Η Εθνική Ελλάδας ήταν υπερηχητική κόντρα στο Καζακστάν, έκανε το καθήκον της και πλέον βρίσκεται μόλις ένα βήμα μακριά από τη συμμετοχή στην όγδοη μεγάλη διοργάνωση της ιστορίας της και πρώτη μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία.

Το τελευταίο εμπόδιο στο ταξίδι προς τα γήπεδα της Γερμανίας τον Ιούνιο του 2024 ακούει στο όνομα Γεωργία. Ένας μακρύς δρόμος που ξεκίνησε σχεδόν δύο χρόνια πίσω (02/06/2022) με την εκτός έδρας νίκη της Εθνικής στη Βόρεια Ιρλανδία με σκόρερ τον αρχηγό της, Τάσο Μπακασέτα, στο ντεμπούτο του Γκουστάβο Πογέτ στον πάγκο της σε κάποια διοργάνωση.

Μοιάζει καρμικό η πορεία της "γαλανόλευκης" να ολοκληρωθεί επιτυχώς όπως ξεκίνησε, μακριά από την Ελλάδα, αυτή τη φορά σε γεωργιανό έδαφος.

Το σχεδόν απόρθητο κάστρο που θα κληθεί να κατακτήσει η Εθνική

Εκεί που το σύνολο του Γουιλί Σανιόλ μετράει μόλις μία ήττα σε οκτώ παιχνίδια που έχει δώσει τα τελευταία δύο χρόνια, τη συντριβή από την Ισπανία με 1-7, σε ένα από τα χειρότερα βράδια της σύγχρονης ιστορίας της.

Τέσσερις νίκες και τρεις ισοπαλίες είναι τα υπόλοιπα αποτελέσματα, με απολογισμό 16 γκολ υπέρ και 10 κατά, με τα επτά, ωστόσο, να προέρχονται από τη "φούρια ρόχα". Έδρα της Γεωργίας -στις πλείστες των περιπτώσεων- είναι το εθνικό στάδιο της χώρας και το γήπεδο που έχει φιλοξενήσει τις περισσότερες αναμετρήσεις της παρέας του Χβίτσα Κβαρατσχέλια, το "Μπόρις Παϊχάτζε".

Βρίσκεται στην πρωτεύουσα Τιφλίδα, είναι το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα γήπεδο της χώρας με 54.202 θέσεις, χτίστηκε το 1976 και ανακαινίστηκε για τελευταία φορά το 2006.

Τα τελευταία οκτώ εντός έδρας παιχνίδια της Γεωργίας σε επίσημες διοργανώσεις

• Γεωργία - Γιβραλτάρ 4-0
• Γεωργία - Βουλγαρία 0-0
• Γεωργία - Βόρεια Μακεδονία 2-0
• Γεωργία - Νορβηγία 1-1
• Γεωργία - Ισπανία 1-7
• Γεωργία - Κύπρος 4-0
• Γεωργία - Σκωτία 2-2
• Γεωργία - Λουξεμβούργο 2-0

Η ανεξαρτητοποίηση από την ΕΣΣΔ κι η αθλητική παράδοση

Η Γεωργία αποτελεί το σταυροδρόμι της ανατολικής Ευρώπης με τη δυτική Ασία, ενώ συνορεύει με τις Ρωσία, Τουρκία, Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν. Το 1922 ενσωματώθηκε στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1991, μετά από δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στη χώρα, με τη συντριπτική πλειοψηφία (99,5%) να ψηφίζει υπέρ της απόσχισης.

Η χώρα δεν έχει ιδιαίτερη έφεση στον αθλητισμό. Εθνικό σπορ είναι το ράγκμπι, με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ να έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ενώ οι περισσότερες επιτυχίες της Γεωργίας εντοπίζονται στην άρση βαρών και την πάλη, καθώς οι Καυκάσιοι έχουν παράδοση στα δυναμικά αγωνίσματα.

Μεγαλύτερη στιγμή της Γεωργίας στον ομαδικό αθλητισμό είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1981 από την Ντίναμο Τιφλίδας, όταν η χώρα ήταν ακόμα ενταγμένη στη Σοβιετική Ένωση.

