Τον αγάπησαν ακόμη περισσότερο από όσο όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν ο Ντέμης που έσωσε την ΑΕΚ από το ναυάγιο, εκείνος που την ανέσυρε από τον βούρκο και της έδωσε ξανά πνοή. Κανείς από εκείνους που σήμερα τον λοιδορούν δεν έβλεπε τότε με τον απαιτούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις κυνισμό, ότι πρόκειται για έναν διαχειριστή ξένων οικονομικών πακέτων, άρα και με ημερομηνία λήξης όπως όλοι όσοι κάνουν αυτή τη δουλειά. Ουδείς τότε σκέφτηκε ότι δεν θα έπρεπε να τον εκθειάζει επειδή σταμάτησε το ποδόσφαιρο για να γίνει πρόεδρος. Επιλογή του ήταν, δεν τον ανάγκασε κανείς.
Αυτός ο απαιτούμενος κυνισμός υπήρξε στα λόγια του μετόχου Νίκου Κούλη: "χάνουμε έναν καλό φίλο αλλά η ΑΕΚ είναι ένας πολύ ισχυρός οργανισμός". Κι ήταν όντως πολύ σωστό αυτό που είπε. Ο Νικολαΐδης αποφάσισε να αποχωρήσει με την αιτιολογία ότι δεν μπόρεσε να αλλάξει το DNA όσων αποδοκίμαζαν στο γκολ του Μαϊστόροβιτς. Και γιατί δεν έμεινε για όσους το πανηγύρισαν και εξακολουθούν να τον στηρίζουν;

Ήθελε όλοι να σκέφτονται και να λειτουργούν όπως εκείνος, αλλά συνάμα (έλεγε ότι) δεν είναι εγωιστής! Πρώτος πήδηξε από το καράβι, δεν άντεξε να τον βρίζουν, δεν γούσταρε τις αποδοκιμασίες κατά του προπονητή και των παικτών. Έφυγε. Είναι πλέον παρελθόν. Ήταν η παραδοχή της αποτυχημένης προσπάθειας για τη δημιουργία μιας πρωταθλήτριας ομάδας.

Είναι ίσως και το μόνο αρνητικό που μπορεί να του χρεώσει κανείς. Δεν είναι όμως και τόσο ασήμαντο ως γεγονός. Όπως ασήμαντη δεν είναι και η συμβολή του ώστε να επιτευχθεί η οικονομική εξυγίανση της ομάδας. Έτερον εκάτερων όμως…

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν του άξιζε να γίνει αποδέκτης τέτοιων ύβρεων. Δεν είχε ποτέ του κακές προθέσεις, ασχέτως αν πολλές αυτοαναιρέθηκε, έκανε λάθη και είχε τόσους αυλοκόλακες όσους ίσως κανένας πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας.

Δεν έφταιγε όμως εκείνος για τους ανθρώπους που έβλεπαν σωστά όλα τα λάθη του, που τον εκθείαζαν για τις τραβηγμένες επιλογές του, που έκαναν «must» την προσωπολατρία ξεχνώντας αυτό που έλεγε ο ίδιος: ότι πάνω από όλα και όλους είναι η ομάδα. Ήταν ένας διοικητικός ηγέτης που είχε αγνές προθέσεις αλλά ίσως όχι και τις απαιτούμενες ικανότητες να την οδηγήσει ψηλά. Αποχώρησε. Η ΑΕΚ οφείλει να συνεχίσει, όχι να πενθεί.

Το επεδίωκε;

Ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν ένας πρόεδρος που ξεκίνησε τη θητεία του ελπίζοντας ότι σε 4-5 χρόνια θα έχει «γιγαντώσει» την ΑΕΚ, ότι θα την έχει οδηγήσει στο μονοπάτι της ευρωπαϊκής καταξίωσης, μακριά από τα μίζερα ελληνικά δεδομένα.

"Να γίνουμε Τσέλσι ή Λίβερπουλ" είχε πει κάποτε, όμως επί διοίκησής του, η Ένωση δεν κέρδισε (οποιονδήποτε) εγχώριο τίτλο κι η ευρωπαϊκή πρόοδός της γινόταν με όπισθεν ταχύτητα… Από τις δύο πρώτες νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ (πρόπερσι με Λιλ και Μίλαν), στις περυσινές μίζερες εμφανίσεις του κυπέλλου UEFA, ως το εφετινό κάζο από την Ομόνοια!

Εκείνος ήταν που αποφάσισε να διαλύσει την ομάδα η οποία πέρυσι αναδείχθηκε πρωταθλήτρια των γηπέδων (όπως ο ίδιος την χαρακτήρισε άλλωστε). Απομάκρυνε τον Δέλλα και τον Λυμπερόπουλο, πούλησε τον Παπασταθόπουλο και τον Τόζερ, άφησε τον Ριβάλντο να αποχωρήσει έτσι εύκολα.

Λάθος η σωστό, εκείνος ήταν που επέλεξε να τα φέρει όλα τούμπα, εκείνος έπρεπε να χρεωθεί και την διαφαινόμενη αποτυχία μιας ομάδας που δεν «περπατάει» με τίποτα. Που παίζει αποκρουστικό ποδόσφαιρο, που ίσως απογοήτευσε και τον ίδιο σε τέτοιο βαθμό ώστε να τα παρατήσει και να φύγει.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο Ντέμης βρήκε χθες την ευκαιρία να κάνει αυτό που ήθελε εδώ και καιρό. Να τα βροντήξει και να παραιτηθεί της προεδρίας. Με τη (δήθεν) δικαιολογία ότι δεν κατάφερε να πείσει τους ΑΕΚτζήδες να αγοράσουν 30.000 κάρτες διαρκείας.

Πως είναι δυνατόν να γίνει πιστευτό κάτι τέτοιο; Πως είναι δυνατόν να έχει κάποιος τέτοια απαίτηση όταν η ομάδα δεν κατακτά τίτλους, όταν δεν προσφέρει θέαμα ή (κι αυτό είναι το πιο σοβαρό) όταν οικογένειες δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα;

Πώς μπορείς να απαιτείς από κάποιους να κάνουν αυτό που θέλεις εσύ και να αποχωρείς επειδή τελικά δεν κατάφερες να τους πείσεις για αυτό, αγνοώντας παράλληλα για όλους όσοι σε στηρίζουν; Πως μπορείς να λες σε κάποιον (και από πού αντλείς αυτό το δικαίωμα άραγε;) να βγάλει το κασκόλ επειδή δεν του αρέσει αυτό που βλέπει και αντιδρά εκφράζοντας τη δυσφορία του; Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εγωιστική;

Η επόμενη μέρα

Η περίπτωση να αναλάβει την προεδρία ο νυν αντιπρόεδρος Τάκης Κανελλόπουλος εξασθενεί (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να αποκλειστεί). Οι μέτοχοι δεν σοκαρίστηκαν από την απόφαση του Νικολαϊδη να αποχωρήσει (είναι πολύ πιθανό να πουλήσει και το ποσοστό των μετοχών του), άλλωστε ήταν κάτι που θα γινόταν ούτως ή άλλως τον ερχόμενο Μάιο. Απλώς τώρα κάποιες διαδικασίες πρέπει να επισπευτούν και ο Κανελλόπουλος αμφιταλαντεύεται για το αν πρέπει να πάρει από τώρα τον ρόλο του Ντέμη που ενδεχομένως θα αναλάμβανε σε μερικούς μήνες.

Η σκέψη για την τοποθέτηση ενός παλαίμαχου ποδοσφαιριστή έχει αρκετούς υποστηρικτές. Ο Θωμάς Μαύρος, ο Στέλιος Μανωλάς και ο Ηλίας Ατματσίδης είναι από τις περιπτώσεις που θα συζητηθούν εφόσον ο Κανελλόπουλος δεν αποφασίσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Την ίδια ώρα η θέση του Γιώργου Δώνη στον πάγκο της ομάδας δεν είναι σε καμία περίπτωση εξασφαλισμένη. Αφενός ο προπονητής είναι προβληματισμένος λόγω της αποχώρησης του Νικολαΐδη και σκέφτεται το ενδεχόμενο της παραίτησης κι αφετέρου υπάρχουν μέτοχοι που θεωρούν ότι η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία είναι επιβεβλημένη, αρκεί να βρεθεί κι ο κατάλληλος αντικαταστάτης, κάτι που δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο αυτή την εποχή. Πάντως η ΑΕΚ ρίχνει κλεφτές ματιές σε προπονητές που εργάζονται στο εξωτερικό ώστε να προετοιμάσει την διάδοχη κατάσταση.

Όπως είναι φυσικό, υπάρχει κι έντονη φημολογία για άμεση εμπλοκή του Δημήτρη Μελισσανίδη στα διοικητικά του συλλόγου. Ακούγεται ότι ο «Τίγρης» επιστρέφει άμεσα, έτοιμος να αναλάβει την προεδρία και να συνδράμει στην επιστροφή του Ντούσαν Μπάγεβιτς, έχοντας μάλιστα εξασφαλίσει την ουδέτερη στάση των οργανωμένων οπαδών της ομάδας που ως γνωστόν δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με τον τελευταίο προπονητή που οδήγησε την ΑΕΚ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Χιαστούς ο Ρίκκα, θλάση ο Καφές

Μέσα σε όλη αυτή την άρρωστη κατάσταση αυτό που έλειπε από την ΑΕΚ ήταν οι σοβαροί τραυματισμοί. Ο Αντώνης Ρικκά επέστρεψε μετά από καιρό στο γήπεδο, αλλά τον χτύπησε η ατυχία και θα μείνει έξω για πέντε μήνες.

Συγκεκριμένα στο 74' λεπτό ο νεαρός μέσος της ΑΕΚ σε διεκδίκηση με τον Ζαϊρί, βρέθηκε στο έδαφος και αμέσως σήκωσε το χέρι για το ιατρικό επιτελείο. Εκείνη τη στιγμή ζητήθηκε αλλαγή αλλά δεν οι αλλαγές είχαν γίνει. Ο παίκτης μετέβη στο ΙΑΣΩ όπου έγινε και η διάγνωση, ρήξη χιαστού.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

"Κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, ο ποδοσφαιριστής της ομάδας μας Αντώνης Ρίκκα τραυματίστηκε και έγινε αμέσως αλλαγή. Η κλινική διάγνωση έδειξε ρήξη χιαστού. Ο ποδοσφαιριστής μετά το τέλος του αγώνα μετέβη στο ΙΑΣΩ General όπου υποβλήθηκε σε μαγνητική τομογραφία. Η διάγνωση έδειξε ρήξη πρόσθιου χιαστού και έσω μηνίσκου αριστερού γόνατος.

Ο ποδοσφαιριστής υποβάλλεται ήδη σε αντιφλεγμονώδη και αντιοιδηματική αγωγή και θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση μόλις υποχωρήσει η μετατραυματική φλεγμονή και ο αίμαρθρος. Η αποχή του υπολογίζεται σε πέντε μήνες"

.

Θλάση ο Καφές

Η δεύτερη απώλεια για την Ένωση, ήταν ο Παντελής Καφές. Ο ένας εκ των αρχηγών του δικεφάλου, υπέστη θλάση πρώτου βαθμού, αλλά η επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους θα κριθεί τις επόμενες μέρες.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

"Ο Παντελής Καφές υπέστη στη διάρκεια του αγώνα, θλάση πρώτου βαθμού στο δεξί γαστροκνήμιο. Του χορηγήθηκε αντιφλεγμονώδης αγωγή και η κατάστασή του θα αξιολογείται καθημερινά".

ΑΕΚ-Αστέρας Τρίπολης 2-1