Η Εθνική του Φαν Σιπ θα ζήσει και θα πεθάνει ως ομάδα
Σε μία εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο συλλογικά προβληματίζει, ο Τζον Φαν Σιπ στα σχεδόν 2.5 χρόνια παρουσίας του στην Εθνική ομάδα έχει καταφέρει να δώσει ξανά ταυτότητα και σταθερότητα. Ναι δεν κερδίζουμε πολύ. Αλλά δεν χάνουμε κιόλας. Πρώτα όμως μαθαίνεις να περπατάς και έπειτα να τρέχεις. Γράφει ο Αλέξανδρος Ξενικάκης.
Η επικράτηση της Εθνικής μας επί της Σουηδίας ήταν αν όχι η μεγαλύτερη στην μετά-Βραζιλία εποχή, με σιγουριά η σπουδαιότερη επί εποχής Φαν Σιπ. Και ακόμα πιο σπουδαία την κάνει το γεγονός πως αυτή ήρθε με την Ελλάδα να παίζει ποδόσφαιρο.
Να διεκδικεί και να αποδεικνύει στο γήπεδο πως χθες η καλύτερη ομάδα ήταν αυτή και όχι η Σουηδία.
Η βελτιωμένη Εθνική και το step up την κατάλληλη στιγμή
Το μοτίβο που θέλει την Ελλάδα να παρουσιάζεται βελτιωμένη κόντρα σε ποιοτικότερους αντιπάλους επιβεβαιώθηκε ξανά. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Βέλγιο, Ελβετία, Ισπανία ακόμα και Ιταλία. Και αυτό είναι κάτι που επιτρέπει αισιοδοξία. Αν είσαι αυτός που πρέπει στα δύσκολα, κάποια στιγμή θα γίνεις και στα… εύκολα.
Στην συνέντευξη Τύπου της Τρίτης, ο Τζον Φαν Σιπ δήλωσε πως "η Σουηδία είναι μια πολύ καλή ομάδα αλλά έχει και αυτή τις αδυναμίες της. Και αυτές είναι που πρέπει να εκμεταλλευτούμε".
Στον αγωνιστικό χώρο η Εθνική πήρε όχι μόνο όλα όσα τις έδωσε η Σουηδία, αλλά και πολλά παραπάνω. Πριν την έναρξη της αναμέτρησης η Ελλάδα ως τώρα στον όμιλο έκανε κατά μέσο όρο 3.7 τελικές προσπάθειες ανά παιχνίδι. Κόντρα στους Σκανδιναβούς έκανε 15, σχεδόν τις τετραπλάσιες.
Οι 6 τελικές που είχε στο στόχο χθες, ξεπέρασαν όλες όσες είχε κάνει ως τώρα στην προκριματική φάση στα τρία προηγούμενα ματς. Συνολικά η αναμέτρηση αποτέλεσε ένα συγχρονισμένο από όλους step up στο πιο κατάλληλο timing.
Μπακασέτας, ο αρχηγός μιας κανονικής ομάδας
Την ήθελαν πολύ οι διεθνείς τη χθεσινή νίκη. Την ήθελαν, την πίστευαν, την κυνήγησαν και την έκαναν να συμβεί. Το μάτι γυάλιζε. Το παραδέχθηκαν άλλωστε και οι Σουηδοί μετά το φινάλε. Όσο περνούσε ο χρόνος η μια ομάδα ανέβαινε, η άλλη "έσβηνε". Η Ελλάδα κέρδιζε μονομαχίες και μαζί αυτοπεποίθηση. Ίσως είναι κάπως άδικο για τους υπολοίπους αλλά θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στον Μπακασέτα.
Από τον Μάρτιο του 2020 μετά από επιλογή Φαν Σιπ, έχει επωμιστεί το ρόλο του αρχηγού. 18 μήνες μετά και η επιλογή αυτή φαντάζει ιδανική. Αποτελεί πλέον τον απόλυτο ηγέτη εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Δημιουργεί, σκοράρει, παίζει άμυνα, μιλάει εκεί που πρέπει.
Τα κάνει όλα. Αρχηγός με τα όλα του. Έναν ρόλο που παιχνίδι με το παιχνίδι συνηθίζει όλο και περισσότερο και που φαίνεται πλέον και ίδιος να απολαμβάνει. Αυτό σε κόντρα της άποψης που θέλει την χώρα μας να μην βγάζει πλέον παίκτες-προσωπικότητες.
Το "εγώ" αναδείχθηκε μέσα από το "εμείς"
Το σημαντικό ωστόσο είναι πως ο ρόλος και τα ατομικά χαρακτηριστικά του Μπακασέτα αναδεικνύονται μέσα από το σύνολο. Όπως δηλαδή θα έπρεπε να συμβαίνει σε κάθε κανονική ομάδα. Γενικά, η Ελλάδα ότι και αν κάνει, το κάνει πάντα ως ομάδα. Και τα καλά και τα άσχημα. Το "μαζί" σε όλα. Ο Σιώπης χθες δεν αγωνίστηκε λεπτό και πρέπει έξω από το γήπεδο να έχει "τρέξει" σχεδόν ένα ημίχρονο. Και τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο πέρα από έργο προπονητή.
Ο Φαν Σιπ την έκανε ομάδα, αλλά θέλει χρόνο
Δεν ξέρω αν ο Φαν Σιπ είναι ο ιδανικός τεχνικός για αυτή τη θέση. Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της παραμονής του τουλάχιστον έως το Euro 2024. Τότε μόνο θα φανεί ολοκληρωμένο το έργο του. Αυτό που πρέπει σίγουρα να του πιστώσουμε είναι πως επί εποχής του η Εθνική ομάδα δεδομένα δεν έγινε χειρότερη.
Σε μία εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο συλλογικά καταρρέει, ο ίδιος στα 2.5 χρόνια παρουσίας του έχει καταφέρει να δώσει ξανά ταυτότητα και σταθερότητα στην γαλανόλευκη. Δεν είναι και εύκολο. Η τελευταία μας ήττα σε επίσημο παιχνίδι ήταν στο Ολίμπικο από την Ιταλία τον Οκτώβριο του '19. Ναι δεν κερδίζουμε πολύ. Αλλά δεν χάνουμε κιόλας. Πρώτα όμως μαθαίνεις να περπατάς και έπειτα να τρέχεις.
Τι παρέλαβε ο Ολλανδός όταν ήρθε στη χώρα μας; Ένα σύνολο διαλυμένο, καταρρακωμένο, σπασμένο σε κομμάτια. Τι έχει καταφέρει; Να προσδώσει αγωνιστική ταυτότητα και διακριτούς ρόλους. Και κυρίως τα αποδυτήρια να αποκτήσουν ξανά στεγανά. Να κοιτούν ο ένας τον άλλο στα μάτια και να ξέρουν πως έδωσαν το 100%.
Εκεί κρίνεται η αξία ενός προπονητή. Στο τι εικόνα αφήνει πίσω του ως παρακαταθήκη. Και δεδομένα ο Φαν Σιπ έχει βάλει τις βάσεις. Το αν θα του επιτραπεί να ολοκληρώσει το οικοδόμημα θα το δείξει η ιστορία.
Η νίκη επιβίωσης και οι τελικοί του Οκτώβρη
Για να μην πετάμε και στα σύννεφα η χθεσινή νίκη δεν μας εξασφαλίζει απολύτως τίποτα. Ακόμα η Ελλάδα παραμένει αουτσάιντερ για να βρεθεί ανάμεσα σε Ισπανία και Σουηδία στην προκριματική φάση. Η πρίζα ωστόσο παραμένει στο ρεύμα και πλέον η γαλανόλευκη σε λιγότερο από ένα μήνα θα κληθεί να δώσει δύο τελικούς κόντρα σε Γεωργία και Σουηδία χωρίς επιστροφή. Και το δίκαιο θα είναι στην άκρη του πάγκου της να βρίσκεται ο Ολλανδός τεχνικός.