Οι διεθνείς μας κόντρα στην πραγματικότητα που είχε δημιουργηθεί έβγαλαν αντίδραση. Πραγματοποίησαν την πιο ολοκληρωμένη εμφάνιση των τελευταίων ετών, έπαιξαν για τους εαυτούς τους και για τον προπονητή τους και πέτυχαν μία σπουδαία νίκη.

Δημιούργησε μία δική του ομάδα

Η επικράτηση επί της Σουηδίας κράτα τον προπονητή που δημιούργησε αυτήν την ομάδα. Από το πρώτο λεπτό έγινε ξεκάθαρο πως οι διεθνείς είχαν σκοπό να παίξουν για τον Φαν Σιπ. Για τον άνθρωπο που τους έδωσε μεγαλύτερο ρόλο εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, από αυτόν που είχαν στην προηγούμενη κατάσταση. Είναι δεδομένο πως ο Φαν Σιπ, δεν μπορεί να είναι η αιτία του κακού.

Ασφαλώς και θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα το προβάδισμα που είχαμε πάρει με την Γεωργία και τον Κόσοβο. Έχει ευθύνες, που σε αυτά τα δύο παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που δεν έχουν δημιουργία, δεν καταφέραμε να πάρουμε ούτε μία νίκη, παρότι και στα δύο προηγηθήκαμε. Κανένας όμως δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, πως δεν προσπάθησε να δημιουργήσει μία νέα ομάδα. Πως δεν έκανε ότι περνά από το χέρι του για να αξιοποιήσει το όποιο ταλέντο μπορεί να υπάρχει σε μικρές ηλικίες και να δώσει ρόλο σε αυτά τα παιδιά στην Εθνική μας ομάδα.

Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών και η εικόνα της Εθνικής που προσπαθεί να χτίσει, μπορεί κάποιες στιγμές να φωνάζει, πως το ταβάνι της ομάδας που δημιουργεί είναι συγκεκριμένο και όχι υψηλό. Είναι όμως άδικο να προσπαθήσουμε να φορτώσουμε σε αυτόν τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Προσωπική του νίκη

Απέναντι στην Σουηδία, η εμφάνιση, το πάθος που έβγαλαν οι διεθνείς μας ήταν μία προσωπική του νίκη. Κέρδισε μπόρεσε και ανέτρεψε το εις βάρος του κλίμα, γιατί έφτιαξε ένα δικό του γκρουπ, ένα σύνολο που έπαιξε στο κρίσιμο παιχνίδι και για τον ίδιο.

Έχουμε χρόνια, να δούμε τόσο ολοκληρωμένο παιχνίδι από την Εθνική μας ομάδα. Που συνδύαζε πάθος, ψυχή, με ένα συνολικό σχέδιο, μέσα από το οποίο μπορούσαμε και να αμυνθούμε αλλά και να γίνουμε επιθετικοί. Είναι ακόμα πιο σπουδαίο και δεν γίνεται να μην το πιστωθεί ο Ολλανδός τεχνικός, πως αυτό συνέβη, μετά από μία δύσκολη εβδομάδα.

Που ξεκίνησε με ήττα από μία πειραματική σύνθεση της Εθνικής Ελβετίας, συνεχίστηκε με την αποκαρδιωτική εμφάνιση και την ισοπαλία στο Κόσοβο και κορυφώθηκε με την παραίτηση του προέδρου της ομοσπονδίας, Θοδωρή Ζαγοράκη. Αν δεν έχεις φτιάξει καλά αποδυτήρια, αυτές οι συνθήκες, δημιουργούν διάλυση και σε οδηγούν στην συντριβή. Τα έχουμε ζήσει αυτά στο πρόσφατο παρελθόν, τα γνωρίζουμε καλά.

Πιο τακτοποιημένο 3-5-2

Ο τρόπος που πηγαίναμε στο παιχνίδι έδειχνε πως οδηγούμαστε για το τέλος μίας διαδρομής. Στον πρόωρο αποκλεισμό, από το Μουντιάλ του 2024 και την διακοπή της συνεργασίας με τον Φαν Σιπ. Οι διεθνείς μας όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Βοήθησε σημαντικά στην ισορροπία του 3-5-2 οι δύο αλλαγές και η τακτοποίηση που έφεραν στο μεσοαμυντικό κομμάτι κάποιες διορθωτικές κινήσεις.

Ήταν παράλογο που στο Κόσοβο, έπαιζε στο κέντρο της άμυνας, ο κοντός για στόπερ Τζαβέλας και το πληρώσαμε στην φάση του γκολ. Πήγε καλύτερα ο Μαυροπάνος παίζοντας στο κέντρο της τριάδας, με τον Χατζηδιάκο και τον Τζαβέλα στο πλάι του. Ο Ζέκα ήρθε να δώσει πολύτιμα τρεξίματα και σωστές τοποθετήσεις στο κέντρο και να απελευθερώσει τον Μπακασέτα.

