FC Bayern Alles Gute!
Η Μπάγερν έχει την Τετάρτη 27/2 γενέθλια, κλείνει 108 χρόνια ιστορίας και το SPORT 24 της εύχεται χρόνια πολλά
Αριθμεί πάνω από 135.000 μέλη, γεγονός που την κατατάσσει στην τρίτη θέση παγκοσμίως, πίσω μόνο από τις Μπενφίκα και Μπαρτσελόνα. Με την ευκαιρία της επετείου της ίδρυσής της, το Sport24 σας παρουσιάζει τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία της, από το 1900 μέχρι και σήμερα.
Στο εστιατόριο «Gisela»
Οι φίλοι που το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου του 1900 είχαν μαζευτεί στο εστιατόριο «Gisela» του Μονάχου για να δειπνήσουν και να συζητήσουν για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στον σύλλογο στον οποίο αγωνίζονταν, δεν μπορούσαν να φανταστούν πως ήταν έτοιμοι να ιδρύσουν έναν από τους ποδοσφαιρικούς κολοσσούς της Ευρώπης.
Ο Franz John, ένας βερολινέζος παίκτης της MTV 1879 και δέκα ακόμα συμπαίκτες του αποφάσισαν πως δεν απολάμβαναν πλέον το ποδόσφαιρο στην ομάδα τους και σκέφτηκαν πως η καλύτερη λύση θα ήταν να δημιουργήσουν μια καινούργια. Η ιδέα έγινε δεκτή από όλους με ενθουσιασμό και μέσα σε λίγες ώρες γεννήθηκε η «Schwabinger Bayer», η οποία μερικά χρόνια αργότερα άλλαξε το όνομά της σε «FC Bayern Munchen».
Τα πρώτα χρόνια
Στην αρχή η Μπάγερν αγωνίστηκε στις τοπικές κατηγορίες της Βαυαρίας και πέρασε μέσα από δύσκολες καταστάσεις προσπαθώντας να επιβιώσει σε μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο δεν είχε καθόλου λαϊκή απήχηση και ευρισκόμενη συνεχώς κάτω από την σκιά της συμπολίτισσας MTV 1879. Χρειάστηκε να περάσουν 32 ολόκληρα χρόνια για να καταφέρει η ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση του πρώτου της τίτλου, κερδίζοντας στον τελικό του γερμανικού πρωταθλήματος την Άιντραχτ Φρανκφούρτης 2-0.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Ο πρόεδρος και ο προπονητής της ομάδας – αμφότεροι Εβραίοι – αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα ενώ πολλοί ακόμα συντελεστές της Μπάγερν – παίκτες και διοικητικοί – εκδιώχθηκαν από τις αρχές καταλήγοντας σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων ή καταφέρνοντας να περάσουν τα σύνορα. Η ρετσινιά «το κλαμπ των Εβραίων» ακολούθησε τον σύλλογο μέχρι το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
Το τέλος του πολέμου και το θαύμα της Βέρνης
Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια το ποδόσφαιρο συνέχισε να είναι ο «φτωχός συγγενής» του γερμανικού αθλητισμού, κάτι το οποίο όμως άλλαξε ριζικά με την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 από την «Νατσιονάλμανσαφτ».
Ο Σεπ Χερμπέργκερ, ο οποίος είχε γνωρίσει την ταπείνωση από τους Ούγγρους στην φάση των ομίλων με 8-3, κατάφερε λίγες μέρες αργότερα στον τελικό της Βέρνης να φυλακίσει με τη στρατηγική του την Μαγυάρικη φαντασία και παρόλο που μόλις στο 8ο λεπτό βρέθηκε να χάνει 2-0 από την παρέα του Πούσκας, οδήγησε με μαεστρία τους παίκτες του στο τελικό 3-2, αλλάζοντας έτσι για πάντα τον αθλητικό χάρτη της Γερμανίας και φέρνοντας το ποδόσφαιρο στην κορυφή της δημοτικότητας στη χώρα του.
Η Μπάγερν αρχίζει να αναδιοργανώνεται εκείνη την εποχή και να σταθεροποιείται ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες της Νότιας Γερμανίας. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1963, δημιουργείται η «Bundesliga», αλλά οι Βαυαροί δεν προσκαλούνται να συμμετάσχουν. Θα χρειαστεί να περιμένουν δυο ακόμα χρόνια για να μπουν επίσημα στην 1η Εθνική κατηγορία της χώρας τους και να αρχίσουν να γράφουν την δική τους τεράστια ιστορία στο γερμανικό και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο αρχιτέκτονας που θα βάλει τα θεμέλια στο μεγάλο οικοδόμημα της Μπάγερν είναι ο – γνωστός μας από το πέρασμα του από την ΑΕΚ – Γιουγκοσλάβος Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι. Ο «Τσικ» είναι αυτός που θα δημιουργήσει τον περιβόητο γερμανικό «άξονα», γύρω από τον οποίο θα δημιουργηθεί μια από τις μεγαλύτερες ομάδες όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Οι τρεις σωματοφύλακες – ο νέος γερμανικός «άξονας»
Το 1965, τη χρονιά που ο Τσαϊκόφσκι προπονεί για πρώτη φορά την Μπάγερν στην Bundesliga, ένας νεαρός παίκτης της «Μόναχο 1860» λογομαχεί με τους διοικούντες της ομάδας του και αλλάζει στρατόπεδο. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ – γιατί για αυτόν πρόκειται – τίθεται στη διάθεση του «Τσικ», ο οποίος προσπαθεί να στήσει μια νεανική ομάδα, ακολουθώντας τις ιδέες του Ματ Μπάσμπι.
