Γιούβε-Φιορεντίνα, 15 χρόνια μετά...
Λίγο πριν το Γιούβε-Φιορεντίνα, οι μνήμες όλων ξαναγυρίζουν στο ιστορικό ματς-τίτλου του 1994, με τους "βιόλα" να προηγούνται 2-0 και τους "μπιανκονέρι" να κάνουν ολική ανατροπή με Βιάλι και... Ντελ Πιέρο!
Στον αγωνιστικό χώρο, με την ασπρόμαυρη φανέλα, υπήρχαν προσωπικότητες όπως οι Τζανλούκα Βιάλι και Άντζελο Ντι Λίβιο, καθώς και ένας πιτσιρικάς με πάρα πολλά όνειρα που ακόμα "μαγεύει" στα στάδια όλου του κόσμου, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο.
Σωστά καταλάβατε... Η αναφορά αυτή γίνεται για το ιστορικό παιχνίδι στο "Ντέλε Άλπι" πριν από 14 χρόνια και κάτι, όταν Γιουβέντους και Φιορεντίνα έδωσαν ένα παιχνίδι που έμεινε για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των οπαδών των "μπιανκονέρι" για την απίστευτη ανατροπή που έκαναν οι παίκτες του Λίπι, όταν βρέθηκαν να χάνουν με 2-0 και κατάφεραν με εκπληκτικό τρόπο (τρία γκολ μέσα σε 10 λεπτά) να φύγουν με το "τρίποντο" από το γήπεδο.
Λίγο πριν από τη μεγάλη αναμέτρηση της "Γιούβε" με τους "βιόλα", ορισμένοι από τους τότε πρωταγωνιστές έδωσαν συνέντευξη στο "Sky Sport" και στην εκπομπή "“Permette Signora", ενώ παρουσία-έκπληξη στην συγκεκριμένη "επετειακή" εκπομπή έδωσε ο νυν άσος της Γιουβέντους, Κλαούντιο Μαρκίζιο, ο οποίος ήταν τότε 8 ετών και παρακολουθούσε το παιχνίδι από τις εξέδρες του "Ντέλε Άλπι" με την οικογένειά του!
"Εκείνο το παιχνίδι ήταν κομβικό για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Το να χάνεις 2-0 σε ένα παιχνίδι τόσο σημαντικό και σε μία τόσο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος και να πετυχαίνεις μία τέτοια ανατροπή", τονίζει ο Τζανλούκα Βιάλι, ο οποίος έφερε το ματς στα ίσια με δύο δικά του τέρματα, για να προσθέσει:
"Μπορείτε να φανταστείτε τους πανηγυρισμούς μετά το παιχνίδι, αλλά και την πεποίθηση που είχαμε ότι είμαστε μία ομάδα έτοιμη για σημαντικούς στόχους.
Αυτές είναι βιταμίνες, πέρα από τις προπονήσεις και τις επισκέψεις στον ψυχολόγο, όταν κερδίζεις έτσι ένα τέτοιο ματς το κουβαλάς μέσα σου για πολύ καιρό, σου δίνει τρομερή ενέργεια.
Εμείς πιστεύαμε ήδη ότι είχαμε κερδίσει το σκουντέτο, το είχαμε σκεφτεί από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας. Στη συνέχεια μας χρειάζονταν ορισμένες αποδείξεις και σε εκείνο το ματς τις βρήκαμε".
Βιάλι: "Έξοχο και... τυχερό το γκολ του Άλεξ"
Όσο για το αν ο Ντελ Πιέρο του σήμερα είναι ο Τζανλούκα Βιάλι, ο παλαίμαχος πλέον Ιταλός άσος δηλώνει: "Εγώ δεν μπορώ να το πω, όμως εάν υπάρχει κάποιος που μπορεί να το πει, θα ήταν για μένα μεγάλη ευχαρίστηση, θα ήταν μεγάλη τιμή να το ακούσω η να το διαβάσω.