Μας ταίριαζε η Σουηδία

Ποδοσφαιρικά η Σουηδία σαν αντίπαλος μας ταιριάζει. Δεν φαινόταν όμως, πως είμαστε σε κατάσταση ικανή, για να αρπάξουμε την ευκαιρία μας.

Οι Σουηδοί ακολουθούν με τον Άντερσον, μία συντηρητική λογική του 4-4-2 και παρότι διαθέτουν μία ποιοτική επιθετική τετράδα, δεν έχουν εξελίξει τις επιθετικής συνεργασίες. Όπως συμβαίνει και με την δική μας ομάδα προτιμούν να παίζουν με ανώτερους να έχουν χαμηλά νούμερα κατοχής και να διαχειρίζονται σωστά τακτικά τα παιχνίδια τους.

Ο Τσιμίκας έκανε πλάκα στον Γιόχανσον

Από την στιγμή που μπήκαμε καλά στο παιχνίδι και οι διεθνείς μας είχαν κρυμμένη πίστη, ψυχή και ενέργεια, το παιχνίδι φώναζε πως έχουμε νίκες να πετύχουμε και πράγματα να διεκδικήσουμε στην πορεία του. Μεγάλο το κέρδος, από την παρουσία του Γιόχανσον. Παίζει ρόλο και η ψυχολογία, ο Γιόχανσον, έπαιζε στην πλευρά του καλύτερου μας.

Ο Τσιμίκας τον ήξερε από την θητεία του στο ελληνικό πρωτάθλημα, γνώριζε καλά πως ο ίδιος είναι πολύ ανώτερος και όποτε ανέβαινε και άφηνε πίσω του τον Κλάεσον, είχαμε σοβαρό πλεονέκτημα. Ο Μπακασέτας ήταν ξεκάθαρο και ανθρώπινο, πως ήθελε να παίξει για τον προπονητή που τον εμπιστεύτηκε το ίδιο και το επιθετικό δίδυμο των Παυλίδη, Δουβίκα.

Ο σεληνιασμένος Μπακασέτας

Ο Φαν Σιπ έχει φτιάξει αυτήν την ομάδα. Θα μπορούσε να έχει διαφορετικές και καλύτερες επιλογές, όμως διασώθηκε επειδή κάτι κατάφερε να χτίσει. Έδωσε ρόλους και οι ποδοσφαιριστές που στήριξε βγήκαν μπροστά και κατάφεραν να τον κρατήσουν στην θέση του. Ο Μπακασέτας γνωρίζει πως ο Φαν Σιπ είναι αυτός που τον μονιμοποίησε στον ρόλο του επιτελικού χαφ, ακόμα και όταν ήταν διαθέσιμος και φορμαρισμένος ο Φορτούνης.

Τον έχρισε ηγέτη και στο παιχνίδι που ο προπονητής του έπαιζε την θέση του λειτούργησε σαν ηγέτης. Ήταν σεληνιασμένος. Ο επιτελικός χαφ, ομάδας που έπαιζε 3-5-2, ήταν πρώτος στις επαφές μπάλες στο γήπεδο με 84'. Είναι απίστευτο αυτό που πέτυχε. Έχοντας πέντε συμπαίκτες στον άξονα, που παίζουν πιο πίσω από αυτόν, κατάφερε να είναι ο παίκτης με την μεγαλύτερη συμμετοχή και από τις δύο ομάδες. Το ήθελε πολύ, έγινε ξεκάθαρο πως όλοι το ήθελαν και τα κατάφεραν.

Ο Τσιμίκας έδινε έναν χώρο, που ήμασταν πολύ καλύτεροι και πετυχαίναμε ρήγματα, ο Μπακασέτας ήταν σεληνιασμένος και είχε καλά στηρίγματα και πίσω του και μπροστά του. Ανασταλτικά έκαναν γεμάτο παιχνίδι οι Ζέκα, Μπουχαλάκης, ήταν σωστοί οι τρεις στόπερ και οι ακραίοι αμυντικοί δεν είχαν πρόβλημα. Οι Σουηδοί μπορεί να έπαιζαν 4-4-2, όμως οι Φόρσμπεργκ, Κλάεσον, σπάνια είχαν συμπεριφορά εξτρέμ. Μόνιμα έμπαιναν εσωτερικά, έπεφταν πάνω στους χαφ στο αμυντικό κομμάτι, γεγονός που επέτρεπε και στους Τσιμίκα - Ανδρούτσο να έχουν ανεβάσματα και να παίζουν με τα ακραία μπακ των Σουηδών.