Ο Γιουγκοσλάβος έχει εμπιστευτεί την εστία σε έναν ταλαντούχο πιτσιρικά, τον Σεπ Μάγιερ και την κορυφή της επίθεσης στον «χοντρούλη μυλωνά», όπως αποκαλεί τον Γκερντ Μίλερ. Ο Φραντς θα αποτελέσει το ιδανικό συμπλήρωμα στο παζλ του Τσαϊκόφσκι και λίγα χρόνια αργότερα οι «τρεις σωματοφύλακες» της Μπάγερν και της Εθνικής Γερμανίας θα γίνουν ευρέως γνωστοί με καινούργια όμως παρατσούκλια: ο «Kaiser» Φραντς, ο «Γάτος του Anzing» Μάγιερ και ο «Torpedo» Μίλερ θα αποτελέσουν για μια δεκαπενταετία τους πρωταγωνιστές των «κόκκινων» του Μονάχου και θα οδηγήσουν τον σύλλογό τους στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος.
Η μεγάλη δεκαετία (1967-1976)
Στην πρώτη της συμμετοχή στην Bundesliga η Μπάγερν κατακτά το Κύπελλο Γερμανίας, αποκτώντας έτσι το δικαίωμα της πρώτης της συμμετοχής στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Οι Βαυαροί φτάνουν την επόμενη χρονιά στον πρώτο τους ευρωπαϊκό τελικό και κατακτούν το τρόπαιο νικώντας στην παράταση 1-0 την Ρέιντζερς.
Είναι μόνο η αρχή. Στα επόμενα δέκα χρόνια η Μπάγερν θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της σε Γερμανία και Ευρώπη: 4 πρωταθλήματα Γερμανίας, 4 Κύπελλα Γερμανίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1974 θα καταφέρει να ισοφαρίσει την Ατλέτικο Μαδρίτης στις καθυστερήσεις με ένα σουτ από το κέντρο του γηπέδου. Στον επαναληπτικό αγώνα θα σκορπίσει εύκολα τους Ισπανούς 4-0. Το ίδιο καλοκαίρι η Εθνική Γερμανίας στηριζόμενη στον «βαυαρικό άξονα» θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο νικώντας την μεγάλη Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ.
Την επόμενη χρονιά η Μπάγερν θα προσθέσει το δεύτερο Πρωταθλητριών στη συλλογή της. Στο «Παρκ ντε Πρενς» του Παρισιού «καθαρίζει» τους Βρετανούς της Λιντς Γιουνάιτεντ 2-0. Η γερμανική μηχανή όμως δεν σταματάει και 12 μήνες αργότερα – στη Γλασκώβη της Σκωτίας αυτή τη φορά – οι «κόκκινοι» κερδίζουν έναν ακόμα τελικό επικρατώντας της γαλλικής Σεντ Ετιέν 1-0.
Γίνονται έτσι η τρίτη ομάδα (μετά την Ρεάλ και τον Άγιαξ) που κατακτά το βαρύτιμο έπαθλο τρεις συνεχόμενες φορές και αποκτούν το δικαίωμα να κρατήσουν για πάντα το αυθεντικό Κύπελλο στο μουσείο τους. Λίγο καιρό αργότερα η Μπάγερν ανακηρύσσεται ως η κορυφαία ομάδα του πλανήτη νικώντας την βραζιλιάνικη Κρουζέιρο και στα δυο παιχνίδια του Διηπειρωτικού Κυπέλλου.
Το 1977 ο μεγάλος αρχηγός Φραντς Μπεκενμπάουερ αναχωρεί για τον «Κόσμο» της Νέας Υόρκης και οι Βαυαροί περνούν μια μικρή κάμψη. Ο επίλογος της εποχής των μεγάλων επιτυχιών θα γραφτεί λίγο αργότερα, όταν ένας άλλος νεαρός, ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, θα οδηγήσει την Μπάγερν στην κατάκτηση τριών ακόμα εγχώριων τίτλων – 2 πρωταθλημάτων (1980 & 1981) και ενός Κυπέλλου (1982).
Τα χρόνια της παρακμής – η δεκαετία του ’80
Αν και στη δεκαετία του ’80 οι Βαυαροί κερδίζουν το ένα μετά το άλλο τα πρωταθλήματα στη χώρα τους, η πορεία τους στην Ευρώπη δεν είναι σε τίποτα αντάξια με αυτή του παρελθόντος. Μόνο το 1987 η Μπάγερν καταφέρνει να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου όμως χάνει από την Πόρτο με ένα γκολ του 18χρονου τότε Πάουλο Φούτρε.
Ο Μπεκενμπάουερ επιστρέφει το 1994 ως προπονητής αυτή τη φορά και χαρίζει ένα ακόμα πρωτάθλημα στους Βαυαρούς, για να αποσυρθεί όμως στη συνέχεια σε διοικητικά πόστα του συλλόγου. Είναι η εποχή όπου οι ποδοσφαιριστές της Μπάγερν είναι οι καλύτεροι πελάτες των κουτσομπολίστικων περιοδικών και των παπαράτσι με τις έντονες εξωγηπεδικές τους περιπέτειες, λόγω των οποίων οι Γερμανοί δημοσιογράφοι και φίλαθλοι αποκαλούν ειρωνικά τον σύλλογο «FC Hollywood».
Ο Μπεκενμπάουερ βλέποντας το χάλι της ομάδας και την ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει η άλλοτε κραταιά Μπάγερν, ξεχνάει για λίγο τις διοικητικές του φιλοδοξίες και επιστρέφει στην τεχνική ηγεσία. Οδηγεί την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (1996 με αντίπαλο την Μπορντό) και της δίνει ένα ακόμα πρωτάθλημα, εξασφαλίζοντάς της παράλληλα και την πρόκριση στο Champions League.
Η νύχτα του... Αγίου Βαρθολομαίου
Το 1998 ο Μπεκενμπάουερ επιστρέφει στα διοικητικά αναλαμβάνοντας ξανά την προεδρία του συλλόγου και εμπιστεύεται την τεχνική ηγεσία στον Ότμαρ Χίτσφελντ, έναν από τους πλέον επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία της Μπάγερν. Ο Χίτσφελντ στην πρώτη του χρονιά κάνει πραγματικό περίπατο στην Bundesliga και οδηγεί τους Βαυαρούς μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, έναν από τους δραματικότερους στην ιστορία του θεσμού.
