Η κριτική των παικτών
Το SPORT 24 παρουσιάζει την κριτική των παικτών του Ολυμπιακού στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σερίφ
Νικοπολίδης:
Δεν είχε ιδιαίτερα δύσκολη δουλειά, αλλά όταν χρειάστηκε σε 1-2 περιπτώσεις βγήκε πολύ γρήγορα και καθάρισε τις φάσεις. Στάθηκε τυχερός στην φάση του πρώτου ημιχρόνου με τον Ντιέντιου, αλλά εκεί και να δεχόταν γκολ δεν θα είχε καμία ευθύνη.
Ραούλ Μπράβο:
Σε μια σεζόν που ξεκίνησε εξαιρετικά, ήρθε αυτός ο τραυματισμός για να μην του επιτρέψει να ολοκληρώσει καλά ένα ακόμα παιχνίδι.
Μέλμπεργκ:
Ξεκίνησε "μουδιασμένος" όπως και σχεδόν όλη η ομάδα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν η γνωστή σταθερή αξία και "έδεσε" το κέντρο του Ολυμπιακού.
Α.Παπαδόπουλος:
Θα μπορούσε να διεκδικήσει άνετα τον τίτλο του κορυφαίου του παιχνιδιού και ίσως του αξίζει. Του έλειψε (όσο και αν αυτό ακούγεται ως σχήμα οξύμωρο καθώς είναι αμυντικός) μόνο το γκολ ! Τον σταμάτησε στο πρώτο μέρος το δοκάρι, ενώ στο δεύτερο δεν μπόρεσε να προλάβει να σπρώξει τη μπάλα στην κενή εστία μετά το φάουλ του Γκαλέτι. Στη θέση του στα μετόπισθεν ήταν και πάλι άψογος
Ζεβλάκοφ:
Ρίσκαρε πολύ στη φάση που δεν μάρκαρε από την αρχή όπως έπρεπε τον Ντιέντιου (αστόχησε εξ’ επαφής στην πιο κλασσική ευκαιρία των γηπεδούχων) αλλά στάθηκε τυχερός αφού δεν στοίχισε στην ομάδα του. Σε γενικές γραμμές όμως ήταν αρκετά σταθερός.
Ζαϊρί:
Τα άκουγε από την αρχή από τον Τιμούρ Κετσπάγια, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο τον έβαλε δεξιά όπου ήταν κάπως καλύτερος. Γενικά δεν είχε τη «φρεσκάδα» των δύο αγώνων με την Σλόβαν Μπρατισλάβας και δεν δημιουργούσε φάσεις.
Λεντέσμα:
Χωρίς να εντυπωσιάσει, ήταν σταθερός ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που γύρισε και πίσω για να πάρει τη μπάλα. Εγγύηση στο χώρο του κέντρου για την ομάδα του.
Ντουντού:
Μαζί με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο διεκδικεί τον τίτλο του MVP και ίσως να τον κερδίζει λόγω και του γκολ. "Ξεκλείδωσε" την άμυνα της Σέριφ στο κατάλληλο σημείο με έναν "κεραυνό" λίγο κάτω από την σέντρα !
Παράλληλα ήταν ιδιαίτερα δραστήριος με τις γνωστές προωθήσεις του στην αντίπαλη περιοχή και θα μπορούσε να είχε σκοράρει ξανά σε ανεπανάληπτη ευκαιρία που σταμάτησε στον αντίπαλο τερματοφύλακα και στο δοκάρι.
Μαρέσκα:
Είναι φανερό ότι του λείπουν ακόμα παιχνίδια, αφού ήρθε αρκετά αργά στην προετοιμασία. Η κλάση του όμως είναι φανερή ακόμα και σε απλές φάσεις, όπως μια πάσα στο κέντρο, ή ένα κόψιμο.
Γκαλέτι:
Επίσης αντιμετώπισε πρόβλημα τραυματισμού και δεν μπόρεσε γενικά να βοηθήσει ιδιαίτερα, αν και έδειξε και πάλι ότι είναι μέτρ στις στημένες φάσεις (το εκπληκτικό φάουλ του, σταμάτησε με εξίσου εντυπωσιακή προσπάθεια ο τερματοφύλακας της Σερίφ με τη βοήθεια του δοκαριού.
Ντιόγκο:
Παραμένει ακόμα βαρύς και φάνηκε και στην κεφαλιά στο πρώτο ημίχρονο, όπου ήταν μόνος αλλά δεν απείλησε, αλλά και σε κάποιες σέντρες που δεν πρόλαβε των συμπαικτών του. Απλά παιχνίδι με το παιχνίδι, πλησιάζει σιγά σιγά στα περσινά στάνταρ. Δικαιούτω πέναλτι που δεν του έδωσε κακώς ο Αγγλος ρέφερι.
