Διαβάστε τιην αναλύση του ειδικού σε θέματα ποδοσφαιρικής τακτικής και τα σημεία που έκριναν την αναμέτρηση.

Τον τρόπο με τον οποίο η Μπαρτσελόνα "πρέσαρε" την Άρσεναλ, το τι προκάλεσε η αποβολή του Φαν Πέρσι και τον "συμβιβασμό" του Αρσέν Βενγκέρ.

Η Άρσεναλ δεν έκανε ούτε ένα σουτ κι η Μπαρτσελόνα πέρασε στα προημιτελικά.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα επέλεξε τους Έρικ Αμπιντάλ και Σέρχιο Μπούσκετς, όπως αναμενόταν, με την έκπληξη να γίνεται στα αριστερά όπου ο Αντριάνο ξεκίνησε στη θέση του Μάξουελ.

Τόσο ο Φάμπρεγκας όσο κι ο Φαν Πέρσι ήταν σε καλή θέση να ξεκινήσουν, με τον Αρσέν Βενγκέρ αποφάσισε να παίξει με τον Ροζίσκι στα δεξιά και τον Ντιαμπί να επιλέγεται αντί του Ντενίλσον.

Το παιχνίδι ήταν περίεργο, καθώς καμιά ομάδα δεν έπαιξε όπως μπορούσε. Η Άρσεναλ δεν κατάφερε να ανταλλάξει ούτε τέσσερις πάσες, ενώ η Μπαρτσελόνα που κυριαρχούσε, σπαταλούσε τις ευκαιρίες όταν βρισκόταν κοντά στο πέναλτι.

Παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε υπερβολικά άνετη στα τελευταία δέκα λεπτά, η Μπαρτσελόνα βρέθηκε ένα σουτ –αυτό του Νίκλας Μπέντντερ- μακριά από τον αποκλεισμό, ο οποίος θα ήταν ένας από τους απίθανους στην ιστορία του Champions League.

Η Άρσεναλ κρατιόταν

Η Άρσεναλ έπαιξε πολύ διαφορετικά χωρίς τη μπάλα, σε σχέση τουλάχιστον με το πρώτο παιχνίδι. Στο Λονδίνο πίεζαν συνεχώς στην αρχή του αγώνα, ενώ τώρα ήταν περισσότερο στατικοί και έδειχναν να νοιάζονται περισσότερο να μείνουν στη σωστή διάταξη.

Ίσως να έπαιξε ρόλο κι η κατάσταση του Φαν Πέρσι και του Φάμπρεγκας, δεδομένου ότι ο δεύτερος ήταν φανερά μακριά από το 100%. Ο Βενγκέρ ίσως αποδέχτηκε ότι δεν θα μπορούσε η ομάδα του να πιέσει για 90 λεπτά στο «Καμπ Νου», οπότε κράτησε την ομάδα του πίσω.

Η στρατηγική της Μπαρτσελόνα

Η Μπαρτσελόνα προσέγγισε το παιχνίδι με τον ίδιο τρόπο που κάνει συνήθως. Τα full-back πάνω στη γραμμή έκαναν συχνά προωθήσεις και έσπρωχαν συχνά τους Ροζίσκι και Ναζρί πίσω στη γραμμή των αμυντικών, ενώ οι τρεις επιθετικοί εναλλασσόντουσαν στο μαρκάρισμα της μπάλας. Η Άρσεναλ αμυνόταν σχετικά ψηλά, αλλά είχαν περισσότερο βάθος σε σχέση με το παιχνίδι του «Emirates» και για αυτό ήταν λιγότερο επιρρεπείς όταν η μπάλα βρισκόταν στην κορυφή.

Ο Μέσι ήταν καθόλη τη διάρκεια του αγώνα απειλητικός και συχνά έπαιρνε τη μπάλα με χώρο, αλλά κρίνεται «ένοχος» στην κατηγορία ότι προσπαθούσε να κάνει πάρα πολλά. Έτρεχε με τη μπάλα περισσότερο από ότι έπρεπε όταν έμπαινε στην περιοχή και το έκανε συχνά.

Αν πάρουμε τους τέσσερις μπακ των μεν και τους τρεις επιθετικούς τον δε, διαπιστώνουμε ότι η Άρσεναλ τα πήγαινε μια χαρά. Τα πρόβλημα ήρθε όταν οι κινήσεις της Μπαρτσελόνα γινόντουσαν από άλλες θέσεις. Ο Άλβες έπαιξε αρκετά μπροστά και βρισκόταν πάντα σε θέση για μια διαγώνια πάσα όταν ο Τσάβι έπαιρνε τη μπάλα στο κέντρο.

Η πίεση της Μπαρτσελόνα

Το κύριο στοιχείο του παιχνιδιού ήταν κάτι που ξέρουμε όλοι ότι η Μπαρτσελόνα κάνει πολύ καλά: το πρέσινγκ. Η ενέργεια κι η αυτοθυσία τους στο να κερδίσουν ξανά τη μπάλα ψηλά είναι κάτι που τους διακρίνει, αν και πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι η προσπάθεια τους χρίζει ειδικής αναφοράς. Το διαρκές πρες σήμαινε ότι η Άρσεναλ δεν μπορούσε να δουλέψει με τη μπάλα στα πόδια κι έτσι οι παίκτες της πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού στην άμυνα τους.

