Η απόβαση στο Μπράιτον έλαβε διαστάσεις μυθικής επιτυχίας για την ΑΕΚ. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, απέναντι στην ομάδα που δικαίως αναγνωριζόταν ως αυτή που απέδιδε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Premier League, η σκέψη αφορούσε στο πώς θα επιστρέψει στην Ελλάδα με ψηλά το κεφάλι.

Ακόμα και η ισοπαλία θα ήταν αποτέλεσμα που θα ισοδυναμούσε με νίκη. Ο Αλμέιδα έλεγε τότε ότι η ομάδα του μπορεί να κάνει αυτό που ουδείς περίμενε. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι τον πίστεψε έστω και ένας εκτός ΑΕΚ.

Στη Μασσαλία η απαίτηση είναι εξίσου μεγάλη. Πρόκειται για μία τρομερά δύσκολη έδρα η οποία θα είναι ασφυκτικά γεμάτη καθώς ήδη έχει καταγραφεί ρεκόρ στη διάθεση εισιτηρίων για το σύλλογο, σε ευρωπαϊκό ματς.

Επιπροσθέτως, οι Γάλλοι δεν θέλουν να διανοηθούν ότι θα υποστούν δεύτερο σοκ από ελληνική ομάδα φέτος, μετά από αυτό που τους συνέβη κόντρα στον Παναθηναϊκό. Και το κυριότερο όλων, όπως και στο Μπράιτον έτσι και στη Μασσαλία, η ΑΕΚ θα αγωνιστεί με πολύ τρανταχτές απουσίες.

Στο παιχνίδι της Αγγλίας παρατάχθηκε με άκρως πειραματική άμυνα. Με μοναδικό κανονικό στόπερ τον Μήτογλου και δίπλα του τον Σιμάνσκι. Κι όμως η ανασταλτική λειτουργία της ήταν για σεμινάριο, ίσως η καλύτερη που έχουμε δει επί εποχής Αλμέιδα στον πάγκο της ομάδας. Τα δύο γκολ που δέχτηκε ήταν από πέναλτι-δώρα των Χατζισαφί και Σιμάνσκι, τα οποία σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Μολαταύτα βρήκε τον τρόπο να σκοράρει τρεις φορές και να πάρει μια τεράστια νίκη. Αύριο η συνθήκη βέβαια θα είναι εντελώς διαφορετική: η αμυντική γραμμή είναι πλήρης -με εξαίρεση την απουσία του Κάλενς που ούτως ή άλλως δεν έχει δηλωθεί στη σχετική λίστα για τα ευρωπαϊκά ματς- ωστόσο μεσοεπιθετικά οι λύσεις είναι πολύ περιορισμένες.

Η φιλοσοφία Αλμέιδα δεν αλλάζει

Η απώλεια του Σέρχιο Αραούχο ήρθε να προστεθεί στις δεδομένες απουσίες των τραυματιών Γκαρσία, Πισάρο και Γκατσίνοβιτς. Δίχως τους συγκεκριμένους τέσσερις ποδοσφαιριστές, πέραν της δυσκολίας για να χρησιμοποιηθεί όσο το δυνατόν πιο ''φρέσκια'' ενδεκάδα σε ένα παιχνίδι πολύ πιο υψηλής έντασης από τα ελληνικά, δεν προκύπτει ιδιαίτερο βάθος στον πάγκο. Ακόμα και οι Ζίνι - Φαν Βερτ θα ήταν χρήσιμοι σε αυτή την περίπτωση για κάποια αγωνιστικά λεπτά, όμως δεν είναι επίσης διαθέσιμοι καθώς δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Με -6 ποδοσφαιριστές από αυτούς που συγκροτούν τη μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας, ο Αλμέιδα πρέπει να αποδειχθεί πολύ εύστοχος στις επιλογές που θα κάνει για το αρχικό σχήμα αλλά κυρίως με το πλάνο το οποίο θα παρουσιάσει εντός του γηπέδου. Στο Μπράιτον είχε διαβάσει εξαιρετικά τον αντίπαλο και παρά τις απουσίες εμφάνισε ένα σύνολο απόλυτα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιχνιδιού, στα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του αντιπάλου.

Στη Μασσαλία ξέρει ότι μπορεί να βασιστεί σε ένα αντίστοιχο αμυντικό πλάνο, όμως του λείπουν οι παίκτες που μπορούν να κρατήσουν την μπάλα ψηλά, να πιέσουν τον αντίπαλο στα όρια της περιοχής και να τον οδηγήσουν σε λάθη.

Οι Αραούχο, Γκαρσία και Γκατσίνοβιτς ειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα. Τώρα το πλάνο αυτό θα προσπαθήσουν να υπηρετήσουν οι Πινέδα, Τσούμπερ, Πόνσε και Άμραμπατ που μοιάζει ως περισσότερο λογικό να βρεθούν στην αρχική ενδεκάδα. Κι ως αλλαγές, ο Ελίασον με τον Μάνταλο που αναμένεται να έρθουν από τον πάγκο.

Ακόμα και έτσι, η ποιότητα υπάρχει όπως και η ομοιογένεια καθώς οι τρεις εκ των τεσσάρων προαναφερθέντων ξέρουν καλά πλέον τον τρόπο να βρίσκονται στο γήπεδο ενώ και ο Πόνσε μπαίνει πια στο νόημα. Αυτό που πάντως μοιάζει δεδομένο είναι ότι ο Αλμέιδα δεν θα παρουσιάσει μια ομάδα που θα εμφανιστεί στο γήπεδο για να παίξει μοιρολατρικά ή φοβισμένα.

Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει με τόσες απουσίες, εκείνος σχεδιάζει το παιχνίδι έχοντας κατά νου τη νίκη. Οι αντοχές των παικτών και η προσήλωσή τους πάνω στο σχέδιο αυτό θα καθορίσει το αν πράγματι η ΑΕΚ μπορεί να βαδίσει στο μονοπάτι μιας ακόμα -τρόπον τινά- απρόσμενης ευρωπαϊκής επιτυχίας.