Βγήκαν μπροστά για να στηρίξουν τον προπονητή που τούς επέβαλε

Μέσα σε όλες τις φάσεις, έτοιμοι να πιέσουν, να τρέξουν αλλά και να χτίσουν συνεργασίες ήταν οι Δουβίκας, Παυλίδης.

Τον Παυλίδη για παράδειγμα ο Φαν Σιπ τον επέβαλε στην Εθνική, όπως και το δίδυμο με τον Δουβίκα, ήταν μία δική του έμπνευση για να αποκτηθεί επιθετική ταχύτητα, από την στιγμή που δεν θα είχε στην διάθεση του τους Μασούρα, Τζόλη.

Το ίδιο ισχύει και για τις θέσεις της άμυνας. Αυτά τα παιδιά βγήκαν μπροστά για να στηρίξουν τον ρόλο που τους έδωσε ο προπονητής τους, με στόχο να αποδείξουν πως αυτή η προσπάθεια να μην πεθάνει, με το που τελειώσει το παιχνίδι με την Σουηδία. Το πέτυχαν, έμειναν ζωντανοί. Έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν για να αποδείξουν, πως το ταβάνι τους, μιλώντας πάντα ως σύνολο, είναι πιο υψηλό από ότι μας έχουν κάνει να πιστεύουμε.

Οι 23 επιτυχημένες ντρίπλες

Η Εθνική μας ομάδα, από την ημέρα που επιστρέψαμε από την Βραζιλία, δεν έχει ξανακάνει τέτοιο παιχνίδι. Οι διεθνείς μας, έκαναν 23 επιτυχημένες ντρίπλες. Ναι καλά διαβάσατε, 23 ντρίπλες στους Σουηδούς, η Εθνική Ελλάδος. Επτά, όσες όλοι οι Σουηδοί έκανε ο Τσιμίκας, που όποτε ήθελε πέρναγε τον Γιόχανσον, πέντε ο Μπακασέτας. Ήταν ένα ευχάριστο δώρο από τον Σουηδό ομοσπονδιακό, που άργησε σημαντικά να βγάλει τον Γιόχανσον από το παιχνίδι.

Σε αντίθεση με το παιχνίδι στο Κόσοβο, αυτήν την φορά ο Φαν Σιπ έδωσε βοήθεια από τον πάγκο με την στοχευμένη είσοδο του Τζόλη στη θέση του Δουβίκα. Το θάρρος, η ικανότητα του, να αξιοποιεί το κάθε δικαίωμα που του δίνεται, για να δημιουργήσει απειλή για τον αντίπαλο, ήταν ένα σημαντικό όπλο, για το τελευταίο κομμάτι του αγώνα και μία δική του κίνηση στην πλάτη της άμυνας, έφερε το δεύτερο τέρμα.

Να μην είναι απλά μία φωτοβολίδα

Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στην συνέχεια, οι διεθνείς μας πέτυχαν μία μεγάλη νίκη. Επικράτησαν, κέρδισαν στα ίσα, μέσα από επιθετικότητα, έναν αντίπαλο που έχει φθάσει, με την ίδια φιλοσοφία στα νοκ άουτ στις δύο τελευταίες διοργανώσεις, τους 8 του Μουντιάλ και στους 16 του Ευρωπαϊκού. Πέτυχαν με αυτήν την νίκη να μην είναι διαδικαστική η συνέχεια και το γεγονός αυτό, από μόνο τους αποτελεί μία τεράστια επιτυχία.

Αν δει κανείς τις τελευταίες παρουσίες της Εθνικής μας ομάδας, θα είναι τεράστια πρόοδο σε όμιλο με Ισπανία και Σουηδία, ακόμα και να καταφέρουμε να μείνουμε μέχρι το τέλος στην μάχη της πρόκρισης. Ασφαλώς και είναι το πιο πιθανό σενάριο στο τέλος να μας λείψουν οι βαθμοί που χάσαμε με την Γεωργία και το Κόσοβο. Προς το παρόν κρατάμε την πιο γεμάτη εμφάνιση της Εθνικής μας από την ημέρα που επιστρέψαμε από τα γήπεδα της Βραζιλίας και την ψυχή που έβγαλαν οι διεθνείς, για να κρατήσουν τον προπονητή τους.

Τον στόχο τους τον πέτυχαν. Περιμένουμε να δούμε διάρκεια και να μην αποδειχτεί αυτή η εμφάνιση μία φωτοβολίδα, που βγήκε από την ψυχή των διεθνών μας και μέσα από την αύρα που έφερε η παρουσία του Ότο Ρεχάκελ στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου.