Η Μπάγερν αρχικά δυσκολεύτηκε να μπει στο παιχνίδι, αλλά τελικά νίκησε μετά από τη δυναμική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο.

Ο Γιουπ Χάινκες επέλεξε τον Ζερόμ Μπόατενγκ αντί του Ντάνιελ φαν Μπούιτεν στα μετόπισθεν, τη μόνη πραγματική αλλαγή που θα έπρεπε να κάνει. Η ενδεκάδα του Γιούργκεν Κλοπ ήταν η αναμενόμενη.

Η Ντόρτμουντ άρχισε το παιχνίδι εξαιρετικά, ανάγκασε τη Μπάγερν να παίξει πίσω και είχε έξι τελικές προσπάθειες πριν την πρώτη της Μπάγερν. Ωστόσο, το πρέσινγκ τους σταμάτησε και η Μπάγερν συνεχώς εκμεταλλευόταν τον χώρο πίσω από τους αμυντικούς της Ντόρτμουντ.

Το πρέσινγκ της Ντόρτμουντ

Παρόλο που ο Κλοπ είχε χρησιμοποιήσει το 4-3-3 στα δύο τελευταία ανταγωνιστικά παιχνίδια με την Μπάγερν, χρησιμοποίησε το 4-2-3-1, το οποίο παίζει η Ντόρτμουντ στην πλειονότητα της τελευταίας τριετίας. Αυτό σήμαινε πως ο Μάρκο Ρόις βοηθούσε τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι αντί ν' αρχίζει από τα αριστερά.

Αυτός ο σχηματισμός βοήθησε την Ντόρτμουντ να πιέσει ψηλά στο γήπεδο, αφήνοντας τον Ρόις και τον Λεβαντόφσκι να κλείσουν τους δύο κεντρικούς αμυντικούς, ενώ αμφότεροι βρίσκονταν σε καλή θέση για να αποτρέψουν τις πάσες των αμυντικών της Μπάγερν προς τους μέσους.

Τους υποστήριζαν οι Κέβιν Γκρόσκροϊτς και Γιακούμπ Μπλατσικόφσκι στην αρχή. Αμφότεροι πίεζαν ψηλά τους μπακ της Μπάγερν, ενώ οι Σβεν Μπέντερ και Ιλκάι Γκιουντογάν έβλεπαν τους Χάβι Μαρτίνεθ και Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ με αντίστοιχο τρόπο. Ο Μπέντερ έκανε ένα γρήγορο φάουλ στον Μαρτίνεθ αφήνοντας τον Ισπανό να γνωρίζει πως δε θα είναι εύκολο να κυριαρχήσει στον χώρο του κέντρο όπως έγινε με την Μπαρτσελόνα. Αυτά στην αρχή του αγώνα.

Στα χαρτιά το πρόβλημα της Ντόρτμουντ ήταν ο Τόμας Μίλερ, ο οποίος έμενε ελεύθερος ανάμεσα στις γραμμές. Ωστόσο, η Ντόρτμουντ παρέμενε συμπαγής στο πρώτο ημίχρονο όταν πίεζε, με την τετράδα να πιέζει ψηλά. Η Μπάγερν δεν μπορούσε να το εκμεταλλευτεί αυτό καθώς δεν είχε για πολύ την μπάλα.

Έπαιζε χαμηλά ο Σβάινσταϊγκερ, αλλά η Μπάγερν δεν έβγαινε μπροστά

Η Μπάγερν πραγματικά δυσκολεύτηκε αρχικά από το πρέσινγκ. Ο Σβάινσταϊγκερ συχνά δεν είναι καλός στην αρχή των μεγάλων παιχνιδιών όταν κλείνεται και του πήρε λίγο χρόνο για να μπει στο παιχνίδι και να ηρεμήσει η Μπάγερν. Πήγε πιο πίσω για να δημιουργήσει ένα τρεις εναντίον δύο και να επιτρέψει στην Μπάγερν να παίξει από πίσω. Ωστόσο, δεν μπορούσε να τρέξει καλά την μπάλα μπροστά. Ο Μαρτίνεθ συχνά έκανε λάθος στη ζώνη της μεσαίας γραμμής με τους συμπαίκτες του κόντρα και με δεδομένο ότι στη Μπάγερν έλειπε ο Τόνι Κρόος. Ο Μίλερ δεν πήγαινε προς το κέντρο για να δώσει μία ακόμη επιλογή, κάτι που κάνει εξαιρετικά ο Κρόος.

Στο πρώτο ημίχρονο η Μπάγερν έκανε διπλάσιες πάσες από την Ντόρτμουντ. Παρόλο που κυριάρχησε στην κατοχή της μπάλας, δυσκολευόταν να πάει την μπάλα μπροστά. Είναι ενδιαφέρον το που έγιναν οι πάσες και όχι οι αριθμοί.

Έσπασε η Ντόρτμουντ

Η Ντόρτμουντ έκανε επιθέσεις πρωτίστως με τον Ρόις, ο οποίος έπαιζε κεντρικά. Δεχόταν την μπάλα στο χώρο και έτρεχε. Έπαιρνε μαζί του τους κεντρικούς αμυντικούς, τους οποίους έβγαζε από τη θέση τους, και ήταν εμφανές ότι η Μπάγερν ανησυχούσε από την ικανότητά του να ντριμπλάρει, καθώς ο Ρόις κέρδιζε φάουλ στις αντεπιθέσεις.

Το πρόβλημα της Ντόρτμουντ ήταν ότι δεν μπορούσε να καρπωθεί στο βαθμό που θα ήθελε την υπεροχή της κι ενώ ο Ρόις συνδυαζόταν εντυπωσιακά με τον Λεβαντόφσκι κάποιες στιγμές, η σχέση με τους δύο ακραίους παίκτες δεν ήταν τόσο καλή. Μπορεί τα άκρα να είναι πολύ σημαντικό στοιχείο παιχνιδιού της Ντόρτμουντ τα τελευταία χρόνια, όμως, σε αυτό το παιχνίδι τους έλειπε η πολυπλοκότητα που είχαν με τη Μάλαγα και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Σε εκείνους τους αγώνες ο ένας ακραίος παίκτης συνέκλινε για να επιτεθεί από το κέντρο και η απώλεια του Μάριο Γκέτσε ήταν πολύ μεγάλη. Η Ντόρτμουντ δημιούργησε μικροευκαιρίες αντί για κλασικές φάσεις.

Η Μπάγερν βελτιωνόταν μέσα από το παιχνίδι

Κόντρα στην Ντόρτμουντ η Μπάγερν συνήθως προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής στο κέντρο. Είτε λόγω σχεδιασμού είτε τυχαία επανήλθαν στο παιχνίδι που έπαιξαν κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Η πρώτη τους προσπάθεια για γκολ ήταν μία κεφαλιά του Μάριο Μάντζουκιτς και σταθερά απειλούσαν από κόρνερ χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημά τους στον αέρα με τις εκτελέσεις των στημένων να είναι πολύ καλές. Επιπλέον, από το να δημιουργούν ευκαιρίες με μεγάλες πάσες προτίμησαν να είναι πιο απειλητικοί στις αντεπιθέσεις και να βγαίνουν στην πλάτη της άμυνας της Ντόρτμουντ.

Ο Ρόμπεν αρχίζει να ξεχωρίζει

Το κλειδί από το 30' και μετά ήταν ο Άριεν Ρόμπεν. Έχοντας αρχίσει το παιχνίδι πολύ πλάγια έβγαινε συνεχώς στην πλάτη της άμυνας της Ντόρτμουντ και είχε τρεις ευκαιρίες για να σκοράρει πριν το ημίχρονο. Η πρώτη ήρθε από μία μπαλιά του Μίλερ από άλλη πλευρά. Μία από τις αδυναμίες της Ντόρτμουντ ήταν ότι ανοιγόταν πολύ όταν πίεζε με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτη στη γρήγορη αλλαγή του παιχνιδιού. Ο Ρόμπεν εκμηδενίστηκε από τον Ρόμαν Βάιντερφελερ, ο οποίος βγήκε γρήγορα.

Η δεύτερη ευκαιρία έγινε λίγο πιο μετά, όταν ο Ρόμπεν κινήθηκε στην πλάτη της άμυνας, αλλά σκόνταψε με την μπάλα να περνάει έξω από την εστία του Βάιντενφελερ και τον Μάριο Μάντζουκιτς να την περιμένει στο κέντρο.

Η τρίτη ευκαιρία ήρθε από μία πολύ μεγάλη μπαλιά του Ντάντε. Η Μπάγερν δεν μπορούσε να παίξει μέσω των μέσων της λόγω της πίεσης της Ντόρτμουντ. Έτσι ήταν λογικό να κάνει μεγάλες μπαλιές. Ο Ρόμπεν κινήθηκε στην πλάτη του Ματς Χούμελς, αλλά σούταρε πάνω στον Βάιντερφελερ.

Δεύτερο ημίχρονο

Υπήρχαν δύο κλειδιά στο δεύτερο ημίχρονο. Το ένα ήταν η έλλειψη ενέργειας, αφού η πίεση της Ντόρτμουντ εξασθένισε. Η Μπάγερν ανακτούσε την μπάλα ψηλά στον αγωνιστικό χώρο και είχε περισσότερες ευκαιρίες να δημιουργήσει φάσεις. Παρόλο που οι κεντρικοί αμυντικοί της Μπάγερν εξακολουθούσαν να είναι αυτοί που έχουν πιο πολύ την μπάλα, τώρα βρίσκονταν περίπου στο κέντρο αντί να είναι στη δική τους περιοχή λόγω της έλλειψης δυνάμεων της Ντόρτμουντ.

Η Ντόρτμουντ κέρδιζε την μπάλα πολύ πιο πίσω συγκριτικά με το πρώτο ημίχρονο.

Η Μπάγερν αναγκάστηκε να κάνει λιγότερες πάσες προς τα πίσω.

Η πίεση της Μπάγερν ήταν πιο αποτελεσματική. Στο πρώτο ημίχρονο Μάντζουκιτς και Μίλερ οπισθοχωρούσαν αμέσως, αλλά τώρα έβαζαν την άμυνα της Ντόρτμουντ σε πίεση. Υπήρχε μία ενδιαφέρουσα στιγμή όταν ο Λούκας Πίστσεκ δυσκολεύτηκε να καθαρίσει δύο φορές τη φάση μετά τα 50 λεπτά. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Ντόρτμουντ πιεζόταν στο δικό της μισό.

Γίνεται φορ ο Ρόμπεν

Ωστόσο, η καθοριστική αλλαγή ήταν η μετακίνηση θέσης του Ρόμπεν. Άλλαξε θέσεις με τον Μίλερ κάποιες φορές στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μετά την ανάπαυλα αυτό έγινε μόνιμο. Ο Ρόμπεν έγινε κεντρικός επιθετικός κάνοντας κούρσες στην πλάτη της άμυνας της Ντόρτμουντ με τον Μίλερ να περνάει την περισσότερη ώρα δεξιά. Αυτό είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ΤΟΥ 2010, Όταν ο Ρόμπεν έγινε δεύτερος επιθετικός μετά το ημίχρονο κι έχασε δύο πολύ μεγάλες ευκαιρίες κόντρα στον Ίκερ Κασίγιας.

Μπορεί το πρέσινγκ της Ντόρτμουντ να είχε πέσει, όμως, η άμυνά της συνέχισε να είναι τόσο ψηλά και αυτός ήταν ο λόγος που τελικά έχασε το παιχνίδι, επειδή άφησαν τον Ρόμπεν να βρει πολλούς χώρους. Για μεγάλες περιόδους το δεύτερο ημίχρονο είχε πολύ μεγάλη ταχύτητα με τις δύο ομάδες να μεταφέρουν αστραπιαία την μπάλα από την μία περιοχή στην άλλη. Αυτό ίσως να άρεσε στους προπονητές, οι οποίοι δεν έκαναν κάτι για να το ελέγξουν. Υπήρχαν στιγμές που το παιχνίδι ήταν τόσο ανοιχτό που οι παίκτες άφηναν τις οδηγίες αντί ν' ακολουθήσουν κατά γράμμα το πλάνο.

Πέντε φάσεις στην πλάτη της άμυνας της Ντόρτμουντ

Οι επιθετικοί της Μπάγερν και ειδικά ο Ρόμπεν συνέχισαν να βγαίνουν πίσω από την άμυνα της Ντόρτμουντ. Υπήρχαν πέντε στιγμές κλειδιά που περικλείουν τη δύναμη της Μπάγερν.

Η πρώτη ήταν το αρχικό γκολ. Ο Ρόμπεν πήρε την μπάλα σε κεντρική θέση, άλλαξε πάσες με τον Ριμπερί, έκανε κίνηση στην πλάτη της άμυνας, πέρασε τον Βάιντενφελερ και έδωσε στον Μάντζουκιτς για να πλασάρει. Το τελείωμα ήταν εύκολο για τον Κροάτη, αλλά νωρίτερα είχε γίνει μία εξαιρετική κίνηση συνολικά με τον Ρόμπεν να κατεβάζει στην αρχή μία μακρινή μπαλιά. Αυτό το απλό κατέβασμα περικλείει το γιατί ήταν τόσο σημαντικός στη φετινή χρονιά της Μπάγερν.

Μετά έγινε μία διαγώνια μπαλιά ακριβείας από τον Νταβίντ Αλάμπα προς τον Μάντζουκιτς στο 62'. Εκείνος βγήκε πίσω από την άμυνα, αλλά το τελείωμά του ήταν κακό. Ο Ρόμπεν τον περίμενε να του δώσει πάσα.

Μετά την ισοφάριση της Ντόρτμουντ (το πέναλτι του Ιλκάι Γκιουντογάν από το λάθος του Ντάντε) υπήρχε άλλη μία ευκαιρία για την Μπάγερν στο 71'. Ο Μίλερ έγινε επιθετικός από δεξιά, πέρασε τον Μάρτσελ Σμέλτσερ και τον Βάιντενφέλερ κι έδωσε την μπάλα. Ο Ρόμπεν ήταν και πάλι εκεί, αλλά ο Νέβεν Σούμποτιτς με ένα δραματικό τάκλιν τον πρόλαβε.

Στο 76' ο συνδυασμός Ρόμπεν-Μίλερ-Μάντζουκιτς προκάλεσε προβλήματα στην άμυνα της Ντόρτμουντ. Αυτή τη φορά ο Μίλερ ήταν ο άνθρωπος που βρέθηκε μπροστά στο τέρμα από την πάσα του Ρόμπεν, ενώ και ο Μάντζουκιτς έδινε βοήθεια. Έγινε φάουλ στον Μίλερ από τον Σούμποντιτς κι έτσι δεν ήταν καλή η πάσα του στον Μάντζουκιτς, ο οποίος σούταρε από πολύ πλάγια.

Σ' εκείνη τη φάση έχοντας δεχτεί τέσσερις ευκαιρίες από την Μπάγερν ήταν εμφανές πως η Ντόρτμουντ έπρεπε να κάτσει πιο πίσω. Δεν το έκαναν και τιμωρήθηκαν δύο λεπτά μετά. Η μπαλιά του Ζερόμ Μπόατενγκ για τον Φρανκ Ριμπερί ήταν φοβερή, αλλά η Ντόρτμουντ άφηνε τη Μπάγερν να δημιουργεί ευκαιρίες. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διώξουν την μπάλα και να βάλουν τους αμυντικούς της Ντόρτμουντ να τρέξουν. Αυτή τη φορά το τακουνάκι του Ριμπερί βρήκε τον Ρόμπεν κι εκείνος με πολύ ωραίο πλασέ νίκησε τον Βάιντενφελερ πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ.

Συμπέρασμα

Υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που επηρέασαν το σκορ. Μπορεί κανείς να υπογραμμίσει τη θέση του Μπόατενγκ, την αμυντική δουλειά του Ριμπερί, την κυριαρχία του Μάντζουκιτς στον αέρα ή το πόσο αθλητικός ήταν Μαρτίνεθ. Αυτοί ήταν κάποιοι από τους λόγους του θριάμβου της Μπάγερν.

Ωστόσο, το βασικό ήταν πως επρόκειτο για μία εξαιρετική τακτική μάχη. Η Ντόρτμουντ πήρε στο πρώτο ημίχρονο το πάνω χέρι λόγω του φοβερού πρέσινγκ της. Η Μπάγερν δεν μπορούσε να βγάλει την μπάλα μπροστά και φαινόταν να είναι υπό πίεση για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα.

Το πρέσινγκ της Ντόρτμουντ, όμως, είχε δύο αποτελέσματα: την άμυνα πολύ ψηλά και την κούραση του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτό ήταν ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα. Η άμυνα της Ντόρτμουντ δεν ήταν σε θέση να γυρίζει και να τρέχει. Η Μπάγερν συνεχώς βρισκόταν πίσω της και η αλλαγή του Ρόμπεν σε φορ τον βοήθησε να δώσει μία ασίστ και τελικά να σκοράρει το νικητήριο γκολ.