Η χώρα που για ένα πέναλτι δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου για δεύτερο σερί Μουντιάλ, η Γαλλία, αποτελεί την επόμενη αντίπαλο της Εθνικής Ελλάδας. Ίσως στο παιχνίδι με τον πιο δύσκολο αντίπαλο που έχει κληθεί να δώσει στην ιστορία της, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα θα ψάξει το θαύμα στο Παρίσι κόντρα στον Κιλιάν Εμπαπέ και την παρέα του.

Το "Σταντ ντε Φρανς" αναμένεται να είναι κατάμεστο για την τελευταία παράσταση του Γάλλου σούπερ σταρ τη φετινή σεζόν, που ίσως είναι και η τελευταία πριν από μία πολύκροτη μεταγραφή. Η ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάμπ θα έχει τον κόσμο στο πλευρό της, αλλά και ένα υψηλό κίνητρο, να καθαρίσει όσο το δυνατόν νωρίτερα την υπόθεση πρόκριση, αφού με νίκη ξεφεύγει στη βαθμολογία του 2ου προκριματικού ομίλου του Euro 2024 και ρίχνει το ψυχολογικό βάρος στους διώκτες της, με πρώτη την Ολλανδία που έχει ρεπό λόγω του Final Four στο Nations League.

Τα σκαμπανεβάσματα και τα εξωαγωνιστικά ζητήματα

Η γαλλική ομάδα βιώνει διαρκή σκαμπανεβάσματα τους τελευταίους μήνες, πασπαλισμένα με μπόλικο εξωαγωνιστικό παρασκήνιο. Τον υποβιβασμό στο Nations League ύστερα από έξι αγώνες με μόλις μία νίκη διαδέχθηκε η πορεία μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 στο Κατάρ, όπου έχασε το τρόπαιο στα πέναλτι από την Αργεντινή και τώρα διάγει μία πορεία στα προκριματικά με τα πάνω και τα κάτω της. Η ισοπέδωση με 4-0 της Ολλανδίας στην πρεμιέρα μετατράπηκε σε αγχωτική νίκη 1-0 στο Δουβλίνο και σε ένα υποτονικό 3-0 επί του Γιβραλτάρ.

Η πιο κομβική αλλαγή που οδήγησε στη βελτίωση της εικόνας προέρχεται από την απουσία των εξωαγωνιστικών ζητημάτων που είχαν ανακύψει και φανερά κατέτρυχαν το ρόστερ. Τα φημολογούμενα... βουντού του Πολ Πογκμπά στον Εμπαπέ, η εξέγερση του τελευταίου για τα δικαιώματα εικόνας και τις χορηγικές εκδηλώσεις, η ενόχληση ορισμένων διεθνών με την επιστροφή του Καρίμ Μπενζεμά, το ανοιχτό θέμα παραμονής του Ντιντιέ Ντεσάμπ και κυρίως η σκιά του Ζινεντίν Ζιντάν.

Όλα αυτά έμειναν πίσω και το μοναδικό θέμα που προέκυψε το τελευταίο διάστημα, αλλά λύθηκε εν ριπή οφθαλμού ήταν το ζήτημα του περιβραχιονίου, που πέρασε από τον Ουγκό Λορίς στον Κιλιάν Εμπαπέ, αγνοώντας τον (πιο παλιό και εξίσου ηγετικό) Αντουάν Γκριεζμάν.

Πλέον, όλα περιστρέφονται και τυπικά γύρω από τον Εμπαπέ, με τη γαλλική ομάδα όμως να (φαίνεται πως) έχει βρει την ηρεμία της, λειτουργώντας με αυτόν τον τρόπο. Ειδικά όσο παράγονται θετικά αποτελέσματα, το κλίμα στα αποδυτήρια μιας εθνικής ομάδας που παραδοσιακά έχει ζητήματα, διατηρείται καλό.

Ο παράγοντας Εμπαπέ

O 24χρονος σούπερ σταρ δεν έχει ζητήματα με τους συμπαίκτες του και γι' αυτό όλα βαίνουν καλώς στην εποχή της αναγνωρισμένης παντοδυναμίας του. Εξάλλου, όσο δυναμικός εμφανίζεται έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, άλλο τόσο ισχυρός είναι κι εντός γηπέδου, αποδίδοντας σχεδόν πάντα με περίσσια αποτελεσματικότητα.

Ο αγώνας κόντρα στην Ελλάδα μπορεί να είναι σημαδιακός για τον Εμπαπέ, ο οποίος ήδη ισοφάρισε ένα εμβληματικό ρεκόρ του Ζιστ Φοντέν και θα επιχειρήσει να το καταρρίψει. Αν σκοράρει, θα φτάσει τα 54 γκολ στη σεζόν με εθνική ομάδα και σύλλογο, κάτι που δεν έχει κατορθώσει συμπατριώτης του στο παρελθόν.

Το αν θα σκοράρει έγκειται στο αν θα βρει χώρους, κάτι για το οποίο φροντίζει ο αγαπημένος παρτενέρ του στην επίθεση, ο Ολιβιέ Ζιρού. Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής ομάδας, μέχρι αναπόφευκτα να τον ξεπεράσει ο Εμπαπέ, είναι ο άνθρωπος που τραβάει τις άμυνες πάνω του, για να απελευθερώνεται ο συμπαίκτης του.

Οι χώροι που δημιουργούνται είναι ζωτικής σημασίας για να εκδηλωθεί η ταχύτητα του Εμπαπέ, ο οποίος δεν περιορίζεται σε κίνηση στην αριστερή πτέρυγα, αλλά πατάει σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου μπορεί να του φανεί χρήσιμο. "Ο Ολιβιέ είναι εκπληκτικός και θεμελιώδης για εμάς. Ήταν αποφασιστικός πέρυσι, αποφασιστικός φέτος και κάνει το ίδιο και με τη Γαλλία. Ο προπονητής γνωρίζει ότι έχω μεγαλύτερη ελευθερία αν υπάρχει ένα 9άρι. Μπορώ να πηγαίνω παντού, να βρίσκω χώρους, να ζητάω μπάλες", εξηγούσε τον Δεκέμβριο στην Gazzetta dello Sport για τη συνεργασία του με τον επιθετικό της Μίλαν.

Το άφθονο ταλέντο και ο πλουραλισμός σε θέσεις

Ο 37χρονος Ζιρού δεν είναι δυνατόν να αγωνίζεται σε κάθε παιχνίδι και να βγάζει κάθε 90λεπτο, παρά την επιθυμία Εμπαπέ. Ο Ραντάλ Κολό Μουανί αποτελεί την πρώτη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης, όμως ο Ντεσάμπ έχει στη διάθεσή του και μία πλειάδα επιθετικογενών ποδοσφαιριστών, που μπορούν να αγωνιστούν σε οποιαδήποτε θέση της επίθεσης.

Οι Ουσμάν Ντεμπελέ, Μαρκούς Τουράμ, Κριστοφέρ Ενκουνκού, Κινγκσλέ Κομάν και Μουσά Ντιαμπί αποτελούν ευλογία για κάθε προπονητή, όχι μόνο για το ταλέντο και την ποιότητά τους ως ποδοσφαιριστές, αλλά κι επειδή ουδείς εξ αυτών είναι άνω των 27 ετών, με συνέπεια να έχουν πολύ κοινό δρόμο μπροστά τους.

Στα ονόματα της επίθεσης δεν υπολογίζεται ο Γκριεζμάν, ο 3ος σκόρερ στην ιστορία της χώρας (και 5ο σε συμμετοχές), αφού ο Ντεσάμπ τον έχει καθιερώσει ως μέσο. Μάλιστα, είναι τόσο απίθανο να χρησιμοποιηθεί σε θέση επίθεσης που ακόμα και στις ανακοινώσεις των αποστολών της Γαλλίας από την ομοσπονδία το όνομά του τοποθετείται σε εκείνο των μέσων.

