίντεο και σπάνιες φωτογραφίες από τη δράση του μεγάλου Σέρβου σέντερ φορ.
Darko vs Vasilis
Τον Κοβάσεβιτς τον πρωτοείδα από κοντά το βράδυ που έμελλε να εξελιχθεί σε πραγματικό εφιάλτη για τη Σεβίγια και τον Βασίλη Τσιάρτα. Ήταν 2 Φεβρουαρίου του 1997, άρχιζε ο δεύτερος γύρος του ισπανικού πρωταθλήματος και η Σεβίγια υποδεχόταν στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν» τη Ρεάλ Σοθιεδάδ. Οι ανδαλουσιάνοι με τον Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο στον πάγκο τους, βρίσκονταν σε δεινή βαθμολογική θέση πληρώνοντας την εγκληματική οικονομική διαχείριση του προέδρου τους, Γκονθάλεθ ντε Κάλντας, αλλά και την ξεροκεφαλιά του προπονητή τους, ο οποίος δεν εμπιστευόταν τον Τσιάρτα, στερώντας έτσι από την ομάδα του τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του Έλληνα άσου.
Στις 21 αγωνιστικές του 1ου γύρου οι Σεβιγιάνοι είχαν πετύχει μόλις 5 νίκες και 3 ισοπαλίες, ενώ είχαν ηττηθεί σε 13 παιχνίδια και βρίσκονταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Από την άλλη μεριά, η Ρεάλ Σοθιεδάδ του Χαβιέρ Ιρουρέτα κατέβηκε στο γήπεδο με το νέο της αστέρι, τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Ο Σέρβος είχε αποκτηθεί πριν λίγους μήνες από την Σέφιλντ Γουένσντεϊ και είχε ήδη σκοράρει οκτώ φορές με τα κυανόλευκα της Σοθιεδάδ. Το παιχνίδι κύλησε ιδανικά για τη Σεβίγια, η οποία με δυο γκολ του Σάλβα Μπαγέστα προηγήθηκε 2-0 και φαινόταν να ελέγχει το ματς. Στο 69’ ο Καμάτσο απέσυρε τον σκόρερ και πέρασε στη θέση του τον Τσιάρτα. Όλα έδειχναν πως οι «παλανγκάνας» θα έπαιρναν εύκολα τους 3 βαθμούς και μαζί μεγάλη βαθμολογική ανάσα. Όμως...
Όμως όλα ανατράπηκαν μέσα σε ένα απίστευτο τελευταίο εξάλεπτο. Στο 85’ ο Γκράθια μείωσε 2-1, ένα λεπτό αργότερα ο Μούτιου μετά από κλέψιμο του Ντάρκο ισοφάρισε 2-2 και στο 90’ ο Ντε Πέδρο έδωσε τη χαριστική βολή στη Σεβίγια διαμορφώνοντας το τελικό 2-3 μέσα σε ένα «Σάντσεθ Πιθχουάν» που κυριολεκτικά έβραζε. Με τη λήξη του αγώνα η οργή των φιλάθλων ξέσπασε επί δικαίων και αδίκων. Στα επίσημα επιτέθηκαν στον πρόεδρο, ο οποίος φυγαδεύτηκε την τελευταία στιγμή και κρύφτηκε επί δυο ώρες στα γραφεία του συλλόγου στο γήπεδο. Οι εκτός ελέγχου «Μπίρις» (σ.σ. οι φανατικοί της Σεβίγια) μπήκαν στην αίθουσα Τύπου και προπηλάκισαν τον Καμάτσο, ενώ πάνω από 20.000 εξαγριωμένοι οπαδοί μπλόκαραν τις εξόδους και περίμεναν τους παίκτες με άγριες διαθέσεις. Οι μισοί ποδοσφαιριστές – ανάμεσά τους και ο Τσιάρτας – έφυγαν μέσα σε περιπολικά και κλούβες της αστυνομίας, ενώ λίγη ώρα αργότερα έγινε γνωστή η παραίτηση τού Καμάτσο.
Ο Ντάρκο δεν σκόραρε σε εκείνο το παιχνίδι, αλλά προκάλεσε αίσθηση με την πληθωρική του παρουσία στην περιοχή του Μόντσι και την ικανότητά του να «σπάει» μπάλες στους συμπαίκτες του. Ο Ιρουρέτα σε εκείνη την περιπετειώδη συνέντευξη Τύπου είχε αναφερθεί στον Σέρβο, χαρακτηρίζοντάς τον προφητικά ως τον παίκτη που θα έγραφε ιστορία στη Ρεάλ Σοθιεδάδ.
Από το Σέφιλντ στο Σαν Σεμπαστιάν
Και πράγματι έτσι έγινε. Ο Σέρβος σέντερ φορ βρήκε στη Χώρα των Βάσκων τον δικό του «παράδεισο», έπαιξε για εννιά σεζόν την καλύτερη μπάλα της καριέρας του και αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος ξένος ποδοσφαιριστής στο λιμάνι του Βισκαϊκού. Την πρώτη φορά που ο Κοβάσεβιτς έπαιξε στη Ρεάλ Σοθιεδάδ (το 1996 με προπονητή τον Χαβιέρ Ιρουρέτα), προερχόταν από μια άσχημη χρονιά στο Σέφιλντ, τόσο αγωνιστική, όσο και ψυχολογική. Δεν είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στη Βρετανία και φοβόταν μήπως του συμβεί το ίδιο και στο Σαν Σεμπαστιάν. Στον πρώτο γύρο όλα έδειχναν ένα ιδανικό ξεκίνημα, αφού πέτυχε 8 γκολ και άρχισε να κερδίζει το κοινό του «Ανοέτα». Στο δεύτερο όμως δεν κατάφερε να σκοράρει ούτε μια φορά και οι αμφιβολίες ξαναγύρισαν. Τα «μάγια» λύθηκαν τελικά τη δεύτερη χρονιά, όταν άρχισε να «πυροβολεί» κατά ριπάς τις αντίπαλες εστίες.
Ο Κοβάσεβιτς θεωρεί το Σαν Σεμπαστιάν σαν τη δεύτερη πατρίδα του. Δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της Γκιπούθκοα που δίκαια συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ομορφότερες πόλεις της Ισπανίας ούτε και η υπέροχη παραλία της «Κόντσα» που εκτείνεται στον Βισκαϊκό κόλπο, είναι και κάτι ακόμα, τόσο δύσκολο να κατακτηθεί όσο και ανεκτίμητο όταν το έχεις: η αγάπη και ο σεβασμός του κόσμου. Ο Ντάρκο κυριολεκτικά λατρεύεται εδώ, όχι μόνο από τους φίλαθλους της Σοθιεδάδ, αλλά από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους.
Καμία φωτογραφία...
