Σίγουρα το επάγγελμα προπονητής στην Ελλάδα, όπως έχουμε πει καμιά 10ρια φορές, είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες τα λάθη κοστίζουν ακριβά.

Κάπως έτσι την... πάτησε και ο Βαγγέλης Βλάχος, που αν και συνέχισε για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στον πάγκο του Αστέρα της Τρίπολης δεν τα κατάφερε και πλέον αποτελεί παρελθόν.

Βέβαια όλα έχουν και μία εξήγηση, αφού ο αγωνιστικός χώρος είναι ο καθρέφτης του τι έχεις δουλέψει στην προπόνηση και ποιο είναι το πλάνο και η φιλοσοφία που θέλεις να περάσεις στην ομάδα.

Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο Βαγγέλης Βλάχος είχε την ατυχία να πέσει σε μία σεζόν όπου ο Αστέρας άλλαξε κατά 50% το ρόστερ του, σε σχέση με τα προηγούμενα δυο χρόνια, όμως η ομάδα του έχτισε ήταν τελικά αναποτελεσματική.

No επίθεση, no party

Οι ομάδες του Έλληνα τεχνικού αν και ξεκινάνε εντυπωσιακά, με ωραίο ποδόσφαιρο, στο τέλος καταλήγουν να παίζουν φουλ άμυνα. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον Αστέρα.

Αν και στη διάθεση του είχε τον νεαρό Φορτούνη όπως και τον Ισπανό επιθετικό Φρανκού, η εμμονή του στον Ρομπέρτο δεν τον δικαίωσε. Ο Βραζιλιάνος έπαιξε σε εννέα παιχνίδι (επτά ως βασικός) και πέτυχε μόλις ένα γκολ, ενώ η προσφορά του ήταν τραγική.

Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός πως ήταν ο πρώτος παίκτης που αποχώρησε από την ομάδα τον Δεκέμβρη, κάτι που προβλημάτισε αρκετά τους φίλους της ομάδας. Άλλο ένα στοιχείο που πλήρωσε ο Βαγγέλης Βλάχος ήταν η ελάχιστη χρησιμοποίηση του Ουντόζι.

Ο Αφρικανός άσος αγωνίστηκε ελάχιστα στην αρχή του πρωταθλήματος (2 ματς τον Σεπτέμβριο, 1 τον Οκτώβριο και 3 τον Νοέμβριο). Έτσι η επιθετική γραμμή των Αρκάδων στηρίχθηκε αποκλειστικά στους Ρομπέρτο και Ροτζέριο Μάρτινς.

Το αποτέλεσμα γνωστό. Ο Αστέρας δεν μπορούσε να σταυρώσει νίκη στο γήπεδο του και η ομάδα άρχισε να βυθίζεται στον βαθμολογικό πίνακα. Προς το τέλος ο Βαγέλλης Βλάχος πήγε να διορθώσει την κατάσταση, όμως ήταν ήδη αργά.

Η ήττα με 0-3 από την ΑΕΚ ήταν και η τελευταία παράσταση του 48χρονου τεχνικού, που έχασε μία τεράστια ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι από αρχή.