Η Λίβερπουλ της νέας γενιάς
Με αφορμή τη μεταγραφή του Φελίπε Κοουτίνιο το Sport24.gr σας παρουσιάζει τη φιλοσοφία της Λίβερπουλ και τους νεαρούς παίκτες της που θα απασχολήσουν στα επόμενα χρόνια.
Μία νέα εποχή έχει ανατείλει για τη Λίβερπουλ από τη μέρα που ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου η FSG των Τζον Χένρι και Τομ Βέρνερ.
Η νέα διοίκηση των "κόκκινων" έβαλε μία συγκεκριμένη φιλοσοφία στην ομάδα, η οποία με την πάροδο του χρόνου φαίνεται πως ακολουθείται πιστά.
Ποια είναι αυτή; Δύσκολο να την εξηγήσει κανείς τόσο εύκολα. Ωστόσο, τα κύρια γνωρίσματά της είναι η απόκτηση νεαρών παικτών με μεταπωλητική αξία και με χαμηλές ετήσιες αποδοχές. Αυτό από την άλλη συνδέεται άμεσα και με την παραχώρηση ποδοσφαιριστών που έχουν υψηλά συμβόλαια και δεν τα δικαιολογούν στον βαθμό που θα έπρεπε με τρανά παραδείγματα τους Τζο Κόουλ και Αλμπέρτο Ακουιλάνι.
Επί Κένι Νταλγκλίς υπήρξαν και αποκλίσεις ως προς την απόκτηση νεαρών παικτών (Τσάρλι Άνταμ, Ντόνι, Στιούαρτ Ντάουνινγκ, Κρεγκ Μπέλαμι). Ωστόσο, επί Μπρένταν Ρότζερς ο σύλλογος βαδίζει απόλυτα πάνω στη γραμμή που έχει χαράξει όπως επιβεβαίωσε και η απόκτηση του Φελίπε Κοουτίνιο, ενός παίκτη τον οποίο συνοδεύουν εξαιρετικές συστάσεις.
Η αλήθεια είναι πως μόνο με νεαρούς παίκτες καμία ομάδα δεν μπορεί να κάνει υπερβάσεις, όπως υπογράμμισε πρόσφατα και ο Στίβεν Τζέραρντ, όμως, οι ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ που στα επόμενα χρόνια θα απασχολήσουν είναι αρκετοί και ένας από τους λόγους για τους οποίους μπορούν να αισιοδοξούν οι οπαδοί τους. Το Sport24.gr σας τους παρουσιάζει.
Οι πιο έτοιμοι
Είναι δεδομένο πως όλοι οι νεαροί παίκτες της Λίβερπουλ πρέπει να βελτιωθούν, κανείς εξ αυτών δεν μπορεί να χαρακτηριστεί έτοιμος. Ωστόσο, αυτοί που δείχνουν ένα επίπεδο πιο πάνω από τους υπόλοιπους είναι ο Ντάνιελ Στάριτζ, Τζόρνταν Χέντερσον και Τζο Άλεν.
Ο Στάριτζ από τις πρώτες του ημέρες στο μεγάλο λιμάνι δείχνει πως μπορεί να συνθέσει ένα πολύ καλό δίδυμο με τον Λουίς Σουάρες. Είναι ήδη διεθνής, όπως και οι άλλοι δύο, και αν παραμείνει πειθαρχημένος και δεν έχει το μυαλό του πάνω από το κεφάλι του θα κάνει μία πολύ καλή καριέρα.
Ο Χέντερσον, από την άλλη, είναι ένας παίκτης που τους τελευταίους μήνες έχει θεαματική εξέλιξη και δείχνει πως μπορεί να δώσει πολλές λύσεις. Εξελίσσεται σε σύγχρονο box to box χαφ, ο οποίος καλύπτει πάρα πολλούς χώρους, είναι απόλυτα συνεπής αμυντικά και ταυτόχρονα απειλεί με μακρινά σουτ.
Όσο για τον Άλεν, άρχισε εκπληκτικά αλλά στη συνέχεια της σεζόν έκανε κοιλιά. Ωστόσο, είναι πολύ οξυδερκής, έχει σωστές τοποθετήσεις, πολύ καλές πάσες και σε περίπτωση που βελτιωθεί στον επιθετικό τομέα και αρχίσει να πατάει περισσότερο περιοχή και να σκοράρει, τότε θα γίνει ένας από τους καλύτερους μέσους της Πρέμιερ Λιγκ.
Θέλουν αρκετή δουλειά
Φάμπιο Μπορίνι, Σεμπάστιαν Κόατες και Μάρτιν Κέλι είναι -σχεδόν- συνομήλικοι με τους τρεις προαναφερθέντες, όμως, έχουν να καλύψουν πολλά περισσότερα κενά. Ο πρώτος μπορεί να είχε πέρυσι μία γεμάτη χρονιά στη Ρόμα, αλλά θα χρειαστεί να βελτιώσει την τεχνική του και την παραγωγικότητά του. Αν γίνει αυτό σε συνδυασμό με το ότι είναι ένας πολύ καλός εργάτης (πρεσάρει πολύ σωστά και μαρκάρει όσο χρειάζεται) τότε θα μπορεί να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο.
Αντιθέτως, άπαντες έχουν αμφιβολίες για τον Σεμπάστιαν Κόατες. Αναδείχτηκε καλύτερος νεαρός παίκτης του Κόπα Αμέρικα του 2011, αλλά στη Λίβερπουλ προβληματίζει με τις εμφανίσεις του. Οι καλές του τοποθετήσεις μερικές φορές δεν κάνουν τόσο αισθητή την έλλειψη ταχύτητας, αλλά τα αβίαστα λάθη του αποτελούν μεγάλο πρόβλημα.
Ο Μάρτιν Κέλι από την άλλη έχει μόνο ένα εμφανές ελάττωμα, τους πολλούς τραυματισμούς. Διαφορετικά πιθανότατα δε θα βρισκόταν σε αυτή την κατηγορία. Αν καταφέρει να μείνει υγιής στα επόμενα χρόνια, τότε η Λίβερπουλ θα "κλείσει" οριστικά στη θέση του δεξιού μπακ, αφού ο 22χρονος είναι πάρα πολύ καλός αμυντικά και έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να βελτιώσει τις σέντρες και τις επιλογές του στην επίθεση.
Το μέλλον τους ανήκει
Και οι τέσσερίς τους θα χρειαστεί να δουλέψουν πολύ, αλλά έχουν τη δυνατότητα να τα καταφέρουν. Ο Τζόντζο Σέλβεϊ, ο οποίος έχει παραγκωνιστεί τελευταία από τον Μπρένταν Ρότζερς, είναι πιο έτοιμος απ' όλους. Πατάει περιοχή, σκοράρει και έχει πολύ καλές μεταβιβάσεις. Μαρκάρει δυνατά, αλλά δεν είναι αρκετά γρήγορος. Αν πάρει συνεχόμενα παιχνίδια τότε δεν αποκλείεται να είναι παίκτης-σημείο αναφορά για Λίβερπουλ και εθνική Αγγλίας σε λίγα χρόνια.
Σούσο και Κοουτίνιο από την άλλη είναι παίκτες με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, αλλά αυτό δεν αρκεί για να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Κι αν ο Βραζιλιάνος δεν έχει περάσει ακόμα από εξετάσεις στο Νησί, ο Ισπανός έχει δείξει πως έχει δρόμο μπροστά του για να φορέσει φανέλα βασικού.
Ο Ραχίμ Στέρλινγκ, ένα πάρα πολύ μεγάλο ταλέντο για το αγγλικό ποδόσφαιρο, έχει εντυπωσιάσει περισσότερο από τον καθένα. Έχει κάνει παιχνίδια στα οποία έχει τραβήξει πάνω του όλα τα βλέμματα. Ωστόσο, όσο περισσότερο αγωνίζεται τόσο περισσότερο αποδεικνύει πως έχει και τρωτές αδυναμίες (αδύναμο σουτ, μέτρια τελειώματα, επιπόλαιες επιλογές). Πριν δύο μήνες, όμως, έγινε 18, οπότε έχει όλον τον καιρό μπροστά του για να εξελιχθεί.
Αν, λοιπόν προσθέσει κανείς σε αυτά το γεγονός πως η Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια έχει μία από τις καλύτερες ακαδημίες της Ευρώπης, κάτι που στο παρελθόν έχει επισημάνει και ο Πεπ Γουαρδιόλα, αλλά και ότι πρόκειται για μία ομάδα στην οποία κανένας βασικός της παίκτης πλην των Στίβεν Τζέραρντ και Πέπε Ρέινα δεν έχει περάσει τα 30, τότε μάλλον το μέλλον δεν προδιαγράφεται δυσοίωνο, αλλά πολλά υποσχόμενο...