Tο διάστημα κατά το οποίο η χρησιμοποίηση του Λιβάι Γκαρσία στην κορυφή της επίθεσης της ΑΕΚ σήκωνε συζήτηση και προκαλούσε το -εύλογο εκείνη την περίοδο- ερώτημα για το αν θα πρέπει να παίζει ως φορ ή στο δεξί φτερό, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν ήταν εύκολο για εκείνον να το βρει, καθώς προσπαθούσε να προσαρμοστεί στη θέση και η ομάδα έψαχνε τον τρόπο της καλύτερης δυνατής λειτουργίας γύρω του.

Υπήρξαν παιχνίδια που έχασε σημαντικές ευκαιρίες, έδειχνε αγχωμένος και ολίγον μπερδεμένος. Ήταν τότε που ο Ματίας Αλμέιδα είχε δημοσίως πει ότι ''η θέση του του Λιβάι είναι στο '9', αυτό που περιμένουμε είναι να εκραγεί''. Και, πράγματι, από ένα σημείο και μετά, ο 25χρονος ποδοσφαιριστής από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο έγινε δυναμίτης!

Με 9 τέρματα στα τελευταία 12 ματς της ομάδας σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, έπεισε ότι είναι ο φορ που εκτός του ότι μπορεί να κάνει άνω-κάτω τις αντίπαλες άμυνες με το πληθωρικό παιχνίδι του μέσα κι έξω από την περιοχή, έχει και το γκολ. Είναι, δε, έτσι δομημένη η ομάδα γύρω του, ώστε η ανάπτυξή της να μοιάζει με βεντάλια ακριβώς επειδή έχει εκείνον στην κορυφή.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ίσως θα έπρεπε να παίζει περισσότερο -ή και μαζί του- ο Φαν Βερτ, όμως οποιοσδήποτε άλλου τύπου φορ, περισσότερο βυθισμένος στα αντίπαλα καρέ, περιμένοντας κυρίως την τροφοδότηση, δεν θα εξυπηρετούσε το στυλ της ομάδας.

Το βασικό πλάνο και το εναλλακτικό σχέδιο

Το σχέδιο του Αλμέιδα δεν θα έχει την ίδια εικόνα και αποτελεσματικότητα με την τοποθέτηση του Φαν Βερτ στην κορυφή και την επιστροφή του Λιβάι σε ρόλο ακραίου επιθετικού. Αυτό μοιάζει περισσότερο με ένα πλάνο ανατροπής μιας κατάστασης ή εύρεσης λύσης όταν τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν καλά για την ομάδα, όπως επί παραδείγματι συνέβη στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Λαμία.

Δεν γίνεται όμως να αποτελέσει τον πρωταρχικό προσανατολισμό, θα είναι σαν η ίδια η ΑΕΚ να βάζει μπουρλότο σε αυτό που έχει δημιουργήσει. Χώρια που με την επικείμενη επιστροφή του Ελίασον, τη φόρμα του Άμραμπατ και την ύπαρξη του Φερνάντες, η δεξιά πτέρυγα δεν έχει πλέον ανάγκη από την επανατοποθέτηση του Γκαρσία στο φτερό της επίθεσης.

Δοθείσης λοιπόν της ευκαιρίας λόγω των ξένων -επαναλαμβανόμενων- δημοσιευμάτων που παρουσιάζουν την Ένωση να ενδιαφέρεται για τον (πολύ ικανό σκόρερ) Ελβετό φορ Μίκαελ Φράι, πρέπει να σημειωθεί ότι στο σχεδιασμό για την επόμενη σεζόν -για τώρα, δεν το συζητάμε καν!- δεν προβλέπεται η απόκτηση επιθετικού περιοχής. Ανάγκη θα προκύψει μόνον εφόσον ο Γκαρσία πωληθεί, κάτι το οποίο δεν μπορεί να αποκλειστεί αν έρθει και η κατάλληλη πρόταση.

Οι ενδιαφερόμενοι και το σωστό ποσό

Ο Λιβάι παρακολουθείται από 5-6 σημαντικά ευρωπαϊκά clubs -μεταξύ των οποίων η Μπενφίκα και η Φιορεντίνα- κι αν συνεχίσει να βομβαρδίζει τις αντίπαλες εστίες με τον ίδιο ρυθμό, η μεγάλη πρόταση θα έρθει.

Να σημειωθεί βέβαια εδώ ότι πολύ δύσκολα θα παραχωρηθεί με ποσό μικρότερο των 12 εκατ. ευρώ, για να μην πούμε ότι η ΑΕΚ θα αξιώσει ακόμα περισσότερα, από τη στιγμή που η πρώην ομάδα του, Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, διατηρεί υψηλό ποσοστό μεταπώλησης, ύψους 40%, από τα 2,4 εκατ. ευρώ και πάνω, τα χρήματα δηλαδή που δαπάνησε η Ένωση για να τον αποκτήσει.

Η μεγαλύτερη πρόταση που έχει λάβει έως σήμερα η ΑΕΚ για τον Γκαρσία, ήταν εκείνη από τη γερμανική Βόλφσμπουργκ, ύψους 8 εκατ. ευρώ, την οποία είχε απορρίψει ασυζητητί σε περίοδο μάλιστα που τόσο η ομάδα όσο και ο παίκτης δεν παρουσιάζονταν στην εξαιρετική κατάσταση που τους χαρακτηρίζει σήμερα.