Το χθεσινό παιχνίδι του Κυπέλλου ανάμεσα στον Ατρόμητο και τον Ολυμπιακό Βόλου ήταν περίπου όπως το περιμέναμε. Δυο ομάδες που προσπάθησαν να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο, πολλά γκολ και στο τέλος αγωνία.

Το τέρμα που πέτυχε ωστόσο ο Παπά Σανκαρέ στο 79ο λεπτό έδωσε άλλη αξία στον επαναληπτικό, κάτι που σίγουρα δεν ήθελε ο Γιώργος Δώνης.

Τι κρατάει ο Ατρόμητος από το παιχνίδι της Τετάρτης; Μα φυσικά την όρεξη που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές του. Την τεράστια εμφάνιση του Ανρί Καμαρά, ο οποίος υπήρχαν στιγμές που νόμιζες πως ήταν ένα κλικ πιο πάνω από όλους όσους ήταν στο γήπεδο, τον αειθαλή Κώστα Νεμπεγλέρα και φυσικά τον Μάρεκ Σαγκανόφσκι.

Ήρωας και χασογκόλης!

Αυτό είναι το πρόβλημα του Σενεγαλέζου στράικερ... Την Τετάρτη έκανε τα πάντα. Έτρεχε ακατάπαυστα, μάρκαρε, μοίραζε παιχνίδι, έβγαλε ασίστ, όμως όταν έπρεπε να σκοράρει για να κάνει το 3-0, το έχασε. Αυτός ήταν και ο λόγος που στα αποδυτήρια μετά το τέλος ήταν σκασμένος.

Είναι θέμα ψυχολογίας; Ικανότητας; Κανείς δεν ξέρει, πάντως ο 33χρονος άσος δουλεύει πολύ για να βελτιώσει αυτόν τον τομέα.

Είναι τρελός ο Πολωνός

Η περσινή σεζόν ήταν μέτρια έως κακή για τον 32χρονο επιθετικό. Όμως έχοντας μεγάλη καριέρα σε Αγγλία και πολλά παιχνίδια στα πόδια του, ο Σαγκανόφσκι βρήκε το ρόλο του φέτος και πραγματικά αποτελεί τον πιο πολύτιμο παίκτη του Ατρόμητου.

Όσοι παρακολουθούν την ομάδα ξέρουν την δουλειά που κάνει από τα άκρα, βλέπουν τα κρίσιμα γκολ που σκοράρει και τη συμμετοχή του στο επιθετικό κομμάτι. Την Τετάρτη λοιπόν ήταν μια προσωπική δικαίωση.

Δικαίωση και για Δώνη με παράπονα

Ο Έλληνας τεχνικός κράτησε τελικά τον Ανδρέα Τάτο στον πάγκο και στη θέση του έβαλε, όπως είχαμε πει, τον Ηλία Αναστασάκο. Έτσι γέμισε την αντίπαλη περιοχή και δεν άφησε τους αμυντικούς του Βόλου να ανέβουν με αποτέλεσμα στο πρώτο μέρος να κάνουν πάρτι.

Τα λάθη όμως για ακόμα ένα ματς στοίχισαν και ο Ατρόμητος δέχθηκε την ισοφάριση στο τέλος με αποτέλεσμα τώρα να τρέχει. Με δεδομένη τη δύσκολη θέση στο πρωτάθλημα είναι βέβαιο πως η ομάδα θα πάρει ένα ρίσκο. Όμως το θετικό είναι πως η δουλειά σε φυσική κατάσταση και στη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού δίνει ένα προβάδισμα στο οικοδόμημα του Γιώργου Δώνη.