Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, όπως και να το κάνουμε, είναι "κεντρικό πρόσωπο" του αγώνα. Θα βάζαμε και τον Κώστα Μενδρινό, ο οποίος επίσης είναι γέννημα θρέμμα του Ολυμπιακού, αλλά όπως θα δείτε κι αυτός συνδέεται με τον "Ελέ", καθώς από πολύ νωρίς ήταν ο ...προστατευόμενός του.
Η καριέρα του 33χρονου, πλέον, γκολκίπερ είναι γεμάτη από περιπέτειες, τραυματισμούς, μεγάλα παιχνίδια, άτυχες στιγμές, δηλώσεις που έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνουν, μια πεισματική αναχώρηση για την Ιταλία και μια επιστροφή στην Ελλάδα, όπου το όνομά του συζητήθηκε, ακόμη, και για την Εθνική Ομάδα...

Με τον Ολυμπιακό τον έδεσαν σχέσεις πάθους, που εξελίχθηκε όπως όλες οι μεγάλες αγάπες. Ο έρωτας, έγινε αγάπη και κατέληξε σε ένα οδυνηρό χωρισμό.

Βέρος Πειραιώτης

Γεννημένος το 1976, ο Ελευθερόπουλος, είναι βέρος Πειραιώτης. Πήγε σχολείο στο Χατζηκυριάκειο και ο πατέρας του τον πήγε νωρίς-νωρίς στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού. Του άρεσε η θέση του τερματοφύλακα και στα 19 του είχε ήδη θεωρηθεί ένα σπουδαίο ταλέντο, που με την κατάλληλη δουλειά θα γινόταν πολύ μεγάλος.

Οι εντυπώσεις που είχε αφήσει παίζοντας 12 φορές με την Εθνική Ελπίδων, συνηγορούσαν σε κάτι τέτοιο.

Ο Ολυμπιακός, που από την εποχή του Σαργκάνη αναζητούσε ένα μεγάλο γκολκίπερ, είδε στο πρόσωπό του μια επένδυση του μέλλοντος. Τη σεζόν 1995-96 τον έστελνε δανεικό στην Προοδευτική, με την οποία αγωνίστηκε σε 30 ματς και έδειχνε έτοιμος να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του.

Ήδη ο Μπάγεβιτς είχε πάει στον Ολυμπιακό και στα πλαίσια της ριζικής ανανέωσης με το "παιδομάζωμα" που είχαν κάνει τότε οι "ερυθρόλευκοι" τον καθιέρωσε βασικό γκολκίπερ την σεζόν 1996-97 πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του κόντρα στον Αθηναϊκό, παίρνοντας την θέση του Αλέκου Ράντου. Στο πρώτο του παιχνίδι στη σεζόν 1997-98 (εναντίον του Εθνικού), ο Ελευθερόπουλος στάθηκε άτυχος. Έπαθε ρήξη χιαστών και έχασε, σχεδόν, ολόκληρη τη σεζόν.

Επανήλθε δριμύτερος, ξαναπήρε το "νο 1" και πρόλαβε να παίξει 152 αγώνες, κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού, κατακτώντας 7 πρωταθλήματα, όντας βασικό μέλος του ιστορικού κορμού της ομάδας.

Ο εφιάλτης της Γιουβέντους

Ο "Ελέ" ήταν πρωταγωνιστής και στην πορεία μέχρι τους "8" του τσάμπιονς-λιγκ. Αν ο Ολυμπιακός προκρινόταν κόντρα στη Γιουβέντους, ενδεχομένως να ήταν και ο μεγάλος ήρωας. Στον πρώτο αγώνα, στο Τορίνο, σε μια καταπληκτική βραδιά είχε ... κατεβάσει τα ρολά, πιάνοντας τα άπιαστα και κάνοντας τους Ιταλούς να τραβάνε τα μαλλιά τους.

Στον επαναληπτικό, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν πλησιάσει μια ανάσα πριν από τα ημιτελικά, λίγο πριν από το τέλος, όμως, μια λάθος εκτίμηση, ο δυνατός αέρας και η ευστροφία του Κόντε, γκρέμισαν το όνειρο. Η Γιουβέντους ισοφάριζε 1-1 και χάρη στο 2-1 του πρώτου ματς έπαιρνε τη πρόκριση.

Λίγα χρόνια αργότερα, η ίδια ομάδα φιλοδωρούσε τον Ολυμπιακό με εφτά γκολ. Ο Ελευθερόπουλος μόλις είχε επιστρέψει από τραυματισμό, κάθισε και πάλι κάτω από τα δοκάρια και συνειδητοποίησε ότι η "μεγάλη κυρία" στοίχειωνε τα όνειρά του...

Η ...μεγάλη κρίση

Η τριπλέτα Ελευθερόπουλου, Ανατολάκη, Γεωργάτου έχει μείνει στην ιστορία στον Ολυμπιακό. Οι τρεις ποδοσφαιριστές έκαναν κολλητή παρέα, έστω κι αν ήταν διαφορετικοί χαρακτήρες, και πολλές φορές θεωρήθηκαν υπεύθυνοι (άλλοτε σωστά, άλλοτε τελείως λανθασμένα) ότι "επηρέαζαν" καταστάσεις στα αποδυτήρια της ομάδας.

Ο "Ελέ" θέλησε να απεμπλακεί, αντιδρώντας με τον δικό του τρόπο. Το "στυλ" που επέλεξε ήταν ιδιαίτερα "φιλοσοφημένο" και ενδεχομένως να ταίριαζε σε άλλη ομάδα, όχι όμως και στον Ολυμπιακό. Αποτέλεσμα; Η ...ρήξη με την εξέδρα. Ο κόσμος άρχισε να αντιδρά στο παραμικρό του λάθος, εκείνος δεν άφηνε να πέσει τίποτε κάτω, με αποκορύφωμα τον αγώνα εναντίον της Λίβερπουλ, όταν προς το τέλος, όλο το γήπεδο άρχισε να τον αποδοκιμάζει!

Όταν ο Ολυμπιακός έχασε από τη Λιλ με 3-1, ο Ελευθερόπουλος βρέθηκε πάλι στο επίκεντρο. Η εφημερίδα "Πρωταθλητής" βγήκε με τίτλο "εφιάλτης σε κενή εστία". Την ίδια χρονιά, κόντρα στη Μάντσεστερ στο Ολντ Τράφορντ, κάνει μια εκπληκτική εμφάνιση παίζοντας με σπασμένο δάχτυλο πιάνει πέναλτι και λυγίζει μόλις στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Η δήλωσή του μοιάζει με πληρωμένη απάντηση: "Ελπίζω τώρα ο εφιάλτης να ήταν σε γεμάτη εστία".

Το 2003 έχασε τη θέση του βασικού τερματοφύλακα, οι φωτογραφίες του στα περιοδικά ήταν συχνότερες από τις εμφανίσεις του στο γήπεδο και οι σχέσεις του με ωραίες γυναίκες όπως η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και η Νόνη Δούνια, έγιναν "θέμα". Λέγεται ότι στο σπίτι του τον επισκέφθηκε και αντιπροσωπεία της Θύρας 7, αλλά και ο ο ίδιος ο Πέτρος Κόκκαλης, που του εξήγησε ότι "κάπου έπρεπε να χωρίσουν οι δρόμοι τους"

Στην Ιταλία με πείσμα

Σε μια ηλικία όπου όλοι οι τερματοφύλακες περνάνε τη καλύτερη φάση της καριέρας τους, το καλοκαίρι του 2004, ο Ελευθερόπουλος αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην Ιταλία. Η απόφασή του έμοιαζε με δίκοπο μαχαίρι, γιατί αν υπάρχει μια χώρα στην Ευρώπη που βγάζει καλούς γκολκίπερ είναι αυτή που διάλεξε να συνεχίσει την καριέρα του.