Οι αλλαγές:
Ο Λεονάρντο έδωσε άλλη πνοή στον Ολυμπιακό με συνεχείς πλαγιοκοπήσεις από τα αριστερά. Συνεχής πηγή κινδύνων για την άμυνα των Μολδαβών.
Ο Μήτρογλου μπήκε έχοντας το γκολ στο τσεπάκι. Απέδειξε και πάλι ότι αυτή την εποχή δικαιούται θέση βασικού. Απλά θα πρέπει να προσέχει λίγο, επειδή είναι και δυνατό παιδί, πως βάζει το σώμα και τα χέρια του όταν παίρνει τη μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή. Ήταν τυχερός που ο Ατκινσον δεν του χρέωσε επιθετικό φάουλ στο γκολ που πέτυχε.
Ο Ντομί απέφυγε τα λάθη και ήταν θετικός, ενώ χρεώθηκε άδικα με κίτρινη κάρτα σε μια καθαρή προβολή που έκανε.
Ο προπονητής:
Ο Τιμούρ Κετσπάγια για μια ακόμα φορά, πήρε άριστα σε εκτός έδρας παιχνίδι, έστω και αν ο αντίπαλος ήταν φανερά κατώτερος του Ολυμπιακού. Ο Γεωργιανός οδηγεί και πάλι την ομάδα του στους ομίλους, όπως είχε κάνει πέρυσι με την Ανόρθωση. Απλά ότι στέρησε πέρυσι στους "ερυθρόλευκους" (λογικά αφού ήταν αντίπαλος) τους το έδωσε εφέτος.
Κατέβασε την λογική ενδεκάδα, την οποία φρεσκάρισε γρήγορα με Λεονάρντο-Ντομί, ενώ έβαλε τον Μήτρογλου για να "σφραγίσει" την πρόκριση όπως και έγινε.
Μπορεί η ομάδα να μην έπαιξε καλά (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο) αλλά η δουλειά έγινε και αυτό ήταν το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση. Άλλωστε αν αυτή την εποχή ο Ολυμπιακός «πέταγε» θα υπήρχε πρόβλημα.
Δεν είχε ιδιαίτερα δύσκολη δουλειά, αλλά όταν χρειάστηκε σε 1-2 περιπτώσεις βγήκε πολύ γρήγορα και καθάρισε τις φάσεις. Στάθηκε τυχερός στην φάση του πρώτου ημιχρόνου με τον Ντιέντιου, αλλά εκεί και να δεχόταν γκολ δεν θα είχε καμία ευθύνη.
Ραούλ Μπράβο:
Σε μια σεζόν που ξεκίνησε εξαιρετικά, ήρθε αυτός ο τραυματισμός για να μην του επιτρέψει να ολοκληρώσει καλά ένα ακόμα παιχνίδι.
Μέλμπεργκ:
Ξεκίνησε "μουδιασμένος" όπως και σχεδόν όλη η ομάδα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν η γνωστή σταθερή αξία και "έδεσε" το κέντρο του Ολυμπιακού.
Α.Παπαδόπουλος:
Θα μπορούσε να διεκδικήσει άνετα τον τίτλο του κορυφαίου του παιχνιδιού και ίσως του αξίζει. Του έλειψε (όσο και αν αυτό ακούγεται ως σχήμα οξύμωρο καθώς είναι αμυντικός) μόνο το γκολ ! Τον σταμάτησε στο πρώτο μέρος το δοκάρι, ενώ στο δεύτερο δεν μπόρεσε να προλάβει να σπρώξει τη μπάλα στην κενή εστία μετά το φάουλ του Γκαλέτι. Στη θέση του στα μετόπισθεν ήταν και πάλι άψογος
Ζεβλάκοφ:
Ρίσκαρε πολύ στη φάση που δεν μάρκαρε από την αρχή όπως έπρεπε τον Ντιέντιου (αστόχησε εξ’ επαφής στην πιο κλασσική ευκαιρία των γηπεδούχων) αλλά στάθηκε τυχερός αφού δεν στοίχισε στην ομάδα του. Σε γενικές γραμμές όμως ήταν αρκετά σταθερός.