Το τακουνάκι του Φάμπρεγκας ήταν μια γελοία απόφαση, αν και χρειάζεται να αποδοθούν τα εύσημα και στο πρέσινγκ της Μπαρτσελόνα. Όχι μόνο επειδή υπήρχε ένας παίκτης που έκλεισε και έκλεψε τη μπάλα εκείνη τη στιγμή, αλλά γιατί η πίεση των 45 λεπτών δημιούργησε αυτό το… τακουνάκι. Άλλωστε είναι μια αντίδραση ενός ποδοσφαιριστή, ειδικά όταν βρίσκεται στην άκρη της περιοχής, όταν βρίσκεται σε πίεση και πρέπει να κάνει κάτι «έξυπνο» για να περάσει ο κίνδυνος της στιγμής.

Ο Φάμπρεγκας είναι το αντίθετο του «χαζού» παίκτη, αλλά με τη Μπαρτσελόνα να πιέζει χρειαζόταν να κάνει κάτι έξυπνο, για να ολοκληρώσει την πάσα λίγο έξω από την περιοχή του.

Το δεύτερο ημίχρονο

Δεν είναι συνηθισμένο μια ομάδα να σκοράρει παρά το γεγονός ότι δεν έχει κάνει σουτ σε όλο το ματς, αλλά η άκαιρη κεφαλιά του Μπούσκετς μετά από κόρνερ έδωσε στην Άρσεναλ την ευκαιρία να ισοφαρίσει. Μετά από τρία λεπτά η κατάσταση άλλαξε με την κόκκινη κάρτα του Φαν Πέρσι και από εκεί και πέρα οι Άγγλοι το μόνο που μπορούσαν να κάνουν είναι να ονειρεύονται το πολύ για ένα κόρνερ.

Η αποβολή δεν μπορεί να εξηγήσει από μόνη της το θρίαμβο της Μπαρτσελόνα (20 σουτ απέναντι σε κανέναν είναι ένα απίστευτο στατιστικό), αλλά είναι δίκαιο να πούμε ότι η Άρσεναλ αναγκάστηκε να συμβιβαστεί σε ότι αφορά τη στρατηγική της. Στα προηγούμενα χρόνια οι Άρσεναλ είχε κυριαρχήσει στα τελευταία 20 λεπτά του αγώνα, οπότε το σχέδιο της θα μπορούσε να είναι να περιμένει ως το τελευταίο τέταρτο του αγώνα και μετά να δώσει την τελική ώθηση, ειδικά μετά από το ανελέητο πρες της Μπαρτσελόνα.

Αδαής η Άρσεναλ

Αντ’ αυτού με τα βίας έπαιζαν ποδόσφαιρο. Ο σχολιαστής του «Sky Sports» Μάρτιν Τάιλερ τα είπε όλα όταν πρότεινε ότι ο Μανουέλ Αλμούνια θα πρέπει να κάνει τα ελεύθερα με μια γωνία, ελπίζοντας ότι μετά από μια κεφαλιά των αμυντικών της Μπαρτσελόνα η μπάλα θα κατέληγε άουτ. Σε τέτοια τραγική κατάσταση βρισκόταν η Άρσεναλ, μια ομάδα που είναι γνωστή για τον εντυπωσιακό τρόπο που εναλλάσσει τη μπάλα. Και το σχετικό σχήμα δείχνει πόσες λίγες πάσες έκαναν οι παίκτες της Άρσεναλ προς την επίθεση.

Η Μπαρτσελόνα από την άλλη απλά πάσαρε και πάσαρε, ώσπου να κουράσει την Άρσεναλ. Ο Τσάβι έκανε μια φανταστική κίνηση κι ο Πέδρο κέρδισε το πέναλτι, που μετέτρεψε σε γκολ ο Μέσι. Η Μπαρτσελόνα θα μπορούσε να βάλει περισσότερα, αλλά ο Αλμούνια έκανε καλές επεμβάσεις.

Οι αλλαγές

Αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι ο Βενγκέρ δεν έβαλε τον Μπέντνερ παρά μόνο στο 77 λεπτό. Ήταν φανερό ότι η Άρσεναλ χρειαζόταν κάποιον που θα μπορούσε να κερδίσει τη μπάλα στον αέρα μετά από μακρινές μπαλιές, αλλά και κάποιον που θα μπορούσε να την κρατήσει λίγο. Η τελευταία ευκαιρία ήταν μπόνους και ήρθε από το πουθενά, με πρωταγωνιστή τον Ουίλσιρ. Ήταν ο κορυφαίος των Άγγλων και στα δύο παιχνίδια.

Συμπέρασμα

Ότι η Μπαρτσελόνα είναι καλή στο πρέσινγκ δεν είναι ανακάλυψη, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι και ιδιοφυία για να καταλάβεις ότι αυτό ήταν το κυριότερο στοιχείο που της έδωσε τη νίκη. Η Άρσεναλ δεν μπορούσε να περάσει τη μπάλα μπροστά κι η Μπαρτσελόνα κέρδιζε την κατοχή σε σημεία πολύ κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

Και το γεγονός ότι η Άρσεναλ είχε μηδέν σουτ θα μπορούσε να ερμηνευτεί ότι απλά «πάρκαρε το λεωφορείο» μπρος από το τέρμα(ακόμη κι η Ίντερ είχε κάνει ένα σουτ πέρσι), αν και κάτι τέτοιο δεν έγινε. Απλά δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε μια πάσα.