Εθνική ταλαιπωρία
Ο Τσάρλυ γράφει για την Εθνική που δεν κατάφερε για μια ακόμα φορά να κάνει αυτό που πρέπει αυτή τη φορά με το Κόσοβο και τον Τζον Φαν Σιπ, ο οποίος θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα το παιχνίδι μετά το 1-0 και να πάρει η Ελλάδα το τρίποντο στην Πρίστινα.
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το ταβάνι του ρόστερ που δώσαμε στον Φαν Σιπ είναι χαμηλό. Ο Ολλανδός προπονητής, από την πρώτη μέρα που ανέλαβε, ήταν μαθηματικά βέβαιο πως κάποια στιγμή θα έφευγε σαν αποτυχημένος, όπως και οι Ρανιέρι, Τσάνας, Μαρκαριάν, Σκίμπε, Αναστασιάδης.
Όποιος προπονητής έμπλεξε με την Εθνική μας ομάδα από την ημέρα που επιστρέψαμε από τα γήπεδα της Βραζιλίας, έφαγε τα μούτρα του. Ο Ολλανδός τεχνικός έχει την τύχη πως κάπου συνειδητοποιήσαμε πως το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές, αλλά το γεγονός πως το ποδόσφαιρο μας σταμάτησε να δημιουργεί ολοκληρωμένους ποδοσφαιριστές.
Στο τελευταίο σκαλί
Με δεδομένο πως δεν καταφέραμε να πάρουμε την πρώτη θέση στο Nations League, σε όμιλο με την Σλοβενία, Μολδαβία, είναι αδύνατον να πάρουμε την πρόκριση, σε όμιλο με την Ισπανία και την Σουηδία. Το ισόπαλο αποτέλεσμα της πρεμιέρας, στην Ισπανία ήταν μία θετική αφετηρία, όμως και παραπλανητικό. Στο επόμενο παιχνίδι με την Γεωργία αποδείχτηκε πως δεν είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε τον σημαντικό βαθμό.
Όχι μόνο δεν καταφέραμε να κερδίσουμε έναν χαμηλού επιπέδου αντίπαλο, αλλά ήμασταν και υπερβολικά κατώτεροι. Η Εθνική μας ομάδα στο Κόσοβο χρειαζόταν μόνο την νίκη, για να μείνει στο κόλπο της πρόκρισης. Παρότι έπαιξε άθλια στο πρώτο ημίχρονο, κατάφερε και πήρε προβάδισμα απέναντι σε έναν αντίπαλο, που δεν ήξερε να δημιουργεί και όμως δεν κατάφερε να κρατήσει το 0-1.
Για δεύτερο λοιπόν συνεχόμενο παιχνίδι, απέναντι σε έναν αντίπαλο υπερβολικά χαμηλού επιπέδου, προηγηθήκαμε και δεν καταφέραμε να κερδίσουμε.
Μετράμε τέσσερα παιχνίδια με ομάδες που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι κατώτερες από εμάς. Κόσοβο εντός, Σλοβενία εντός, Γεωργία εντός, Κόσοβο εκτός, χωρίς να έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε κανένα από αυτά. Είναι ξεκάθαρο πως αυτή είναι η δυναμικότητα μας, ανήκουμε τόσο σε συλλογικό, όσο και σε Εθνικό επίπεδο, στο τελευταίο σκαλί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Προβάδισμα απέναντι σε ομάδα που δεν ήξερε να δημιουργήσει
Ο Φαν Σιπ είχε απουσίες όμως και ευθύνες για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το δεύτερο ημίχρονο. Θα ήταν προτιμότερο για τον ίδιο να μην είχαμε σκοράρει στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου και να μέναμε στο 0-0, επειδή δεν μπορούσαμε να πετύχουμε κάποιο τέρμα.
Δεν θα ήταν παράλογο και δεν θα μπορούσε να αναζητήσει κάποιος ευθύνες από τον προπονητή, αν αυτοί οι ποδοσφαιριστές έμεναν στο μηδέν. Όμως μετά από ένα ημίχρονο, που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν κάποιος άνθρωπος που δεν ασχολείται επαγγελματικά με το άθλημα, μπορεί να βάλει τον εαυτό του στην διαδικασία να παρακολουθήσει αυτό το παιχνίδι, τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, καταφέραμε και προηγηθήκαμε.
Μπήκαμε στα αποδυτήρια και ο Φαν Σιπ μπορούσε να νιώθει ικανοποιημένος με τις επιλογές του. Ξεκινήσαμε με τρεις στην άμυνα και δεν δεχτήκαμε φάση, ενώ χρησιμοποίησε τον Μπακασέτα στο κέντρο και τον Δουβίκα, δίπλα στον Παυλίδη.
Στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου, ο Μπακασέτας από τον άξονα πάσαρε κάθετα στο τρέξιμο του Δουβίκα και ο νεαρός επιθετικός άνοιξε το σκορ. Δεν βλεπόμασταν, αλλά πήραμε ένα προβάδισμα απέναντι σε μία ομάδα, που δεν ήξερε πώς να δημιουργήσει.
Με έναν καλό προπονητή θα κερδίζαμε 1-0
Ήταν λοιπόν δύσκολο να μην φύγουμε με το διπλό, όμως τα καταφέραμε. Σε αυτό βοήθησε η επιπολαιότητα των διεθνών μας, ανόητα λάθη στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, που έδωσαν δικαίωμα στους χαμηλού επιπέδου αντιπάλους μας να κερδίσουν μέτρα με στημένα. Βοήθησε στα χαμένα μέτρια αρκετά και ο Φαν Σιπ.
Δεν του κάνω συνολική κριτική γιατί δεν υπάρχει προπονητής και αυτό έχει αποδειχτεί που να μπορεί να έρθει στην Εθνική μας ομάδα και να πετύχει. Ένας όμως που ξέρει καλύτερα την δουλειά θα μπορούσε αυτήν τη νίκη να την είχε πάρει, όπως θα μπορούσε να έχει κρατήσει και το 1-0 με την Γεωργία, τον περασμένο Μάρτιο.
Τότε είχε τραυματιστεί ο βασικός μας δεξιός μπακ, Μιχάλης Μπακάκης και είχε περάσει πάνω στον εκπληκτικό ντριπλέρ Κβαρατσχέλια τον Μαυρία, με αποτέλεσμα ο Γεωργιανός εξτρέμ να φέρει μόνος του την ισοφάριση.
Με τις αλλαγές του χάσαμε μέτρα
Στο παιχνίδι με το Κόσοβο, με τις επιλογές του, έφερε την ομάδα πίσω. Αρχικά έβγαλε τον Δουβίκα για να περάσει στο γήπεδο τον Μάνταλο, γυρνώντας μας σε 3-6-1. Πραγματικά ο μέσος της ΑΕΚ έπαιζε ακίνητος δεν έδωσε την παραμικρή βοήθεια στην Εθνική μας.
Επέλεξε όμως ο Ολλανδός τεχνικός λες και παίζαμε με κανένα μεγαθήριο να βγάλει και τον Παυλίδη και να περάσει στην θέση του τον Φούντα, κίνηση που οδήγησε σε ολοκληρωτική και αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση.
Ο Παυλίδης έπαιζε σωστά με πλάτη. Μας επέτρεπε να έχουμε κατοχές και κρατούσε τα αντίπαλα στόπερ ψηλά. Με το που γυρίσαμε σε ένα σύστημα χωρίς επιθετικό, οι αντίπαλοι μας κέρδιζαν μόνιμα και εύκολά την μπάλα, με το που πέρναγε στο δικό τους μισό, κάτι που στο υπόλοιπο διάστημα, του αγώνα δεν μπορούσε να συμβεί.
Ασφαλώς ακόμα και αυτά τα λάθη του Φαν Σιπ δεν δικαιολογούν τους διεθνείς μας που δεν κράτησαν το 0-1. Ο αντίπαλος δεν είχε καμία δημιουργία όμως οι παίκτες μας έκαναν κοντρόλ με το χέρι, λίγο έξω από την περιοχή, χάριζαν στημένα, δεν πίεζαν στις σέντρες, έπαιζαν με την φωτιά και κάηκαν.
Η αλήθεια είναι πως αυτή η προσπάθεια δεν μπορούσε να βγάλει κάπου μακριά. Το έγραψα και όταν πήραμε τον βαθμό στην Ισπανία. Το ταβάνι αυτής της ομάδας είναι πολύ χαμηλό. Με καλύτερο κοουτσάρισμα όμως και σοβαρότητα από τους διεθνείς, θα μπορούσαν να έχουν έρθει οι νίκες με Γεωργία και Κόσοβο και το ταξίδι να κρατούσε παραπάνω.
Πρόβλημα νοοτροπίας
Το πρόβλημα νοοτροπίας το καταλαβαίνει κανείς, βλέποντας το τέρμα που δεχόμαστε και τις αντιδράσεις του Τζαβέλα. Ο στόπερ της Εθνικής μας ομάδας πίστευε πως του έγινε φάουλ.
Είχε αυτήν την άθλια αντίδραση μέσα στην μικρή περιοχή και θεωρούσε πως υπάρχει διαιτητής, που θα αποφάσιζε να τον σώσει, σφυρίζοντας υπερ του φάουλ. Το ποδόσφαιρο μας είναι τόσο άρρωστό που αν συνέβαινε αυτή η πεντακάθαρη φάση σε παιχνίδι Super League Interwetten, θα την συζητούσαμε για πολλές ημέρες. Δυστυχώς επτωχεύσαμεν.