Για να καταλάβετε τι εννοώ, αρκεί μόνο αυτό: τις λίγες μέρες που ο Ντάρκο έμεινε στο σπίτι του στο Σαν Σεμπαστιάν μετά την επέμβαση και πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, επικοινώνησα με τις τοπικές εφημερίδες ψάχνοντας κάποια φωτογραφία, είτε από την έξοδό του από το νοσοκομείο, είτε από την αναχώρησή του στο αεροδρόμιο. Όλοι οι δημοσιογράφοι με τους οποίους μίλησα, μου έδωσαν την ίδια απάντηση: « Δεν υπάρχει καμία φωτογραφία, θεωρήσαμε πως ο άνθρωπος περνούσε δύσκολες στιγμές και αποφασίσαμε ότι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για κάποιον που μας έχει προσφέρει τόσες χαρές, ήταν να τον αφήσουμε στην ησυχία του. Άλλωστε δε νομίζουμε ότι στο Σαν Σεμπαστιάν θα υπήρχε έστω και ένας φωτογράφος που θα δεχόταν να στηθεί οπουδήποτε, περιμένοντας να φανεί ο Ντάρκο για να τον φωτογραφήσει. Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σα φίλο μας και αυτό ακριβώς κάναμε».
Ιατρικό ανακοινωθέν στην Πολυκλινική «Gipuzkoa» του Σαν Σεμπαστιάν. Αριστερά ο Πάνος Σταματόπουλος, στο κέντρο ο Εδουάρδο Εσκομπάρ, γιατρός της Ρεάλ Σοθιεδάδ και δεξιά ο Μαρίνο Λαρμάν που πραγματοποίησε την επέμβαση. 14 Ιανουαρίου 2009.
Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση για να δούμε πώς κάλυψε ο ισπανικός Τύπος την είδηση της περιπέτειας του Ντάρκο Κοβάσεβιτς στις 14 Ιανουαρίου, την επόμενη δηλαδή της επέμβασης του Σέρβου στην Πολυκλινική του Σαν Σεμπαστιάν:
Η «Marca» κάλυψε το γεγονός με τον τίτλο «Η καρδιά του Ντάρκο δεν αντέχει πια το ποδόσφαιρο», παρουσιάζοντας παράλληλα και άλλους παίκτες που παρουσίασαν καρδιακά προβλήματα στη διάρκεια της καριέρας τους, όπως ο Τουράμ, ο Κανού, ο Ντε λα Ρεδ και ο Αλμπέρτ.
Η «As» είχε τίτλο «τη συμβουλή των γιατρών στον Κοβάσεβιτς να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο».
Η καταλανική «Mundo Deportivo» στην έκδοσή της στη Γκιπούθκοα (επαρχία της Χώρας των Βάσκων με πρωτεύουσα το Σαν Σεμπαστιάν) είχε το θέμα ως κεντρικό στο πρωτοσέλιδό της με τίτλο «Έγκαιρα. Ο Ντάρκο υποβλήθηκε χθες στη Ντονόστια σε επέμβαση, μετά τη διάγνωση που έγινε στην Ελλάδα για καρδιακό πρόβλημα». Το δισέλιδο που ακολουθεί μέσα στην εφημερίδα έχει τίτλο «Το γκολ της ζωής του».
Η «Diario Vasco», τοπική εφημερίδα του Σαν Σεμπαστιάν, αφιέρωσε ένα δισέλιδο στην επέμβαση του Σέρβου άσου με κεντρικό τίτλο: « Ο Κοβάσεβιτς βλέπει να πλησιάζει η απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο». Αναφορά γίνεται στη «χιονοστιβάδα», όπως την αποκαλεί η «Diario Vasco», των μηνυμάτων συμπαράστασης που έφτασαν στα γραφεία της εφημερίδας.
Η σεβιλλιάνικη «Estadio Deportivo» είχε στη φωτογραφία το ιατρικό τιμ που επέβλεψε την επέμβαση και τίτλο «ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς σκέφτεται να κρεμάσει τα παπούτσια του».
Με τη φανέλα της Ρεάλ ...Μαδρίτης
Στη διάρκεια της καταπληκτικής του δεύτερης χρονιάς, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες στην Ισπανία για ενδιαφέρον και επικείμενη πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης. Ένας δημοσιογράφος της μαδριλένικης «As» ταξίδεψε μέχρι το Σαν Σεμπαστιάν για να πάρει μια συνέντευξη από τον Κοβάσεβιτς. Κάποια στιγμή ρώτησε το Σέρβο αν θα του άρεσε να αγωνιστεί στη Ρεάλ Μ. στο μέλλον, παίρνοντας καταφατική απάντηση. Τότε ο ρεπόρτερ έβγαλε από την τσάντα του μια φανέλα των «μερένγκες» και του την έδωσε για να τη φορέσει και να τον φωτογραφήσει.
Ο Ντάρκο ατάραχος φόρεσε τη φανέλα λέγοντας στον δημοσιογράφο: « Σιγά μη μασήσω (!)». Όταν μαθεύτηκε αργότερα την ίδια μέρα η ιστορία στην πόλη και ενημερώθηκε η διοίκηση της Σοθιεδάδ, τα μέλη της επικοινώνησαν με τα γραφεία της «As» ζητώντας να μη δημοσιευθεί η φωτογραφία. Η «As» φυσικά αρνήθηκε και την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε με τον Ντάρκο ντυμένο τα χρώματα της «βασίλισσας». Ο Σέρβος άκουσε τα σχολιανά του από τους φιλάθλους στο επόμενο εντός έδρας ματς, σημείωσε δυο γκολ δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του και στο τέλος αποθεώθηκε, κάνοντας έτσι να ξεχαστούν και το δημοσίευμα και οι φήμες.
Ένα μεγάλο ρεκόρ
Το χειμώνα του 2002, λίγο πριν το ματς κυπέλλου με την Λας Πάλμας, πληροφορείται το θάνατο του αδερφού του. Επιστρέφει λίγες μέρες μετά και στην πρώτη του εμφάνιση, εναντίον της Ντεπορτίβο Αλαβές, σημειώνει μόλις στο 5ο λεπτό γκολ μετά από σέντρα του Ντε Πέδρο. Η Σοθιεδάδ ηττάται τελικά 1-2, αλλά από εκεί και μετά αρχίζει ένα απίστευτο σερί, το οποίο καταλήγει σε ένα εξίσου απίστευτο ρεκόρ για τον Ντάρκο: Όλα ανεξαιρέτως τα 50 γκολ που σημειώνει από τον Ιανουάριο του 2002 μέχρι και το καλοκαίρι του 2007, δίνουν βαθμούς στην ομάδα του. Ένα από αυτά, είναι και το γκολ που πετυχαίνει τον Οκτώβριο του 2005 εναντίον της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Λίγες μέρες πριν, έχει έρθει το δεύτερο μεγάλο χτύπημα. Πεθαίνει η μητέρα του. Ο Ντάρκο χάνει το ματς μέσα στη Σαραγόσα με την τοπική ομάδα. Ο Τσάβι Πριέτο βάζει το μοναδικό τέρμα της συνάντησης και η Σοθιεδάδ παίρνει τους τρεις βαθμούς. Σκόρερ και συμπαίκτες αφιερώνουν τη νίκη στον Σέρβο. Στο επόμενο παιχνίδι μέσα στο Ανοέτα, ο Κοβάσεβιτς σκοράρει το 1-0 και αποθεώνεται από τους φιλάθλους, την ώρα που βουρκωμένος δείχνει τον ουρανό χαρίζοντας το γκολ στη μητέρα του.