Η Μπάγερν αντιμετωπίζει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο κατάμεστο «Καμπ Νόου» της Βαρκελώνης, εξαφανίζει τους Βρετανούς για 88 λεπτά από το γήπεδο και μετράει ανάποδα για να πανηγυρίσει την τέταρτη κατάκτηση ενός Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην ιστορία της.
Το μοναδικό όμως γκολ του Μπάσλερ δεν αποδεικνύεται αρκετό. Μέσα σε ένα τρίλεπτο το όνειρο γίνεται εφιάλτης για τους Γερμανούς, που βλέπουν αρχικά τον Τέντι Σέρινγκχαμ να τους ισοφαρίζει ένα λεπτό πριν τη λήξη και τον «δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο» Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ να τους ρίχνει οριστικά στο καναβάτσο πετυχαίνοντας το δεύτερο γκολ των «διάβολων» στις καθυστερήσεις του αγώνα. Το τελικό 2-1 υπέρ της Μάντσεστερ αποτελεί την μελανότερη σελίδα στην ποδοσφαιρική ιστορία της Μπάγερν.
2001 – Η εκδίκηση των Βαυαρών. Θύματα η Βαλένθια και η Μπόκα
Θα χρειαστεί να περάσουν 2 χρόνια από εκείνη την αποφράδα νύχτα για να δικαιωθεί η προσπάθεια του Χίτσφελντ και της ομάδας του. Στο Μιλάνο και στο «Σαν Σίρο», η Μπάγερν φτάνει σε έναν ακόμα τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετωπίζοντας αυτή τη φορά, εκτός από τα φαντάσματα του 1999, την ισπανική Βαλένθια.
Πριν τον τελικό όμως σειρά έχει πρώτα η εκδίκηση.
Η Μπάγερν αποκλείει στα προημιτελικά την Μάντσεστερ νικώντας μέσα – έξω και ύστερα διαλύει και την Ρεάλ Μαδρίτης επίσης με δυο νίκες. Στον τελικό πρωταγωνιστές είναι τα πέναλτι. Με δυο τέτοια διαμορφώνεται το σκορ του αγώνα (Μεντιέτα και Έφενμπεργκ) που δεν αλλάζει στην παράταση και έτσι όλα κρίνονται στην διαδικασία της «ρώσικης ρουλέτας». Ο Όλιβερ Καν θα αποκρούσει το 14ο πέναλτι της βραδιάς και θα σημάνει την έναρξη της γιορτής στους δρόμους του Μονάχου.
Ο «βραχνάς» του ’99 έχει επιτέλους εξορκιστεί. Λίγους μήνες αργότερα οι Βαυαροί θα ολοκληρώσουν την επιτυχημένη τους πορεία κατακτώντας και το δεύτερο Διηπειρωτικό της ιστορίας τους νικώντας στην παράταση την αργεντίνικη Μπόκα Τζούνιορς.
Η Μπάγερν σήμερα
Το 2005 η Μπάγερν εγκαταλείπει το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου για να στεγαστεί στο πραγματικά υπέροχο «Allianz Arena», ένα από τα πλέον σύγχρονα γήπεδα του κόσμου. Την περασμένη περίοδο επέστρεψε ο Χίτσφελντ προσπαθώντας – χωρίς αποτέλεσμα – να συμμαζέψει την καταστροφική χρονιά μετά την απόλυση του Φέλιξ Μάγκατ. Η βαυαρική ομάδα τερμάτισε στην τέταρτη θέση χάνοντας το δικαίωμα της συμμετοχής στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.
Τον περασμένο μήνα ανακοινώθηκε πως ο Γιούργκεν Κλίνσμαν θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας από την 1η Ιουλίου 2008. Στην φετινή Bundesliga η Μπάγερν προηγείται στην βαθμολογία μετά από 21 αγωνιστικές με 44 βαθμούς, ενώ συνεχίζει και στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ενώ ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε έχει την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης. Χρέη γενικού μάνατζερ εκτελεί μια άλλη παλιά δόξα της Μπάγερν, ο Ούλι Χένες. Αυτή η τριανδρία κινεί σήμερα τα νήματα του γερμανικού συλλόγου.
Allianz Arena – Ένα γήπεδο στολίδι
Από την ίδρυσή της μέχρι και το 1925, η Μπάγερν αγωνίστηκε σε διάφορα δημοτικά γήπεδα της πόλης του Μονάχου. Από το 1925 οι Βαυαροί φιλοξενήθηκαν στην έδρα της Μόναχο 1860, η οποία όμως καταστράφηκε στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Στη συνέχει ανακατασκευάστηκε πρόχειρα και η Μπάγερν συνέχισε να δίνει εκεί τα παιχνίδια της μέχρι το 1972, όταν και μετακόμισε στο Ολυμπιακό Στάδιο που είχε φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
Τα παράπονα όμως των φιλάθλων και κυρίως των κατόχων διαρκείας μεγάλωναν χρόνο με το χρόνο. Η μεγάλη απόσταση των κερκίδων από τον αγωνιστικό χώρο λόγω της ύπαρξης στίβου, εμπόδιζε το Ολυμπιακό Στάδιο να γίνει μια καυτή έδρα, ενώ και στη διάρκεια του χειμώνα οι μισοί τουλάχιστον θεατές ήταν εκτεθειμένοι στο κρύο, τη βροχή και το χιόνι. Οι σκέψεις για ανακατασκευή του συνάντησαν την άρνηση της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής, που δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να επιτρέψει την παραμικρή παρέμβαση σε έναν αθλητικό χώρο που θεωρείται σύγχρονο μνημείο αρχιτεκτονικής λόγω της μοναδικής του κατασκευής.
Έτσι το 2002, η Μπάγερν και η Μόναχο 1860 συμφώνησαν να αναλάβουν από κοινού τα έξοδα για την κατασκευή ενός καινούργιου, υπερσύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου που θα κάλυπτε τις ανάγκες και των δυο μεγάλων συλλόγων του Μονάχου. Την περίοδο 2005-06 το «Allianz Arena» παραδόθηκε έτοιμο στις δυο ομάδες για χρήση.
