Φθινοπωρινή προπόνηση

Το σημαντικό ματς ήταν εναντίον των Ολλανδών. Για τον χαρακτήρα της ομάδας. Για να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Για να γελάσει το χειλάκι τους (μας). Για να πιστέψουν οι παίκτες στον Σκίμπε και ο Σκίμπε σε εκείνους. Εναντίον του Γιβραλτάρ ήταν... κεκτημένη ταχύτητα. Λίγο άγχος από... Φερόε και Λουξεμβούργο στα πρώτα λεπτά, καθόλου άγχος μετά το 1-1, “πόσα θα βάλουμε”, χαλαρότητα – παιχνίδι στο β΄ μέρος, τελικό 1-4.

Όχι και το καλύτερο με αντιπάλους τους Βέλγους που “καθάρισαν” με 3-0 στη Κύπρο και τους Βόσνιους που έριξαν περισσότερα (5-0) στους Εσθονούς. Μπορούσε και έπρεπε να βάλει περισσότερα η Εθνική. Να πάρουν περισσότερο τα πάνω τους και ο Μπακασέτας με τον Μάνταλο, οι οποίοι είναι ουσιαστικά οι δυο φρέσκοι στην ενδεκάδα. Το μη χείρον, βέλτιστον. Οι Ούγγροι 0-0 με τα αγαπημένα μας Φερόε. Οι Γάλλοι 0-0 με τους Λευκορώσους. Οι Λεβαντόφσκι 2-2 με το Καζακστάν. Μην τα ξαναλέμε, όπως είχε τονίσει και ο Τοροσίδης “όταν δεν είσαι αυτός που πρέπει, μπορεί να χάσεις από τον οποιοδήποτε”.

Θα μπορούσαμε, ναι, να βάλουμε επτά και οκτώ γκολ. Θα μπορούσε όμως, να καταστεί η Εθνική και η πρώτη ομάδα εναντίον της οποίας το Γιβραλτάρ θα σκόραρε δις! Αμυντικές επιπολαιότητες, κακές απαντήσεις απέναντι σε pressing στη μεσαία γραμμή και στιγμές αδράνειας ανασταλτικά θα προβληματίσουν τον χαμογελαστό Σκίμπε για τα ματς με την Κύπρο εντός (7 Οκτωβρίου) και Εσθονία εκτός (10 Οκτωβρίου). Job done και πάμε παρακάτω. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο για μια ομάδα που τώρα αρχίζει να χτίζει ταυτότητα και μάλλον είναι αουτσάιντερ ακόμη και για τη δεύτερη θέση, διότι της λείπουν οι παίκτες με προσωπικότητα. Αντίδοτο; η ομαδικότητα, η ταπεινότητα, καλή ατμόσφαιρα και τα θετικά vibes...

ΤΑ “ΣΥΝ” ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

• Σε φόρμα ο απόλυτα fit Κώστας Μήτρογλου. Εβαλε κα-τα-πλη-κτι-κό γκολ “ενστίκτου” με το δεξί πόδι, κινήθηκε σωστά στους μικρούς χώρους, συνεργάζεται πολύ καλά με τον Φορτούνη. Γκολ Νο 11 με την εθνική, θα μπορούσε να πετύχει ένα – δυο ακόμα...

• Ψυχραιμία και σοβαρότητα μετά την αναπάντεχη ισοφάριση με το πανέμορφο γκολ του Γουόκερ. Σέντρες, σουτ, γρήγορες πάσες, τελικό αποτέλεσμα το... αυτογκόλ του Γουάιζμαν στο 44', το πιο καθοριστικό από τα τέσσερα, δηλαδή το 1-2.

• Θετική ενέργεια και ομαδικό πνεύμα σε ματς “ταμάμ” για ατομικές ενέργειες για γκολ από τους μεσοεπιθετικούς. Μπακασέτας, Μάνταλος, Φορτούνης, Μήτρογλου, αλλά και οι ακραίοι μπακ και οι δυο κεντρικοί χαφ (Σάμαρης, Μανιάτης) δεν υπερέβαλαν με ατομικές προσπάθειες.

• Πλουραλισμός επιθετικός με περισσότερους από δύο παίκτες να προσπαθούν για το γκολ. Σύμφωνοι, ο αντίπαλος ήταν ένας εκ των ασθενέστερων όλων των εποχών. Αλλά στην περιοχή πατούσε πολύ συχνά ο Φορτούνης σε καίριες θέσεις, Μάνταλος και Μπακασέτας (κυρίως) βοηθούσαν και με σουτ και με διεισδύσεις, οι αποστάσεις ήταν μικρές, οι “τελικές” πολλές.

• Οταν έχεις φτάσει στο “μηδέν”, πας βήμα – βήμα. Δεν θα φτάσεις αμέσως ούτε καν στο “5”. Καινούρια ομάδα, αρκετοί νέοι παίκτες, σημαντική η εύκολη νίκη για τον προπονητή και την ατμόσφαιρα στο νέο σύνολο, με ελάχιστους “παλιούς”. Νίκη επί “μικρού” αντιπάλου, μεγαλύτερης από την φαινομενική σημασίας...

ΤΑ “ΠΛΗΝ” ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

• Η εθνική Ελλάδας θα μπορούσε να πετύχει επτά και οκτώ γκολ. Ειδικά με τις χαμένες ευκαιρίες της στο α' ημίχρονο. Εναντίον ισχυρότερων αντιπάλων, περιθώρια για επιπολαιότητες στην τελική προσπάθεια δεν θα υπάρχουν.

• Αρκετά λάθη στο passing game από τον Σάμαρη στο πρώτο ημίχρονο, όταν πιεζόταν στην πρώτη πάσα. Πρέπει να βρει εναλλακτικές λύσεις για την οργάνωση των επιθέσεων η εθνική, να μην είναι τόσο ευανάγνωστη.

• Αρρυθμίες στο κέντρο της άμυνας με Παπασταθόπουλο – Μανωλά (τρανταχτές μάλιστα σε δυο – τρεις επιθέσεις), αρκετά ανεβάσματα με κενά στην πλάτη του Τοροσίδη στο β' μέρος, συνολική αμυντική αστάθεια, ως αποτέλεσμα της χαλαρότητας.

• Λιγότερες τελικές προσπάθειες στο β΄ μέρος, ως απόρροια λιγότερων τρεξιμάτων στη μεσαία γραμμή (μίλησε για υψηλή θερμοκρασία και έλλειψη ρυθμού από παίκτες χωρίς πολλά ματς ο Σκίμπε στις δηλώσεις του) και αποκρούσεων του γκολκίπερ Τζόρνταν Πέρεζ.

• Ούτε ο Μπακασέτας (αριστερός ακραίος), ούτε ο Μάνταλος (δεξιός ακραίος) είναι αυθεντικοί εξτρέμ. Αμφότεροι είχαν διάθεση για τρέξιμο, pressing, πάσες, συμμετοχή και στο επιθετικό και στο ανασταλτικό παιχνίδι της εθνικής. Ομως εναντίον του Βελγίου,μ της Βοσνίας, της Κύπρου, ίσως να μην αρκεί η διάθεση και το κέφι...

* Follow me on Twitter: Seretinio