Οι αποτυχημένες προσπάθειες και ο όρκος που δόθηκε το 2020

Η Γεωργία αποτελεί μέλος των UEFA και FIFA από το 1992, ενώ η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας χρονολογεί 34 χρόνια ζωής, ήτοι από το 1990. Σε 15 προσπάθειές της να προκριθεί στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης (Παγκόσμιο Κύπελλο ή Euro) είχε ισάριθμες αποτυχίες, με τις 13 εξ αυτών αν τερματίζει είτε στην τελευταία είτε στην προτελευταία θέση του ομίλου.

Το αρνητικό αυτό σερί λίγο έλειψε να σπάσει τον φθινόπωρο του 2020, όταν για τα playoffs του Nations League με φόντο ένα από τα τέσσερα τελευταία εισιτήρια για το Euro που λόγω πανδημίας διεξήχθη το καλοκαίρι του 2021, έχασε στον τελικό από τη Βόρεια Μακεδονία με 0-1 χάρη στο γκολ του Γκόραν Πάντεφ στο 56'.

Προηγουμένως είχε αποκλείσει με το ίδιο σκορ τη Λευκορωσία στον ημιτελικό και έκτοτε ο όρκος που δόθηκε τη 12η Νοεμβρίου του 2020 από τους παίκτες της εθνικής Γεωργίας να οδηγήσουν τη χώρα τους σε μεγάλη διοργάνωση, ψάχνει την εκπλήρωσή του.

Το παρελθόν κόντρα στην Ελλάδα και οι διαφορές πρωταθλημάτων

Το επίπεδο στο πρωτάθλημα της Γεωργίας είναι ιδιαιτέρως χαμηλό. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ο ομοσπονδιακός προπονητής, από τους 27 παίκτες που επέλεξε για τα playoffs του Nations League που θα δώσουν την πρόκριση στο Euro 2024, μόλις οι τρεις αγωνίζονται στην Erovnuli Liga.

Αντιθέτως, ο Πογέτ έχει 12 ποδοσφαιριστές από τους 26 που διάλεξε που συμμετέχουν στη Stoiximan Super League. Ακόμη μια διαφορά που καταδεικνύει τη χαοτική διαφορά των δύο πρωταθλημάτων είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα στο UEFA ranking βρίσκεται στη 17η θέση με δύο ομάδες στα προημιτελικά του Conference League, ενώ η Γεωργία στην 77η, με την υπερδύναμη της χώρας, Ντινάμο Τιφλίδας, να καταλαμβάνει την 164η θέση του πίνακα αξιολόγησης των ευρωπαϊκών συλλόγων με βάσει την πενταετή παρουσία τους στις διοργανώσεις της UEFA.

Οι Έλληνες παίκτες ταξιδεύουν στην Τιφλίδα με την ψυχολογία στα ύψη και με την παράδοση στο πλευρό τους. Μια παράδοση που θέλει την Εθνική να μην έχει ηττηθεί στις εννιά φορές που έχει αντιμετωπίσει τη Γεωργία, έχοντας επτά νίκες και δυο ισοπαλίες, με 17 γκολ υπέρ και μόλις έξι κατά.

Τελευταία φορά που βρέθηκαν αντιμέτωπες οι δύο ομάδες ήταν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022. Το πρώτο ματς διεξήχθη στην Τούμπα εν μέσω κορωνοϊού και έληξε ισόπαλο 1-1, με τον Χβίτσα Κβαρατσχέλια να συστήνεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό.

Η ρεβάνς έλαβε χώρα στην "Ατζαραμπέτ Αρένα", ευρύτερα γνωστή ως "Μπατούμι Αρένα", τον Οκτώβριο του 2021. Σε εκείνο το παιχνίδι η Ελλάδα επικράτησε με 2-0 στις καθυστερήσεις με σκόρερ τους Μπακασέτα και Δημήτρη Πέλκα.

Ο Σανιόλ και ο "Κβαραντόνα"

Η εθνική Γεωργίας είναι ένα σκληροτράχηλο σύνολο, το οποίο παρά το γεγονός ότι δεν βρίθει ποδοσφαιριστών με ανεπτυγμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, έχει παίκτες που στην καλή μέρα μπορούν να τιμωρήσουν αμυντικές ανορθογραφίες. Το μεγαλύτερο αστέρι της ομάδας είναι ο άνθρωπος που μαζί με τον Βίκτορ Όσιμεν οδήγησαν τη Νάπολι στην κατάκτηση της Serie A μετά από 33 χρόνια και πλέον στα πόδια του κρατάει τις τύχες ενός ολόκληρου λαού.

Ο λόγος φυσικά για τον Κβαρατσχέλια ή αλλιώς "Κβαραντόνα" για τους φιλάθλους της ναπολιτάνικης ομάδας. Ο 23χρονος μεσοεπιθετικός είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουν οι Καυκάσιοι, ενώ το κόστος του υπολογίζεται στα 80.00.000, ποσό που υπερβαίνει τη μισή χρηματιστηριακή αξία ολόκληρης της εθνικής Γεωργίας.

Με το εθνόσημο μετράει 15 γκολ και επτά ασίστ σε 28 συμμετοχές. Συμπαραστάτες του ηγέτη της ομάδας του Σανιόλ είναι ο 23χρονος τερματοφύλακας της Βαλένθια, Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι, και ο γεννημένος στο Λιόν επιθετικός της Μετς, Ζορζ Μικαουτάτζε, ο οποίος έχει βρει εννιά φορές δίχτυα σε 22 εμφανίσεις με τη φανέλα της εθνικής.

Ο άλλοτε παίκτης της εθνικής Γαλλίας και της Μπάγερν, Γουιλί Σανιόλ, έχει αναλάβει τα ηνία της Γεωργίας από τον Φεβρουάριο του 2021, δίνοντας τη δική του ταυτότητα στο σύνολο που έχει δημιουργήσει, ενώ έχει ρεκόρ εννιά νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και εννιά ήττες σε 22 επίσημα ματς.

Κατά κύριο λόγο, η Γεωργία αγωνίζεται με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, σε έναν σχηματισμό που στη διάρκεια του ματς και ανάλογα με την εξέλιξή του μπορεί να αλλάξει από 3-5-2 σε 5-3-2 σε φάση άμυνας και από 3-4-3 σε 4-4-2, κάνοντας ιδιαιτέρως ρευστή την κατάσταση στον αγωνιστικό χώρο, δυσκολεύοντας παράλληλα την τακτική προσέγγιση από τον αντίπαλο τεχνικό.

Μαμαρντασβίλι - Κασία, Κβιρκβέλια, Λοτσοσβίλι, Αζαρόβι, Κακαμπάντζε - Κβεκβεσκίρι, Κιτεϊσβίλι, Τσακβετάντζε, Κοτσορασβίλι - Ζιβζιβάτζε, Μικαουτάτζε και φυσικά ο Κβαρατσχέλια αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εθνικής Γεωργίας και τους παίκτες που πιθανότητα θα διεκδικήσουν θέση στο βασικό σχήμα του τελικού.

Εν ολίγοις, η Γεωργία δεν είναι το φόβητρο που θα στερήσει άμα τη εμφανίσει της στο χορτάρι τα όνειρα της "γαλανόλευκης" συμμετοχής στο Euro 2024.

Είναι, όμως, μια ομάδα που εάν υποτιμηθεί θα τιμωρήσει κάθε ολιγωρία των Ελλήνων διεθνών. Η Εθνική έχει μπροστά της μία ιστορική ευκαιρία. Το mission impossible του 2022 έχει φτάσει στο πιο κομβικό σημείο του. Ο Πογέτ παίζει πιθανώς για την ανανέωση του συμβολαίου του, ενώ η παρούσα ελληνική φουρνιά αγωνίζεται για την πρώτη παρουσία της σε μεγάλη διοργάνωση.

Ένα ματς μακριά από το όνειρο ή τον εφιάλτη...