Οι κερκίδες μπορούν να φιλοξενήσουν 69.901 φιλάθλους, ενώ όλες οι θέσεις είναι προστατευμένες από το ενιαίο σκέπαστρο. Το εντυπωσιακότερο στοιχείο του «Allianz Arena» είναι το εξωτερικό ατσάλινο περίβλημα, το οποίο περιβάλλει καθ’ ολοκληρία το γήπεδο και αλλάζει τον φωτισμό του ανάλογα με την ομάδα η οποία αγωνίζεται σε αυτό. Όταν γηπεδούχος είναι η Μπάγερν, ο φωτισμός είναι κόκκινος, ενώ όταν αγωνίζεται η Μόναχο 1860, τότε ο φωτισμός είναι μπλε. Τέλος, όταν σε αυτό αγωνίζεται η Εθνική Γερμανίας το περίβλημα χρωματίζεται με λευκό φως.
Η μεγάλη πολυεθνική ασφαλιστική εταιρεία «Allianz SE» που έχει την έδρα της στο Μόναχο, πλήρωσε αμύθητα ποσά ώστε να δώσει το όνομά της στο γήπεδο για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Η κατασκευή του κόστισε 340 εκατομμύρια Ευρώ, ενώ ο Δήμος και το γερμανικό κράτος πλήρωσαν άλλα 210 εκατομμύρια Ευρώ για την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Το πρώτο γκολ σε επίσημο αγώνα σημειώθηκε από τον Όουεν Χάργκριβς στις 5 Αυγούστου του 2005, στην πρώτη αγωνιστική της περιόδου 2005-06, στην νίκη της Μπάγερν με 3-0 επί της Μπορούσια του Μένχενγκλάντμπαχ. Το «Allianz Arena» φιλοξένησε και 6 παιχνίδια του Μουντιάλ του 2006, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν ο εναρκτήριος αγώνας της διοργάνωσης και ο ημιτελικός της Γαλλίας με την Πορτογαλία.
Τίτλοι
Η Μπάγερν έχει κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους από κάθε άλλη ομάδα της Γερμανίας και αν προσθέσουμε σε αυτούς και τα ευρωπαϊκά τρόπαια, τότε σίγουρα μιλάμε για μια από τις σπουδαιότερες συλλογές στον κόσμο:
- 20 πρωταθλήματα Γερμανίας
1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006.
- 13 Κύπελλα Γερμανίας
1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006.
- 6 Λιγκ Καπ Γερμανίας
1997, 1998, 1999, 2000, 2004, 2007.
- 4 Ευρωπαϊκά Κύπελλα Πρωταθλητριών ομάδων
1974, 1975, 1976, 2001.
- 1 Ευρωπαϊκό Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων
1967
- 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1996
Μεγάλοι παίκτες
Όπως είναι φυσικό, στην Μπάγερν έχουν αγωνιστεί αρκετά μεγάλα ονόματα του γερμανικού, ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους:
Franz Roth, Franz Beckenbauer, Paul Breitner, Wolfgang Dremmler, Dieter Hoeness, Uli Hoeness, Stefan Effenberg, Jurgen Klinsmann, Jurgen Kohler, Emil Konstadinov, Brian Laudrup, Lothar Matthaus, Jean Pierre Papin, Mehmet Scholl, Gerd Muller, Sepp Maier, Georg Schwarzenbeck, Klaus Augenthaler, Andreas Brehme, Soren Lerby, Jean Marie Pfaff, Karl Heinz Rummenigge, Michael Ballack, Bixente Lizarazu, Roy Makaay, Hasan Salihamidzic, Roque Santa Cruz, Oliver Kahn.
Τρεις από τους παίκτες της Μπάγερν έχουν κερδίσει την «Χρυσή Μπάλλα», έχουν ανακηρυχθεί δηλαδή κορυφαίοι παίκτες της χρονιάς στην Ευρώπη.
Πρόκειται για τους: Γκερντ Μίλερ (1970), Φραντς Μπεκενμπάουερ (1972 & 1976) και Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (1980 & 1981).
Ο Γκερντ Μίλερ έχει κατακτήσει δυο φορές στην καριέρα του το «χρυσό παπούτσι» ως πρώτος Ευρωπαίος σκόρερ (1970 – 28 γκολ & 1972 – 40 γκολ).
Μεγάλοι προπονητές
Μεγάλες μορφές της προπονητικής έχουν βρεθεί κατά καιρούς στον πάγκο των Βαυαρών. Ξεχωρίζουν οι:
Ottmar Hitzfeld, Felix Magath, Giovanni Trapattoni, Klaus Augenthaler, Franz Beckenbauer, Soren Lerby, Jupp Heynckes, Udo Lattek, Pal Csernai, Branko Zebec, Zlatko Cajkovski και βέβαια ο δικός μας Otto Rehhagel.
Η ιδανική ενδεκάδα
Το 2005, μαζί με τα εγκαίνια του «Allianz Arena», ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για την ιδανική ενδεκάδα όλων των εποχών. 66.000 φίλαθλοι της Μπάγερν ψήφισαν και το τελικό αποτέλεσμα ήταν το εξής:
1. Maier, 2. Schwarzenbeck, 3. Beckenbauer, 4. Augenthaler, 5. Breitner, 6. Effenberg, 7. Scholl, 8. Matthaus, 9. Muller, 10. Rummenigge, 11. Elber. Ως προπονητής επιλέχθηκε ο Ottmar Hitzfeld.
Για το κείμενο αντλήσαμε στοιχεία και πληροφορίες από:
www.fcbayern.t-online.de
worldsoccer.about.com
www.geocities.com
foot.fluctuat.net
en.wikipedia.org
www.flick.com
www.youtube.com
Τελικός Πρωταθλητριών 1974. Μπάγερν - Ατλέτικο Μαδρίτης 4-0
Τελικός Πρωταθλητριών 1975. Μπάγερν - Λιντς Γιουνάιτεντ 2-0
Τελικός Πρωταθλητριών 1976. Μπάγερν - Σεντ Ετιέν 1-0
Τελικός Πρωταθλητριών 2001. Μπάγερν - Βαλένθια 6-5 (πέναλτι)
Στο εστιατόριο «Gisela»
Οι φίλοι που το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου του 1900 είχαν μαζευτεί στο εστιατόριο «Gisela» του Μονάχου για να δειπνήσουν και να συζητήσουν για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στον σύλλογο στον οποίο αγωνίζονταν, δεν μπορούσαν να φανταστούν πως ήταν έτοιμοι να ιδρύσουν έναν από τους ποδοσφαιρικούς κολοσσούς της Ευρώπης.
Ο Franz John, ένας βερολινέζος παίκτης της MTV 1879 και δέκα ακόμα συμπαίκτες του αποφάσισαν πως δεν απολάμβαναν πλέον το ποδόσφαιρο στην ομάδα τους και σκέφτηκαν πως η καλύτερη λύση θα ήταν να δημιουργήσουν μια καινούργια. Η ιδέα έγινε δεκτή από όλους με ενθουσιασμό και μέσα σε λίγες ώρες γεννήθηκε η «Schwabinger Bayer», η οποία μερικά χρόνια αργότερα άλλαξε το όνομά της σε «FC Bayern Munchen».
Τα πρώτα χρόνια
Στην αρχή η Μπάγερν αγωνίστηκε στις τοπικές κατηγορίες της Βαυαρίας και πέρασε μέσα από δύσκολες καταστάσεις προσπαθώντας να επιβιώσει σε μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο δεν είχε καθόλου λαϊκή απήχηση και ευρισκόμενη συνεχώς κάτω από την σκιά της συμπολίτισσας MTV 1879. Χρειάστηκε να περάσουν 32 ολόκληρα χρόνια για να καταφέρει η ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση του πρώτου της τίτλου, κερδίζοντας στον τελικό του γερμανικού πρωταθλήματος την Άιντραχτ Φρανκφούρτης 2-0.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Ο πρόεδρος και ο προπονητής της ομάδας – αμφότεροι Εβραίοι – αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα ενώ πολλοί ακόμα συντελεστές της Μπάγερν – παίκτες και διοικητικοί – εκδιώχθηκαν από τις αρχές καταλήγοντας σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων ή καταφέρνοντας να περάσουν τα σύνορα. Η ρετσινιά «το κλαμπ των Εβραίων» ακολούθησε τον σύλλογο μέχρι το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
Το τέλος του πολέμου και το θαύμα της Βέρνης
Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια το ποδόσφαιρο συνέχισε να είναι ο «φτωχός συγγενής» του γερμανικού αθλητισμού, κάτι το οποίο όμως άλλαξε ριζικά με την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 από την «Νατσιονάλμανσαφτ».
Ο Σεπ Χερμπέργκερ, ο οποίος είχε γνωρίσει την ταπείνωση από τους Ούγγρους στην φάση των ομίλων με 8-3, κατάφερε λίγες μέρες αργότερα στον τελικό της Βέρνης να φυλακίσει με τη στρατηγική του την Μαγυάρικη φαντασία και παρόλο που μόλις στο 8ο λεπτό βρέθηκε να χάνει 2-0 από την παρέα του Πούσκας, οδήγησε με μαεστρία τους παίκτες του στο τελικό 3-2, αλλάζοντας έτσι για πάντα τον αθλητικό χάρτη της Γερμανίας και φέρνοντας το ποδόσφαιρο στην κορυφή της δημοτικότητας στη χώρα του.
Η Μπάγερν αρχίζει να αναδιοργανώνεται εκείνη την εποχή και να σταθεροποιείται ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες της Νότιας Γερμανίας. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1963, δημιουργείται η «Bundesliga», αλλά οι Βαυαροί δεν προσκαλούνται να συμμετάσχουν. Θα χρειαστεί να περιμένουν δυο ακόμα χρόνια για να μπουν επίσημα στην 1η Εθνική κατηγορία της χώρας τους και να αρχίσουν να γράφουν την δική τους τεράστια ιστορία στο γερμανικό και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο αρχιτέκτονας που θα βάλει τα θεμέλια στο μεγάλο οικοδόμημα της Μπάγερν είναι ο – γνωστός μας από το πέρασμα του από την ΑΕΚ – Γιουγκοσλάβος Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι. Ο «Τσικ» είναι αυτός που θα δημιουργήσει τον περιβόητο γερμανικό «άξονα», γύρω από τον οποίο θα δημιουργηθεί μια από τις μεγαλύτερες ομάδες όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Οι τρεις σωματοφύλακες – ο νέος γερμανικός «άξονας»
Το 1965, τη χρονιά που ο Τσαϊκόφσκι προπονεί για πρώτη φορά την Μπάγερν στην Bundesliga, ένας νεαρός παίκτης της «Μόναχο 1860» λογομαχεί με τους διοικούντες της ομάδας του και αλλάζει στρατόπεδο. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ – γιατί για αυτόν πρόκειται – τίθεται στη διάθεση του «Τσικ», ο οποίος προσπαθεί να στήσει μια νεανική ομάδα, ακολουθώντας τις ιδέες του Ματ Μπάσμπι.
Ο Γιουγκοσλάβος έχει εμπιστευτεί την εστία σε έναν ταλαντούχο πιτσιρικά, τον Σεπ Μάγιερ και την κορυφή της επίθεσης στον «χοντρούλη μυλωνά», όπως αποκαλεί τον Γκερντ Μίλερ. Ο Φραντς θα αποτελέσει το ιδανικό συμπλήρωμα στο παζλ του Τσαϊκόφσκι και λίγα χρόνια αργότερα οι «τρεις σωματοφύλακες» της Μπάγερν και της Εθνικής Γερμανίας θα γίνουν ευρέως γνωστοί με καινούργια όμως παρατσούκλια: ο «Kaiser» Φραντς, ο «Γάτος του Anzing» Μάγιερ και ο «Torpedo» Μίλερ θα αποτελέσουν για μια δεκαπενταετία τους πρωταγωνιστές των «κόκκινων» του Μονάχου και θα οδηγήσουν τον σύλλογό τους στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος.
Η μεγάλη δεκαετία (1967-1976)
Στην πρώτη της συμμετοχή στην Bundesliga η Μπάγερν κατακτά το Κύπελλο Γερμανίας, αποκτώντας έτσι το δικαίωμα της πρώτης της συμμετοχής στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Οι Βαυαροί φτάνουν την επόμενη χρονιά στον πρώτο τους ευρωπαϊκό τελικό και κατακτούν το τρόπαιο νικώντας στην παράταση 1-0 την Ρέιντζερς.
Είναι μόνο η αρχή. Στα επόμενα δέκα χρόνια η Μπάγερν θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της σε Γερμανία και Ευρώπη: 4 πρωταθλήματα Γερμανίας, 4 Κύπελλα Γερμανίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1974 θα καταφέρει να ισοφαρίσει την Ατλέτικο Μαδρίτης στις καθυστερήσεις με ένα σουτ από το κέντρο του γηπέδου. Στον επαναληπτικό αγώνα θα σκορπίσει εύκολα τους Ισπανούς 4-0. Το ίδιο καλοκαίρι η Εθνική Γερμανίας στηριζόμενη στον «βαυαρικό άξονα» θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο νικώντας την μεγάλη Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ.
Την επόμενη χρονιά η Μπάγερν θα προσθέσει το δεύτερο Πρωταθλητριών στη συλλογή της. Στο «Παρκ ντε Πρενς» του Παρισιού «καθαρίζει» τους Βρετανούς της Λιντς Γιουνάιτεντ 2-0. Η γερμανική μηχανή όμως δεν σταματάει και 12 μήνες αργότερα – στη Γλασκώβη της Σκωτίας αυτή τη φορά – οι «κόκκινοι» κερδίζουν έναν ακόμα τελικό επικρατώντας της γαλλικής Σεντ Ετιέν 1-0.
Γίνονται έτσι η τρίτη ομάδα (μετά την Ρεάλ και τον Άγιαξ) που κατακτά το βαρύτιμο έπαθλο τρεις συνεχόμενες φορές και αποκτούν το δικαίωμα να κρατήσουν για πάντα το αυθεντικό Κύπελλο στο μουσείο τους. Λίγο καιρό αργότερα η Μπάγερν ανακηρύσσεται ως η κορυφαία ομάδα του πλανήτη νικώντας την βραζιλιάνικη Κρουζέιρο και στα δυο παιχνίδια του Διηπειρωτικού Κυπέλλου.
Το 1977 ο μεγάλος αρχηγός Φραντς Μπεκενμπάουερ αναχωρεί για τον «Κόσμο» της Νέας Υόρκης και οι Βαυαροί περνούν μια μικρή κάμψη. Ο επίλογος της εποχής των μεγάλων επιτυχιών θα γραφτεί λίγο αργότερα, όταν ένας άλλος νεαρός, ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, θα οδηγήσει την Μπάγερν στην κατάκτηση τριών ακόμα εγχώριων τίτλων – 2 πρωταθλημάτων (1980 & 1981) και ενός Κυπέλλου (1982).
Τα χρόνια της παρακμής – η δεκαετία του ’80
Αν και στη δεκαετία του ’80 οι Βαυαροί κερδίζουν το ένα μετά το άλλο τα πρωταθλήματα στη χώρα τους, η πορεία τους στην Ευρώπη δεν είναι σε τίποτα αντάξια με αυτή του παρελθόντος. Μόνο το 1987 η Μπάγερν καταφέρνει να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου όμως χάνει από την Πόρτο με ένα γκολ του 18χρονου τότε Πάουλο Φούτρε.
Ο Μπεκενμπάουερ επιστρέφει το 1994 ως προπονητής αυτή τη φορά και χαρίζει ένα ακόμα πρωτάθλημα στους Βαυαρούς, για να αποσυρθεί όμως στη συνέχεια σε διοικητικά πόστα του συλλόγου. Είναι η εποχή όπου οι ποδοσφαιριστές της Μπάγερν είναι οι καλύτεροι πελάτες των κουτσομπολίστικων περιοδικών και των παπαράτσι με τις έντονες εξωγηπεδικές τους περιπέτειες, λόγω των οποίων οι Γερμανοί δημοσιογράφοι και φίλαθλοι αποκαλούν ειρωνικά τον σύλλογο «FC Hollywood».
Ο Μπεκενμπάουερ βλέποντας το χάλι της ομάδας και την ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει η άλλοτε κραταιά Μπάγερν, ξεχνάει για λίγο τις διοικητικές του φιλοδοξίες και επιστρέφει στην τεχνική ηγεσία. Οδηγεί την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (1996 με αντίπαλο την Μπορντό) και της δίνει ένα ακόμα πρωτάθλημα, εξασφαλίζοντάς της παράλληλα και την πρόκριση στο Champions League.
Η νύχτα του... Αγίου Βαρθολομαίου
Το 1998 ο Μπεκενμπάουερ επιστρέφει στα διοικητικά αναλαμβάνοντας ξανά την προεδρία του συλλόγου και εμπιστεύεται την τεχνική ηγεσία στον Ότμαρ Χίτσφελντ, έναν από τους πλέον επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία της Μπάγερν. Ο Χίτσφελντ στην πρώτη του χρονιά κάνει πραγματικό περίπατο στην Bundesliga και οδηγεί τους Βαυαρούς μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, έναν από τους δραματικότερους στην ιστορία του θεσμού.
Η Μπάγερν αντιμετωπίζει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο κατάμεστο «Καμπ Νόου» της Βαρκελώνης, εξαφανίζει τους Βρετανούς για 88 λεπτά από το γήπεδο και μετράει ανάποδα για να πανηγυρίσει την τέταρτη κατάκτηση ενός Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην ιστορία της.