Ας ελπίσουμε ότι σε κάποιον θα έρθει στο μυαλό για να το πει. Το νικητήριο γκολ του Ντελ Πιέρο σε εκείνο το ματς ήταν έξοχο από πλευράς συγχρονισμού αλλά και για το κουράγιό του να δοκιμάσει κάτι τόσο δύσκολο.
Πρέπει να πω ότι δεν χτύπησε καλά τη μπάλα, ήταν η κλασική κίνηση που η μπάλα χτύπησε και στο γόνατο του παίκτη και στη συνέχεια κατέληξε στη συμβολή των δοκών, όμως αυτό δεν το λέμε σε κανέναν. Εγώ όμως το έχω δει! Στο τέλος πάντως αυτό που μετράει είναι ότι η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα και ότι εκείνος πήρε το ματς".
Όσο για το αν υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της Γιουβέντους του 1994 και της Γιουβέντους του 2009 ο Τζανλούκα Βιάλι επισημαίνει: "Οφείλω να πω ότι η Γιούβε των δύο τελευταίων ετών έχει αυτά τα χαρακτηριστικά για τα οποία γίνεται λόγος, και εγώ πιστεύω ότι είναι αλήθεια, την θέληση δηλαδή να μην τα παρατούν ποτέ, την ικανότητα να κατακτούν πάντα το 100% από αυτό που μπορούν.
Θα μπορούσα να πω ότι αυτή η Γιουβέντους είναι η ίδια που συνέχισε με τον Λίπι, η ίδια με αυτή του Καπέλο. Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αποτελούν μέρη αυτής της ομάδας".
Ρανιέρι: "Η εποχή Λίπι ξεκίνησε από εκείνο το ματς"
Κατά διαβολική... σύμπτωση Κλαούντιο Ρανιέρι ήταν το 1994 προπονητής της Φιορεντίνα, σε ένα παιχνίδι που θα ήθελε να ξεχάσει: "Όχι, δεν θέλω να το φέρω ξανά στη μνήμη μου. Εγώ τα άσχημα πράγματα τα ξεχνάω.
Νικούσαμε με 2-0, παίζαμε πολύ καλά, εγώ φώναζα στην ομάδα επειδή έβλεπα ότι ήθελε να πετύχει και τρίτο γκολ, κάτι που δεν έπρεπε εκείνη την ώρα με βάση τον συγκεκριμένο αντίπαλο.
Και μετά ήρθε το 1-2, το 2-2, αλλά και το γκολ του Ντελ Πιέρο. Ήταν αριστούργημα. Μακρινή κάθετη μπαλιά, εκείνος έκανε κίνηση μέσα στην περιοχή και με δεξί εξωτερικό σουτ έστειλε τη μπάλα στη συμβολή των δοκών του Τόλντο. Ήταν ένα γκολ-φαινόμενο.
Και από εκείνο το ματς, εάν δεν απατώμαι, ξεκίνησε η άνοδος της Γιουβέντους που έφτασε στην κατάκτηση του σκουντέτο. Τότε δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία σε εκείνο το παιδί-φαινόμενο που είχα μπροστά μου και που είχε κάνει το 3-2, αλλά είχα το μυαλό μου σε εμάς που είχαμε χάσει ένα παιχνίδι στο οποίο είχαμε κυριαρχήσει στα 3/4 του αγώνα.
Πιστεύω πως ίσως η εποχή της Γιουβέντους του Λίπι ξεκίνησε από εκείνο το παιχνίδι. Ίσως λοιπόν είναι καλύτερο να έχω τον Ντελ Πιέρο στο πλευρό μου, παρά αντίπαλο".
Ντι Λίβιο: "Ο Ντελ Πιέρο έχει κίνητρα μικρού παιδιού..."
Όμορφες αναμνήσεις από εκείνο το ιστορικό ματς έχει και ο Άντζελο Ντι Λίβιο, ο οποίος ήταν από τους στυλοβάτες της Γιουβέντους την περασμένη δεκαετία, αλλά απόντας από το ματς με τη Φιορεντίνα λόγω τραυματισμού.
"Το έβλεπα από τις εξέδρες λόγω τραυματισμού. Ήταν εκνευριστικό να χάνω ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια της Γιουβέντους μου! Θυμάμαι ότι στο γκολ του Ντελ Πιέρο τρελάθηκε όλο το στάδιο. Λίγοι πίστευαν στην ανατροπή, εμείς ναι.
Στη σημερινή Γιουβέντους λείπει ακόμα κάτι, όμως έχει το ίδιο πνεύμα αυτοθυσίας, την ίδια διάθεση να μην παραδίνεται ποτέ. Ταιριάζει με τη δική μας ομάδα: είναι άγρια, έχει καλύ φυσική κατάσταση, είναι συμπαγής εντός του γηπέδου και ενωμένη έξω από αυτό. Μου φαίνεται ωραίο γκρουπ.
Ο Ντελ Πιέρο; Ανεξάντλητος. Έχει τα κίνητρα μικρού παιδιού. Όμως το αριστερό μου ήταν καλύτερο από το δικό του (γελάει). Ο Ντι Λίβιο αυτής της Γιουβέντους; Θα έλεγα τον Νέντβεντ".
Ο 8χρονος θεατής (Μαρκίζιο) που έγινε πρωταγωνιστής
Ξεχωριστή σημασία έχει και η μαρτυρία του Μαρκίζιο, ο οποίος ήταν τότε 8 χρόνων και είδε την αγαπημένη του ομάδα από τις εξέδρες ως θεατής. "Το θυμάμαι καλά, ήμασταν στην κεντρική κερκίδα, στο τρίτο διάζωμα.
Θυμάμαι ότι ήμουν στο στάδιο με όλη την οικογένειά μου, ο πατέρας είχε αγοράσει τα εισιτήρια για όλη την οικογένεια, ακόμα και για την αδερφή μου. Πήγαμε όλοι στο στάδιο. Θυμάμαι το ματς γιατί ήταν πολύ ωραίο.
Και επιπλέον ο αντίπαλος ήταν η Φιορεντίνα, ένας ιστορικός αντίπαλος της Γιούβε. Το γκολ του Ντελ Πιέρο, η ανατροπή, ήταν κάτι το εκπληκτικό. Και έπειτα, μετά από χρόνια παίζω και εγώ σε αυτό το ματς.
Ήταν το πρώτο στη δεύτερη σεζόν της Γιουβέντους στη Serie A, όταν επέστρεψα μετά τη συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήξερα από το ξεκίνημα της σεζόν ότι υπάρχουν παίκτες πρωταθλητές στην ομάδα όπως οι Πόουλσεν, Τιάγκο, Σισόκο, Κριστιάνο Ζανέτι.
Ήξερα ότι ο χώρος θα ήταν περιορισμένος για μένα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Έπειτα, το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί καθώς και η τιμωρία του Σισόκο για το πρώτο ματς, μου επέτρεψαν να παίξω.
Ξεκίνησα με την σκέψη να τα πάω καλά στα πρώτα ματς για να βρω χώρο στην ενδεκάδα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Έχω καλή ανάμνηση από την αναμέτρηση του "Φράνκι". Αυτό που έχει μείνει ίδιο σε μένα από το 1994 μέχρι τώρα είναι η διάθεση να κερδίζω. Την είχα ως θεατής και την έχω τώρα στο γήπεδο, να κερδίζω με τη Γιουβέντους".
Ντελ Πιέρο: "Το ομορφότερο γκολ, γιατί ήταν διαφορετικό"
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην κάνει δηλώσεις για το ματς-ορόσημο για την μετέπειτα πορεία των "μπιανκονέρι" και ο MVP εκείνης της μαγικής ημέρας για τη Γιουβέντους και νυν "σημαία" του συλλόγου, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο.
"Αυτό ήταν το ομορφότερο γκολ γιατί ήταν διαφορετικό από όλα τα άλλα, δεν βλέπεις συχνά τέτοια γκολ. Σε εκείνη την ομάδα υπήρχαν πρωταθλητές, νέοι με μεγάλες ελπίδες για το μέλλον ένας έμπειρος προπονητής, μία κοινωνία που ήθελε να νικάει... Υπάρχουν ομοιότητες με την τωρινή ομάδα", τονίζει ο "Πιντουρίκιο", ο οποίος φέρνει στο μυαλό του τη φάση του γκολ που είχε ακέραιη την προσωπική του σφραγίδα.
