Γιουβέντους: Δεύτερο match-point για το 9ο σερί σκουντέτο
Η Γιουβέντους κλειδώνει το ένατο διαδοχικό πρωτάθλημα με νίκη επί της Σαμπντόρια, σε μία σεζόν όπου το φινάλε βρίσκει τον Κριστιάνο Ρονάλντο στον αφρό και τον Μαουρίτσιο Σάρι στο... στόχαστρο.
Όταν το καλοκαίρι του 2006 η Γιουβέντους βυθιζόταν στη δίνη του σκανδάλου calciopoli και ταυτόχρονα στην Serie B, χάνοντας τα περισσότερα από τα μεγάλα αστέρια της, λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν αυτό που θα ακολουθούσε: ότι δηλαδή 14 χρόνια μετά θα ήταν το απόλυτο αφεντικό εντός των συνόρων για σχεδόν μία δεκαετία και πως η αξιολόγηση κάθε προπονητή δεν θα βασιζόταν μόνο στα πεπραγμένα του σε Serie A και Coppa Italia αλλά -κυρίως- στο Champions League.
Ούτε οι Μπουφόν, Ντελ Πιέρο, Νέντβεντ που δεν πήδηξαν από το καράβι εκείνο το εφιαλτικό καλοκαίρι για την βέκια σινιόρα και έμειναν μαζί της στη δεύτερη κατηγορία, ήταν σε θέση να διανοηθούν πώς η επιστροφή στην κορυφή θα ερχόταν τόσο σύντομα και θα κρατούσε τόσο πολύ.
Το πίστευε όμως ο Αντρέα Ανιέλι, που πήρε τα ηνία της ομάδας ως κληρονομιά της οικογένειάς του που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Τορινέζους για δεκαετίες και την έκανε φόβητρο για όλους τους εγχώριους αντιπάλους τους.
Με τεράστιο όπλο το νέο ιδιόκτητο και υπερσύγχρονο γήπεδό της, το "Juventus Stadium" (πλέον ονομάζεται "Allianz Stadium" ελέω χορηγού), με το ρόστερ της να ενισχύεται κάθε χρόνο και με τους Αντόνιο Κόντε και Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να βάζουν την προσωπική σφραγίδα τους στο να αποκτήσει η ομάδα το dna του νικητή, η Γιουβέντους σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της από το 2011 και μετά.
Τρανή απόδειξη τα οκτώ σερί πρωταθλήματα (διέλυσε το δικό της ρεκόρ που ήταν τα πέντε διαδοχικά από το 1930 μέχρι το 1934) και τα τέσσερα Κύπελλα (κολλητά, με τον Αλέγκρι να πανηγυρίζει το νταμπλ στις τέσσερις από τις πέντε συνολικά σεζόν στον ασπρόμαυρο πάγκο), με την Γιουβέντους να ορθώνει μάλιστα ανάστημα και στην Ευρώπη φτάνοντας σε δύο τελικούς Champions League μέσα σε μία τριετία αλλά να μην επιβραβεύεται για την τεράστια πρόοδό της χάνοντας ισάριθμους τελικούς από τις Μπαρτσελόνα (2015) και Ρεάλ Μαδρίτης (2017).
Όλα δείχνουν μάλιστα πως το ασύλληπτο σερί της βέκια σινιόρα θα συνεχιστεί και τη φετινή σεζόν, με τον Μαουρίτσιο Σάρι πλέον στον πάγκο της, με την Γιουβέντους να χρειάζεται το εντός έδρας τρίποντο το βράδυ της Κυριακής (26/7) απέναντι στην Σαμπντόρια για να σφραγίσει το 9ο διαδοχικό πρωτάθλημα και 36ο συνολικά στην ιστορία της (δεν υπολογίζονται αυτά του 2005 και του 2006 που της έχουν αφαιρεθεί), την ώρα που οι δύο μεγάλες αντίπαλοί της, Μίλαν και Ίντερ, έχουν κολλήσει εδώ και χρόνια στον αριθμό "18".
Δεν είναι μόνο το γεγονός πως το Κύπελλο χάθηκε για δεύτερη στη σειρά σεζόν (ήττα από την Νάπολι του Γκατούζο στα πέναλτι, στον τελικό που έγινε στο άδειο λόγω κορονοϊού "Ολίμπικο"), ούτε πως η ήττα από την Λιόν στο πρώτο ματς των δύο ομάδων για τους "16" του Champions League δεν την αφήνει να αισθάνεται άνετα ενόψει της ρεβάνς, αλλά η γενικότερη εικόνα της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο.
