Αντώνης Νικοπολίδης: Δεν ήταν σε καλή μέρα. Βέβαια δεν ευθύνεται στα γκολ, αφού και στα δύο προσπάθησε (ειδικά στο δεύτερο απέκρουσε το τετ α τετ πριν ο Χάνσον κάνει την κεφαλιά και εν συνεχεία το πλασέ). Ωστόσο, σε δύο στιγμές δεν αντέδρασε με "καθαρό" μυαλό σε εξόδους που πραγματοποίησε που ευτυχώς δεν του στοίχησαν.

Γιούρκας Σεϊταρίδης
: Για την κλάση του περιμέναμε περισσότερα. Ο μπακ της Ατλέτικο Μαδρίτης μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κυρίως την ανάπτυξη της ομάδας από την δεξιά πλευρά αλλά δεν το έκανε. Αν ήταν λόγοι τακτικής καλώς... Στο δεύτερο γκολ θα μπορούσε να απομακρύνει τον κίνδυνο πριν ο Χάνσον σκοράρει.

Τραϊανός Δέλλας
: Σταμάτησε πολλές φορές την πορεία της μπάλας στον αέρα έχοντας τον έλεγχο πολλές φορές στις φάσεις των αντιπάλων. Κάλυπτε τους δύο στόπερ όταν ο προσωπικός τους αντίπαλος απέφευγε το μαρκάρισμά τους. Επιθετικά έβγαινε στις στημένες φάσεις για να απειλήσει αλλά δεν πέτυχε κάτι, αν και σε μια σέντρα του ο Χάνσον λίγο έλειψε να πετύχει αυτογκόλ με κεφαλιά. Αντικαταστάθηκε για λόγους τακτικής.

Σωτηρης Κυργιάκος
: Αποτελεσματικός σχεδόν σε όλες τις μονομαχίες του με τον Ιμπραϊμοβιτς αφού σε μια στιγμή που τον άφησε από κοντά ήταν αρκετή για τον επιθετικό της Ιντερ να νικήσει τον Νικοπολίδη και ν' ανοίξει το σκορ για τους Σουηδούς. Ακόμα ο αμυντικός της Αϊντραχτ Φρανκφούρτης δεν μπόρεσε να απομακρύνει σωστά στο δεύτερο γκολ των αντιπάλων μας απέναντι στον Χάνσον.

Βασίλης Τοροσίδης
: Ετρεξε πολλά χιλιόμετρα στην αριστερή πτέρυγα της ομάδας μας. Την ημέρα των γενεθλίων του (23) ο "Τόρο" ήταν πολύ καλός ανασταλτικά και προσπάθησε να βοηθήσει επιθετικά αν και δεξιοπόδαρος έδειξε ότι η "πραγματική" του θέση δεν είναι αυτή. Βέβαια στο 87' θα μπορούσε με ένα γκολ να αλλάξει την εικόνα του ματς αλλά στάθηκε άτυχος.

Παρασκευάς Αντζας
: Πάλεψε και έδειξε ότι αποτελεί μια σημαντική επιλογή στην "θωράκιση" της άμυνας. Αν και έκανε μερικά λάθη έδειξε ότι διαθέτει προσόντα έχοντας το μαρκάρισμα αρχικά του Λάρσον και εν συνεχεία γενικά την εποπτία της άμυνας μαζί με τον Κυργιάκο.

Κώστας Κατσουράνης
: Πολύ καλός στο πρώτο ημίχρονο, άφαντος σχεδόν στην επανάληψη. Ο μέσος της Μπενφίκα δεν βοήθησε στον "νευραλγικό" χώρο της μεσαίας γραμμής κυρίως επιθετικά αφού στα αμυντικά του καθήκοντα ήταν καλύτερος και έτρεξε πολλά χιλιόμετρα.

Αγγελος Μπασινάς
: Ο αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας ήταν από τους καλύτερους παίκτες αλλά και αυτός στο τέλος φάνηκε να μένει από δυνάμεις. Παρόλο αυτά έκανε καλό παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση κυρίως με τις μακρινές πάσες του.

Γιώργος Καραγκούνης
: Για μια ώρα που είχε δυνάμεις και αντοχές ήταν από τους κορυφαίους, χάνοντας μάλιστα και μια μεγάλη ευκαιρία στο 0-0 να ανοίξει το σκορ (αλλά η επιθετική του επιλογή δεν ήταν σωστή). Στην συνέχεια έδειχνε ότι δεν μπορεί να προσφέρει πολλά αλλά πιθανώς ο Ρεχάγκελ τον ήθελε στο ματς λόγω της εμπειρίας του.

Αγγελος Χαριστέας
: Ισως από τους κορυφαίους του αγώνα. Πάλεψε πολλές φορές μόνος του απέναντι στην άμυνα των Σουηδών και έδειξε ότι μόνο εκείνος ήθελε να κερδίσει το ματς. Ο επιθετικός τη Νυρεμβέργης επιφορτισμένος εμπειρία απείλησε με σουτ τον Ισακσον αλλά δεν μας βοήθησε να πανηγυρίσουμε... αλά Πορτογαλία. Ακόμα βοήθησε και στην άμυνα γυρίζοντας και απομακρύνοντας συχνά.

Φάνης Γκέκας
: Κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα ίσως επειδή δεν ταίριαζε στο στυλ παιχνιδιού της Εθνικής μας. Ο επιθετικός της Μπάγερν Λεβερκούζεν δεν τροφοδοτήθηκε όπως θα έπρεπε αν και δεν μπορούσε εύκολα να ξεφύγει από την επιτήρηση των ψηλώτερων αμυντικών της Σουηδίας. Ο Οτο Ρεχάγκελ κατάλαβε ότι δεν μπορούσε και για τον λόγο αυτό τον απέσυρε με την λήξη του πρώτου ημιχρόνου.

Γιώργος Σαμαράς: Ο Οτο Ρεχάγκελ τον εμπιστεύθηκε στο δεύτερο ημίχρονο στην κορυφή της επίθεσης αλλά δεν μπόρεσε να πετύχει κάτι καλό παρόλο που αναστάτωνε το αντίπαλο επιθετικό "δίδυμο". Ο φορ της Σέλτικ πάλευε πολλές φορές με δύο αντιπάλους και δεν είχε αρκετό πάθος σε προσωπικές μονομαχίες.

Γιάννης Αμανατίδης: Στα 20 λεπτά που μπήκε στο ματς αντί του Δέλλα δεν βοήθησε αφού δεν προσαρμόστηκε άμεσα στο παιχνίδι. Είχε κάποιες προσωπικές "μονομαχίες" παίζοντας περισσότερα από την δεξιά πλευρά (αφού ο Χαριστέας πήγε στο κέντρο της επίθεσης) αλλά και πάλι δεν έδειξε κάτι σημαντικό.