Το μοναδικό όμως γκολ του Μπάσλερ δεν αποδεικνύεται αρκετό. Μέσα σε ένα τρίλεπτο το όνειρο γίνεται εφιάλτης για τους Γερμανούς, που βλέπουν αρχικά τον Τέντι Σέρινγκχαμ να τους ισοφαρίζει ένα λεπτό πριν τη λήξη και τον «δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο» Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ να τους ρίχνει οριστικά στο καναβάτσο πετυχαίνοντας το δεύτερο γκολ των «διάβολων» στις καθυστερήσεις του αγώνα. Το τελικό 2-1 υπέρ της Μάντσεστερ αποτελεί την μελανότερη σελίδα στην ποδοσφαιρική ιστορία της Μπάγερν.
2001 – Η εκδίκηση των Βαυαρών. Θύματα η Βαλένθια και η Μπόκα
Θα χρειαστεί να περάσουν 2 χρόνια από εκείνη την αποφράδα νύχτα για να δικαιωθεί η προσπάθεια του Χίτσφελντ και της ομάδας του. Στο Μιλάνο και στο «Σαν Σίρο», η Μπάγερν φτάνει σε έναν ακόμα τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετωπίζοντας αυτή τη φορά, εκτός από τα φαντάσματα του 1999, την ισπανική Βαλένθια.
Πριν τον τελικό όμως σειρά έχει πρώτα η εκδίκηση.
Η Μπάγερν αποκλείει στα προημιτελικά την Μάντσεστερ νικώντας μέσα – έξω και ύστερα διαλύει και την Ρεάλ Μαδρίτης επίσης με δυο νίκες. Στον τελικό πρωταγωνιστές είναι τα πέναλτι. Με δυο τέτοια διαμορφώνεται το σκορ του αγώνα (Μεντιέτα και Έφενμπεργκ) που δεν αλλάζει στην παράταση και έτσι όλα κρίνονται στην διαδικασία της «ρώσικης ρουλέτας». Ο Όλιβερ Καν θα αποκρούσει το 14ο πέναλτι της βραδιάς και θα σημάνει την έναρξη της γιορτής στους δρόμους του Μονάχου.
Ο «βραχνάς» του ’99 έχει επιτέλους εξορκιστεί. Λίγους μήνες αργότερα οι Βαυαροί θα ολοκληρώσουν την επιτυχημένη τους πορεία κατακτώντας και το δεύτερο Διηπειρωτικό της ιστορίας τους νικώντας στην παράταση την αργεντίνικη Μπόκα Τζούνιορς.
Η Μπάγερν σήμερα
Το 2005 η Μπάγερν εγκαταλείπει το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου για να στεγαστεί στο πραγματικά υπέροχο «Allianz Arena», ένα από τα πλέον σύγχρονα γήπεδα του κόσμου. Την περασμένη περίοδο επέστρεψε ο Χίτσφελντ προσπαθώντας – χωρίς αποτέλεσμα – να συμμαζέψει την καταστροφική χρονιά μετά την απόλυση του Φέλιξ Μάγκατ. Η βαυαρική ομάδα τερμάτισε στην τέταρτη θέση χάνοντας το δικαίωμα της συμμετοχής στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.
Τον περασμένο μήνα ανακοινώθηκε πως ο Γιούργκεν Κλίνσμαν θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας από την 1η Ιουλίου 2008. Στην φετινή Bundesliga η Μπάγερν προηγείται στην βαθμολογία μετά από 21 αγωνιστικές με 44 βαθμούς, ενώ συνεχίζει και στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ενώ ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε έχει την ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης. Χρέη γενικού μάνατζερ εκτελεί μια άλλη παλιά δόξα της Μπάγερν, ο Ούλι Χένες. Αυτή η τριανδρία κινεί σήμερα τα νήματα του γερμανικού συλλόγου.
Allianz Arena – Ένα γήπεδο στολίδι
Από την ίδρυσή της μέχρι και το 1925, η Μπάγερν αγωνίστηκε σε διάφορα δημοτικά γήπεδα της πόλης του Μονάχου. Από το 1925 οι Βαυαροί φιλοξενήθηκαν στην έδρα της Μόναχο 1860, η οποία όμως καταστράφηκε στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Στη συνέχει ανακατασκευάστηκε πρόχειρα και η Μπάγερν συνέχισε να δίνει εκεί τα παιχνίδια της μέχρι το 1972, όταν και μετακόμισε στο Ολυμπιακό Στάδιο που είχε φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
Τα παράπονα όμως των φιλάθλων και κυρίως των κατόχων διαρκείας μεγάλωναν χρόνο με το χρόνο. Η μεγάλη απόσταση των κερκίδων από τον αγωνιστικό χώρο λόγω της ύπαρξης στίβου, εμπόδιζε το Ολυμπιακό Στάδιο να γίνει μια καυτή έδρα, ενώ και στη διάρκεια του χειμώνα οι μισοί τουλάχιστον θεατές ήταν εκτεθειμένοι στο κρύο, τη βροχή και το χιόνι. Οι σκέψεις για ανακατασκευή του συνάντησαν την άρνηση της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής, που δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να επιτρέψει την παραμικρή παρέμβαση σε έναν αθλητικό χώρο που θεωρείται σύγχρονο μνημείο αρχιτεκτονικής λόγω της μοναδικής του κατασκευής.
Έτσι το 2002, η Μπάγερν και η Μόναχο 1860 συμφώνησαν να αναλάβουν από κοινού τα έξοδα για την κατασκευή ενός καινούργιου, υπερσύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου που θα κάλυπτε τις ανάγκες και των δυο μεγάλων συλλόγων του Μονάχου. Την περίοδο 2005-06 το «Allianz Arena» παραδόθηκε έτοιμο στις δυο ομάδες για χρήση.
Οι κερκίδες μπορούν να φιλοξενήσουν 69.901 φιλάθλους, ενώ όλες οι θέσεις είναι προστατευμένες από το ενιαίο σκέπαστρο. Το εντυπωσιακότερο στοιχείο του «Allianz Arena» είναι το εξωτερικό ατσάλινο περίβλημα, το οποίο περιβάλλει καθ’ ολοκληρία το γήπεδο και αλλάζει τον φωτισμό του ανάλογα με την ομάδα η οποία αγωνίζεται σε αυτό. Όταν γηπεδούχος είναι η Μπάγερν, ο φωτισμός είναι κόκκινος, ενώ όταν αγωνίζεται η Μόναχο 1860, τότε ο φωτισμός είναι μπλε. Τέλος, όταν σε αυτό αγωνίζεται η Εθνική Γερμανίας το περίβλημα χρωματίζεται με λευκό φως.
Η μεγάλη πολυεθνική ασφαλιστική εταιρεία «Allianz SE» που έχει την έδρα της στο Μόναχο, πλήρωσε αμύθητα ποσά ώστε να δώσει το όνομά της στο γήπεδο για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Η κατασκευή του κόστισε 340 εκατομμύρια Ευρώ, ενώ ο Δήμος και το γερμανικό κράτος πλήρωσαν άλλα 210 εκατομμύρια Ευρώ για την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Το πρώτο γκολ σε επίσημο αγώνα σημειώθηκε από τον Όουεν Χάργκριβς στις 5 Αυγούστου του 2005, στην πρώτη αγωνιστική της περιόδου 2005-06, στην νίκη της Μπάγερν με 3-0 επί της Μπορούσια του Μένχενγκλάντμπαχ. Το «Allianz Arena» φιλοξένησε και 6 παιχνίδια του Μουντιάλ του 2006, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν ο εναρκτήριος αγώνας της διοργάνωσης και ο ημιτελικός της Γαλλίας με την Πορτογαλία.
Τίτλοι
Η Μπάγερν έχει κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους από κάθε άλλη ομάδα της Γερμανίας και αν προσθέσουμε σε αυτούς και τα ευρωπαϊκά τρόπαια, τότε σίγουρα μιλάμε για μια από τις σπουδαιότερες συλλογές στον κόσμο:
- 20 πρωταθλήματα Γερμανίας
1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006.
- 13 Κύπελλα Γερμανίας
1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006.
- 6 Λιγκ Καπ Γερμανίας
1997, 1998, 1999, 2000, 2004, 2007.
- 4 Ευρωπαϊκά Κύπελλα Πρωταθλητριών ομάδων
1974, 1975, 1976, 2001.
- 1 Ευρωπαϊκό Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων
1967
- 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
1996
Μεγάλοι παίκτες
Όπως είναι φυσικό, στην Μπάγερν έχουν αγωνιστεί αρκετά μεγάλα ονόματα του γερμανικού, ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους:
Franz Roth, Franz Beckenbauer, Paul Breitner, Wolfgang Dremmler, Dieter Hoeness, Uli Hoeness, Stefan Effenberg, Jurgen Klinsmann, Jurgen Kohler, Emil Konstadinov, Brian Laudrup, Lothar Matthaus, Jean Pierre Papin, Mehmet Scholl, Gerd Muller, Sepp Maier, Georg Schwarzenbeck, Klaus Augenthaler, Andreas Brehme, Soren Lerby, Jean Marie Pfaff, Karl Heinz Rummenigge, Michael Ballack, Bixente Lizarazu, Roy Makaay, Hasan Salihamidzic, Roque Santa Cruz, Oliver Kahn.
Τρεις από τους παίκτες της Μπάγερν έχουν κερδίσει την «Χρυσή Μπάλλα», έχουν ανακηρυχθεί δηλαδή κορυφαίοι παίκτες της χρονιάς στην Ευρώπη.
Πρόκειται για τους: Γκερντ Μίλερ (1970), Φραντς Μπεκενμπάουερ (1972 & 1976) και Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (1980 & 1981).
Ο Γκερντ Μίλερ έχει κατακτήσει δυο φορές στην καριέρα του το «χρυσό παπούτσι» ως πρώτος Ευρωπαίος σκόρερ (1970 – 28 γκολ & 1972 – 40 γκολ).
Μεγάλοι προπονητές
Μεγάλες μορφές της προπονητικής έχουν βρεθεί κατά καιρούς στον πάγκο των Βαυαρών. Ξεχωρίζουν οι:
Ottmar Hitzfeld, Felix Magath, Giovanni Trapattoni, Klaus Augenthaler, Franz Beckenbauer, Soren Lerby, Jupp Heynckes, Udo Lattek, Pal Csernai, Branko Zebec, Zlatko Cajkovski και βέβαια ο δικός μας Otto Rehhagel.
Η ιδανική ενδεκάδα
Το 2005, μαζί με τα εγκαίνια του «Allianz Arena», ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για την ιδανική ενδεκάδα όλων των εποχών. 66.000 φίλαθλοι της Μπάγερν ψήφισαν και το τελικό αποτέλεσμα ήταν το εξής:
1. Maier, 2. Schwarzenbeck, 3. Beckenbauer, 4. Augenthaler, 5. Breitner, 6. Effenberg, 7. Scholl, 8. Matthaus, 9. Muller, 10. Rummenigge, 11. Elber. Ως προπονητής επιλέχθηκε ο Ottmar Hitzfeld.
Για το κείμενο αντλήσαμε στοιχεία και πληροφορίες από:
www.fcbayern.t-online.de
worldsoccer.about.com
www.geocities.com
foot.fluctuat.net
en.wikipedia.org
www.flick.com
www.youtube.com
Τελικός Πρωταθλητριών 1974. Μπάγερν - Ατλέτικο Μαδρίτης 4-0
Τελικός Πρωταθλητριών 1975. Μπάγερν - Λιντς Γιουνάιτεντ 2-0
Τελικός Πρωταθλητριών 1976. Μπάγερν - Σεντ Ετιέν 1-0
Τελικός Πρωταθλητριών 2001. Μπάγερν - Βαλένθια 6-5 (πέναλτι)