Η μετάβαση από την εποχή Αλέγκρι σε αυτήν του Σάρι φαντάζει δύσκολη για όλους, με τον 61χρονο Ναπολιτάνο τεχνικό να μην έχει καταφέρει να κερδίσει τους παίκτες του στα αποδυτήρια και να έχει αποτύχει ως τώρα να προσφέρει ένα ελκυστικό πακέτο στους φιλάθλους, με την ομάδα να μην έχει την υπογραφή του και να δείχνει πως πηγαίνει με αυτόματο πιλότο.
Από τη στιγμή που επέστρεψε η δράση στην Serie A μετά από την τρίμηνη διακοπή λόγω κορονοϊού, η Γιουβέντους μετράει 5 νίκες - 2 ισοπαλίες - 2 ήττες και μόλις μία νίκη στα πέντε τελευταία παιχνίδια της, και είναι πολύ τυχερή που κατά τη διάρκεια της δικής της πτώσης, ήρθε η αγωνιστική κατάρρευση για τις Λάτσιο και Ίντερ που έμειναν από βενζίνη πριν καν φτάσουν στην κορυφή.
"Είμαστε σωματικά και πνευματικά κουρασμένοι", δήλωσε ο Σάρι μετά τη ήττα στο Φρίουλι από την Ουντινέζε, που ήρθε με ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο σε ένα ματς που η Γιουβέντους είχε το πρώτο match-point για τον τίτλο απέναντι σε ομάδα με την οποία την χώριζαν 44 πόντοι στη βαθμολογία πριν την πρώτη σέντρα και το πέταξε στα σκουπίδια για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το κύμα άρνησης και αμφισβήτησης προς το πρόσωπο του προπονητή.
"Έχουμε τη θέληση να παίρνουμε τους τρεις βαθμούς σε όλα τα ματς χωρίς να χάνουμε το μυαλό μας, έχουμε περιθώριο ως τις 2 Αυγούστου να πάρουμε τον τίτλο. Δεν μίλησα ποτέ για σωματική κούραση, ίσως με μπερδεύετε με άλλον προπονητή", είπε στη συνέντευξη Τύπου του Σαββάτου ο Ναπολιτάνος τεχνικός, δείγμα της τρομερής πίεσης που αισθάνεται στον πάγκο της Γιουβέντους.
Μίας ομάδας που είναι καταδικασμένη -έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα- να φιγουράρει στην κορυφή εντός των συνόρων και να πρωταγωνιστεί στο Champions League, με τα ιταλικά ΜΜΕ να είναι ξεκάθαρα: "Μόνο η κατάκτηση του Champions League θα σώσει τον κάτοχο του Europa League με την Τσέλσι, Μαουρίτσιο Σάρι".
Εάν σκεφτεί κανείς μάλιστα πως ο απολογισμός του στις πρώτες 35 αγωνιστικές της Serie A δεν "βγάζει μάτια" (25 νίκες - 5 ισοπαλίες - 5 ήττες), τότε μάλλον έχουν δίκιο, με τα 30 γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο (κυνηγάει το Χρυσό Παπούτσι, έχοντας αντιπάλους Λεβαντόβσκι και Ιμόμπιλε) και τα 11 του Πάουλο Ντιμπάλα στη φετινή Serie A να μην αρκούν για να διασφαλίσουν την παρουσία του Σάρι στο τιμόνι και τη νέα σεζόν.
Η κυρίαρχος την τελευταία 10ετία στην Serie A, Γιουβέντους, μέσα από τους αριθμούς:
2011-12: 23 νίκες - 15 ισοπαλίες - 0 ήττες (84 βαθμούς, +48 διαφορά τερμάτων)
2012-13: 27 νίκες - 6 ισοπαλίες - 5 ήττες (87 βαθμούς, +47 διαφορά τερμάτων)
2013-14: 33 νίκες - 3 ισοπαλίες - 2 ήττες (102 βαθμούς, +35 διαφορά τερμάτων)
2014-15: 26 νίκες - 9 ισοπαλίες - 3 ήττες (87 βαθμοί, +48 διαφορά τερμάτων)
2015-16: 29 νίκες - 4 ισοπαλίες - 5 ήττες (91 βαθμοί, +55 διαφορά τερμάτων)
2016-17: 29 νίκες - 4 ισοπαλίες - 5 ήττες (91 βαθμοί, +50 διαφορά τερμάτων)
2017-18: 30 νίκες - 5 ισοπαλίες - 3 ήττες (95 βαθμοί, +62 διαφορά τερμάτων)
2018-19: 28 νίκες - 6 ισοπαλίες - 4 ήττες (90 βαθμοί, +40 διαφορά τερμάτων)
2019-2020: 25 νίκες - 2 ισοπαλίες - 5 ήττες (80 βαθμούς, +35 τέρματα) με τρεις αγωνιστικές να απομένουν
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: