Σε μία όμορφη εκδήλωση που έγινε το Σάββατο το μεσημέρι στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης, ο Δήμος Ξάνθης τίμησε την 50χρονη ιστορία του Αθλητικού Ομίλου Ξάνθης. Σ’ αυτήν, βραβεύθηκαν άνθρωποι που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ιστορία της ομάδας, σε ένα ξεχωριστό μεσημέρι, που το «έντυσαν» βίντεο και εικόνες από το πλούσιο ποδοσφαιρικό παρελθόν της ομάδας.

Ο Δήμαρχος Ξάνθης στον χαιρετισμό του μίλησε για τον ενεργό ρόλο που έχει στην τοπική κοινωνία η ομάδα της Ξάνθης, ενώ στη συνέχεια τίμησε τον μεγαλομέτοχο της ομάδας Χρήστο Πανόπουλο για την 26ετή διαδοχική προσφορά του στην ομάδα, την περιοχή και κατ’ επέκταση σ’ όλο το Νομό.

ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: "ΣΤΑ... 100 ΧΡΟΝΙΑ, ΠΑΛΙ ΣΤΗ SUPER LEAGUE"

Ο Πανόπουλος στον χαιρετισμό του τόνισε: "Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας στα 50 χρόνια της ομάδας αυτής. Θα ήθελα να κάνω μία μικρή παρένθεση, σήμερα έδωσα αυτή τη μπάλα και τη φανέλα στο Δήμαρχο Ξάνθης ο οποίος κι αυτός με τη σειρά του κάνει μία σημαντική προσπάθεια αναβάθμισης της πόλης της Ξάνθης. Τα συμβολικά αυτά δώρα, τα δίνω εκτός από τον σημερινό Δήμαρχο, στο Δήμαρχο που έχει φύγει από τη ζωή τον αείμνηστο Φίλιππο Αμοιρίδη, έναν άνθρωπο που είχα γνωρίσει, όπως και στον μετέπειτα Δήμαρχο κ. Στυλιανίδη, οι οποίοι, ένα είναι σίγουρο, για την ομάδα έκαναν λίγα έως ελάχιστα πράγματα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά αυτές ήταν και οι δυνατότητές τους. Όμως συνεισέφεραν σ’ ένα πολύ σημαντικό έργο για την πόλη της Ξάνθης, για όλους εσάς αλλά και για μένα που αισθάνομαι Ξανθιώτης. Αυτό το έργο, το συνεχίζει και είμαι σίγουρος ότι θα το συνεχίσει με επιτυχία ο σημερινός Δήμαρχος".

-Το ταξίδι αυτό, φανταζόσασταν ότι θα έχει αυτή τη διάρκεια κ. Πανόπουλε;

"Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα αυτό στο μυαλό μου, προέκυψε. Από πού κι ως πού, να αγαπήσω την Ξάνθη ξαφνικά; Την Αλεξανδρούπολη, γνωρίζετε όλοι, ότι την επισκέπτομαι για κάποια πράγματα. Οι συγκυρίες το έφεραν έτσι. Στην αρχή ήταν η χορηγία και εν συνεχεία το θέμα… μπλέχτηκε και γίναμε ιδιοκτήτες. Όλα αυτά τα χρόνια, πόνεσα, αγάπησα, έκλαψα για την Ξάνθη, για την ομάδα και θεωρώ ότι οι Ξανθιώτες γενικότερα έχουν ένα διαφορετικό επίπεδο και είναι καλοί άνθρωποι. Άσχετα αν έρχονται ή όχι στο γήπεδο ή με το τι λένε για το όνομά μου, αυτό δεν γίνεται με κακία, με δόλο. Θέλω να μιλήσω συγκεκριμένα για τον τον Ευτύχη Πατσούρα, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή. Μακάρι να ήταν 10000… Ευτύχηδες. Έβριζε όλο τον κόσμο, πέθαινε για την ομάδα και δεν έβλαψε ποτέ με βία αυτό που αγαπούσε. Μπορεί να το όνομα Πανόπουλος να ήταν όλη μέρα στο στόμα του, αλλά ήταν πολύ βαθιά Ξάνθη.

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ κι όχι τυπικά γιατί δεν είναι του στυλ μου, μέσ’ από όλη μου την ψυχή, στην ομάδα που εκπροσωπήθηκε από τον κ. Αντωνιάδη που ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια για να φέρουν τον ΑΟΞ ψηλά, όπως και στην επόμενη χρονικά γενιά ποδοσφαιριστών. Νομίζω αυτά ήταν πέτρινα, δύσκολα χρόνια αλλά ήταν πολύ ανθρώπινα, ζεστά και πραγματικά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι έτσι πλέον και ούτε πρόκειται να επιστρέψει. Είναι τυχεροί που έζησαν αυτά τα συναισθήματα. Όλοι οι υπόλοιποι, καλώς ή κακώς έζησαν και ζούμε σε ένα πλήρη επαγγελματισμό. Κι από εδώ και στο εξής θα είναι χειρότερα. Θεωρώ πως η ιδέα της Ξάνθης, θα είναι κάτι άυλο, στην εξέλιξη του χρόνου. Δεν θα είναι αυτό, το οποίο αισθάνθηκαν οι παλιότεροι.

