Ο Παναθηναϊκός δεν απέφυγε την βαριά ήττα στην έδρα της Μπαρτσελόνα (5-1), όμως άλλοι παίκτες τα πήγαν καλύτερα και άλλοι χειρότερα. Αναλυτικά...

Τζόρβας: Μοιάζει ειρωνεία, αλλά απλά αυτή είναι η μοίρα του τερματοφύλακα, λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης. Να είσαι ο κορυφαίος (μακράν) παίκτης της ομάδας σου και να έχεις δεχτεί πέντε γκολ.

Και όμως ο τερματοφύλακας των "πρασίνων" ήταν με διαφορά ο κορυφαίος της ομάδας του με πιο εύκολη απόκρουση αυτή στο πέναλτι του Μέσι !

Εκπληκτική η επέμβαση στο σουτ του Βίγια. και γενικά πολύ σταθερός σε μια βραδιά που η άμυνά του απλά δεν υπήρχε και δεν πήρε από αυτήν καμιά βοήθεια ουσιαστικά. Δεν φέρει την παραμικρή ευθύνη στα γκολ των Καταλανών.

Βύντρα: Ξεκίνησε με μια σωτήρια επέμβαση σώζοντας βέβαιο γκολ στο 0-0, αλλά στη συνέχεια δεν μπόρεσε και αυτός να παρακολουθήσει τον ρυθμό των γηπεδούχων.

Καντέ: Δεν μπόρεσε να αποφύγει τη γενική τρικυμία που επικράτησε στην άμυνα του Παναθηναϊκού, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε. Κουρασμένος δεν κατάφερε να γλιτώσει τη φάση με το πέναλτι στο Μέσι στο δεύτερο ημίχρονο.

Μπουμσόνγκ: Ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν "ζαλισμένος", έχοντας παίξει αρκετά στο μαρκάρισμα πάνω στον Μέσι. Παραλίγο από κακό υπολογισμό να βάλει ένα απίστευτο αυτογκόλ.

Μαρίνος: Φιλότιμος, προσπάθησε πολύ, αλλά μέτρησε αισθητά η απειρία του σε κάποια σημεία με πιο καθοριστικό η μη συνεννόηση με τον Τζόρβα, όταν σε μια εύκολη μπαλιά παραχώρησε κόρνερ από όπου προήλθε το δεύτερο γκολ των Καταλανών.

Σιμάο: Είχε εξίσου δύσκολο βράδυ, δεδομένου ότι έπρεπε να αναχαιτίζει σε δεύτερη φάση τις επιθέσεις κατά κύματα των γηπεδούχων. Δεν τα κατάφερε.

Ζιλμπέρτο Σίλβα: Ήταν πολύ αργός για την ταχύτητα της «Μπάρτσα». Η εμπειρία του και η κλάση του είναι μεγάλη, αλλά δύσκολα προλάβαινε τη μπάλα, αφού όπως είπαμε ο ρυθμός των γηπεδούχων ήταν καταιγιστικός.

Λέτο: Ο αδύναμος κρίκος του Παναθηναϊκού. Οι Καταλανοί έκαναν...σουρωτήρι την αριστερή πτέρυγα των "πρασίνων" που ξεκινούσε (ανασταλτικά) από τον Λέτο. Στον δημιουργικό τομέα ο Αργεντίνος κράταγε υπερβολικά τη μπάλα, δεν είχε τη γρήγορη πάσα και περιορίστηκε σε 1-2 σέντρες. Δημιούργησε μεγάλα κενά στην άμυνα της ομάδας του.

Κατσουράνης: Λίγα πράγματα, αφού εκτός των άλλων δεν κατάφερε να κρατήσει αρκετά τη μπάλα για να «παγώνει» το παιχνίδι.

Γκοβού: Εδειξε την εκτελεστική του δεινότητα, με ένα ιδανικό πλασέ, αλλά απο εκεί και πέρα τίποτε σπουδαίο. Κουράστηκε στο δεύτερο ημίχρονο και δικαίως αντικαταστάθηκε.

Σισέ: Η κλάση και η ποδοσφαιρική του αξία, είναι γνωστές και δεν περιμέναμε αυτό το εκπληκτικό τακουνάκι-πάσα στον Γκοβού (στο γκολ του Παναθηναϊκού) για να το διαπιστώσουμε. Ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε καν να γίνει απειλητικός για την ισπανική εστία, δεδομένου ότι δεν τροφοδοτήθηκε ποτέ από τους συμπαίκτες του. Έτρεξε περισσότερο από κάθε συμπαίκτη του, κυνηγώντας μπάλες, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος του.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ: Τη στιγμή που μπήκαν όλα είχαν κριθεί και απλά πρόσφεραν μερικές ανάσες στους συμπαίκτες τους.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Η σκέψη του Νίκου Νιόπλια ήταν σωστή να παίξει με ενισχυμένο το κέντρο του (4-2-3-1) προκειμένου να αναχαιτίσει όσο είναι εφικτό την κινητήρια δύναμη των αντιπάλων του που ήταν η μεσαία γραμμή. Όμως άργησε να αλλάξει τον Λέτο που ήταν η μεγαλύτερη πηγή κινδύνων για την άμυνα της ομάδας του, από τη στιγμή που είδε τον φρενήρη ρυθμό των γηπεδούχων.

Γενικά μπορούσε να αντιδράσει πιο νωρίς, αφού το παιχνίδι είχε γείρει επικίνδυνα από το ημίχρονο. Είναι τεράστια η διαφορά για τέτοιο επίπεδο των 29 σουτ των γηπεδούχων έναντι μόλις ενός των φιλοξενουμένων.