Με καλό μάνατζερ να τον "προμοτάρει" πήγε πρώτα στη Μεσίνα, όπου έπεσε πάνω στον Στοράρι. Έπαιξε σε 10 αγώνες, οι περισσότεροι προς το τέλος της σεζόν, όταν δηλαδή οι περισσότερες ιταλικές ομάδες που δεν έχουν στόχους χρησιμοποιούν τους αναπληρωματικούς.

Ένα χρόνο μετά πάει στη Μίλαν. Ακόμη πιο δύσκολα! Βασικός τερματοφύλακας στην μεγάλη ομάδα του Μιλάνου ήταν ο Ντίντα. Όταν ο Βραζιλιάνος τραυματίστηκε, δεν τον εμπιστεύτηκαν, αλλά απέκτησαν τον...Κάλατζ, που φέτος αγωνίζεται στην Καβάλα (και πως τα φέρνει η ζωή, ο Κάλατζ στη Καβάλα, ο Ελευθερόπουλος στα Γιάννινα και τώρα βασικός τερματοφύλακας της Μίλαν, ο Στοράρι!).

Με τη Μίλαν κάθεται στον πάγκο, η εκτός αποστολής αλλά η εμμονή του να παίξει στο καμπιονάτο, ενώ κάθε χρόνο είχε καλές προτάσεις από Βέλγιο, Ολλανδία και Πορτογαλία, τον φέρνουν στη Ρόμα. Κι εκεί όμως, μένει τρίτος τερματοφύλακας.

Δυο καλές σεζόν

Τελικά, θα βρει τον δρόμο του, παίζοντας πρώτα στην Άσκολι (τη περίοδο 2006-07) όταν κάνει σπουδαίες εμφανίσεις σε 15 αγώνες και στη Σιένα την τελευταία διετία, όπου ενώ ξεκίνησε βασικός, η επιστροφή του προπονητή Μπερέτα (αντί του Μαντορλίνι, που τον εμπιστεύτηκε πρώτος), τον έστειλαν πίσω στον πάγκο...

Αυτό το καλοκαίρι, έχοντας πλέον κι ένα παιδί (την Ιωάννα που υπεραγαπά) αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να το κάνει νωρίτερα, όταν τον ήθελαν ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, αλλά ο "Ελέ" προσπαθούσε να καθιερωθεί στην Ιταλία.

Για τα προσόντα του έχουν μιλήσει πολλοί. Έχει τρομερά ρεφλέξ, άγνοια κινδύνου και στη μέρα του μπορεί να σώσει γκολ που ήδη πανηγυρίζουν οι επιθετικοί. Στην Ιταλία προσπάθησε να διορθώσει την μεγάλη αδυναμία του στις εξόδους, ενώ το πιο σοβαρό μειονέκτημά του είναι ότι δεν είναι τόσο καλός στο ...ποδόσφαιρο. Με τη μπάλα στα πόδια δηλαδή...

Πάντοτε, όμως, οι προπονητές του δίνουν σημασία και εμπιστεύονται τη γνώμη του. Στη Σιένα πρότεινε τον Γκώνια, ενώ σίγουρα η παρουσία του στον ΠΑΣ έπαιξε ρόλο και για την απόκτηση του Μενδρινού. Με τον "Κωστάκη", άλλωστε, είχε στενή σχέση, καθώς όταν ο νεαρός άσος πήγε από τα εφηβικά στην ανδρική ομάδα του Ολυμπιακού, τον έθεσε υπό την προστασία του και έμεναν στο ίδιο δωμάτιο.

Σήμερα, λοιπόν, ο Ελευθερόπουλος θα βρεθεί για πρώτη φορά αντίπαλος της μοναδικής ομάδας που έπαιξε με συνέπεια και υπεράσπισε τα δίχτυα της για οκτώ χρόνια. Δεν ξέρουμε τι σκέφτεται, ή τι θα νιώσει, βλέποντας απέναντι τον Ολυμπιακό, σίγουρα, πάντως, είναι έτσι κι αλλιώς η κεντρική φυσιογνωμία ενός ξεχωριστού αγώνα...