Φάκελος: Αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού

Σε αυτή στηρίχθηκε ο Κετσπάγια για να περάσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, η άμυνα έβαλε... πλάτη όταν ο διάτρητος άξονας του Ζίκο άρχισε να μπάζει, η άμυνα ανέλαβε να σώσει και τα προσχήματα, όταν ο Μπάντοβιτς έχανε τον ένα παίκτη μετά τον άλλο από τραυματισμούς. Λογικό δεν είναι λοιπόν, το να υπάρξει ενδιαφέρον ομάδων για τους παίκτες που προαναφέραμε; Και είναι πολύ πιθανό, να υπάρξουν προτάσεις και για άλλους...
Αυτοί, ήταν πάντα εκεί...


Γιατί η αμυντική γραμμή παρέμεινε σταθερή και συνεπής σε ολόκληρη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, αλλά και της ευρωπαϊκής πορείας, προσφέροντας σε πολλούς, διαφορετικούς τομείς του παιχνιδιού. Ακόμα και στο σκοράρισμα, όταν τα "μεγάλα κανόνια", είτε σιωπούσαν για μήνες, είτε απείχαν λόγω τραυματισμών.

Ο Μέλμπεργκ, ο Αβραάμ, ο Μπράβο, ο Γκαλίτσιος, ο Ζεβλάκοφ ήταν εκεί. Ακόμα και ο Τοροσίδης, ο οποίος χρειάστηκε πρώτα να ξεπεράσει σημαντικά προβλήματα τραυματισμού. Χωρίς μεταπτώσεις στην απόδοσή τους, χωρίς συμμετοχή στο γενικό κλίμα χαλαρότητας, το οποίο ορισμένοι άλλοι πριμοδοτούσαν με τη συμπεριφορά τους. Άρα, είναι απολύτως λογικό, οι συγκεκριμένοι παίκτες να έχουν... γυαλίσει σε αρκετούς εκπροσώπους ευρωπαϊκών συλλόγων.

Ο παράγοντας Μουντιάλ και το 3μηνο... ρεπό!


Άλλωστε, το μουντιάλ πλησιάζει και οι Τοροσίδης και Αβραάμ αναμένεται να ταξιδέψουν στη Ν. Αφρική, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική. Συνεπώς, η τιμή τους θα αυξηθεί κατά πολύ, κάτι το οποίο θα προτιμούσαν να προλάβουν όσοι τους διεκδικούν.

Ενδεχομένως να συνέβαινε το ίδιο και στην περίπτωση του Γκαλίτσιου, αν για ανεξήγητο λόγο ο Μπάντοβιτς δεν τον άφηνε εκτός 11άδας για 3 μήνες! Κάκιστη πολιτική ανάδειξης ενός περιουσιακού στοιχείου της ομάδας... Ειδικά αν σκεφτούμε ότι ο τρόπος αντιμετώπισης άλλων παικτών, οι οποίοι έδειξαν ελάχιστη όρεξη για δουλειά και υπέπεσαν σε αρκετά πειθαρχικά παραπτώματα, ήταν εντελώς διαφορετικός. Μακάρι, όμως, αυτό να ήταν το μόνο στραβό φέτος...

Τέλος στις "φήμες", όμως για πόσο;


Πάμε πάλι στον... καπνό και τη φωτιά που ενδεχομένως να υπάρχει, στο θέμα της προσέγγισης των αμυντικών του Ολυμπιακού από ευρωπαϊκές ομάδες. Η "ερυθρόλευκη" διοίκηση σταματά -προς το παρόν- κάθε ανυπόστατη (;) φήμη που υπάρχει γύρω από το θέμα. Και καλώς πράττει, αφού, ακόμα ένας τρόπος αποπροσανατολισμού από τους εναπομείναντες στόχους, θα ήταν το μόνο που έλειπε από το φετινό Ολυμπιακό! Και μάλιστα αυτή τη στιγμή...

Όταν -όμως- τα play off ολοκληρωθούν, τότε η διοίκηση θα πρέπει να ξεκινήσει το χτίσιμο της νέας ομάδας. Και τι πιο λογικό, από το να διατηρήσει τα γερά θεμέλια της αμυντικής γραμμής, οικοδομώντας επάνω τους το υπόλοιπο ρόστερ. Ψάχνοντας για δημιουργικούς μέσους ή ακραίους χαφ και όχι για κεντρικούς αμυντικούς...

Θα μπορέσει η διοίκηση να αρνηθεί κάποια μεγάλη πρόταση για τον Αβραάμ; Θα μπορέσει να εγγυηθεί το χρόνο συμμετοχής που θέλει ο Ζεβλάκοφ, προκειμένου να τον κρατήσει για ακόμα ένα χρόνο; Και αν συμβεί αυτό, πότε θα παίξει ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος ζητάει και αναπροσαρμογή συμβολαίου; Και με τον Τοροσίδη, τι θα γίνει; Θα συνεχίσουν να έρχονται σκάουτερ, χωρίς να φέρουν μια οικονομικά ικανοποιητική πρόταση; Δε νομίζω...

Οι λεπτές ισορροπίες και ο... βράχος Μέλμπεργκ!


Συνεπώς, οι ισορροπίες είναι λεπτές για τις περισσότερες περιπτώσεις παικτών της αμυντικής γραμμής. Ο χειρισμός τους από πλευράς Κόκκαλη και συνεργατών του, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, προκειμένου να μην τρέχουν και για πράγματα τα οποία θεωρούσαν μέχρι σήμερα δεδομένα...

Δύσκολα βρίσκεις τη συνέπεια και την αξιοπιστία του Ζεβλάκοφ στην αγορά, δύσκολα και την ποιότητα του Τοροσίδη. Δύσκολα μπορείς να αντικαταστήσεις τον Αβράαμ, ακόμα και με 6.000.000 ευρώ, δύσκολα μπορείς να ανακαλύψεις πάλι ένα ατόφιο ταλέντο όπως ο Κυριάκος Παπαδόπουλος (αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, καλό θα είναι να μη βιαστεί ο μικρός). Να μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι μιλάμε κυρίως για Έλληνες παίκτες, οι οποίοι είναι ανεκτίμητοι για 1.000.000 λόγους!

Ο μόνος που δε δείχνει διατεθειμένος να αφήσει το λιμάνι, είναι ο Μέλμπεργκ. Παρά την απογοητευτική εικόνα της ομάδας φέτος, ο Σουηδός κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία του, να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να νιώσει μέρος του συλλόγου. Δέθηκε με τον Ολυμπιακό, γουστάρει την αποθέωση που γνωρίζει κάθε φορά που πατάει το πόδι του στο Καραϊσκάκη και δείχνει διατεθειμένος να τελειώσει την καριέρα του στο λιμάνι. Και επειδή είναι πολύ εγωιστής, δε θα θελήσει να το κάνει όντας δεύτερος...