Αν και δεν το συνηθίζουμε αυτή τη φορά θα αναφερθούμε και στη διαιτησία. Είναι ένα θέμα που κανείς (υγιής φίλαθλος) δεν θέλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά το Σάββατο απασχόλησε αρκετό κόσμο και καλό να προβάλουμε κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες.

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είναι περίεργο, που ξαφνικά άπαντες θυμήθηκαν τη διαιτησία. Όταν συμβαίνει κάτι υπέρ των "ερυθρολεύκων", όλοι λιώνουν τα video στα replay και η ποδοσφαιρική Ελλάδα είναι στο πόδι.

Μην σας ξαφνιάζει επίσης το γεγονός πως μέχρι τώρα κανείς δεν μίλησε για επόπτες και διαιτητές, ενώ λάθη γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται ( ο Μπάμπης Τεννές αναφέρθηκε και στα ματς με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και στις αποβολές) όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σ' όλα τα πρωταθλήματα του κόσμου. Ποια ήταν η διαφορά του "χθες" με το "σήμερα"; Απλά, ότι τώρα ο Ολυμπιακός είχε τον ρόλο του ευνοημένου επειδή μέτρησε -κακώς- το γκολ του Τζιμπούρ, έστω κι αν λάθη έγιναν και για τις δύο πλευρές.

Σίγουρα το γκολ του Τζιμπούρ ήταν πάρα πολύ οφσάιντ και ο Καμαρά ήταν πολύ πίσω στο πρώτο μέρος για να τον δει οφσάιντ ο επόπτης Γεωργαράκος, αλλά μην ξεχνάμε και το χέρι του Ντολεζάι που θα μπορούσε να δοθεί πέναλτι. Για να μην το... κουράζουμε, ο διαιτητής Παππάς και οι βοηθοί του (κυρίως ο Γεωργαράκος) ήταν ανεπαρκέστατοι και χάλασαν το παιχνίδι.

Τα λάθη της τριάδας δεν αδίκησαν μονάχα τον Παναιτωλικό, αλλά και τον Ολυμπιακό. Κι αυτό δεν το λέμε για τις φάσεις που σας προαναφέραμε, αλλά και για τον ντόρο που δημιουργήθηκε. Οι Πειραιώτες πράγματι δεν έπαιξαν καλά, αλλά κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ μ' ένα πεντακάθαρο πέναλτι. Στη συνέχεια έπαιζαν με παίκτη παραπάνω, οπότε τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα.

Ποιος ο λόγος λοιπόν να μετρήσει το δεύτερο γκολ του Τζιμπούρ; Ποιον ευνοεί τελικά, αφού οι "ερυθρόλευκοι" είχαν τον έλεγχο, έπαιζαν με ποδοσφαιριστή παραπάνω και όλα έδειχναν πως θα έπαιρναν το τρίποντο έστω και δύσκολα; Γιατί ο διαιτητής αφού ήθελε να ευνοήσει τον Ολυμπιακό δεν καταλόγισε πέναλτι στο πρώτο μέρος στο χέρι του Ντολεζάι (που θα ήταν σωστός κιόλας) και το έκανε στο 2-0; Πότε μιλάμε για αλλοίωση αποτελέσματος; Όταν δεν δίνεται πέναλτι στο 0-0 ή όταν το σκορ γίνεται από 1-0, 2-0 από λάθος του επόπτη;

Αδικούν τον Ολυμπιακό τέτοια σφυρίγματα

Το συμπέρασμα είναι πως τον Ολυμπιακό τον ευνόησε ο μη καταλογισμός οφσάιντ στο δεύτερο γκολ ως προς το τελικό σκορ, αλλά ουσιαστικά τον αδικεί, αφού άπαντες ασχολήθηκαν ξανά με τη διαιτησία και βρίσκεται πάλι σε θέση... δολοφόνου, χωρίς να το χρειάζεται.

Στον Πειραιά άλλωστε, δε φαίνεται πως θέλουν τέτοια σφυρίγματα, όσο περίεργο κι αν φαίνεται. Αναφερόμαστε από τον κόσμο, μέχρι και την ομάδα και τη διοίκηση. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, μετά το 2-0 μας ρωτούσαν αν ήταν οφσάιντ επειδή στα δημοσιογραφικά υπάρχουν μόνιτορ και μόλις τους απαντούσαμε καταφατικά, έδειχναν απογοητευμένοι.

Από την άλλη, ο Βαλβέρδε παραδέχτηκε το οφσάιντ , ενώ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης είπε πως το 1-0 έφτανε στην ομάδα του . Η γενικότερη αίσθηση στον Πειραιά, είναι πως δεν τους ικανοποιούν τέτοια σφυρίγματα και γι' αυτό είχαν το θάρρος να παραδεχθούν τις φάσεις που ήταν υπέρ της ομάδας τους. Δεν το βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα και είναι προς τιμήν του Ολυμπιακού, γιατί έτσι δείχνει μια διαφορετική ποδοσφαιρική κουλτούρα, που ξεφεύγει από την πραγματικότητα της χώρας μας.

Κάθε αγωνιστική είναι πλέον... ντέρμπι

Αρκετά όμως πιάσαμε το θέμα της διαιτησίας. Πάμε τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι, που είναι πολύ σημαντικό και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποπροσανατολίζεται η ομάδα.

Με τον Ερνέστο Βαλβέρδε δεν μπορούμε να μη συμφωνήσουμε σχετικά με όσα παραδέχτηκε στη συνέντευξη Τύπου , όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις επιλογές του στην ενδεκάδα. Ένα παράδειγμα είναι η τοποθέτηση του Ποτουρίδη στα χαφ για να τον δοκιμάσει όπως είπε , αλλά το ματς με τον Παναιτωλικό αποδείχθηκε πως δεν είναι για δοκιμές και τα πράγματα έχουν γίνει πολλά δύσκολα στην Ελλάδα (βέβαια ο Ισπανός τ' ακούει και όταν δεν δοκιμάζει κάποιους παίκτες).

Επίσης, ένα δίδυμο που δεν πέρασε τις εξετάσεις, είναι αυτό του Πάντελιτς με τον Τζιμπούρ. Ο Βαλβέρδε περίμενε κάτι καλύτερο και είπε μάλιστα πως προτιμά παίκτες όπως ο Αμπντούν ( τον οποίον κάλυψε σχετικά με τις αποδοκιμασίες που ακούει από την εξέδρα), από επιθετικούς που δεν ακουμπούν την μπάλα. Όπως και να 'χει, η εμφάνιση θύμισε λίγο από Τρίπολη, αφού έλειψε η καλή κυκλοφορία, το καθαρό μυαλό, η έμπνευση και η δημιουργία φάσεων.

Κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός μας έχει δείξει μέχρι στιγμής και ιδιαίτερα στα τελευταία ματς (εκτός απ' αυτό με την Δόξα Δράμας), πως κάθε παιχνίδι στην Ελλάδα θα είναι ντέρμπι. Λείπει από την ομάδα του Πειραιά, αυτός ο αέρας, αυτή η άνεση, αυτή η κυριαρχία που είχε την περσινή σεζόν. Ίσως φταίει η Ευρώπη, ίσως οι τραυματισμοί, ίσως το άγχος, ίσως η ψυχολογία, ίσως λίγο απ' όλα.

Θυμόμαστε πέρσι, όπου έμπαιναν γρήγορα γκολ στο "Καραϊσκάκης", τα ματς τα... καθάριζαν οι παίκτες του Βαλβέρδε με σχετική ευκολία και ταυτόχρονα δεν έλειπε το θέαμα. Φέτος έχουμε περάσει στο άλλο άκρο και ζητούμενο είναι μονάχα το αποτέλεσμα, που έρχεται μάλιστα με άκρως αγχωτικό τρόπο τις περισσότερες φορές (Ξάνθη, Παναιτωλικό κτλ).

Οι γκέλες είναι κοντά αν...

Όλα αυτά θα πρέπει να τα κοιτάξει ο προπονητής του Ολυμπιακού και να προσπαθήσει μαζί με τους παίκτες να τα διορθώσει, γιατί με ανάλογες εμφανίσεις είναι δεδομένες οι γκέλες και οι απώλειες βαθμών. Το ματς με τον Παναιτωλικό είναι ένα καμπανάκι που πρέπει να ακούσουν όλοι στον Πειραιά, γιατί αν δεν το κάνουν το πρωτάθλημα θα απομακρυνθεί.

Από την Κυριακή και μετά βέβαια, στο μυαλό όλων είναι το παιχνίδι με την Άρσεναλ. Οι Πειραιώτες θέλουν τη νίκη και να μη νικήσει η Μαρσέιγ στο Ντόρτμουντ για να προκριθούν. Ο Βαλβέρδε έχασε και τον Ιμπαγάσα , που μαζί με τους Φουστέρ, Μακούν, Φέισα και πιθανότατα τον Γέστε (στις επόμενες προπονήσεις θα φανεί) είναι εκτός πλάνων. Στην Ευρώπη όμως ο Ολυμπιακός δείχνει το καλό του πρόσωπο, στην Ελλάδα είναι το θέμα τι γίνεται...