"Ήταν μία στιγμή αρκετά γρήγορη, γιατί δεν σκέφτηκα πάρα πολύ και ήταν ίσως καλύτερα έτσι. Σκέφτηκα ένα πράγμα, να προσπαθήσω να χτυπήσω τη μπάλα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχει περιθώρια αντίδρασης ο Τόλντο, και έτσι έμεινα συγκεντρωμένος στη μπάλα επειδή το γέμισμα έγινε από πολύ μακριά.
Και έπειτα, όταν μπήκε στα δίχτυα, ήρθε το τέλος του κόσμου, μία στιγμή ξέφρενη για μένα και για όλους μας. Η διαφορετικότητά του έκανε αυτό το γκολ ξεχωριστό, όπως το έκανε ξεχωριστό και μοναδικό το γεγονός ότι ήταν ένα ματς αποφασιστικό για τη Γιουβέντους.
Για εμάς ήταν καθοριστικό, ανατρέψαμε το 2-0 εις βάρος μας και μας έδωσε μία εκπληκτική ώθηση για να πάρουμε το πρωτάθλημα, μετά από εννιά χρόνια", καταλήγει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τη "μεγάλη κυρία".
Το βράδυ του Σαββάτου, οι δύο ομάδες είναι έτοιμες για έναν ακόμα σπουδαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού, με το "Ολίμπικο" να έχει αντικαταστήσει το "Ντέλε Άλπι" αλλά κάποια πρόσωπα να έχουν παραμείνει ακόμα στο προσκήνιο, 15 χρόνια μετά.
Όπως για παράδειγμα ο σκόρερ εκείνου του σημαδιακού τρίτου τέρματος για τη Γιουβέντους Ντελ Πιέρο, αλλά και ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος προπονούσε εκείνη την εποχή τους "βιόλα" αλλά τώρα βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον "Μεγαλέξανδρο" του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Τι θα γίνει αυτή τη φορά; Η συνέχεια επί της οθόνης...
Το πρώτο ημίχρονο του Γιουβέντους-Φιορεντίνα:
Το δεύτερο ημίχρονο του Γιουβέντους-Φιορεντίνα:
To μαγικό γκολ του Ντελ Πιέρο στο ιστορικό ματς του 1994:
Σωστά καταλάβατε... Η αναφορά αυτή γίνεται για το ιστορικό παιχνίδι στο "Ντέλε Άλπι" πριν από 14 χρόνια και κάτι, όταν Γιουβέντους και Φιορεντίνα έδωσαν ένα παιχνίδι που έμεινε για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των οπαδών των "μπιανκονέρι" για την απίστευτη ανατροπή που έκαναν οι παίκτες του Λίπι, όταν βρέθηκαν να χάνουν με 2-0 και κατάφεραν με εκπληκτικό τρόπο (τρία γκολ μέσα σε 10 λεπτά) να φύγουν με το "τρίποντο" από το γήπεδο.
Λίγο πριν από τη μεγάλη αναμέτρηση της "Γιούβε" με τους "βιόλα", ορισμένοι από τους τότε πρωταγωνιστές έδωσαν συνέντευξη στο "Sky Sport" και στην εκπομπή "“Permette Signora", ενώ παρουσία-έκπληξη στην συγκεκριμένη "επετειακή" εκπομπή έδωσε ο νυν άσος της Γιουβέντους, Κλαούντιο Μαρκίζιο, ο οποίος ήταν τότε 8 ετών και παρακολουθούσε το παιχνίδι από τις εξέδρες του "Ντέλε Άλπι" με την οικογένειά του!
"Εκείνο το παιχνίδι ήταν κομβικό για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Το να χάνεις 2-0 σε ένα παιχνίδι τόσο σημαντικό και σε μία τόσο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος και να πετυχαίνεις μία τέτοια ανατροπή", τονίζει ο Τζανλούκα Βιάλι, ο οποίος έφερε το ματς στα ίσια με δύο δικά του τέρματα, για να προσθέσει:
"Μπορείτε να φανταστείτε τους πανηγυρισμούς μετά το παιχνίδι, αλλά και την πεποίθηση που είχαμε ότι είμαστε μία ομάδα έτοιμη για σημαντικούς στόχους.
Αυτές είναι βιταμίνες, πέρα από τις προπονήσεις και τις επισκέψεις στον ψυχολόγο, όταν κερδίζεις έτσι ένα τέτοιο ματς το κουβαλάς μέσα σου για πολύ καιρό, σου δίνει τρομερή ενέργεια.
Εμείς πιστεύαμε ήδη ότι είχαμε κερδίσει το σκουντέτο, το είχαμε σκεφτεί από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας. Στη συνέχεια μας χρειάζονταν ορισμένες αποδείξεις και σε εκείνο το ματς τις βρήκαμε".
Βιάλι: "Έξοχο και... τυχερό το γκολ του Άλεξ"
Όσο για το αν ο Ντελ Πιέρο του σήμερα είναι ο Τζανλούκα Βιάλι, ο παλαίμαχος πλέον Ιταλός άσος δηλώνει: "Εγώ δεν μπορώ να το πω, όμως εάν υπάρχει κάποιος που μπορεί να το πει, θα ήταν για μένα μεγάλη ευχαρίστηση, θα ήταν μεγάλη τιμή να το ακούσω η να το διαβάσω.
Ας ελπίσουμε ότι σε κάποιον θα έρθει στο μυαλό για να το πει. Το νικητήριο γκολ του Ντελ Πιέρο σε εκείνο το ματς ήταν έξοχο από πλευράς συγχρονισμού αλλά και για το κουράγιό του να δοκιμάσει κάτι τόσο δύσκολο.
Πρέπει να πω ότι δεν χτύπησε καλά τη μπάλα, ήταν η κλασική κίνηση που η μπάλα χτύπησε και στο γόνατο του παίκτη και στη συνέχεια κατέληξε στη συμβολή των δοκών, όμως αυτό δεν το λέμε σε κανέναν. Εγώ όμως το έχω δει! Στο τέλος πάντως αυτό που μετράει είναι ότι η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα και ότι εκείνος πήρε το ματς".
Όσο για το αν υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της Γιουβέντους του 1994 και της Γιουβέντους του 2009 ο Τζανλούκα Βιάλι επισημαίνει: "Οφείλω να πω ότι η Γιούβε των δύο τελευταίων ετών έχει αυτά τα χαρακτηριστικά για τα οποία γίνεται λόγος, και εγώ πιστεύω ότι είναι αλήθεια, την θέληση δηλαδή να μην τα παρατούν ποτέ, την ικανότητα να κατακτούν πάντα το 100% από αυτό που μπορούν.
Θα μπορούσα να πω ότι αυτή η Γιουβέντους είναι η ίδια που συνέχισε με τον Λίπι, η ίδια με αυτή του Καπέλο. Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αποτελούν μέρη αυτής της ομάδας".
Ρανιέρι: "Η εποχή Λίπι ξεκίνησε από εκείνο το ματς"
Κατά διαβολική... σύμπτωση Κλαούντιο Ρανιέρι ήταν το 1994 προπονητής της Φιορεντίνα, σε ένα παιχνίδι που θα ήθελε να ξεχάσει: "Όχι, δεν θέλω να το φέρω ξανά στη μνήμη μου. Εγώ τα άσχημα πράγματα τα ξεχνάω.
Νικούσαμε με 2-0, παίζαμε πολύ καλά, εγώ φώναζα στην ομάδα επειδή έβλεπα ότι ήθελε να πετύχει και τρίτο γκολ, κάτι που δεν έπρεπε εκείνη την ώρα με βάση τον συγκεκριμένο αντίπαλο.
Και μετά ήρθε το 1-2, το 2-2, αλλά και το γκολ του Ντελ Πιέρο. Ήταν αριστούργημα. Μακρινή κάθετη μπαλιά, εκείνος έκανε κίνηση μέσα στην περιοχή και με δεξί εξωτερικό σουτ έστειλε τη μπάλα στη συμβολή των δοκών του Τόλντο. Ήταν ένα γκολ-φαινόμενο.
Και από εκείνο το ματς, εάν δεν απατώμαι, ξεκίνησε η άνοδος της Γιουβέντους που έφτασε στην κατάκτηση του σκουντέτο. Τότε δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία σε εκείνο το παιδί-φαινόμενο που είχα μπροστά μου και που είχε κάνει το 3-2, αλλά είχα το μυαλό μου σε εμάς που είχαμε χάσει ένα παιχνίδι στο οποίο είχαμε κυριαρχήσει στα 3/4 του αγώνα.
Πιστεύω πως ίσως η εποχή της Γιουβέντους του Λίπι ξεκίνησε από εκείνο το παιχνίδι. Ίσως λοιπόν είναι καλύτερο να έχω τον Ντελ Πιέρο στο πλευρό μου, παρά αντίπαλο".
Ντι Λίβιο: "Ο Ντελ Πιέρο έχει κίνητρα μικρού παιδιού..."
Όμορφες αναμνήσεις από εκείνο το ιστορικό ματς έχει και ο Άντζελο Ντι Λίβιο, ο οποίος ήταν από τους στυλοβάτες της Γιουβέντους την περασμένη δεκαετία, αλλά απόντας από το ματς με τη Φιορεντίνα λόγω τραυματισμού.
"Το έβλεπα από τις εξέδρες λόγω τραυματισμού. Ήταν εκνευριστικό να χάνω ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια της Γιουβέντους μου! Θυμάμαι ότι στο γκολ του Ντελ Πιέρο τρελάθηκε όλο το στάδιο. Λίγοι πίστευαν στην ανατροπή, εμείς ναι.
Στη σημερινή Γιουβέντους λείπει ακόμα κάτι, όμως έχει το ίδιο πνεύμα αυτοθυσίας, την ίδια διάθεση να μην παραδίνεται ποτέ. Ταιριάζει με τη δική μας ομάδα: είναι άγρια, έχει καλύ φυσική κατάσταση, είναι συμπαγής εντός του γηπέδου και ενωμένη έξω από αυτό. Μου φαίνεται ωραίο γκρουπ.
Ο Ντελ Πιέρο; Ανεξάντλητος. Έχει τα κίνητρα μικρού παιδιού. Όμως το αριστερό μου ήταν καλύτερο από το δικό του (γελάει). Ο Ντι Λίβιο αυτής της Γιουβέντους; Θα έλεγα τον Νέντβεντ".
Ο 8χρονος θεατής (Μαρκίζιο) που έγινε πρωταγωνιστής
Ξεχωριστή σημασία έχει και η μαρτυρία του Μαρκίζιο, ο οποίος ήταν τότε 8 χρόνων και είδε την αγαπημένη του ομάδα από τις εξέδρες ως θεατής. "Το θυμάμαι καλά, ήμασταν στην κεντρική κερκίδα, στο τρίτο διάζωμα.
Θυμάμαι ότι ήμουν στο στάδιο με όλη την οικογένειά μου, ο πατέρας είχε αγοράσει τα εισιτήρια για όλη την οικογένεια, ακόμα και για την αδερφή μου. Πήγαμε όλοι στο στάδιο. Θυμάμαι το ματς γιατί ήταν πολύ ωραίο.
Και επιπλέον ο αντίπαλος ήταν η Φιορεντίνα, ένας ιστορικός αντίπαλος της Γιούβε. Το γκολ του Ντελ Πιέρο, η ανατροπή, ήταν κάτι το εκπληκτικό. Και έπειτα, μετά από χρόνια παίζω και εγώ σε αυτό το ματς.
Ήταν το πρώτο στη δεύτερη σεζόν της Γιουβέντους στη Serie A, όταν επέστρεψα μετά τη συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήξερα από το ξεκίνημα της σεζόν ότι υπάρχουν παίκτες πρωταθλητές στην ομάδα όπως οι Πόουλσεν, Τιάγκο, Σισόκο, Κριστιάνο Ζανέτι.
Ήξερα ότι ο χώρος θα ήταν περιορισμένος για μένα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Έπειτα, το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί καθώς και η τιμωρία του Σισόκο για το πρώτο ματς, μου επέτρεψαν να παίξω.
Ξεκίνησα με την σκέψη να τα πάω καλά στα πρώτα ματς για να βρω χώρο στην ενδεκάδα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Έχω καλή ανάμνηση από την αναμέτρηση του "Φράνκι". Αυτό που έχει μείνει ίδιο σε μένα από το 1994 μέχρι τώρα είναι η διάθεση να κερδίζω. Την είχα ως θεατής και την έχω τώρα στο γήπεδο, να κερδίζω με τη Γιουβέντους".
Ντελ Πιέρο: "Το ομορφότερο γκολ, γιατί ήταν διαφορετικό"
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην κάνει δηλώσεις για το ματς-ορόσημο για την μετέπειτα πορεία των "μπιανκονέρι" και ο MVP εκείνης της μαγικής ημέρας για τη Γιουβέντους και νυν "σημαία" του συλλόγου, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο.
"Αυτό ήταν το ομορφότερο γκολ γιατί ήταν διαφορετικό από όλα τα άλλα, δεν βλέπεις συχνά τέτοια γκολ. Σε εκείνη την ομάδα υπήρχαν πρωταθλητές, νέοι με μεγάλες ελπίδες για το μέλλον ένας έμπειρος προπονητής, μία κοινωνία που ήθελε να νικάει... Υπάρχουν ομοιότητες με την τωρινή ομάδα", τονίζει ο "Πιντουρίκιο", ο οποίος φέρνει στο μυαλό του τη φάση του γκολ που είχε ακέραιη την προσωπική του σφραγίδα.
"Ήταν μία στιγμή αρκετά γρήγορη, γιατί δεν σκέφτηκα πάρα πολύ και ήταν ίσως καλύτερα έτσι. Σκέφτηκα ένα πράγμα, να προσπαθήσω να χτυπήσω τη μπάλα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχει περιθώρια αντίδρασης ο Τόλντο, και έτσι έμεινα συγκεντρωμένος στη μπάλα επειδή το γέμισμα έγινε από πολύ μακριά.
Και έπειτα, όταν μπήκε στα δίχτυα, ήρθε το τέλος του κόσμου, μία στιγμή ξέφρενη για μένα και για όλους μας. Η διαφορετικότητά του έκανε αυτό το γκολ ξεχωριστό, όπως το έκανε ξεχωριστό και μοναδικό το γεγονός ότι ήταν ένα ματς αποφασιστικό για τη Γιουβέντους.
Για εμάς ήταν καθοριστικό, ανατρέψαμε το 2-0 εις βάρος μας και μας έδωσε μία εκπληκτική ώθηση για να πάρουμε το πρωτάθλημα, μετά από εννιά χρόνια", καταλήγει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τη "μεγάλη κυρία".
Το βράδυ του Σαββάτου, οι δύο ομάδες είναι έτοιμες για έναν ακόμα σπουδαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού, με το "Ολίμπικο" να έχει αντικαταστήσει το "Ντέλε Άλπι" αλλά κάποια πρόσωπα να έχουν παραμείνει ακόμα στο προσκήνιο, 15 χρόνια μετά.
Όπως για παράδειγμα ο σκόρερ εκείνου του σημαδιακού τρίτου τέρματος για τη Γιουβέντους Ντελ Πιέρο, αλλά και ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος προπονούσε εκείνη την εποχή τους "βιόλα" αλλά τώρα βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον "Μεγαλέξανδρο" του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Τι θα γίνει αυτή τη φορά; Η συνέχεια επί της οθόνης...
Το πρώτο ημίχρονο του Γιουβέντους-Φιορεντίνα:
Το δεύτερο ημίχρονο του Γιουβέντους-Φιορεντίνα:
To μαγικό γκολ του Ντελ Πιέρο στο ιστορικό ματς του 1994:
