ΝΙΚΟΠΟΛΙΔΗΣ: Πήρε…εκδίκηση από τον εαυτό του για το περσινό παιχνίδι. Ο πορτιέρο των νταμπλούχων ήταν πολύ καλός. Ενέπνεε σιγουριά, ήταν ο καλός και ασφαλής Νικοπολίδης. Τα μακρινά σουτ των αντιπάλων δεν υπήρχε περίπτωση να τον τρομάξουν. Και μια προσπάθεια του Μπλάνκο από πιο κοντά την «καθάρισε» παραχωρώντας κόρνερ σχετικά άνετα.

ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ: «Πακέτο» με τον Γκαλέτι, έκαναν την δουλειά τους στο πρώτο ημίχρονο διεμβολίζοντας την άμυνα της ΑΕΚ. Ο Χουανφράν θα τους δει στον ύπνο του. Ο διεθνής μπακ, έβγαινε για πλάκα στην πλάτη του αριστερού οπισθοφύλακα της Ένωσης. Στο δεύτερο ημίχρονο έμεινε κι αυτός μαγκωμένος για να μην βρει διαδρόμους η ομάδα του Μπάγεβιτς.

ΝΤΟΜΙ: Φάνηκε η απουσία του από τα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού. Όμως κατάφερε αυτό να το…ισοφαρίσει με την προσοχή και την ποδοσφαιρική ταπεινότητά του. Δεν έκανε επελάσεις όπως ο Τοροσίδης, είχε προβληματάκια αφού έβγαινε και ο Τζιμπούρ στην πλευρά του, αλλά φαινόταν καθαρά ότι η ΑΕΚ προσπαθούσε να εκμεταλλευθεί το ότι δεν επέστρεφε ο Λέτο. Ο Γάλλος δεν έκανε ματσάρα όπως με την Μπενφίκα ή την Χέρτα, αλλά το μεροκάματο το έβγαλε!

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ο καλύτερος φίλος του…Ντομί στο χθεσινό παιχνίδι! Δεν άφησε στιγμή τον συμπαίκτη του να εκτεθεί κι αυτός είναι το μεγαλύτερο βραβείο για τον διεθνή αμυντικό. Ο Αβραάμ είχε δύσκολο έργο ειδικά στα στημένα, αλλά την δουλειά του την έκανε…

ΑΝΤΖΑΣ: Είχε τον ρόλο να οργανώσει την άμυνα. Κατά…κύματα ο δικέφαλος επιχείρησε κάποιες στιγμές να του δημιουργήσει προβλήματα, σε αυτόν και τον συμπαραστάτη του, Παπαδόπουλο. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Βούλη, ήταν πως δεν «ζαλίστηκε» ούτε αυτός ούτε ο Αβραάμ, στο τέλος, που η ΑΕΚ εμφανιζόταν με έξι και επτά παίκτες μέσα στην περιοχή του Ολυμπιακού.

ΠΑΤΣΑΤΖΟΓΛΟΥ: Εξαιρετικός στο πρώτο μέρος, έβγαινε πρώτος στην μπάλα, έκανε και παιχνίδι. Ήταν ο «κρυφός» οργανωτής, αφού η άμυνα της ΑΕΚ είχε «πέσει» στον Μπελούτσι, ενώ έδειχναν καθαρά να φοβούνται τον Ντουντού. Ο Πατσατζόγλου στο δεύτερο μέρος, όπου ο Ολυμπιακός έδειξε καθαρά ότι θέλει να παίξει μόνο με κόντρες και να προσέξει τα μετόπισθεν, λειτούργησε μόνο ανασταλτικά.

ΝΤΟΥΝΤΟΥ: Όπως ο Πατσαζόγλου έτσι και αυτός, είχε να σηκώσει το μεγαλύτερο φορτίο του αγώνα. Έδωσε μάχες, άλλες έχασε, άλλες τις κέρδισε. Η απόδοσή του κυμάνθηκε πάντως σε ευθεία γραμμή, δεν είχε σκαμπανεβάσματα και ο Βαλβέρδε πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος από τον Ντουντού γιατί πάνω απ’ όλα, δεν έφυγε ποτέ από την θέση του. Μεγάλο πράγμα, για τέτοιους αγώνες!

ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ: Στο πρώτο μέρος, πρόσφερε και αυτός τα μέγιστα στο διάστημα που οι «ερυθρόλευκοι» έβαλαν κάτω την ΑΕΚ και της «άλλαξαν τα φώτα». Κλεισμένος μέσα στους «κόφτες» της Ένωσης, δεν είχε πολλά πράγματα να κάνει. Έβγαινε στα άκρα μπας και βρει χώρους, αλλά κι από ‘κει τον έδιωχνε ο Βαλβέρδε για να μην…κουβαλάει τους αντιπάλους πάνω στους Γκαλέτι και Λέτο. Έχει κάνει και καλύτερα ματς ο Μπελούτσι.

ΛΕΤΟ: Μπήκε στο ματς , κάνοντας την μπάλα, πατσαβούρα! Ο Γεωργέας υπέφερε, είπε τον «Δεσπότη, Παναγιώτη» και άλλα τέτοια. Ο Αργεντίνος, βρήκε χώρους, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, αλλά δεν ασχολήθηκε και πολύ με τον ανασταλτικό τομέα. Ο Ντομί έβλεπε το χαφ του να μην επιστρέφει και την ολιγωρία αυτή την χρεωνόταν ο Λέτο.

ΓΚΑΛΕΤΙ: Πρώτον, έβαλε το γκολ, δεύτερον δεν σταμάτησε να απειλεί. Μακράν ο καλύτερος φετινός Γκαλέτι για εκτός έδρας παιχνίδι του Ολυμπιακού. Στο 84’ έχασε μια πολύ καλή ευκαιρία να τελειώσει το ματς, ήταν μόνιμος πονοκέφαλος για την «κιτρινόμαυρη» άμυνα και λίγο πριν το τέλος έδωσε την θέση του στον Τζόρτζεβιτς.

ΝΤΙΟΓΟ: Έδωσε ένα σωρό μαχες. Ο ίδιος έλεγε ότι η καλύτερη και πιο καθαρή άμυνα που τον έχει αντιμετωπίσει είναι αυτή της ΑΕΚ. Είχε κάποιες κοντρούλες με τον Κυργιάκο, αλλά κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι. Στο 7’ έχασε μεγάλη ευκαιρία ο Βραζιλιάνος να «ξεβγάλει την μπουγάδα» κι από πολύ νωρίς.

ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ- ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ: Έπαιξαν πολύ λίγο, δεν μπορούν να κριθούν. Μπήκαν με στόχο να τρέξουν , να βγάλουν φρεσκάδα και να κλείσουν διαδρόμους. Ο Τζόλε έχασε και το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του στο τέλος…