Η κριτική των παικτών του Ολυμπιακού

Την ήττα με 4-0 γνώρισε ο Ολυμπιακός από την Μπάγερν Μονάχου στην "Allianz Arena" στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής των ομίλων του Champions League και το Sport24.gr κρίνει την απόδοση των ποδοσφαιριστών του Μάρκο Σίλβα στην αναμέτρηση με τους Βαυαρούς του Πεπ Γκουαρδιόλα.

Ρομπέρτο: Στη φάση του γκολ του Ντόουγκλας Κόστα, θα μπορούσε να έχει καλύτερο διώξιμο στο αρχικό σουτ που έγινε, προτού φτάσει η μπάλα στον Βραζιλιάνο, ενώ στο δεύτερο και στο τρίτο δεν φέρει ευθύνη. Στο τέταρτο ήταν κοντινή η κεφαλιά του Κομάν, αλλά η μπάλα πέρασε μέσα από τα χέρια του. Έπιασε το ψηλοκρεμαστό του Κόστα στο τετ-α-τετ και άλλο ένα του Κίμιχ και ακούμπησε όσο έπρεπε την μπάλα για να μην καταλήξει στα δίχτυα το πλασέ του Μίλερ στις καθυστερήσεις.. Δεν ήταν καθοριστικός στο παιχνίδι και ο Ρομπέρτο έπρεπε να κάνει το ματς της ζωής του για να έχει κάποια τύχη ο Ολυμπιακός. Δεν το έκανε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, ούτε όμως φταίει για την ήττα των Πειραιωτών.

Ελαμπντελαουί: Αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα από την πλευρά του, ειδικά στο πρώτο μέρος, είχε πολλούς "πονοκεφάλους" με τον Κόστα που δεν μπορούσε να τον σταματήσει (ποιος μπορεί άλλωστε;), ενώ έκανε και λαθάκια στις μεταβιβάσεις του. Δεν ήταν γρήγορος στις αντιδράσεις του και ήταν εν κατακλείδι μια μέτρια βραδιά για τον Νορβηγό. Μπορεί σαφώς καλύτερα, αλλά με ομάδες που είναι στα μέτρα του Ολυμπιακού.

Ντα Κόστα: Αλλού γι αλλού ήταν ο Μαροκινός αμυντικός σε όλο το παιχνίδι. Έχανε τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, δεν κρατούσε την θέση του, σε μια εφιαλτική βραδιά για τον ίδιο και συνολικά για την άμυνα του Ολυμπιακού κόντρα στο μεγαθήριο που λέγεται Μπάγερν Μονάχου. Δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους αντιπάλους του, μονίμως ένα κλικ πίσω ο Ντα Κόστα.

Σιόβας: Καλύτερος από τον έτερο κεντρικό αμυντικό της ομάδας, προσπαθούσε όσο μπορούσε να καλύψει τα κενά που δημιουργούσε, αλλά και εκείνος δεν μπορούσε να αναχαιτίσει τα "υπερόπλα" της Μπάγερν. Έκανε κάποια διωξίματα σε επικίνδυνες φάσεις, κέρδισε περισσότερες μονομαχίες απ' ό,τι ο Ντα Κόστα, αλλά μέχρι εκεί. Κόντρα σε έναν τέτοιο αντίπαλο, τα σέντερ μπακ πρέπει να κάνουν το τέλειο ματς και σίγουρα ο Σιόβας δεν έκανε ένα τέλειο ματς.

Μαζουακού: Δεν ήταν καλή βραδιά για τον Γαλλοαφρικανό. Ειδικά στο πρώτο μέρος, για 15-20 λεπτά ο Γκουαρδιόλα είχε "φορτώσει" την πλευρά του Μαζουακού, βλέποντας ότι είχε προβλήματα και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Ούτε στο επιθετικό κομμάτι ήταν πολύ καλός, με εξαίρεση την ωραία μπαλιά στον Ιντέγε όταν κέρδισε την αποβολή του Μπαντστούμπερ στο 52'.

Μιλιβόγεβιτς: Σε μέτρια βραδιά και ο Σέρβος, δεν κατάφερε να "γεμίσει" τον χώρο της μεσαίας γραμμής με Κασάμι και Καμπιάσο. Έκανε και το τραγικό λάθος στην φάση που ο Ντόουγκλας Κόστα έκλεψε την μπάλα και βγήκε τετ-α-τετ με τον Ρομπέρτο στο δεύτερο ημίχρονο. Όχι ότι θα έκρινε κάτι σε εκείνο το σημείο, αλλά και πάλι ήταν δείγμα της έλλειψης συγκέντρωσης στο ματς. Μπορεί παραπάνω ο "Μίλι", όλοι αναγνωρίζουν τις δυνατότητές του.

