Φλαμένγκο - Ρίβερ: Η τρέλα του Ζεζούς κόντρα στη δυναστεία του Γκαγιάρδο

Ήλθε η ώρα για το μεγαλύτερο ματς της CONMEBOL, της ποδοσφαιρικής γεωγραφικής ζώνης της Νότιας Αμερικής. Όλα τα φώτα πέφτουν πάνω στο Εστάδιο Μονουμεντάλ της πρωτεύουσας του Περού, Λίμα.

Ο τελικός του Copa Libertadores (23/11, 22:00) - o αγώνας θα μεταδοθεί απευθείας και αποκλειστικά στο ONE Channel - επρόκειτο αρχικά να διεξαχθεί στo Σαντιάγκο, αλλά η έκρυθμη κατάσταση με τις διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα της Χιλής κατέστησαν επιβεβλημένη τη μεταφορά της έδρας. Αυτή είναι η μεγάλη ιδιαιτερότητα της τρέχουσας σεζόν.

Πλέον δεν έχουμε διπλούς τελικούς - από έναν στην έδρα κάθε ομάδας, έχουμε έναν (μονό) τελικό σε ουδέτερη έδρα. Μάχη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως αυτά που προσδίδουν οι χώρες προέλευσης των δυο ομάδων (Βραζιλία και Αργεντινή αντίστοιχα).

Η κορυφαία ομάδα της Νότιας Αμερικής την τελευταία πενταετία, Ρίβερ Πλέιτ κοντράρεται με την πιο φορμαρισμένη της σεζόν, Φλαμένγκο. Οι μιγιονάριος διεκδικούν τον πέμπτο τίτλο στην ιστορία τους και τρίτο τα τελευταία πέντε χρόνια. Εάν το καταφέρει, θα πιάσει την Πενιαρόλ από την Ουρουγουάη στην τρίτη θέση.

Η ρούμπρο-νέγκρο, από την άλλη, διεκδικεί μόλις το δεύτερο στην ιστορία της. Ο μοναδικός της ήταν το... μακρινό 1981 με αντίπαλο την Κομπρελόα από τη Χιλή.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΩΝ ΓΚΑΓΙΑΡΔΟ & ΣΚΟΚΟ

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η Ρίβερ Πλέιτ είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της πενταετίας στη Νότια Αμερική. Τελικό και τρόπαιο το 2015 κόντρα στην Πούμας από το Μεξικό, τελικό και τρόπαιο πέρυσι στο superclasico με την Μπόκα - με αναβολές και επεισόδια που... έστειλαν τη ρεβάνς στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου της Μαδρίτης - ένας κοινός παρονομαστής.

Είναι ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο. O πρώην καπιτάν των μιγιονάριος και πρώην μέσος των Μονακό, Παρί Σεν-Ζερμέν, DC United και Νασιονάλ είναι αυτή τη στιγμή ίσως ο καλύτερος προπονητής της χώρας του και ένας από τους καλύτερους στον κόσμο.

Πολλοί τον συγκρίνουν με τον Ντιέγκο Σιμεόνε, στην πιο βελτιωμένη έκδοχή του μάλιστα. Από το 2014 στη Ρίβερ έχει στο παλμαρέ του δύο Libertadores, ένα Sudamericana, τρία Recopa Sudamericana, δύο Κύπελλα, ένα Σουπερκάπ Αργεντινής.

Λείπει το πρωτάθλημα. Θα το παλέψει την τρέχουσα σεζόν, αλλά θέλει ένα ακόμη Libertadores. Ένα είναι σίγουρο ότι ο Μουνιέκο θα... χαιρετήσει στο τέλος της σεζόν. Τόσο στην Αργεντινή, όσο και στην Ισπανία κάνουν λόγο για συμφωνία του με την Μπαρτσελόνα προκειμένου ν' αποτελέσει το διάδοχο του Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ένας ακόμη κύκλος που κλείνει είναι αυτός του Νάτσο Σκόκο. Ο 34χρονος πρώην μέσος της ΑΕΚ θα επιστρέψει στην αγαπημένη του Νιούελς και θέλει να φύγει με το κεφάλι ψηλά. Θ' ακολουθήσουν κι άλλοι. Τα δύσκολα ήταν στην αρχή για να φθάσει στο δεύτερο διαδοχικό τελικό.

Πέρασε ως δεύτερη από τον πρώτο όμιλο με δέκα βαθμούς, πίσω από την πρώτη Ιντερνασιονάλ κι αφήνοντας έξω τις Παλεστίνο (Χιλή) και Αλιάνσα Λίμα (Περού). Έφτυσε αίμα με την Κρουζέιρο - δυο ματς χωρίς γκολ - με πρόκριση στα πέναλτι από τους 16 στα προημιτελικά.

Στους οκτώ καθάρισε εύκολα τη Σέρο Πορτένιο (νίκη και ισοπαλία), στα ημιτελικά πλήγωσε ξανά την Μπόκα Τζούνιορς με νίκη στο Μονουμεντάλ και ανώδυνη (όπως αποδείχθηκε) ήττα στο Μπομπονέρα. Ξεχωρίζουν ο γκολκίπερ (και της εθνικής) Φράνκο Αρμάνο, ο πρώην μέσος της ΑΕΚ, Μπρούνο Σουκουλίνι, ο ήρωας του περυσινού τροπαίου Χουάνφερ Κιντέρο, οι στρατιώτες Λέο Πόνσιο, Χερμάν Λουξ, Ένσο Πέρες, το τανκ, Λούκας Πράτο και οι ανερχόμενοι Μοντιέλ και Έκι Παλάσιος.

