Για το νομοσχέδιο για την κατάργηση του αυτοδιοίκητου: «Αυτό το νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα βίας. Ο τρόπος επίλυσης των ζητημάτων έχει αφεθεί απολύτως στον υφυπουργό, οποίος θα είναι ο μόνος που θα αναβάλει αγώνες, θα τιμωρεί με υπέρογκα πρόστιμα θα κάνει διώξεις, θα τιμωρεί δημοσιογράφους και εφημερίδες. Είναι μία κατασκευή που δεν αρμόζει σε μία χώρα με νορμάλ δημοκρατικές διαδικασίες. Υπάρχει βασική παρεξήγηση στο αυτοαποκαλούμενο αυτοδιοίκητο και αδυνατώ να καταλάβω πώς ένας τόσο έγκριτος νομικός, όπως ο υφυπουργός αθλητισμού, οι σύμβουλοί, αλλά και οι προηγούμενοι δεν μπόρεσαν να διακρίνουν. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα αντικείμενο που πρέπει να διευθετηθεί διότι αποτελεί ένα υψίστης σημασίας αγαθό για την ελληνική κοινωνία. Είναι μία δραστηριότητα που κάνουν συγκεκριμένες δομές προς ίδιο καλό.

Μπορεί να το παρακολουθούν εκατομμύρια, αλλά δεν είναι προς το συμφέρον εκατομμυρίων. Δεν είναι όπως το σχολείο ή όπως η υγεία. Στην έκταση που άπτεται θεμάτων δημόσιου, όπως της Δημόσιας Τάξης, που είναι οι κανόνες λειτουργίας επιχειρήσεων και σταδίων, η Πολιτεία έχει δικαίωμα και υποχρέωση να επέμβει. Η Πολιτεία, όπως σε όλη την Ευρώπη, δεν κάνει διακανονισμό των εσωτερικών θεμάτων ενός κλειστού θεσμού, διότι περί κλειστού θεσμού πρόκειται. Η κατάσταση που επικρατεί σε όλον τον κόσμο και στην Ευρώπη, ειδικά από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο έχει γίνει επαγγελματικό, διοργανώσεις και ο τρόπος διευθέτησής τους να εναπόκειται στα εσωτερικά όργανά τους. Πολιτεία επιβάλει αθλητικό δικαστή ως μέτρο επίλυσης. Αυτό δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο».

Για τις επαφές του υφυπουργού με την UEFA: «Πριν δημοσιεύσει το νομοσχέδιο πήγε στην UEFA, κι αυτό ήταν μία κίνηση καλής θέλησης από μέρους του. Κατέθεσε το νομοσχέδιο και όταν η ομοσπονδία του έστειλε με πολύ ευγενικό τρόπο τις παρατηρήσεις που ο ίδιος ήθελε, κατακεραύνωσε την UEFA σε συνέντευξη Τύπου επιμένοντας ότι δεν δέχεται απειλές. Διάβασα τη μετάφραση και δεν διαπίστωσα ότι τον εκβιάζει κανείς. Στο γράμμα αυτό διατυπώνονται οι επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου, αλλά και τη διαδικασία που ακολουθείται».

Για την αισιοδοξία του κ. Κοντονή ότι δε θα υπάρξουν κυρώσεις: «Δεν μπορώ να το ξέρω. Αν οι φιλοδοξίες του υπουργείου είναι να ορίσει το ίδιο τους ανθρώπους που διοικούν το ποδόσφαιρο, θα μιλάμε για άλλου είδους ποδόσφαιρο και όχι επαγγελματικό. Και φυσικά χωρίς επενδύσεις εκατομμυρίων, αφού δεν υπάρχουν επιχορηγήσεις και οι σύλλογοι πληρώνουν φόρους».

Για τις πιθανές συνέπειες: «Από τη στιγμή που μία ομοσπονδία αναγκάζεται από οποιονδήποτε τρίτο να λάβει μέτρα, χωρίς την έγκριση των εσωτερικών οργάνων, η συμμετοχή της στις διεθνείς ομοσπονδίες δεν είναι αποδεκτή. Όλες οι ομάδες μέλη της ομοσπονδίας έχουν πρόβλημα συμμετοχής στις διεθνείς διοργανώσεις. Υπάρχει πρόβλημα και στη διευθέτηση ζητημάτων μεταξύ των ομάδων και των ποδοσφαιριστών. Αυτά ισχύουν με βάση τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε αφρικανικές ομοσπονδίες. Ακόμα και η πρόσκαιρη μη συμμετοχή των ομάδων, εφόσον, δηλαδή, οι ομάδες δεν μπουν στις αρχικές κληρώσεις, τότε θα χάσουν όλη τη σεζόν και δε θα παίξουν καν. Οπότε η Ελλάδα θα χάσει σημαντικούς βαθμούς και θα πέσει ακόμα χαμηλότερα. Όπως καταλαβαίνετε η απώλεια μίας σεζόν μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για το μέλλον».

Για τη θέση του Ολυμπιακού: «Δε διαφέρει από τις υπόλοιπες ομάδες. Δεν ξέρω αν οι άλλες ομάδες πιστεύουν ότι είναι δίκαιο και νόμιμο να τιμωρούνται οι ομάδες πρώτα εσωτερικά και μετά από τον υπουργό. Η αντικειμενική ευθύνη είναι εσωτερικό θέμα του ποδοσφαίρου και αφορά τη δυσφήμιση του αθλήματος. Δεν είναι για το κοινό καλό. Στο αστικό και το ποινικό δικαστήριο ευθύνη της ομάδας δεν υπάρχει. Για να υπάρξει πρέπει να αποδειχθεί συμμετοχή της διοίκησης της ομάδας. Τα επεισόδια δεν τα έχει κάνει η ΠΑΕ, αλλά οι φίλαθλοί της. Τιμωρείται ο σύλλογος για δυσφήμιση».