Γιατί ο μικρός πρόσφυγας φορούσε φανέλα του Άρη

Η προκλητική κίνηση μιας γυναίκας οπερατέρ που βρισκόταν στα σύνορα της Ουγγαρίας να βάζει τρικλοποδιά σε πρόσφυγα που μεταφέρει μικρό παιδί και να το ρίχνει στο έδαφος, έκανε το γύρο του κόσμου. Ωστόσο, λίγοι πρόσεξαν ότι το παιδάκι φορούσε τη φανέλα του Άρη. Την εξήγηση έδωσε ο πρόεδρος της Κοινωνίας Μελών Άρη, Άγγελος Μισιρλής.

Όπως εξηγεί ο Άγγελος Μισιρλής, μέσω κειμένου που ανέβασε στην προσωπική του ιστοσελίδα στο Facebook και μέσω του pressaris.gr, πατέρας και γιος ξεκίνησαν από τη Δαμασκό και μέσω των παραλίων της Μικράς Ασίας, έφθασαν στην Ελλάδα με πρώτο σταθμό την Κω. Ύστερα, από την Αθήνα ταξίδεψαν στη Θεσσαλονίκη κι από εκεί ακολούθησαν το δρομολόγιο Πολύκαστρο - Ειδομένη - Γευγελή.

Ο πρόεδρος της Κοινωνίας Μελών Άρη τους γνώρισε στο τρένο και δεν είχε τίποτε άλλο να δώσει στο μικρό εκτός από μία φανέλα της ομάδας, όταν και χωρίστηκαν στα σύνορα FYROM - Σερβίας. Ώσπου, είδε το περιστατικό στην τηλεόραση.

Μετά ο Άγγελος Μισιρλής ανέβασε το παρακάτω κείμενο στο Facebook, εξηγώντας την πορεία της κίτρινης φανέλας:

«Η ιστορία μια κίτρινης φανέλας…

Ξεκίνησε πατέρας κ γιος έξω από την Δαμασκό, διέσχισε την Τουρκία και έφθασε στα παράλια της Μικράς Ασίας. Εκεί επιβιβάστηκαν σε φουσκωτό, φθάσαν στην Κω, κομμάτια πεινασμένοι, διψασμένοι αλλά οι δυο τους θηρία συνεχίσανε, φτάσανε Αθήνα κ από εκεί Θεσσαλονίκη.

Με λεωφορείο έξω από το Πολύκαστρο κ από εκεί με τα πόδια Ειδομένη. Και εκεί από τύχη τους είδα στην ουρά περάσανε τα σύνορα Ειδομένη Fyrom κ συνέχεια πήγανε Γευγευλη. Εκεί τους γνώρισα στο τρένο, δεν είχα τίποτα εκτός από μια φανέλα του θεού Άρη, αυτήν είχα αυτή έδωσα με μια ευχή: «Αγόρι μου δεν έχω να σου δώσω τίποτα εκτός από την φανέλα του θεού Άρη σου την δίνω σαν ενθύμιο, να θυμάσαι την Ελλάδα, τους Έλληνες κ τον θεό Άρη».

Με είδε, την πήρε κ με ευχαρίστησε, χωριστήκαμε στο Ταμπανόφσκι στα σύνορα Fyrom – Serbia, ώσπου ξαφνικά είδα τον πιτσιρικά με την κίτρινη φανέλα στην Ουγγαρία, αγκαλιά στον πατέρα του να τον ρίχνουνε κάτω…

Αγόρι μου θα πέσεις πολλές φορές αλλά πάντα θα βρίσκεις τα άντερα κ θα σηκώνεσαι,

ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ…

έκλαψα… Μακάρι να σε ξανασυναντήσω».