Η ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ ΤΟΥ ΖΟΡΖΕ ΖΕΖΟΥΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΚΟΣΜΟ

Η Φλαμένγκο έχει πάει σε έναν τελικό και σε αυτόν κατέκτησε και το τρόπαιο. Μόνο που αυτή η Φλαμένγκο δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες. Δαιμονισμένη η ομάδα του Ζόρζε Ζεζούς και σχεδόν βέβαιη πρωταθλήτρια Βραζιλίας.

Η ρούμπρο-νέγκρο θα παίξει ένα ματς το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, αλλά μπορεί να κατακτήσει δυο τίτλους! Το Copa Libertadores κόντρα στη Ρίβερ αλλά και μαθηματικά το πρωτάθλημα Βραζιλίας σε περίπτωση που η Παλμέιρας δεν νικήσει την Γκρέμιο.

Η επιτυχία έχει ονοματεπώνυμο: Ζόρζε Ζεζούς. Ο 65χρονος Πορτογάλος προπονητής ανέλαβε την πρώτη ημέρα του Ιουνίου και τρελαίνει κόσμος εντός κι εκτός Βραζιλίας. Ο πρώην τεχνικός των Μαδέιρα, Αμαδόρα, Σετούμπαλ, Γκιμαράες, Μορεϊρένσε, Λεϊρία, Μπελενένσες, Μπράγκα, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ, Αλ-Χιλάλ καθήλωσε και τους πιο σκληρούς επικριτές του όχι μόνο με τ' αποτελέσματα, αλλά και με το ποδόσφαιρο που αποδίδει η ομάδα από το Ρίο ντε Ζανέιρο.

Είναι για 21 σερί ματς αήττητη στο Brasileirao (18 νίκες και 3 ισοπαλίες), αφήνοντας πίσω τα αντίστοιχα ρεκόρ των σούπερ-ομάδων με Ζίκο και Ροναλντίνιο. Ο Ίβηρας μεταμόρφωσε τον Γκαμπιγκόλ. Δεν του έτεινε απλά το χέρι και μια σανίδα σωτηρίας της καριέρας του, τον μεταμόρφωσε. Τον έκανε να πετύχει τα καλύτερα νούμερα στατιστικής της καριέρας του.

Η Ίντερ τον αγόρασε από την Μπενφίκα το 2016 αντί 30.000.000 ευρώ, στο Μιλάνο δεν στέριωσε και πήγε δανεικός σε Μπενφίκα και Σάντος. Βρήκε την... ποδοσφαιρική του Ιθάκη στη Φλαμένγκο. Με τον Ντιέγκο Άλβες να αξιοποιεί στα 34 του έτη την εμπειρία από την ισπανική Liga υπερασπιζόμενος την εστία της Βαλένθια, τον άλλοτε μεταγραφικό στόχο του Ολυμπιακού και διακαή θερινό πόθο του Πέδρο Μαρτίνς, Ουίλιαν Αράο να "κεντά" στο κέντρο, τον Ντε Αρασκαέτα να βρίσκει χώρο και χρόνο, τον Ντιέγκο στα 34 του να έρχεται από τον πάγκο, η πορεία δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την προσθήκη δυο έμπειρων παικτών.

Παικτών-κλειδιών. Οι Ραφίνια και Φιλίπε Λουίς επαναπατρίστηκαν γι' αυτόν ακριβώς το λόγο κι όχι για να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα. Το δεξί αμυντικό άκρο καλύπτεται από τον πρώην μπακ της Μπάγερν, το αριστερό από τον πρώην μπακ των Ατλέτικο και Τσέλσι.

Η "Φλα" πέρασε από τον όμιλο ως πρώτη, αλλά σε τριπλή ισοβαθμία με Κίτο και Πενιαρόλ. Χρειάστηκε τη διαδικασία των πέναλτι για να πετάξει έξω στη φάση των 16 την Εμελέκ από το Εκουαδόρ, ενώ επιβίωσε με μία νίκη και μία ισοπαλία στον "εμφύλιο" με την Ιντερνασιονάλ στα προημιτελικά.

Στο δεύτερο διαδοχικό "εμφύλιο" δεν δυσκολεύτηκε τόσο. Πήρε το 1-1 στο Πόρτο Αλέγκρε και σε επίδειξη δύναμης συνέτριψε με 5-0 την Τρικολόρ στο Μαρακανά.

Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ COPA LIBERTADORES Ιντεπεντιέντε 7 (1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1984) Μπόκα 6 (1977, 1978, 2000, 2001, 2003, 2007) Πενιαρόλ 5 (1960, 1961, 1966, 1982, 1987) Ρίβερ 4 (1986, 1996, 2015, 2018) Εστουδιάντες 4 (1968, 1969, 1970, 2009) Ολίμπια 3 (1979, 1990, 2002) Νασιονάλ 3 (1971, 1980, 1988) Σάο Πάουλο 3 (1992, 1993, 2005) Γκρέμιο 3 (1983, 1995, 2017) Σάντος 3 (1962, 1963, 2011) Κρουζέιρο 2 (1996, 1997) Ιντερνασιονάλ (2006, 2010) Ατλέτικο Νασιονάλ (1989, 2016) Παλμέιρας (1999) Κόλο-Κόλο (1991) Ράσινγκ (1967) Φλαμένγκο (1981) Αρχεντίνος (1985) Βέλες (1994) Βάσκο (1998) Όνσε Κάλδας (2004) Κίτιο (2008) Κορίνθιανς (2012) Ατλέτικο Μινέιρο (2013) Σαν Λορένσο (2014)