Με σκυμμένα κεφάλια φεύγουν για μία ακόμη φορά από μεγάλη διοργάνωση οι παίκτες της Αγγλίας.

Δύο ομάδες είχαν ως τώρα διοργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες την ίδια χρονιά που έπαιζαν και στο Euro, Γερμανία και Ελλάδα, και το είχαν κατακτήσει αμφότερες. Ωστόσο, η Αγγλία δεν μπόρεσε να διατηρήσει ούτε αυτό το στατιστικό, παραμένοντας πιστή στη δική της παράδοση.

Όποιος την παρακολουθεί συστηματικά θα γνώριζε πως από τη στιγμή που όλα θα κρίνονταν στη διαδικασία των πέναλτι η μοίρα των Άγγλων είχε ήδη γραφτεί. Η κατάρα των πέναλτι είναι τόσο γνωστή για τα "τρία λιοντάρια" και ταυτόχρονα φαίνεται να μην μπορεί να σπάσει.

Η αρχή έγινε το 1990 στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τη Γερμανία. Μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας, το οποίο παρέμεινε και στην παράταση, οι παίκτες των δύο ομάδων κλήθηκαν να εκτελέσουν πέναλτι. Στιούαρτ Πιρς και Κρις Γουόντλ αστόχησαν και τα "πάντσερ" με 4-3 πέρασαν στον τελικό, κατακτώντας στη συνέχεια το τρόπαιο.

Έξι χρόνια μετά, στο Euro του 1996, η Αγγλία φάνηκε να σπάει την κατάρα όταν στα προημιτελικά απέκλεισε την Ισπανία στα πέναλτι (2-4) ύστερα από 120 λεπτά στα οποία δεν είχε σημειωθεί γκολ. Ωστόσο, στα ημιτελικά κλήθηκε να παίξει ξανά με τη Γερμανία με την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Μετά το 1-1 και τη μη αλλαγή του σκορ στην παράταση οι δύο ομάδες διεκδίκησαν την πρόκριση στον τελικό μέσω της διαδικασίας των πέναλτι, στην οποία νικήτρια βγήκε η Γερμανία χάρη στον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ (5-6). Αξίζει να σημειωθεί πως οι Γερμανοί στη συνέχεια κατέκτησαν πάλι το τρόπαιο.

Στο Μουντιάλ του 1998 η Αγγλία κλήθηκε να αντιμετωπίσει στη φάση των "16" την Αργεντινή. Το 2-2 σφραγίζει τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών στα 90 λεπτά. Στην παράταση καμία εκ των δύο δεν μπορεί ν' αλλάξει τα δεδομένα κι έτσι τα πέναλτι είναι αναπόφευκτα. Ερνάρ Κρέσπο και Πολ Ινς αστοχούν αρχικά με τον Ντέιβιντ Μπάτι να χάνει το τελευταίο πέναλτι για τους Άγγλους και να γίνεται ο μοιραίος.

Η χιλιετία αλλάζει, όμως, η παράδοση δε λέει να σπάσει. Στις 24 Ιουνίου του 2004 (σ.σ. ίδια ημερομηνία με το χθεσινό παιχνίδι) Πορτογαλία και Αγγλία παλεύουν για μία θέση στα ημιτελικά του Euro. Με το γκολ του Πόστιγκα οι Ίβηρες στέλνουν το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί κάθε ομάδα σκοράρει από μία φορά και η λύση των πέναλτι είναι αναπόφευκτη. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ αστοχεί, ενώ το ίδιο κάνει λίγο αργότερα και ο Ρούι Κόστα. Στον ξαφνικό θάνατο ο Ντάριους Βασέλ λυγίζει και ο Ρικάρντο σφραγίζει το εισιτήριο για τα ημιτελικά.

Δύο χρόνια μετά οι μονομάχοι είναι οι ίδιοι. Το μόνο που διαφέρει είναι πως καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να σκοράρει στα 120 λεπτά. Στα πέναλτι οι Πορτογάλοι είναι και πάλι πιο ψύχραιμοι και με εύστοχη εκτέλεση του Κριστιάνο Ρονάλντο περνούν στα ημιτελικά του Μουντιάλ (1-3).

Στον χθεσινό προημιτελικό του Euro μπορεί οι Φρανκ Λάμπαρντ και Τζίμι Κάραγκερ να έλειπαν (σ.σ. είχαν χάσει πέναλτι το 2006), μπορεί ο Στίβεν Τζέραρντ, ο οποίος επίσης είχε αστοχήσει το 2006, να ευστόχησε, όμως η κατάληξη ήταν και πάλι η ίδια. Άσλεϊ Γιανγκ και Άσλεϊ Κόουλ δε βρήκαν δίχτυα, αφήνοντας την ομάδα τους εκτός της διοργάνωσης.

ΣΤΙΒΕΝ ΤΖΕΡΑΡΝΤ

Μπορεί όλοι οι υπόλοιποι Άγγλοι παίκτες να ισχυρίζονται πως όλα αυτά τα χρόνια είναι άτυχοι, αν και η Τσέλσι πήρε φέτος το Τσάμπιονς Λιγκ στα πέναλτι με τον Άσλεϊ Κόουλ να ευστοχεί, όμως, ο Στίβεν Τζέραρντ όχι. Ως παίκτης της Αγγλίας έχει γνωρίσει τρεις αποκλεισμούς στα πέναλτι, όμως, ισάριθμες είναι οι φορές που μέσω αυτής της διαδικασίας έχει κατακτήσει τίτλους με τη Λίβερπουλ. Τόσο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2005, όσο και στους τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας το 2006 και του Κάρλινγκ Καπ το 2012 ο αρχηγός των "κόκκινων" πανηγύρισε την κατάκτηση των εν λόγω τροπαίων ύστερα από τη διαδικασία των πέναλτι. Ακόμη, μέσω αυτής είχε εξασφαλίσει η Λίβερπουλ την πρόκρισή της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2007 αποκλείοντας την Τσέλσι.