Λογικό και επόμενο μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι, όπως αυτό στο «Κλ. Βικελίδης», τα περισσότερα βλέμματα να πέσουν πάνω στον Νάτχο που σε ακόμη ένα ματς απέδειξε ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής που είχε κάνει τα τελευταία χρόνια να πίνει νερό στο όνομά του όλο το Ισραήλ και η… Μόσχα (ως παίκτης της ΤΣΣΚΑ).

Πολύς κόσμος αναρωτιέται για το αν μπορούν να συνυπάρξουν οι Φορτούνης και Νάτχο στην ενδεκάδα από το ξεκίνημα. Λίγο έλειψε πάντως να το βλέπαμε την Κυριακή (4/11) στην Θεσσαλονίκη, καθώς ο Ισραηλινός συγκέντρωνε πολλές πιθανότητες να έπαιζε στο «8» και ο Φορτούνης στον κλασικό του ρόλο. Βέβαια, με έναν διαφορετικό σχηματισμό από τον σχηματισμό που τους είδαμε τελικά μαζί στο δεύτερο ημίχρονο…

Επιλέχθηκε τελικά ο Γκιλιέρμε δίπλα στον Μπουχαλάκη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά (ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ βάσει δοκιμών) και ο Νάτχο μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο, κάνοντας τελικά αυτό που γνωρίζει πολύ καλά. Με μία - δυο κινήσεις του, χωρίς να καταπίνει χιλιόμετρα και να τρέχει ασταμάτητα, κατάφερε να φέρει τούμπα όλο το σκηνικό και να ξεκινήσει από χθες το βράδυ (4/11) μία κουβέντα για το ότι ακόμη δεν έχει πάρει φανέλα βασικού σε αγώνα πρωταθλήματος.

Στα ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών, λοιπόν, είχε γίνει μπόλικη συζήτηση για τα διλήμματα του Μαρτίνς. Ποιος θα παίξει δίπλα στον Μπουχαλάκη, αν θα βρεθεί ο Λάζαρος στην κορυφή ή αν θα πάρει φανέλα βασικού ο Μάνος από τη στιγμή που ο Χασάν έδειχνε ανέτοιμος ( ξέχωρα από το «χρυσό» γκολ ο Αιγύπτιος έδειχνε επηρεασμένος από την 20ήμερη απραξία του, γιατί πολύ απλά δεν ήταν στο 100%).

Δεν απείχαν από την πραγματικότητα, καθώς όντως ο Μαρτίνς έως και τη στιγμή που έδειξε το τελευταίο βίντεο στους παίκτες του στο ξενοδοχείο, περίπου τρεις ώρες πριν από τη σέντρα στο «Κλ. Βικελίδης», δεν είχε αποκαλύψει την ενδεκάδα…

Όμως, αν θέλετε να πάμε λίγο πιο πέρα τη συζήτηση και να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα περί χαφ ή φορ, η αλήθεια είναι ότι από το ξεκίνημα της σεζόν το μεγαλύτερο δίλημμα του Μαρτίνς δεν ήταν ούτε το Χασάν - Γκερέρο, ούτε το Τσιμίκας - Κούτρης, ούτε τα δίδυμα στο κέντρο της άμυνας, ούτε τα διδυμάκια στον άξονα της μεσαίας γραμμής, ούτε τα εξτρέμ.

Ο «άσος» ήταν το μεγαλύτερό του δίλημμα…

ΔΕΝ ΗΡΘΕ Ο ΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Ο Μαρτίνς έφερε στον Ολυμπιακό στα… χασομέρια της μεταγραφικής περιόδου τον Ζοζέ Σα. Έναν τερματοφύλακα που είχε παραστάσεις πέρσι με την Πόρτο, που είχε παίξει στους ομίλους του Champions League και που ερχόταν στο λιμάνι με την προοπτική ότι θα αποτελούσε το «μπακ απ» του Γιαννιώτη.

Είναι γεγονός ότι ο Γιαννιώτης ξεκίνησε ως βασικός στον Ολυμπιακό. Έκανε κάποιες εμφανίσεις που εντυπωσίασαν τον Μαρτίνς, ενώ στο λάθος του στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, πρώτος ο Πορτογάλος τεχνικός έσπευσε να τον στηρίξει βάζοντάς τον βασικό μία εβδομάδα αργότερα στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Φτάσαμε, λοιπόν, στις 4 Νοεμβρίου και το τελευταίο ματς (σοβαρό παιχνίδι, όχι αυτό με την Παναχαϊκή στο Κύπελλο) του Γιαννιώτη ήταν με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο.

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε ο Σα. Έπαιξε βασικός στο Λουξεμβούργο, έπαιξε βασικός με τον Απόλλωνα και είχε γίνει γνωστό από τα μέσα της εβδομάδας ότι θα ξεκινούσε και με τον Άρη. Ίσως με την Ντουντελάνζ δούμε τον Γιαννιώτη, αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας ότι θα παίξει βασικός με τον Παναθηναϊκό.

Σαν να φαίνεται ότι ο Σα έχει «προσπεράσει» τον Ανδρέα. Και ειδικά μετά την εμφάνιση στο «Κλ. Βικελίδης» μπορεί να βρεθεί έστω και ένας φίλος του Ολυμπιακού να παραπονεθεί στον Μαρτίνς για τη χρησιμοποίηση του συμπατριώτη του;

Ο Σα είναι αεράτος… Και δεν στεκόμαστε στις πολύ καλές εξόδους που δείχνει να έχει. Στεκόμαστε στη γενικότερη παρουσία του. Στο πώς στέκεται κάτω από τα γκολπόστ, στις αντιδράσεις του, στα αντανακλαστικά του, στην ηρεμία που προσφέρει στην άμυνα.

Και ο Γιαννιώτης φυσικά έβγαζε μία θετική αύρα, γιατί εκτός από το γκολ του ΠΑΟΚ, αποτέλεσε έναν «κέρβερο» κάτω από τα ερυθρόλευκα δοκάρια.

ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΩΣ… ΒΑΣΙΚΟΙ

Το μεγαλύτερο δίλημμα λοιπόν του Μαρτίνς με το που αφίχθη στη χώρα μας ο Σα, ήταν ουσιαστικά στον «άσο». Κακά τα ψέματα, ο Σα δεν είναι ένας τερματοφύλακας που έφυγε από την Πόρτο για να πάει σε μία άλλη ομάδα για να… γυαλίζει τον πάγκο. Αν ήταν έτσι, θα καθόταν στο «Ντραγκάο».

Ο δε Γιαννιώτης επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να παίξει και όχι για να βλέπει με τη σειρά του τα παιχνίδια από τον πάγκο. Αν ήξερε ότι θα ερχόταν ως αναπληρωματικός, θα έμενε στο Περιστέρι ή θα πήγαινε αλλού.

Τι έχει καταφέρει, λοιπόν, ο Πορτογάλος με αυτό το πολύ επιτυχημένο μοίρασμα του χρόνου που έχει κάνει στα γκολπόστ; Να έχει στη διάθεσή του δύο τερματοφύλακες πρώτης γραμμής που ανά πάσα ώρα και στιγμή θα είναι ετοιμοπόλεμοι.

Αυτός ήταν ένας από τους μεγαλύτερους «πονοκεφάλους» για τον Μαρτίνς, καθώς θα έπρεπε να βρει τη φόρμουλα (και αυτό θα συνεχιστεί, δεν πρόκειται να σταματήσει τώρα), έτσι ώστε να νιώσουν τόσο ο Σα, όσο και ο Γιαννιώτης, ότι ακόμη κι αν κάτσουν στον πάγκο, δεν σημαίνει ότι θα είναι και οι αναπληρωματικοί γκολκίπερς

Μέχρι στιγμής τα έχει καταφέρει μια χαρά και δείχνουν να το έχουν αποδεχτεί οι δυο τους. Όσο για τον Παναθηναϊκό; Θα προκαλέσει τεράστια έκπληξη αν δεν δούμε βασικό τον Σα.

Photo Credits: Eurokinissi