Κασάμι: Δεν βοήθησε ιδιαίτερα στη μεσαία γραμμή ο Ελβετός, ο οποίος αντικαταστάθηκε δικαίως στο 67ο λεπτό από τον Φορτούνη. Αρκετές λάθος μεταβιβάσεις ειδικά στο πρώτο καταστροφικό 20λεπτο, δεν βοήθησε ούτε ανασταλτικά σε μια βραδιά που δεν συγκαταλέγεται στις καλές του με την φανέλα του Ολυμπιακού. Περίμενε πολλά παραπάνω πράγματα ο προπονητής του, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Καμπιάσο: Ίσως δεν είχε ρυθμό εξαιτίας του ότι έλειπε αρκετό καιρό από επίσημα ματς, ίσως οι αντίπαλοί του ήταν μια ταχύτητα πάνω, όπως και να ΄χει δεν έκανε καλό ματς ο Αργεντινός. Από τον Καμπιάσο ο Ολυμπιακός περίμενε να κάνει κλεψίματα, να πάρει μπάλα και να ηρεμήσει το παιχνίδι της ομάδας του, να είναι ο ηγέτης στη μεσαία γραμμή και αυτός που θα καθοδηγούσε τους υπόλοιπους. Κόντρα στα "άλογα" της Μπάγερν, αυτό κατέστη αδύνατο. Με την Άρσεναλ στο Φάληρο, η παρουσία του κρίνεται (υπερ)απαραίτητη. Έχει την προσωπικότητα και την ποιότητα για "τελικούς", όπως είναι αυτός με τους Λονδρέζους στις 9 Δεκεμβρίου.

Πάρντο: Έκανε 2-3 κούρσες από τα δεξιά στο πρώτο μέρος, αλλά οι προσπάθειές του ήταν ηιμτελείς. Βέβαια, με ποσοστό κατοχής της μπάλας στο 25-30% και με ελάχιστη τροφοδότηση, δεν θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα μπροστά. Ίσως θα μπορούσε να δίνει περισσότερες βοήθειες πίσω ο Κολομβιανός, που κινήθηκε επίσης σε ρηχά νερά. Έχοντας στο μυαλό μας και την εμφάνισή του με την Ντίναμο Ζάγκρεμπ, ο πήχης μπαίνει ψηλά για τον εξτρέμ του Ολυμπιακού.

Σεμπά: Ξέρουμε μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητές του, δεν περιμένουμε θαύματα ή πράγματα που δεν μπορεί να κάνει. Τα προσόντα του είναι η προσήλωσή του στο τακτικό κομμάτι, τα τρεξίματα, η μαχητικότητά του, οι βοήθειες στο μπακ του. Με την Μπάγερν δεν μπήκε ιδιαίτερα στο πνεύμα του ματς, μπροστά δεν βοήθησε πολύ, δεν προβλημάτισε το αντίπαλο μπακ. Δεν ήταν καθοριστικός για τον Ολυμπιακό, αλλά δεν είναι και ο παίκτης που περιμένεις να "κουβαλήσει" την ομάδα σε ένα τέτοιο παιχνίδι.

Ιντέγε: Μια χαρά ήταν ο Νιγηριανός. Είχε 2-3 καλές απειλητικές στιγμές μπροστά, έδωσε τις μάχες του, έτρεξε όσο μπορούσε, κέρδισε και την αποβολή στο 52'. Δεν σκόραρε, αλλά ήταν πολύ μόνος μπροστά και συν τις άλλοις δεν δημιούργησε και πολλές ευκαιρίες για γκολ ο Ολυμπιακός. Θετικότατη η παρουσία του αναλογικά με τις συνθήκες του αγώνα.

Φορτούνης: Πέρασε στο ματς αντί του Κασάμι στο 67' για να "γλυκάνει" λίγο το παιχνίδι της ομάδας του και να φτιάξει κάτι μπροστά για τον Ιντέγε ή να δημιουργήσει ο ίδιος κάποια επικίνδυνη κατάσταση για την εστία του Μάνουελ Νόιερ. Ο Τρικαλινός όμως πέρασε ουσιαστικά απαρατήρητος στο διάστημα που αγωνίστηκε, δεν παρουσίασε κάτι αξιόλογο και με βάση αυτά που ξέρουμε ότι μπορεί να κάνει.

Ερνάνι: Λίγα πράγματα και από τον Ερνάνι, ο οποίος μπήκε στο ματς στο 67ο λεπτό και σε ένα σημείο που ο Ολυμπιακός έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Δεν έκανε κάτι αξιοσημείωτο όσο έπαιξε, δηλαδή κάποια κούρσα ή να δημιουργήσει κάποιο ρήγμα με την (δεδομένη) ταχύτητά του.

Σαλίνο: Μπήκε σε ένα σημείο του αγώνα όταν το σκορ ήταν ήδη 4-0 αντί του Ομάρ. Τι να προλάβει να πρωτοκάνει ο Βραζιλιάνος σε ένα τελειωμένο ματς. Ας κριθεί σε άλλα παιχνίδια, όπου θα είναι πιο καθοριστική η συμβολή του.