Τα είπε όλα ο Δήμαρχος, δεν πρόκειται να μακρυγορήσω. Τα επόμενα 50 χρόνια, η γιορτή που θα γίνει για τα 100, εύχομαι να βρει την Ξάνθη στην Α! Εθνική και τη Super League. Όχι με 1000 φιλάθλους αλλά με 10.000 κόσμο, γιατί οφείλετε να το κάνετε για την πόλη σας, κι επιτρέψτε μου, για την πόλη μας. Και τελειώνω μ’ αυτό. Αιωνιότητα, στη ζωή δεν υπάρχει. Αιωνιότητα υπάρχει στον παράδεισο και την κόλαση. Στα 10, 20 στα 30 χρόνια, είσαι παντρεμένος με μια γυναίκα και στα 20 σε παρασημοφορούν. Έτσι είναι και η μπάλα. Να αγαπάμε την Ξάνθη, να αγαπάτε την Ξάνθη, δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο, είναι μία έξοδος της Ξάνθης στα αθηναϊκά κι όχι μόνο δίκτυα. Κι αυτό το χρειάζεται η πόλη. Ευχαριστώ για την παρουσία σας και να έχετε πρώτα απ’ όλα την υγεία σας, εσείς και οι οικογένειές σας".

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΝ

Ανάμεσα στην εξιστόρηση όλων των σημαντικών στιγμών του παρελθόντος, υπήρξαν κατά σειρά και οι βραβεύσεις του Σάκη Ψωμά, που είχε πετύχει το πρώτο γκολ στην ιστορία της ομάδας, του Θόδωρου Κοκκάλα ως Προέδρου της ομάδας της ανόδου, του προπονητή και της ομάδας που κέρδισαν την άνοδο στην Α' Εθνική τη σεζόν 1988-98, του Γιώργο Μαρινάκη για το πρώτο γκολ στην Α' Εθνική, του Βερεντιάνο Μαρτσέλο ως πρώτου σκόρερ στην ιστορία της, του Καδρή Ισμέτ που ήταν για 38 ολόκληρα χρόνια μασέρ στην ομάδα, του Χουσεΐν Τσιτάκ που συνεχίζει το δικό του σερί από τη θέση του φροντιστή, καθώς και τους Αλέκο Βαφειάδη (επί σειρά ετών φροντιστής στο παρελθόν) και Θανάση Μαντζίδη (πρώην υπεύθυνο γηπεδικών εγκαταστάσεων). Ο Δήμος Ξάνθης δεν ξέχασε τους Παλαίμαχους της ομάδας τιμώντας τους στο πρόσωπο του Προέδρου Μπάμπη Χατζημεστή.

Ακολούθησε η βράβευση στον προπονητή Νίκο Καραγεωργίου και την ομάδα (2001-02) που κέρδισαν την 1η ευρωπαϊκή έξοδο της ομάδας. Ειδική η βράβευση του Νίκου Επιτρόπου, που επί σειρά ετών από διαφορετικές διοικητικές θέσεις «τρέχει» τα οργανωτικά θέματα της ομάδας, ενώ ειδική βράβευση υπήρξε και για το Νίκο Κεχαγιά και την πολύπλευρη αγωνιστική και προπονητική προσφορά του και φυσικά για τον Τεχνικό Διευθυντή Γιάννη Παπαδημητρίου για την πολυετή αγωνιστική και δημιουργική, προσφορά του, όπως επίσης και στον Πρόεδρο Άρη Πιαλόγλου που με ένα «μικρό» ενδιάμεσο διάλειμμα, από το 1987 είναι πιστός «στρατιώτης» της ομάδας.

Στη σκηνή ανέβηκε και ο Γιάννης Μαντζουράκης μαζί με τις ομάδες του 2004-05 και του 2005-06 για τις σχετικές βραβεύσεις για τις 2 διαδοχικές Ευρωπαϊκές παρουσίες. Δεν θα μπορούσαν να απουσιάσουν από τις βραβεύσεις οι οργανωμένοι φίλαθλοι που ακολουθούν την ομάδα είτε σαν Xanthifans τώρα, είτε σαν Ακρίτες, Rebels και Ladies Club παλιότερα. Τιμητική διάκριση υπήρξε και για την ομάδα που κέρδισε την 4η έξοδο στην Ευρώπη με προπονητή τον Μαρίνο Ουζουνίδη το 2012-13, ο οποίος έστειλε μέσω βίντεο το δικό του μήνυμα. Βραβεύτηκε και η ομάδα που έφτασε τον Σύλλογο για πρώτη φορά σε τελικό κυπέλλου το 2015. Ραζβάν Λουτσέσκου και ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν κι έδωσαν το παρών τους, τιμήθηκαν για το μεγάλο αυτό επίτευγμα, ενώ υπήρξαν ειδικές αναφορές σε πρόσωπα που πρόσφεραν στην ομάδα αλλά πλέον, δεν βρίσκονται εν ζωή.