Στο ίδιο γκρουπ τοποθετείται και το όνομα του Εντουαρντό Καμαβινγκά, παρότι και αυτός είναι παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευκολία και απόδοση σε μία τελείως διαφορετική θέση, αυτήν του αριστερού μπακ, όπως έκανε κατ' επανάληψη με τη Ρεάλ τη φετινή σεζόν.

Πλουραλισμός υπάρχει και σε αρκετούς παίκτες της άμυνας που μπορούν να αγωνιστούν τόσο ως στόπερ όσο και ως ακραία μπακ, όπως ο Μπενζαμέν Παβάρ και ο Ζιλ Κουντέ που εναλλάσσονται στα δεξιά, όπως ο Λικά Ερναντέζ που έπαιζε αριστερό μπακ στην εθνική και στόπερ στην Μπάγερν μέχρι να τραυματιστεί και ο Ντεσάμπ να βάλει τον αδερφό του, ένα φυσικό αριστερό μπακ, στην ενδεκάδα.

Η χαραμάδα που μπορεί να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα

Ο Ντεσάμπ μοιάζει διατεθειμένος να θυσιάσει το σπουδαίο επιθετικό ταλέντο της ομάδας για λογαριασμό της αμυντικής θωράκισης, κάτι που δεν έπιασε στο Euro 2020, αλλά έπιασε στο Μουντιάλ 2022. Αυτό είναι ένα στοιχείο που συνήθως αποτρέπει τα πολύ μεγάλα σκορ στα παιχνίδια της, με μικρές εξαιρέσεις.

Το παιχνίδι κόντρα στο Γιβραλτάρ ήταν χαρακτηριστικό των δεδομένων της Γαλλίας. Η κατοχή ξεπέρασε το 80% απέναντι σε μία ομάδα που δεν είχε στο μυαλό της την επίθεση, όμως η Γαλλία σκόραρε με μία κεφαλιά (ο Ζιρού έφτασε τα 16 γκολ με το κεφάλι στην εθνική), με ένα πέναλτι και με ένα αυτογκόλ.

Η ανωτερότητά σε κάθε θέση και σε κάθε παίκτη σε σχέση με τον αντίπαλο δεν αποτυπώθηκε στον αγωνιστικό χώρο, με τη Γαλλία να μην πιάνει υψηλά στάνταρ απόδοσης, αλλά και να μην προσπαθεί να τα εκμαιεύσει. Η... πολυκοσμία μπροστά από τους επιθετικούς της και οι κλειστοί διάδρομοι οδήγησαν τον Εμπαπέ σε πολλά λάθη (μόνο στο 1ο μέρος είχε 17 απώλειες μπάλας), ωστόσο το Γιβραλτάρ δεν ήταν η ομάδα που θα μπορούσε να τα αξιοποιήσει.

Μία Εθνική Ελλάδας με σχέδιο να χτυπήσει γρήγορα και αποτελεσματικά στην κόντρα είναι ομάδα που θα μπορούσε να ανησυχήσει τον τερματοφύλακα της Γαλλίας, όποιος κι αν είναι αυτός. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ο MVP της νίκης στην Ιρλανδία, ο Μάικ Μενιάν, όμως ένας τραυματισμός του έστειλε τον Μπρις Σαμπά να κάνει ντεμπούτο στο παιχνίδι με το Γιβραλτάρ. Η διαφορά των δύο είναι μεγάλη και αυτός είναι ακόμα ένας παράγοντας που θα πρέπει να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα.

Με δεδομένο ότι το ψηλό παιχνίδι είναι τομέας στον οποίο ο Ντίνος Μαυροπάνος μπορεί να ανταγωνιστεί τον Ζιρού, όλα θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο ο Γκουστάβο Πογέτ βρει τρόπο να κάνει τον Εμπαπέ να ασφυκτιά όταν βρίσκεται κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Το αν τελικά θα είναι αρκετό για ένα θετικό αποτέλεσμα το να χαλάσει το "αντίο" του Γάλλου σούπερ σταρ στη φετινή σεζόν θα φανεί το βράδυ της Δευτέρας.