Ζαϊρί:
Τα άκουγε από την αρχή από τον Τιμούρ Κετσπάγια, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο τον έβαλε δεξιά όπου ήταν κάπως καλύτερος. Γενικά δεν είχε τη «φρεσκάδα» των δύο αγώνων με την Σλόβαν Μπρατισλάβας και δεν δημιουργούσε φάσεις.
Λεντέσμα:
Χωρίς να εντυπωσιάσει, ήταν σταθερός ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που γύρισε και πίσω για να πάρει τη μπάλα. Εγγύηση στο χώρο του κέντρου για την ομάδα του.
Ντουντού:
Μαζί με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο διεκδικεί τον τίτλο του MVP και ίσως να τον κερδίζει λόγω και του γκολ. "Ξεκλείδωσε" την άμυνα της Σέριφ στο κατάλληλο σημείο με έναν "κεραυνό" λίγο κάτω από την σέντρα !
Παράλληλα ήταν ιδιαίτερα δραστήριος με τις γνωστές προωθήσεις του στην αντίπαλη περιοχή και θα μπορούσε να είχε σκοράρει ξανά σε ανεπανάληπτη ευκαιρία που σταμάτησε στον αντίπαλο τερματοφύλακα και στο δοκάρι.
Μαρέσκα:
Είναι φανερό ότι του λείπουν ακόμα παιχνίδια, αφού ήρθε αρκετά αργά στην προετοιμασία. Η κλάση του όμως είναι φανερή ακόμα και σε απλές φάσεις, όπως μια πάσα στο κέντρο, ή ένα κόψιμο.
Γκαλέτι:
Επίσης αντιμετώπισε πρόβλημα τραυματισμού και δεν μπόρεσε γενικά να βοηθήσει ιδιαίτερα, αν και έδειξε και πάλι ότι είναι μέτρ στις στημένες φάσεις (το εκπληκτικό φάουλ του, σταμάτησε με εξίσου εντυπωσιακή προσπάθεια ο τερματοφύλακας της Σερίφ με τη βοήθεια του δοκαριού.
Ντιόγκο:
Παραμένει ακόμα βαρύς και φάνηκε και στην κεφαλιά στο πρώτο ημίχρονο, όπου ήταν μόνος αλλά δεν απείλησε, αλλά και σε κάποιες σέντρες που δεν πρόλαβε των συμπαικτών του. Απλά παιχνίδι με το παιχνίδι, πλησιάζει σιγά σιγά στα περσινά στάνταρ. Δικαιούτω πέναλτι που δεν του έδωσε κακώς ο Αγγλος ρέφερι.
Οι αλλαγές:
Ο Λεονάρντο έδωσε άλλη πνοή στον Ολυμπιακό με συνεχείς πλαγιοκοπήσεις από τα αριστερά. Συνεχής πηγή κινδύνων για την άμυνα των Μολδαβών.
Ο Μήτρογλου μπήκε έχοντας το γκολ στο τσεπάκι. Απέδειξε και πάλι ότι αυτή την εποχή δικαιούται θέση βασικού. Απλά θα πρέπει να προσέχει λίγο, επειδή είναι και δυνατό παιδί, πως βάζει το σώμα και τα χέρια του όταν παίρνει τη μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή. Ήταν τυχερός που ο Ατκινσον δεν του χρέωσε επιθετικό φάουλ στο γκολ που πέτυχε.
Ο Ντομί απέφυγε τα λάθη και ήταν θετικός, ενώ χρεώθηκε άδικα με κίτρινη κάρτα σε μια καθαρή προβολή που έκανε.
Ο προπονητής:
Ο Τιμούρ Κετσπάγια για μια ακόμα φορά, πήρε άριστα σε εκτός έδρας παιχνίδι, έστω και αν ο αντίπαλος ήταν φανερά κατώτερος του Ολυμπιακού. Ο Γεωργιανός οδηγεί και πάλι την ομάδα του στους ομίλους, όπως είχε κάνει πέρυσι με την Ανόρθωση. Απλά ότι στέρησε πέρυσι στους "ερυθρόλευκους" (λογικά αφού ήταν αντίπαλος) τους το έδωσε εφέτος.
Κατέβασε την λογική ενδεκάδα, την οποία φρεσκάρισε γρήγορα με Λεονάρντο-Ντομί, ενώ έβαλε τον Μήτρογλου για να "σφραγίσει" την πρόκριση όπως και έγινε.
Μπορεί η ομάδα να μην έπαιξε καλά (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο) αλλά η δουλειά έγινε και αυτό ήταν το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση. Άλλωστε αν αυτή την εποχή ο Ολυμπιακός «πέταγε» θα υπήρχε πρόβλημα.