Σεμπάστιαν Σάχα: Πιστώνεται την απόκρουση στο σουτ του Λέτο χάρη στην οποία η ΑΕΚ διατήρησε μηδέν παθητικό στο πρώτο ημίχρονο. Σταθερός στις επεμβάσεις και στις εξόδους του στο πρώτο μέρος. Δεν μπόρεσε να αντιδράσει στο γκολ του Ολυμπιακού αλλά δεν φέρει και ευθύνη. Όμως από δικό του λάθος οι Ερυθρόλευκοι έφεραν τον αγώνα στα ίσια (2-2).

Νίκος Γεωργέας:
Νικητής στις περισσότερες μονομαχίες με αντίπαλο τον Λέτο αλλά δίχως προσφορά στην ανάπτυξη της ομάδας καθώς από σπανίως ανέβαινε πάνω από τη μεσαία γραμμή. Προφανώς τέτοιες ήταν και οι εντολές που είχε από τον Μπάγεβιτς.

Ζεράλδο Άλβες: Δεν είναι αριστερός μπακ, αλλά τηρουμένων των συνθηκών και του σπουδαίου αντιπάλου που είχε απέναντί του (Γκαλέτι) κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα και να κερδίσει τις περισσότερες μονομαχίες από τον Αργεντινό. Εκ των διακριθέντων της ΑΕΚ.

Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς: Όσο είχε δίπλα του τον Κυργιάκο είχε θετική παρουσία. Πελάγωσε δίχως τον αρχηγό στο πλευρό του και υπέπεσε σε λάθη, ακριβώς στο σημείο που η ομάδα τον είχε περισσότερο ανάγκη από κάθε άλλη στιγμή στον αγώνα. Δεν κατάφερε να δείξει ότι έχει την προσωπικότητα να καθαρίσει φάσεις στα δύσκολα.

Σωτήρης Κυργιάκος: Ήταν ο κορυφαίος της ΑΕΚ μέχρι τη στιγμή του τραυματισμού του. Αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά ότι δίχως αυτόν στο κέντρο της άμυνας, η Ένωση μπορεί να δεχθεί γκολ ανά πάσα στιγμή και με κάθε τρόπο. Παράλληλα με την αποχώρησή του από τον αγωνιστικό χώρο, έπεσε το ηθικό όλων των συμπαικτών του. Ατυχώς για τους Κιτρινόμαυρους, ουδείς άλλος διαθέτει την προσωπικότητά του.

Ταμαντανί Ενσαλίβα:
Πολύ τρέξιμο, φιλότιμη προσπάθεια σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, αλλά μέχρι εκεί. Δεν κατάφερε να βοηθήσει δημιουργικά, ούτε έστω να κρατήσει μπάλα και να ηρεμήσει το παιχνίδι της ΑΕΚ στις δύσκολες στιγμές της πίεσης από τον Ολυμπιακό. Ουδείς μπορεί να του καταλογίσει ότι δεν ήθελε, απλά τόσο μπορούσε. Το πρόσημό του πάντως είναι θετικό.

Παντελής Καφές:
Είναι ο μοναδικός μέσος της ομάδας που έχει ικανότητες να δημιουργήσει φάσεις για γκολ με τις κάθετες πάσες του, όμως δεν του βγήκε στο συγκεκριμένο αγώνα. Έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο όμως ήταν κατώτερος των απαιτήσεων και δεν μπόρεσε να βρει λύσεις, αν και ήταν από εκείνους που προσπάθησαν να πάρουν πρωτοβουλίες, δεν κρύφτηκε.

Γκουστάβο Μαντούκα:
Βοήθησε πολύ τον Ζεράλδο Άλβες να περιορίσει τον Γκάλετι, έχοντας καλές επιστροφές και σωστά μαρκαρίσματα. Μόχθησε ίσως όσο σε κανέναν άλλο μησεαγώνα με τη φανέλα της ΑΕΚ και η παρουσία του κρίνεται θετική αν και θα μπορούσε να είχε βοηθήσει περισσότερο στον δημιουργικό τομέα όπου υστέρησε.

Νάτσο Σκόκο:
Το δύο εκπληκτικά γκολ που σημείωσε ήταν δείγμα του σπάνιου ταλέντου που διαθέτει. Ως το 90' όμως (δηλαδή το λεπτό που έκανε το 3-2) δεν είχε καλή παρουσία. Ήταν ιδιαίτερα κινητικός, ζήτησε και πήρε μπάλες για να δώσεις τελικές πάσες όμως δεν ήταν αποτελεσματικός, οι περισσότερες προσπάθειές του έμειναν ημιτελείς. Όμως είχε την προσωπικότητα στην παράταση να πάρει φάσεις και τελικά να στείλει τον αγώνα στα πέναλτι.

Ισμαέλ Μπλάνκο: Πόσα περισσότερα θα μπορούσε να κάνει άραγε αργεντινός επιθετικός; Δύο φορές πήρε την μπάλα σε θέση για γκολ και δεν αστόχησε. Έτρεξε, πάλεψε, πολέμησε, το μόνο που δεν έκανε ήταν να περάσει όλη την άμυνα του Ολυμπιακού για να σκοράρει. Είναι σημείο αναφοράς για την Ένωση και παίκτης γύρω από τον οποίο πρέπει να χτιστεί η ΑΕΚ της επόμενης περιόδου. Ας πουλήσουν άλλους...

Ραφίκ Τζεμπούρ:
Έδωσε μια πανέμορφη ασίστ στον Μπλάνκο στο πρώτο γκολ της Ένωσης και προβλημάτισε την άμυνα του Ολυμπιακού όσο του το επέτρεψαν οι δυνάμεις του καθώς προερχόταν από τραυματισμό και πολλές χαμένες προπονήσεις. Όταν οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν έγινε φλύαρος και ορθά αντικαταστάθηκε.

Αγκοστίν Πελετιέρι:
Μπήκε στον αγώνα όταν το σκορ ήταν στο 2-1 υπέρ της ΑΕΚ με σκοπό να νοικοκυρέψει τη μεσαία γραμμή της ομάδας του και να συμβάλει κυρίως ανασταλτικά. Δεν κατάφερε τίποτε από τα δύο. Ο Μπάγεβιτς περίμενε ότι ο Αργεντινός θα είχε το καθαρό μυαλό να βάλει μια τάξη στην πλημύρα της μεσαίας γραμμής, όμως τελικά ο Πελετιέρι πνίγηκε σε αυτή.

Εντίνιο: Ο πορτογάλος επιθετικός έρχεται συνήθως από τον πάγκο για να πετύχει καθοριστικά γκολ, όμως αυτό δεν είναι κάθε μέρα του... Αγίου 'Εντι. Δεν κατάφερε να σκοράρει, ούτε καν να απειλήσει τον Νικοπολίδη αλλά ασφαλώς δεν φταίει μόνο αυτός. Δεν πήρε και μια πάσα της προκοπής σε θέση για γκολ.