(Φωτογραφία: Ο Ντάρκο έχει σκοράρει και αφιερώνει το γκολ στη μητέρα του. Οκτώβριος 2005)
Τα κανόνια του «Ανοέτα»
Δυο φορές πέρασε από τη Ρεάλ Σοθιεδάδ ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Έπαιξε συνολικά σε 277 παιχνίδια της Πριμέρα Ντιβισιόν, σημείωσε 91 τέρματα και έκανε τα «κανόνια του Ανοέτα» να ηχήσουν 182 φορές. Τι σημαίνει αυτό; Το παλιό γήπεδο της Σοθιεδάδ – πριν μετακομίσει στο «Ανοέτα» – ήταν η «Ατότσα». Βρισκόταν στην άκρη της πόλης, προς τη μεριά της παραλίας. Κάθε φορά που σε έναν αγώνα πετύχαινε γκολ παίκτης της Σοθιεδάδ, οι ψαράδες της «Κόντσα» έριχναν 2 κανονιές για να μαθευτεί το γεγονός σε ολόκληρη την πόλη. Αντίθετα, όταν σημείωναν γκολ οι αντίπαλοι, η κανονιά ήταν μια. Με αυτό τον τρόπο, όλοι οι κάτοικοι του Σαν Σεμπαστιάν ήξεραν ανά πάσα στιγμή, όπου και αν βρίσκονταν και ότι και αν έκαναν, το σκορ του παιχνιδιού. Η παράδοση αυτή μεταφέρθηκε αργότερα στο «Ανοέτα» και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Το
Ο Ντάρκο στην επιστροφή του στη Ρεάλ Σοθιεδάδ τον Ιανουάριο του 2002. Αριστερά ο προπονητής Τζον Τόσακ και δεξιά ο τότε πρόεδρος Χοσέ Λουίς Αστιαθαράν.
Ο πρόεδρος της ισπανικής Λίγκας (LFP)
Ο Χοσέ Λουίς Αστιαθαράν έχει συνδέσει το όνομά του με τον Κοβάσεβιτς, αφού ήταν αυτός που έφερε τον Σέρβο πίσω στο Σαν Σεμπαστιάν τον Ιανουάριο του 2002. Ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ Σοθιεδάδ (2001-2005) έφερε τους Βάσκους στη 2η θέση του πρωταθλήματος το 2003, αλλά δυο χρόνια αργότερα εγκατέλειψε το πόστο του αφήνοντας τους «Τσούρι Ούρντιν» στη χειρότερη κρίση της ιστορίας τους, λόγω της κάκιστης οικονομικής του διαχείρισης. Τον Ιούλιο του 2005 υπέβαλλε την υποψηφιότητά του για πρόεδρος της LFP (Liga de Futbol Profesional) και εξελέγη με 39 ψήφους σε σύνολο 42 σωματείων. Ένας από τους τρεις συλλόγους που τον καταψήφισαν ήταν η πρώην ομάδα του, Ρεάλ Σοθιεδάδ...
Το SPORT 24 βρήκε τον Αστιαθαράν στα γραφεία της LFP στη Μαδρίτη και του ζήτησε να σχολιάσει την περιπέτεια του Ντάρκο.
« Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι κρίμα. Τον Κοβάσεβιτς τον θεωρώ δικό μου άνθρωπο. Είχα την τύχη να τον ξαναφέρω στη Ρεάλ και όλοι γνωρίζουμε όλα αυτά που πρόσφερε στον σύλλογο. Είχε ένα διαβολεμένο ταλέντο να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Νομίζω ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο επιθετικό στην ιστορία της Σοθιεδάδ και από τους κορυφαίους που πέρασαν από τα ισπανικά γήπεδα. Εγώ τον κατατάσσω πάνω ακόμα και από τον Ούγκο Σάντσες. Ήταν πιο πλήρης από τον Μεξικάνο. Και αυτό σε ότι αφορά την ποδοσφαιρική του αξία. Γιατί ο Ντάρκο ως άνθρωπος είναι πραγματικά ανεκτίμητος. Στα 25 χρόνια που ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο είναι το ιδανικότερο σέντερ φορ που έχω γνωρίσει. Ειλικρινά του εύχομαι να ξεπεράσει τα προβλήματα της υγείας του και να είναι πάντα καλά».
Ο Ντάρκο; Φίλος και δάσκαλος...
Ο Κοβάσεβιτς ήταν πάντοτε αγαπητός στους συμπαίκτες του. Σε όποια ομάδα κι αν αγωνίστηκε. Στη Ρεάλ Σοθιεδάδ όμως, λόγω βέβαια και της πολύχρονης παραμονής του, δημιούργησε φιλίες που αντέχουν στο χρόνο. Μια από αυτές δημιουργήθηκε την τελευταία χρονιά που αγωνίστηκε στους Βάσκους με τον Ίνιγο Ντίαθ ντε Θέριο, έναν πιτσιρικά που προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα από τη Ρεάλ Β. Το SPORT 24 μίλησε μαζί του για τις στιγμές που πέρασε δίπλα στον Σέρβο επιθετικό.
Πανηγυρίζοντας με χαρακτηριστικό τρόπο ένα γκολ στο «Ανοέτα».
« Αυτό που συνέβη στον Ντάρκο είναι κάτι που δεν θέλεις να τύχει ποτέ σε κανέναν, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα φίλο σου. Ο Κοβάσεβιτς είναι πολύ καλός μου φίλος, αλλά υπήρξε και δάσκαλος για μένα. Όταν εγώ έπαιζα στα τσικό της Ρεάλ, ο Ντάρκο πρωταγωνιστούσε στο «Ανοέτα», ήταν από τότε το είδωλό μου, το παράδειγμα που πάντα ήθελα να μιμηθώ. Φαντάσου τη χαρά μου όταν ξαφνικά βρέθηκα να αγωνίζομαι δίπλα του μέσα στο γήπεδο. Έμαθα πολλά από αυτόν, ακολούθησα πάντοτε τις συμβουλές του και δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Αυτές τις μέρες που βρέθηκε στο Σαν Σεμπαστιάν για την επέμβαση δεν θέλησα να τον ενοχλήσω, γνωρίζοντας πως όλος ο κόσμος τον έψαχνε. Του έστειλα ένα sms λέγοντάς του ότι βρίσκομαι νοερά κοντά του και φαντάζομαι πως όταν ξανάρθει θα τον συναντήσω από κοντά για να τα πούμε με την ησυχία μας. Θα ήθελα να του στείλω και ένα μήνυμα μέσω του SPORT 24: Ντάρκο να ξέρεις ότι εδώ έχεις έναν αληθινό φίλο που σε σκέφτεται με αγάπη και ευγνωμοσύνη για όσα του έχεις προσφέρει. Ήσουν και είσαι ένα crak (σ.σ. ο σταρ στα ισπανικά) και αν αναγκαστείς να σταματήσεις τελικά το ποδόσφαιρο να θυμάσαι πως έχουμε όλοι πάρα πολλά να θυμόμαστε από εσένα με όλα τα μαγικά που έκανες μέσα στα γήπεδα
».
Συγκάτοικος τότε, συγκάτοικος και στην καρδιά μου...
Ο Τσάβι Πριέτο που έβαλε το γκολ εναντίον της Σαραγόσα τον Οκτώβριο του 2005 και το αφιέρωσε στον Κοβάσεβιτς, που απουσίαζε στην κηδεία της μητέρας του, είναι ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζει καλύτερα τον Σέρβο. Συγκάτοικοι στα ξενοδοχεία όταν η Ρεάλ έπαιζε εκτός έδρας και άψογοι συνεργάτες μέσα στα γήπεδα, οι δυο τους ανέπτυξαν μια εξαιρετική σχέση που αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στα λόγια του Πριέτο στο SPORT 24:
« Ο Ντάρκο είναι ένα φαινόμενο, τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους όσο και έξω από αυτούς. Ένας φανταστικός άνθρωπος, γενναιόδωρος και χαρισματικός. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω καλά, αφού ήταν πάντοτε ο συγκάτοικός μου στα ξενοδοχεία. Θυμάμαι την ημέρα που έκανα το ντεμπούτο μου στην Πριμέρα Ντιβισιόν παίζοντας εναντίον της Οσασούνα. Ο Ντάρκο σκόραρε και ήρθε αμέσως σε μένα για να μου αφιερώσει το γκολ. Του το ανταπέδωσα καιρό αργότερα όταν έχασε τη μητέρα του και του χάρισα το γκολ μέσα στη Σαραγόσα. Φοβερή στιγμή, από τις πιο σημαντικές στην καριέρα μου. Του στέλνω μήνυμα συμπαράστασης και αγάπης. Τόσο εγώ, όσο και όλοι οι φίλοι του εδώ στο Σαν Σεμπαστιάν είμαστε κοντά του για ότι χρειαστεί. Έχει την αγάπη όλων μας και ειλικρινά πιστεύω ότι το αξίζει».
Animo Darko…
Οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ Σοθιεδάδ στέλνουν το δικό τους μήνυμα: «Κουράγιο Ντάρκο». Σαν Σεμπαστιάν, «Ανοέτα», 24-1-2009.
Τη συμπαράστασή τους στον πρώην συμπαίκτη τους, έστειλαν οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ Σοθιεδάδ στο πρόσφατο παιχνίδι του πρωταθλήματος στη Σεγούντα Ντιβισιόν εναντίον της Έλτσε, φορώντας κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο άσπρα μπλουζάκια, πάνω στα οποία αναγραφόταν η φράση «Animo Darko», δηλαδή «Κουράγιο Ντάρκο». Οι φίλαθλοι των «τσούρι ούρντιν» δε σταμάτησαν στιγμή να φωνάζουν συνθήματα υπέρ του Σέρβου, ενώ ο μεγαλύτερος σύνδεσμος φιλάθλων της ομάδας με το όνομα «Peña Mujika», κρέμασε στις κερκίδες του «Ανοέτα» ένα μεγάλο πανό που έγραφε στα βάσκικα: «Eskerrik asko Darko, zurekin gaude», που σημαίνει « Σε ευχαριστούμε Ντάρκο, είμαστε μαζί σου».
Το πανό του συνδέσμου «Peña Mujika»: «Σε ευχαριστούμε Ντάρκο, είμαστε μαζί σου». «Ανοέτα», 24-1-2009.
Αντίο Ντάρκο...
Η σωτήρια απόκρουση του Κασίγιας στο σουτ του Ντάρκο. «Πάλι ο Άγιος Ίκερ! Με το σκορ στο 3-2 έσωσε τη Ρεάλ στο 92’». Από το πρωτοσέλιδο της «Marca» την επομένη του αγώνα, 25-10-2007.
Η τελευταία φορά που είδα τον Κοβάσεβιτς από κοντά, ήταν τον Οκτώβριο του 2007 στη μικτή ζώνη του «Μπερναμπέου», μετά τη λήξη του αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακού για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Σέρβος είχε πραγματοποιήσει καταπληκτική εμφάνιση και αν δεν ήταν το τεντωμένο χέρι του Κασίγιας στις καθυστερήσεις, θα είχε ισοφαρίσει το ματς σε 3-3.
Βγήκε από τα αποδυτήρια και στάθηκε υπομονετικά μπροστά στους δημοσιογράφους, απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις – σε αντίθεση με κάποιους Έλληνες «πριμαντόνες». Ένας Γάλλος ρεπόρτερ του ζήτησε τη φανέλα του και ο Ντάρκο αμέσως άνοιξε την τσάντα και του την έδωσε.
Λίγο μετά είχα την τύχη να του μιλήσω για πρώτη φορά και συνειδητοποίησα τον λόγο για τον οποίο λατρεύεται στη Χώρα των Βάσκων. Προσιτός, ευγενικός και χαμογελαστός όσο λίγοι.
Να είσαι πάντα καλά Ντάρκο εκεί στο Σαν Σεμπαστιάν. Αντίο ή μάλλον όπως λένε οι Βάσκοι, agur…
Βίντεο 1: Ο Ντάρκο εν δράσει. Απολαύστε 50 γκολ του Σέρβου στράικερ με τη φανέλα της Ρεάλ Σοθιεδάδ.
Βίντεο 2: Οκτώβριος 2005. Ο Ντάρκο, λίγες μόλις μέρες μετά το θάνατο της μητέρας του, επιστρέφει στο «Ανοέτα», σκοράρει εναντίον της Ντεπορτίβο και της αφιερώνει το γκολ δείχνοντας χαρακτηριστικά τον ουρανό.
Βίντεο 3: Απολαυστικό στιγμιότυπο στο «Ανοέτα» μεταξύ του Κοβάσεβιτς και του τότε προπονητή της Μπέτις και νυν πρωταθλητή Ευρώπης, Λουίς Αραγονές. Ο Ντάρκο χτυπάει δυο φορές και ο Αραγονές τον «στολίζει» με διάφορα κοσμητικά. Μεταφράζουμε τους υπότιτλους (Αραγονές προς Ντάρκο):
«Έχεις βλακόφατσα, ηλίθιε!»
«Είσαι χειρότερος και από την π.... τη μάνα σου. Είσαι άθλιος»
«Εκτός από βλάκας, είσαι και άχρηστος»
«Είσαι χειρότερος από τη μάνα που σε γέννησε. Εκτός από βλάκας»
Ευχαριστούμε τις ισπανικές εφημερίδες «El Mundo Deportivo», «Marca», «As», «Diario Vasco», «Deia» και «Estadio Deportivo» για την ευγενική παραχώρηση του αρχείου τους. Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από το φωτογραφικό αρχείο των εφημερίδων «El Mundo Deportivo» και «Diario Vasco».
Βίντεο 4: Το βίντεο-αφιέρωμα του SPORT 24 για τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς
Darko Kovacevic
Ανέβηκε από sport24tv
Darko vs Vasilis
Τον Κοβάσεβιτς τον πρωτοείδα από κοντά το βράδυ που έμελλε να εξελιχθεί σε πραγματικό εφιάλτη για τη Σεβίγια και τον Βασίλη Τσιάρτα. Ήταν 2 Φεβρουαρίου του 1997, άρχιζε ο δεύτερος γύρος του ισπανικού πρωταθλήματος και η Σεβίγια υποδεχόταν στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν» τη Ρεάλ Σοθιεδάδ. Οι ανδαλουσιάνοι με τον Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο στον πάγκο τους, βρίσκονταν σε δεινή βαθμολογική θέση πληρώνοντας την εγκληματική οικονομική διαχείριση του προέδρου τους, Γκονθάλεθ ντε Κάλντας, αλλά και την ξεροκεφαλιά του προπονητή τους, ο οποίος δεν εμπιστευόταν τον Τσιάρτα, στερώντας έτσι από την ομάδα του τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του Έλληνα άσου.
Στις 21 αγωνιστικές του 1ου γύρου οι Σεβιγιάνοι είχαν πετύχει μόλις 5 νίκες και 3 ισοπαλίες, ενώ είχαν ηττηθεί σε 13 παιχνίδια και βρίσκονταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Από την άλλη μεριά, η Ρεάλ Σοθιεδάδ του Χαβιέρ Ιρουρέτα κατέβηκε στο γήπεδο με το νέο της αστέρι, τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Ο Σέρβος είχε αποκτηθεί πριν λίγους μήνες από την Σέφιλντ Γουένσντεϊ και είχε ήδη σκοράρει οκτώ φορές με τα κυανόλευκα της Σοθιεδάδ. Το παιχνίδι κύλησε ιδανικά για τη Σεβίγια, η οποία με δυο γκολ του Σάλβα Μπαγέστα προηγήθηκε 2-0 και φαινόταν να ελέγχει το ματς. Στο 69’ ο Καμάτσο απέσυρε τον σκόρερ και πέρασε στη θέση του τον Τσιάρτα. Όλα έδειχναν πως οι «παλανγκάνας» θα έπαιρναν εύκολα τους 3 βαθμούς και μαζί μεγάλη βαθμολογική ανάσα. Όμως...
Όμως όλα ανατράπηκαν μέσα σε ένα απίστευτο τελευταίο εξάλεπτο. Στο 85’ ο Γκράθια μείωσε 2-1, ένα λεπτό αργότερα ο Μούτιου μετά από κλέψιμο του Ντάρκο ισοφάρισε 2-2 και στο 90’ ο Ντε Πέδρο έδωσε τη χαριστική βολή στη Σεβίγια διαμορφώνοντας το τελικό 2-3 μέσα σε ένα «Σάντσεθ Πιθχουάν» που κυριολεκτικά έβραζε. Με τη λήξη του αγώνα η οργή των φιλάθλων ξέσπασε επί δικαίων και αδίκων. Στα επίσημα επιτέθηκαν στον πρόεδρο, ο οποίος φυγαδεύτηκε την τελευταία στιγμή και κρύφτηκε επί δυο ώρες στα γραφεία του συλλόγου στο γήπεδο. Οι εκτός ελέγχου «Μπίρις» (σ.σ. οι φανατικοί της Σεβίγια) μπήκαν στην αίθουσα Τύπου και προπηλάκισαν τον Καμάτσο, ενώ πάνω από 20.000 εξαγριωμένοι οπαδοί μπλόκαραν τις εξόδους και περίμεναν τους παίκτες με άγριες διαθέσεις. Οι μισοί ποδοσφαιριστές – ανάμεσά τους και ο Τσιάρτας – έφυγαν μέσα σε περιπολικά και κλούβες της αστυνομίας, ενώ λίγη ώρα αργότερα έγινε γνωστή η παραίτηση τού Καμάτσο.
Ο Ντάρκο δεν σκόραρε σε εκείνο το παιχνίδι, αλλά προκάλεσε αίσθηση με την πληθωρική του παρουσία στην περιοχή του Μόντσι και την ικανότητά του να «σπάει» μπάλες στους συμπαίκτες του. Ο Ιρουρέτα σε εκείνη την περιπετειώδη συνέντευξη Τύπου είχε αναφερθεί στον Σέρβο, χαρακτηρίζοντάς τον προφητικά ως τον παίκτη που θα έγραφε ιστορία στη Ρεάλ Σοθιεδάδ.
Από το Σέφιλντ στο Σαν Σεμπαστιάν
Και πράγματι έτσι έγινε. Ο Σέρβος σέντερ φορ βρήκε στη Χώρα των Βάσκων τον δικό του «παράδεισο», έπαιξε για εννιά σεζόν την καλύτερη μπάλα της καριέρας του και αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος ξένος ποδοσφαιριστής στο λιμάνι του Βισκαϊκού. Την πρώτη φορά που ο Κοβάσεβιτς έπαιξε στη Ρεάλ Σοθιεδάδ (το 1996 με προπονητή τον Χαβιέρ Ιρουρέτα), προερχόταν από μια άσχημη χρονιά στο Σέφιλντ, τόσο αγωνιστική, όσο και ψυχολογική. Δεν είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στη Βρετανία και φοβόταν μήπως του συμβεί το ίδιο και στο Σαν Σεμπαστιάν. Στον πρώτο γύρο όλα έδειχναν ένα ιδανικό ξεκίνημα, αφού πέτυχε 8 γκολ και άρχισε να κερδίζει το κοινό του «Ανοέτα». Στο δεύτερο όμως δεν κατάφερε να σκοράρει ούτε μια φορά και οι αμφιβολίες ξαναγύρισαν. Τα «μάγια» λύθηκαν τελικά τη δεύτερη χρονιά, όταν άρχισε να «πυροβολεί» κατά ριπάς τις αντίπαλες εστίες.
Ο Κοβάσεβιτς θεωρεί το Σαν Σεμπαστιάν σαν τη δεύτερη πατρίδα του. Δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της Γκιπούθκοα που δίκαια συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ομορφότερες πόλεις της Ισπανίας ούτε και η υπέροχη παραλία της «Κόντσα» που εκτείνεται στον Βισκαϊκό κόλπο, είναι και κάτι ακόμα, τόσο δύσκολο να κατακτηθεί όσο και ανεκτίμητο όταν το έχεις: η αγάπη και ο σεβασμός του κόσμου. Ο Ντάρκο κυριολεκτικά λατρεύεται εδώ, όχι μόνο από τους φίλαθλους της Σοθιεδάδ, αλλά από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους.
Καμία φωτογραφία...
Για να καταλάβετε τι εννοώ, αρκεί μόνο αυτό: τις λίγες μέρες που ο Ντάρκο έμεινε στο σπίτι του στο Σαν Σεμπαστιάν μετά την επέμβαση και πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, επικοινώνησα με τις τοπικές εφημερίδες ψάχνοντας κάποια φωτογραφία, είτε από την έξοδό του από το νοσοκομείο, είτε από την αναχώρησή του στο αεροδρόμιο. Όλοι οι δημοσιογράφοι με τους οποίους μίλησα, μου έδωσαν την ίδια απάντηση: « Δεν υπάρχει καμία φωτογραφία, θεωρήσαμε πως ο άνθρωπος περνούσε δύσκολες στιγμές και αποφασίσαμε ότι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για κάποιον που μας έχει προσφέρει τόσες χαρές, ήταν να τον αφήσουμε στην ησυχία του. Άλλωστε δε νομίζουμε ότι στο Σαν Σεμπαστιάν θα υπήρχε έστω και ένας φωτογράφος που θα δεχόταν να στηθεί οπουδήποτε, περιμένοντας να φανεί ο Ντάρκο για να τον φωτογραφήσει. Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σα φίλο μας και αυτό ακριβώς κάναμε».
Ιατρικό ανακοινωθέν στην Πολυκλινική «Gipuzkoa» του Σαν Σεμπαστιάν. Αριστερά ο Πάνος Σταματόπουλος, στο κέντρο ο Εδουάρδο Εσκομπάρ, γιατρός της Ρεάλ Σοθιεδάδ και δεξιά ο Μαρίνο Λαρμάν που πραγματοποίησε την επέμβαση. 14 Ιανουαρίου 2009.
Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση για να δούμε πώς κάλυψε ο ισπανικός Τύπος την είδηση της περιπέτειας του Ντάρκο Κοβάσεβιτς στις 14 Ιανουαρίου, την επόμενη δηλαδή της επέμβασης του Σέρβου στην Πολυκλινική του Σαν Σεμπαστιάν:
Η «Marca» κάλυψε το γεγονός με τον τίτλο «Η καρδιά του Ντάρκο δεν αντέχει πια το ποδόσφαιρο», παρουσιάζοντας παράλληλα και άλλους παίκτες που παρουσίασαν καρδιακά προβλήματα στη διάρκεια της καριέρας τους, όπως ο Τουράμ, ο Κανού, ο Ντε λα Ρεδ και ο Αλμπέρτ.
Η «As» είχε τίτλο «τη συμβουλή των γιατρών στον Κοβάσεβιτς να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο».
Η καταλανική «Mundo Deportivo» στην έκδοσή της στη Γκιπούθκοα (επαρχία της Χώρας των Βάσκων με πρωτεύουσα το Σαν Σεμπαστιάν) είχε το θέμα ως κεντρικό στο πρωτοσέλιδό της με τίτλο «Έγκαιρα. Ο Ντάρκο υποβλήθηκε χθες στη Ντονόστια σε επέμβαση, μετά τη διάγνωση που έγινε στην Ελλάδα για καρδιακό πρόβλημα». Το δισέλιδο που ακολουθεί μέσα στην εφημερίδα έχει τίτλο «Το γκολ της ζωής του».
Η «Diario Vasco», τοπική εφημερίδα του Σαν Σεμπαστιάν, αφιέρωσε ένα δισέλιδο στην επέμβαση του Σέρβου άσου με κεντρικό τίτλο: « Ο Κοβάσεβιτς βλέπει να πλησιάζει η απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο». Αναφορά γίνεται στη «χιονοστιβάδα», όπως την αποκαλεί η «Diario Vasco», των μηνυμάτων συμπαράστασης που έφτασαν στα γραφεία της εφημερίδας.
Η σεβιλλιάνικη «Estadio Deportivo» είχε στη φωτογραφία το ιατρικό τιμ που επέβλεψε την επέμβαση και τίτλο «ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς σκέφτεται να κρεμάσει τα παπούτσια του».
Με τη φανέλα της Ρεάλ ...Μαδρίτης
Στη διάρκεια της καταπληκτικής του δεύτερης χρονιάς, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες στην Ισπανία για ενδιαφέρον και επικείμενη πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης. Ένας δημοσιογράφος της μαδριλένικης «As» ταξίδεψε μέχρι το Σαν Σεμπαστιάν για να πάρει μια συνέντευξη από τον Κοβάσεβιτς. Κάποια στιγμή ρώτησε το Σέρβο αν θα του άρεσε να αγωνιστεί στη Ρεάλ Μ. στο μέλλον, παίρνοντας καταφατική απάντηση. Τότε ο ρεπόρτερ έβγαλε από την τσάντα του μια φανέλα των «μερένγκες» και του την έδωσε για να τη φορέσει και να τον φωτογραφήσει.
Ο Ντάρκο ατάραχος φόρεσε τη φανέλα λέγοντας στον δημοσιογράφο: « Σιγά μη μασήσω (!)». Όταν μαθεύτηκε αργότερα την ίδια μέρα η ιστορία στην πόλη και ενημερώθηκε η διοίκηση της Σοθιεδάδ, τα μέλη της επικοινώνησαν με τα γραφεία της «As» ζητώντας να μη δημοσιευθεί η φωτογραφία. Η «As» φυσικά αρνήθηκε και την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε με τον Ντάρκο ντυμένο τα χρώματα της «βασίλισσας». Ο Σέρβος άκουσε τα σχολιανά του από τους φιλάθλους στο επόμενο εντός έδρας ματς, σημείωσε δυο γκολ δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του και στο τέλος αποθεώθηκε, κάνοντας έτσι να ξεχαστούν και το δημοσίευμα και οι φήμες.
Ένα μεγάλο ρεκόρ
Το χειμώνα του 2002, λίγο πριν το ματς κυπέλλου με την Λας Πάλμας, πληροφορείται το θάνατο του αδερφού του. Επιστρέφει λίγες μέρες μετά και στην πρώτη του εμφάνιση, εναντίον της Ντεπορτίβο Αλαβές, σημειώνει μόλις στο 5ο λεπτό γκολ μετά από σέντρα του Ντε Πέδρο. Η Σοθιεδάδ ηττάται τελικά 1-2, αλλά από εκεί και μετά αρχίζει ένα απίστευτο σερί, το οποίο καταλήγει σε ένα εξίσου απίστευτο ρεκόρ για τον Ντάρκο: Όλα ανεξαιρέτως τα 50 γκολ που σημειώνει από τον Ιανουάριο του 2002 μέχρι και το καλοκαίρι του 2007, δίνουν βαθμούς στην ομάδα του. Ένα από αυτά, είναι και το γκολ που πετυχαίνει τον Οκτώβριο του 2005 εναντίον της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Λίγες μέρες πριν, έχει έρθει το δεύτερο μεγάλο χτύπημα. Πεθαίνει η μητέρα του. Ο Ντάρκο χάνει το ματς μέσα στη Σαραγόσα με την τοπική ομάδα. Ο Τσάβι Πριέτο βάζει το μοναδικό τέρμα της συνάντησης και η Σοθιεδάδ παίρνει τους τρεις βαθμούς. Σκόρερ και συμπαίκτες αφιερώνουν τη νίκη στον Σέρβο. Στο επόμενο παιχνίδι μέσα στο Ανοέτα, ο Κοβάσεβιτς σκοράρει το 1-0 και αποθεώνεται από τους φιλάθλους, την ώρα που βουρκωμένος δείχνει τον ουρανό χαρίζοντας το γκολ στη μητέρα του.
(Φωτογραφία: Ο Ντάρκο έχει σκοράρει και αφιερώνει το γκολ στη μητέρα του. Οκτώβριος 2005)
Τα κανόνια του «Ανοέτα»
Δυο φορές πέρασε από τη Ρεάλ Σοθιεδάδ ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Έπαιξε συνολικά σε 277 παιχνίδια της Πριμέρα Ντιβισιόν, σημείωσε 91 τέρματα και έκανε τα «κανόνια του Ανοέτα» να ηχήσουν 182 φορές. Τι σημαίνει αυτό; Το παλιό γήπεδο της Σοθιεδάδ – πριν μετακομίσει στο «Ανοέτα» – ήταν η «Ατότσα». Βρισκόταν στην άκρη της πόλης, προς τη μεριά της παραλίας. Κάθε φορά που σε έναν αγώνα πετύχαινε γκολ παίκτης της Σοθιεδάδ, οι ψαράδες της «Κόντσα» έριχναν 2 κανονιές για να μαθευτεί το γεγονός σε ολόκληρη την πόλη. Αντίθετα, όταν σημείωναν γκολ οι αντίπαλοι, η κανονιά ήταν μια. Με αυτό τον τρόπο, όλοι οι κάτοικοι του Σαν Σεμπαστιάν ήξεραν ανά πάσα στιγμή, όπου και αν βρίσκονταν και ότι και αν έκαναν, το σκορ του παιχνιδιού. Η παράδοση αυτή μεταφέρθηκε αργότερα στο «Ανοέτα» και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Το
Ο Ντάρκο στην επιστροφή του στη Ρεάλ Σοθιεδάδ τον Ιανουάριο του 2002. Αριστερά ο προπονητής Τζον Τόσακ και δεξιά ο τότε πρόεδρος Χοσέ Λουίς Αστιαθαράν.
Ο πρόεδρος της ισπανικής Λίγκας (LFP)
Ο Χοσέ Λουίς Αστιαθαράν έχει συνδέσει το όνομά του με τον Κοβάσεβιτς, αφού ήταν αυτός που έφερε τον Σέρβο πίσω στο Σαν Σεμπαστιάν τον Ιανουάριο του 2002. Ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ Σοθιεδάδ (2001-2005) έφερε τους Βάσκους στη 2η θέση του πρωταθλήματος το 2003, αλλά δυο χρόνια αργότερα εγκατέλειψε το πόστο του αφήνοντας τους «Τσούρι Ούρντιν» στη χειρότερη κρίση της ιστορίας τους, λόγω της κάκιστης οικονομικής του διαχείρισης. Τον Ιούλιο του 2005 υπέβαλλε την υποψηφιότητά του για πρόεδρος της LFP (Liga de Futbol Profesional) και εξελέγη με 39 ψήφους σε σύνολο 42 σωματείων. Ένας από τους τρεις συλλόγους που τον καταψήφισαν ήταν η πρώην ομάδα του, Ρεάλ Σοθιεδάδ...
Το SPORT 24 βρήκε τον Αστιαθαράν στα γραφεία της LFP στη Μαδρίτη και του ζήτησε να σχολιάσει την περιπέτεια του Ντάρκο.
« Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι κρίμα. Τον Κοβάσεβιτς τον θεωρώ δικό μου άνθρωπο. Είχα την τύχη να τον ξαναφέρω στη Ρεάλ και όλοι γνωρίζουμε όλα αυτά που πρόσφερε στον σύλλογο. Είχε ένα διαβολεμένο ταλέντο να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Νομίζω ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο επιθετικό στην ιστορία της Σοθιεδάδ και από τους κορυφαίους που πέρασαν από τα ισπανικά γήπεδα. Εγώ τον κατατάσσω πάνω ακόμα και από τον Ούγκο Σάντσες. Ήταν πιο πλήρης από τον Μεξικάνο. Και αυτό σε ότι αφορά την ποδοσφαιρική του αξία. Γιατί ο Ντάρκο ως άνθρωπος είναι πραγματικά ανεκτίμητος. Στα 25 χρόνια που ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο είναι το ιδανικότερο σέντερ φορ που έχω γνωρίσει. Ειλικρινά του εύχομαι να ξεπεράσει τα προβλήματα της υγείας του και να είναι πάντα καλά».
Ο Ντάρκο; Φίλος και δάσκαλος...
Ο Κοβάσεβιτς ήταν πάντοτε αγαπητός στους συμπαίκτες του. Σε όποια ομάδα κι αν αγωνίστηκε. Στη Ρεάλ Σοθιεδάδ όμως, λόγω βέβαια και της πολύχρονης παραμονής του, δημιούργησε φιλίες που αντέχουν στο χρόνο. Μια από αυτές δημιουργήθηκε την τελευταία χρονιά που αγωνίστηκε στους Βάσκους με τον Ίνιγο Ντίαθ ντε Θέριο, έναν πιτσιρικά που προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα από τη Ρεάλ Β. Το SPORT 24 μίλησε μαζί του για τις στιγμές που πέρασε δίπλα στον Σέρβο επιθετικό.
Πανηγυρίζοντας με χαρακτηριστικό τρόπο ένα γκολ στο «Ανοέτα».
« Αυτό που συνέβη στον Ντάρκο είναι κάτι που δεν θέλεις να τύχει ποτέ σε κανέναν, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα φίλο σου. Ο Κοβάσεβιτς είναι πολύ καλός μου φίλος, αλλά υπήρξε και δάσκαλος για μένα. Όταν εγώ έπαιζα στα τσικό της Ρεάλ, ο Ντάρκο πρωταγωνιστούσε στο «Ανοέτα», ήταν από τότε το είδωλό μου, το παράδειγμα που πάντα ήθελα να μιμηθώ. Φαντάσου τη χαρά μου όταν ξαφνικά βρέθηκα να αγωνίζομαι δίπλα του μέσα στο γήπεδο. Έμαθα πολλά από αυτόν, ακολούθησα πάντοτε τις συμβουλές του και δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Αυτές τις μέρες που βρέθηκε στο Σαν Σεμπαστιάν για την επέμβαση δεν θέλησα να τον ενοχλήσω, γνωρίζοντας πως όλος ο κόσμος τον έψαχνε. Του έστειλα ένα sms λέγοντάς του ότι βρίσκομαι νοερά κοντά του και φαντάζομαι πως όταν ξανάρθει θα τον συναντήσω από κοντά για να τα πούμε με την ησυχία μας. Θα ήθελα να του στείλω και ένα μήνυμα μέσω του SPORT 24: Ντάρκο να ξέρεις ότι εδώ έχεις έναν αληθινό φίλο που σε σκέφτεται με αγάπη και ευγνωμοσύνη για όσα του έχεις προσφέρει. Ήσουν και είσαι ένα crak (σ.σ. ο σταρ στα ισπανικά) και αν αναγκαστείς να σταματήσεις τελικά το ποδόσφαιρο να θυμάσαι πως έχουμε όλοι πάρα πολλά να θυμόμαστε από εσένα με όλα τα μαγικά που έκανες μέσα στα γήπεδα
».
Συγκάτοικος τότε, συγκάτοικος και στην καρδιά μου...
Ο Τσάβι Πριέτο που έβαλε το γκολ εναντίον της Σαραγόσα τον Οκτώβριο του 2005 και το αφιέρωσε στον Κοβάσεβιτς, που απουσίαζε στην κηδεία της μητέρας του, είναι ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζει καλύτερα τον Σέρβο. Συγκάτοικοι στα ξενοδοχεία όταν η Ρεάλ έπαιζε εκτός έδρας και άψογοι συνεργάτες μέσα στα γήπεδα, οι δυο τους ανέπτυξαν μια εξαιρετική σχέση που αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στα λόγια του Πριέτο στο SPORT 24:
« Ο Ντάρκο είναι ένα φαινόμενο, τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους όσο και έξω από αυτούς. Ένας φανταστικός άνθρωπος, γενναιόδωρος και χαρισματικός. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω καλά, αφού ήταν πάντοτε ο συγκάτοικός μου στα ξενοδοχεία. Θυμάμαι την ημέρα που έκανα το ντεμπούτο μου στην Πριμέρα Ντιβισιόν παίζοντας εναντίον της Οσασούνα. Ο Ντάρκο σκόραρε και ήρθε αμέσως σε μένα για να μου αφιερώσει το γκολ. Του το ανταπέδωσα καιρό αργότερα όταν έχασε τη μητέρα του και του χάρισα το γκολ μέσα στη Σαραγόσα. Φοβερή στιγμή, από τις πιο σημαντικές στην καριέρα μου. Του στέλνω μήνυμα συμπαράστασης και αγάπης. Τόσο εγώ, όσο και όλοι οι φίλοι του εδώ στο Σαν Σεμπαστιάν είμαστε κοντά του για ότι χρειαστεί. Έχει την αγάπη όλων μας και ειλικρινά πιστεύω ότι το αξίζει».
Animo Darko…
Οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ Σοθιεδάδ στέλνουν το δικό τους μήνυμα: «Κουράγιο Ντάρκο». Σαν Σεμπαστιάν, «Ανοέτα», 24-1-2009.
Τη συμπαράστασή τους στον πρώην συμπαίκτη τους, έστειλαν οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ Σοθιεδάδ στο πρόσφατο παιχνίδι του πρωταθλήματος στη Σεγούντα Ντιβισιόν εναντίον της Έλτσε, φορώντας κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο άσπρα μπλουζάκια, πάνω στα οποία αναγραφόταν η φράση «Animo Darko», δηλαδή «Κουράγιο Ντάρκο». Οι φίλαθλοι των «τσούρι ούρντιν» δε σταμάτησαν στιγμή να φωνάζουν συνθήματα υπέρ του Σέρβου, ενώ ο μεγαλύτερος σύνδεσμος φιλάθλων της ομάδας με το όνομα «Peña Mujika», κρέμασε στις κερκίδες του «Ανοέτα» ένα μεγάλο πανό που έγραφε στα βάσκικα: «Eskerrik asko Darko, zurekin gaude», που σημαίνει « Σε ευχαριστούμε Ντάρκο, είμαστε μαζί σου».
Το πανό του συνδέσμου «Peña Mujika»: «Σε ευχαριστούμε Ντάρκο, είμαστε μαζί σου». «Ανοέτα», 24-1-2009.
Αντίο Ντάρκο...
Η σωτήρια απόκρουση του Κασίγιας στο σουτ του Ντάρκο. «Πάλι ο Άγιος Ίκερ! Με το σκορ στο 3-2 έσωσε τη Ρεάλ στο 92’». Από το πρωτοσέλιδο της «Marca» την επομένη του αγώνα, 25-10-2007.
Η τελευταία φορά που είδα τον Κοβάσεβιτς από κοντά, ήταν τον Οκτώβριο του 2007 στη μικτή ζώνη του «Μπερναμπέου», μετά τη λήξη του αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακού για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Σέρβος είχε πραγματοποιήσει καταπληκτική εμφάνιση και αν δεν ήταν το τεντωμένο χέρι του Κασίγιας στις καθυστερήσεις, θα είχε ισοφαρίσει το ματς σε 3-3.
Βγήκε από τα αποδυτήρια και στάθηκε υπομονετικά μπροστά στους δημοσιογράφους, απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις – σε αντίθεση με κάποιους Έλληνες «πριμαντόνες». Ένας Γάλλος ρεπόρτερ του ζήτησε τη φανέλα του και ο Ντάρκο αμέσως άνοιξε την τσάντα και του την έδωσε.
Λίγο μετά είχα την τύχη να του μιλήσω για πρώτη φορά και συνειδητοποίησα τον λόγο για τον οποίο λατρεύεται στη Χώρα των Βάσκων. Προσιτός, ευγενικός και χαμογελαστός όσο λίγοι.
Να είσαι πάντα καλά Ντάρκο εκεί στο Σαν Σεμπαστιάν. Αντίο ή μάλλον όπως λένε οι Βάσκοι, agur…
Βίντεο 1: Ο Ντάρκο εν δράσει. Απολαύστε 50 γκολ του Σέρβου στράικερ με τη φανέλα της Ρεάλ Σοθιεδάδ.
Βίντεο 2: Οκτώβριος 2005. Ο Ντάρκο, λίγες μόλις μέρες μετά το θάνατο της μητέρας του, επιστρέφει στο «Ανοέτα», σκοράρει εναντίον της Ντεπορτίβο και της αφιερώνει το γκολ δείχνοντας χαρακτηριστικά τον ουρανό.
Βίντεο 3: Απολαυστικό στιγμιότυπο στο «Ανοέτα» μεταξύ του Κοβάσεβιτς και του τότε προπονητή της Μπέτις και νυν πρωταθλητή Ευρώπης, Λουίς Αραγονές. Ο Ντάρκο χτυπάει δυο φορές και ο Αραγονές τον «στολίζει» με διάφορα κοσμητικά. Μεταφράζουμε τους υπότιτλους (Αραγονές προς Ντάρκο):
«Έχεις βλακόφατσα, ηλίθιε!»
«Είσαι χειρότερος και από την π.... τη μάνα σου. Είσαι άθλιος»
«Εκτός από βλάκας, είσαι και άχρηστος»
«Είσαι χειρότερος από τη μάνα που σε γέννησε. Εκτός από βλάκας»
Ευχαριστούμε τις ισπανικές εφημερίδες «El Mundo Deportivo», «Marca», «As», «Diario Vasco», «Deia» και «Estadio Deportivo» για την ευγενική παραχώρηση του αρχείου τους. Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από το φωτογραφικό αρχείο των εφημερίδων «El Mundo Deportivo» και «Diario Vasco».
Βίντεο 4: Το βίντεο-αφιέρωμα του SPORT 24 για τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς
Darko Kovacevic
Ανέβηκε από sport24tv