Τζόρβας: Δεν απειλήθηκε έντονα, αλλά φέρει ευθύνη στο γκολ του Βούτσινιτς κυρίως γιατί δεν είχε σωστή θέση. Όμως δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς ότι το ψηλοκρεμαστό σουτ του Κροάτη ήταν ιδιαιτερα τεχνικό. Σαφώς και δεν μπορούσε να κάνει τίποτε στο πέναλτι.

Βύντρα: Αρκετά σταθερός, συνεργάστηκε πολύ καλά με τους συμπαίκτες του στην αμυντική γραμμή.

Σαριέγκι: Γενικά ήταν σταθερός και «καθάρισε» πολλές φάσεις. Ουσιαστικά στη μόνη φάση που έμεινε πίσω ήταν το σούτ του Μενέζ στο 76’, όπου ο Γάλλος τον πέρασε εύκολα.

Καντέ: Δεν απέφυγε κάποια «τσάφ» χωρίς ευτυχώς να στοιχίσουν στην ομάδα του.

Σπυρόπουλος: Το πέναλτι που έκανε χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος τον κατατάσσει στην κατηγορία των μοιραίων. Αν και ήταν καλός στα καθήκοντά του, στη φάση του 80’ έβαλε άτσαλα το πόδι του, ενώ δεν μπορούσε να απειλήσει ουσιαστικά από εκεί ο Τσέρτσι την εστία του Τζόρβα.

Σιμάο: Από τους κορυφαίους παίκτες του Παναθηναϊκού. Ήταν πανταχού παρών, μάρκαρε μπροστά και (κυρίως) πίσω και έδωσε μεγάλη ασφάλεια στην ομάδα του.

Κατσουράνης: Θα ήταν μεγάλη υπόθεση αν είχε χριστεί σκόρερ στα πρώτα λεπτά, αφού η εικόνα του ματς θα ήταν εντελώς διαφορετική. Λίγο έλειψε να το κάνει και στις αρχές του δευτέρου μέρους. Πέρα όμως από αυτά τα δύο σουτ, δεν βοήθησε ουσιαστικά στον ανασταλτικό τομέα και είχε πολύ αργές (έως ανύπαρκτες) επιστροφές. Δικαίως ο Νίκος Νιόπλιας τον αντικατέστησε.

Καραγκούνης: Μπορεί να κουράστηκε στο δεύτερο μέρος, αλλά από δική του μπαλιά (κόρνερ) προήλθε η δεύτερη ισοφάριση των «πρασίνων». Έχουμε ξαναπεί, ότι ακόμα και αν είναι κάποιες φορές λίγο αργός, η ποιότητά του είναι ιδιαίτερα πολύτιμη σε τέτοια μεγάλα παιχνίδια.

Νίνης: Έδωσε αρκετό νεύρο στην ομάδα, δημιουργώντας αρκετά ρήγματα στις πτέρυγες της Ρόμα. Απελευθερώθηκε μετά την αλλαγή του Κατσουράνη, αφού πήγε στην πιο αγαπημένη του θέση, πίσω από τον Σισέ.

Λέτο: Από τους κορυφαίους (και πάλι) του Παναθηναϊκού. Μόνιμη πηγή κινδύνων, ταλαιπώρησε ιδιαίτερα τους προσωπικούς του αντιπάλους και έδωσε σε κάποιες στιγμές φρενήρη ρυθμό στην ομάδα του.

Σισέ: Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Πηδώντας στο...θεό στην εκπνοή, χάρισε στον Παναθηναϊκό μια ακόμα ονειρική ευρωπαϊκή βραδιά. Είναι σκόρερ ολκής και το αποδεικνύει για μια ακόμα φορά. Αν και στο δεύτερο μέρος δεν φάνηκε τόσο πολύ, την κατάλληλη στιγμή ήταν εκεί που έπρεπε. Η φάση που έχασε στο πρώτο ημίχρονο ήταν ίσως πιο εύκολη, αλλά είπαμε ο Γάλλος έχει το γκολ..για χόμπι.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ:

Σαλπιγγίδης: Προσωπικά τον θεωρούμε ως τον πολυτιμότερο παίκτη του ματς. Με το που μπήκε ισοφάρισε. Έδωσε άλλο αέρα στην επίθεση του Παναθηναϊκού, ενώ έβγαλε απίστευτη σέντρα στο γκολ του Σισέ. Λίγο έλειψε να βάλει και το κερασάκι στην τούρτα στο φινάλε αλλά ο Ντόνι γλύτωσε την...τεσσάρα.

Χριστοδουλόπουλος: Το γκολ του άλλαξε τη ροή του αγώνα, καθώς ήρθε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο όπου όλα φαίνονταν χαμένα για την ομάδα του. Μέσα στα ελάχιστα λεπτά που αγωνίστηκε, έδωσε το στίγμα του.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:

Δεν ξέρουμε αν αύριο το πρωί ο Νίκος Νιόπλιας θα παίξει...τζόκερ. Όμως μόνο τυχαίες δεν ήταν οι εμπνεύσεις του με τις αλλαγές και την είσοδο των Σαλπιγγίδη και Χριστοδουλόπουλο που σκόραραν με το που μπήκαν.
Πιστώνεται δικαίως το μεγαλύτερο κομμάτι της νίκης, καθώς αντιμετώπισε ορθολογικά το παιχνίδι μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Δεν θόλωσε σε κανένα σημείο του ματς και είχε το καθαρό μυαλό για να εμπνεύσει τους παίκτες του.

Μην ξεχνάμε ότι πέρα από το αήττητο σερί των Ρωμαίων μέχρι χθες, είχαν να δεχτούν τρία γκολ σε ένα ματς από τον Σεπτέμβριο κόντρα στην Παλέρμο εκτός έδρας (3-3). Αυτό και μόνο τα λεει όλα για τον ικανότατο κόουτς.