Η ΑΕΚ πήρε πέρυσι τέσσερις πλάγιους μπακ για να παίζει μόνο ο ένας ως στόπερ

Η πρώτη ανάγνωση των τακτικών επιλογών του Ματίας Αλμέιδα, δημιουργεί ένα ξεκάθαρο ζήτημα για την ΑΕΚ στις πτέρυγές της. Ο Αργεντινός κόουτς επέλεξε σχηματισμό με τρεις στόπερ στο πρώτο επίσημο ματς με τη Λαμία, όπως άλλωστε έκανε σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, γεγονός το οποίο δημιουργεί μεγαλύτερες απαιτήσεις για τους δύο ακραίους που καλούνται να παίξουν όλη την πλευρά, αριστερά και δεξιά αντιστοίχως.

Για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος, αριστερά επελέγη ο Στίβεν Τσούμπερ, ο οποίος μοιάζει να έχει περισσότερη επάρκεια ώστε να είναι σωστός τακτικά, τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά, από αυτή που παρουσιάζει ο Νόρντιν Άμραμπατ στη δεξιά πτέρυγα. Βέβαια το πιθανότερο ήταν να ξεκινήσει εκεί -δεξιά- ο Γκατσίνοβιτς κόντρα στη Λαμία, εφόσον θα ήταν διαθέσιμος. Όλα αυτά όμως, οδηγούν στο αδιάψευστο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά με τους πλάγιους μπακ που αποκτήθηκαν πέρυσι.

Ο Κλεμάν Μισελέν ήδη αποχαιρέτισε καθώς ο Ματίας Αλμέιδα έκρινε ότι είναι λιγότερο επαρκής από τους Άμραμπατ και Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς για να παίξει μια θέση που θεωρητικά -αλλά και ουσιαστικά- θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα και από τους δύο προαναφερθέντες. Ενώ ο Λάζαρος Ρότα, ο οποίος τελείωσε με φόρα την περυσινή σεζόν κι έγινε εκ νέου διεθνής με την Ελλάδα, είναι επίσης πίσω στην ιεραρχία, κάτι που επίσης δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης από τον προπονητή, τουλάχιστον ανάλογη με αυτή που υπήρχε πριν προς το πρόσωπό του.

Πηγαίνοντας αριστερά, διαπιστώνουμε ότι ο Μίλαντ Μοχαμάντι λογίζεται ως η αλλαγή του Τσούμπερ, ενώ ο Εχσάν Χατζισαφί -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- υπολογίζεται ως στόπερ και όχι ως ένας παίκτης που μπορεί να πάρει όλη την πλευρά. Προφανώς, οι αποφάσεις αυτές του Ματίας Αλμέιδα έχουν να κάνουν με την ένταση, τα τρεξίματα αλλά και την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης που θέλει να βλέπει από τους παίκτες που θα έχουν αυτό το σύνθετο ρόλο στις πτέρυγες.

Παίκτες σε ρόλους που δεν είναι και το φόρτε τους

Ο Αργεντινός το πράττει, θυσιάζοντας επί της ουσίας αυτά που θα μπορούσε ο Τσούμπερ να δώσει σε άλλη διάταξη και ο Γκατσίνοβιτς ως καθαρός μέσος. Ταυτόχρονα, δεν προκύπτει χώρος για τον Λιβάι Γκαρσία στην 11αδα, καθώς ο προπονητής δείχνει να προτιμά τον Μάνταλο κοντά στον Αραούχο. Γενικότερα, το '3-5-2' ή '3-4-2-1' εμφανίζει στο προσκήνιο αδυναμίες στοιχείων που θα ήθελε ο προπονητής να έχουν οι ακραίοι του.

Αν και για τον Τσούμπερ ο ρόλος δεν είναι άγνωστος, ψάχνοντας κάποιος περισσότερο σχολαστικά θα διαπιστώσει ότι δεν είναι περισσότερα από 15-20 τα ματς στα οποία να έχει παίξει όλη την πλευρά, σε μια καριέρα +400 επίσημων αγώνων. Έχει αρκετές συμμετοχές ως αριστερός χαφ, αλλά περισσότερο ως εσωτερικός μέσος σε διατάξεις με τετράδες στην άμυνα. Κοντολογίς, παρόλο που τα καταφέρνει, δεν είναι αυτό το φόρτε του. Όπως σίγουρα δεν είναι ούτε του Άμραμπατ, ούτε του Γκατσίνοβιτς.

Ενώ, λοιπόν, ο προπονητής είπε κατά τη διάρκεια της παρουσίας της ομάδας στην Ολλανδία ότι ''είμαστε καλά στα άκρα'', η πραγματικότητα δείχνει ότι υπάρχουν ελλείψεις που ίσως πρέπει να καλυφθούν έως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, σίγουρα δεξιά και ίσως αριστερά.

Σαφώς η δήλωση είχε να κάνει με την επιθυμία του να είναι όλοι συγκεντρωμένοι και να μη δημιουργούνται εσωτερικές συζητήσεις σχετικά με την εμπιστοσύνη που δείχνει προς τους παίκτες του, όμως η πραγματικότητα δείχνει ότι οι τέσσερις ακραίοι που αποκτήθηκαν πέρυσι συν τον Μιτάι που φεύγει για τη Μόσχα, δεν τον ικανοποιούν ως βασικοί στη διάταξη που σε πρώτη φάση έχει επιλέξει.

Στην Game Night της Κυριακής, ο Παντελής Βλαχόπουλος μαζί με τους Θέμη Καίσαρη, Τσάρλυ και Παντελή Διαμαντόπουλο σχολίασαν τα παιχνίδια της πρεμιέρας της Super League. Οι τέσσερις μεταγραφές που θα αλλάξουν τις ισορροπίες: