Κάθε φορά που πέφτει μία ομάδα από την κατηγορία ανακαλύπτουμε ξαφνικά λάθη που προϋπήρχαν, αλλά κανείς δεν ήθελε να αναφέρει για το καλό της ομάδας, ή με τον καιρό μαθαίνουμε μικρές ιστορίες που μαζί με κάποιες άλλες φτιάχνουν ένα μεγάλο "γιατί" που εν μέρει κρύβει και τους λόγους της αποτυχίας.

Κάπως έτσι κύλησαν φέτος τα πράγματα για την ΑΕΛ, τον Αστέρα της Τρίπολης και τον Πανσερραϊκό. Προβλήματα υπήρχαν από το ξεκίνημα, άρχισαν να φαίνονται κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος, ξεχάστηκαν προσωρινά και από κάποια φάση και μετά ήταν οι μόνοι λόγοι για να ασχολείται κανείς.

Εμείς γνωρίζοντας πέντε πράγματα παραπάνω και βάζοντας σε μία λογική σειρά, από το ξεκίνημα μέχρι και το σήμερα, κάποια πράγματα, θα προσπαθήσουμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της αποτυχίας των τριών αυτών ομάδων.

Για όσους είναι βιαστικούληδες, αν έπρεπε να διαλέξεις από δυο λέξεις για κάθε ομάδα που περιγράφουν τα λάθη της φετινής σεζόν, τότε θα λέγαμε:

Αστέρας: Ρίσκο, ηγέτης

ΑΕΛ: Μεταγραφές, γήπεδο

Πανσερραϊκός: Τσακωμοί, φαβορί

Αν κάτσεις και σκεφτείς καλά την ομάδα σου (όποια είναι από τις τρεις) και κάθε λέξη δίπλα, τότε θα βρεις μία μικρή αλήθεια. Για τους υπόλοιπους πάμε παρακάτω.

Ο Αστέρας...

Το καλοκαίρι που μας πέρασε η διοίκηση του Αστέρα έπραξε σωστά και αποφάσισε να προβεί σε ανανέωση του ρόστερ της ομάδας, αφού κάποιοι παίκτες έδωσαν ότι είχαν να δώσουν επί δυο με τρία σερί χρόνια.

Αυτή η μετάβαση πάντα κρύβει κινδύνους και η αλήθεια είναι πως στο ξεκίνημα και με τις μεταγραφές που έγιναν, κάτι τέτοιο δεν φαινόταν πως θα συμβεί. Στη θέση του Καρντόσο, που πολλοί έλεγαν πως είναι μεγάλη απώλεια, ήρθε ο Κερ (παίκτης με μεγάλη καριέρα), όμως τραυματίστηκε και ο Αστέρας έχασε ένα μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο, όπλο του.

Το δεύτερο κομμάτι που αξίζει να σταθεί κανείς είναι πως ναι μεν ήρθαν παίκτες που αντικατέστησαν τους προηγούμενους, όμως από το ρόστερ έλειψαν 1-2 ποδοσφαιριστές ηγέτες που θα έδιναν το κάτι παραπάνω. Όταν χρειάστηκε λοιπόν αυτό το κάτι παραπάνω, ο Αστέρας πήρε κάτω από τη βάση... του υποβιβασμού.

Τέλος φτάνουμε στο ρίσκο με τους νεαρούς παίκτες που δεν βγήκε, αν και είναι εξαιρετική η δουλειά που γίνεται σε αυτό το κομμάτι, όπως και στις κακές επιλογές τον Γενάρη με την αγορά τεσσάρων επιθετικών!

Η ΑΕΛ...

Εδώ τα πράγματα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Διαιτησία, γήπεδο και μεταγραφές. Όλοι όσοι έχουν δει τα παιχνίδια της ΑΕΛ, έχουν προσέξει πως σε μία σειρά από αυτά οι βυσσινί αδικήθηκαν (για να το πούμε κομψά), γεγονός που επηρέασε όλο το οικοδόμημα.

Στη συνέχεια έχουμε να κάνουμε με το γήπεδο, στο οποίο είχαν όλοι το μυαλό τους στραμμένο και ξέχασαν πως οι κερκίδες δεν παίζουν μπάλα, αλλά οι ποδοσφαιριστές. Έτσι στο ποδοσφαιρικό τμήμα υπήρξε μία αναρχία, μουρμούρες και πολλά πολλά λάθη.

Τέλος πάμε στις μεταγραφές. Να πει κανείς ότι η ΑΕΛ έχει έναν ιδιοκτήτη που δεν τα "σπρώχνει"; Θα ήταν ψέματα... Το θέμα είναι που δίνονται αυτά τα χρήματα και σε τι παίκτες. Δυστυχώς για την ΑΕΛ, τα τελευταία χρόνια οι μεταγραφές δεν βγαίνουν και φέτος αυτό το πλήρωσε, κάτι που θα μπορούσε να είχε συμβεί και πέρσι.

Α... Επίσης η ΑΕΛ ήθελε τερματοφύλακα.

Και ο... Πανσερραϊκός

Για να λέμε την αλήθεια ο Πανσερραϊκός ήταν το φαβορί στην αρχή της σεζόν μαζί με την Κέρκυρα για να πέσει κατηγορία. Δυστυχώς για τα λιοντάρια, ο ισχυρισμός επαληθεύτηκε και αποχαιρέτησαν από πολύ νωρίς (και ας ήταν μαθηματικά στο κόλπο) την κατηγορία.

Τι έφταιξε; Ο παιδικός σχεδιασμός με τον προπονητή να ζητάει αμυντικό χαφ και τη διοίκηση να παίρνει επιθετικούς, με τους τσακωμούς προπονητή - προέδρου και φυσικά με το κακό κλίμα που υπήρχε ανάμεσα σε ορισμένους ποδοσφαιριστές.

Το Γενάρη κάτι πήγε να γίνει, όμως με τα πρώτα στραβά αποτελέσματα, κάποιοι παίκτες "εξαφανίστηκαν" από την ενδεκάδα. Το πράγμα λοιπόν ήταν στραβό από την αρχή, οπότε ο υποβιβασμός ήταν μία φυσική ακολουθία.

Συμπέρασμα...

Ο Πανσερραϊκός είναι ομάδα τρένο, οπότε τον περιμένουμε ξανά στην Superleague. Η ΑΕΛ με τον Πηλαδάκη στο τιμόνι θα επιστρέψει σίγουρα, ενώ για τον Αστέρα τα πράγματα είναι μπερδεμένα. Σε δυο μήνες θα ξεκαθαρίσουν.