Η νοοτροπία της λεζάντας

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στην Super League με το ισόπαλο 1-1 απέναντι στον Πλατανιά στα Περιβόλια . Ελάχιστη σημασία είχε ως αποτέλεσμα, υπήρξαν ωστόσο πολλά πράγματα που μπορεί να σχολιάσει κανείς και τα περισσότερα όχι θετικά.

Το γεγονός πως οι "ερυθρόλευκοι" άφησαν 2 βαθμούς στα Χανιά ελάχιστους -αν όχι κανέναν- ενδιαφέρει. Όμως, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι παίκτες του Ολυμπιακού έδειξαν νοοτροπία που δεν ταιριάζει στην ομάδα του Λιμανιού. Και σίγουρα το φαινόμενο δεν είναι φετινό. Μάλλον τείνει να γίνει... θεσμός τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία.

Δεν γίνεται ποδοσφαιριστές που φορούν την φανέλα του Ολυμπιακού να κάνουν αγγαρεία, να παίζουν χαλαροί, να κάνουν λάθη και να μην προβληματίζονται καν. Στα Περιβόλια πήγαν και καμιά 500αριά φίλοι της ομάδας συνολικά, που σε συντριπτικό ποσοστό δεν έχουν την ευκαιρία να δουν τον Ολυμπιακό από κοντά σε άλλα παιχνίδια της σεζόν. Και σίγουρα κάθε άλλο παρά αποζημιώθηκαν από αυτό που είδαν.

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στη νοοτροπία

Αυτή είναι η λέξη κλειδί για να "χτίσεις" μια ομάδα. Νοοτροπία. Η οποία φυσικά είναι και θέμα χαρακτήρα, ξεχωριστά κάθε ποδοσφαιριστή. Όμως οι βάσεις μπαίνουν με νόμους στα αποδυτήρια. Και στη συνέχεια όποιος δεν είναι συμβατός, τον "αποβάλλει" ο ίδιος ο οργανισμός.

Εδώ υπάρχει ένα ερώτημα, που πρωτίστως ακουμπά τον προπονητή: μπορεί ο Περέιρα να θεμελιώσει τους νόμους του στα αποδυτήρια; Έχει τον χαρακτήρα να επιβληθεί; Εμπνέει σεβασμό (που κανονικά πρέπει ούτως ή άλλως να υπάρχει από επαγγελματίες παίκτες προς τον προπονητή τους) στην ομάδα; Μπορεί να γίνει αυτός ο ηγέτης στο Αθλητικό Κέντρο Ρέντη; Για να το πούμε πιο απλά... Ο λόγος του μετράει/περνάει ή πάει στον βρόντο;

Ακόμη και να υποθέσουμε βεβαίως πως όλα τα παραπάνω απαντώνται αρνητικά, αυτό σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί αντιδράσεις όπως αυτή του Μήτρογλου στο γκολ του Χάρα. Κατανοητή η πρεμούρα του 27χρονου στράικερ να σκοράρει και να κυνηγήσει την διάκριση του πρώτου σκόρερ.

Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν και ένα πολύ δυνατό "χαρτί" για την θερινή μεταγραφική περίοδο, όπου ο Έλληνας φορ και ο ατζέντης του θα ψάξουν για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του Μήτρογλου. Όχι ότι τα 19 συνολικά τέρματα που έχει πετύχει φέτος είναι λίγα, αλλά κάθε "λεζάντα" πάντα βοηθάει στις διαπραγματεύσεις. Από εκεί όμως μέχρι το σημείο όχι μόνο να μην συγχαίρεις τον συμπαίκτη σου αλλά και να δυσανασχετείς χαρακτηριστικά γιατί δεν σου έδωσε πάσα να το βάλεις εσύ, υπάρχει τεράστια απόσταση και με αρνητικές προεκτάσεις.

Και εδώ λοιπόν είναι μια ξεκάθαρη περίπτωση κακής νοοτροπίας. Δεν μπορεί κανείς να έχει την απαίτηση όλοι οι υπόλοιποι να τρέχουν, να πρεσάρουν, να δημιουργούν, έχοντας ύψιστο σκοπό της ποδοσφαιρικής τους ύπαρξης να τον "ταΐσουν". Δεν γίνεται. ή τουλάχιστον δεν μπορεί να γίνεται στον Ολυμπιακό. Χώρια που αυτό πλέον σπανίως συναντάται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αν κάποιος για παράδειγμα ρωτήσει σήμερα 10 top προπονητές "Ιμπραχίμοβιτς ή Καβάνι;", ποιον πιστεύετε θα προτιμήσουν; Εύκολη η απάντηση. Πολύ εύκολη.

Δεν είναι άλλωστε τυχαία η συμπάθεια που έχουν δείξει φέτος οι φίλοι του Ολυμπιακού στον Χόρχε Μπενίτες. Και ο λόγος προφανής. Όχι, ο Παραγουανός δεν είναι ο σούπερ σκόρερ. "Σκίζεται" όμως στο γήπεδο. Κάνει 5 πράγματα. Κινείται διαρκώς, είτε κάθετα είτε κατά πλάτος της επίθεσης. Πρεσάρει. Ψάχνει τους συμπαίκτες του, βοηθάει στην κυκλοφορία της μπάλας. Κυνηγάει "σκοτωμένες" πάσες και φτιάχνει φάσεις από το πουθενά. Δεν αποφεύγει να "παίξει ξύλο" με τους στόπερ.

Γενικότερα έχει διάθεση να προσφέρει όπου και όπως μπορεί. Βγάζει ενέργεια και διάθεση να βοηθήσει την ομάδα του. Και αυτό δεν μπορεί να μην εκτιμηθεί από ένα απαιτητικό κοινό, όπως αυτό του Ολυμπιακού, που "διψάει" για παίκτες που παλεύουν πρωτίστως για το σύνολο.

Ερωτηματικά για τον Περέιρα

Στα Περιβόλια ο Ολυμπιακός έμοιαζε εγκλωβισμένος. Είτε στην κακή νοοτροπία του, είτε στην επιθυμία του Μήτρογλου να βγει πρώτος σκόρερ. Είναι ξεκάθαρο πως αυτό επηρέασε σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιθετική φιλοσοφία των "ερυθρολεύκων". Και εδώ ξανά προκύπτουν ερωτηματικά για τον Περέιρα.

Ο τρόπος που χειρίστηκε το θέμα. Βλέποντας να συμβαίνει αυτό από την αρχή έως το τέλος του αγώνα, δεν κατάφερε να το αλλάξει. Οι αλλαγές του επίσης ήταν ακατανόητες. Έξω Φορτούνης και Εντινγκά, μέσα Χάρα και Ντουρμάζ. Ξαφνικά ο Ολυμπιακός "κόπηκε" στη μέση. Πέντε παίκτες μπροστά και πέντε πίσω.

Ο Ντομίνγκες να προσπαθεί να τα κάνει όλα, λες και είναι έφηβος. Χωρίς διακριτούς ρόλους οι Πειραιώτες μετά το 59'. Με τον Πλατανιά πλέον να κρατά με άνεση την μπάλα. Ποιος θα έτρεχε να κόψει; Πάλι ο Ντομίνγκες; Και η μπάλα από την άμυνα πως θα μεταφερόταν στην επίθεση; Αν δεν γυρνούσε να την πάρει - ποιος άλλος- ο Ντομίνγκες;

Ο Περέιρα προσπάθησε να γυρίσει το παιχνίδι, βάζοντας στο γήπεδο δύο κυνηγούς αντί δύο μέσων. Αν το γκολ στο ποδόσφαιρο ήταν σε άμεση εξάρτηση με τον αριθμό των επιθετικών που έχεις στο γήπεδο, τότε όλες οι ομάδες θα έπαιζαν το λιγότερο με 4-5 φορ σε κάθε ματς. Δεν υπήρχε πλάνο ανάπτυξης με αυτό το σχήμα. Ό,τι έκανε ο Ντομίνγκες. Από τις εμπνεύσεις του Αργεντίνου εξαρτάται ο Ολυμπιακός. Και κάπως έτσι ήρθε και η ισοφάριση. Από την 11η ασίστ του Τσόρι στο πρωτάθλημα . Και το γκολ του Χάρα, με τα επακόλουθα...

Η αλήθεια είναι πως προκύπτουν ερωτηματικά για τον Περέιρα. Αν μη τι άλλο, ο Πορτογάλος το παλεύει. Είναι δουλευταράς, περνά πολλές έξτρα ώρες εντός κι εκτός Ρέντη δουλεύοντας για την ομάδα. Είναι όμως ο κατάλληλος να χτίσει τον Ολυμπιακό του 2015-16; Στο Λιμάνι πάντως έχει μετριαστεί ο αρχικός ενθουσιασμός μετά την έλευση του Περέιρα τον Γενάρη.

Όποιος δεν άκουσε...

"Καμπανάκι ενόψει Ξάνθης". Είναι η φράση που φορέθηκε πολύ μετά το 1-1 των Πειραιωτών στα Περιβόλια. Μόνο που το "καμπανάκι" δεν χτύπησε τώρα. Η επίσκεψη του Βαγγέλη Μαρινάκη στο Αθλητικό Κέντρο Ρέντη πριν λίγες μέρες είχε πολλές προεκτάσεις. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έχει ήδη χτυπήσει, όχι καμπανάκι, αλλά καμπάνα κανονική.

Και όποιος δεν άκουσε, στο τέλος της σεζόν δεν τον σώζει τίποτα. Άλλωστε δεν έχει διστάσει να το ξανακάνει στο παρελθόν. Την αδιαφορία, για να το πούμε ευγενικά, δεν ανέχεται με τίποτα ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Θεωρεί πως έχει βρεθεί πάντα στο πλευρό των παικτών του, όχι μόνο όταν τον χρειάστηκαν, αλλά γενικότερα, ενώ είναι γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού απολαμβάνουν προνόμια που δεν συναντά κανείς σε καμία άλλη ομάδα της Ελλάδας.

Έτσι λοιπόν ο ο πρόεδρος της πειραϊκής ΠΑΕ απαιτεί σοβαρότητα, συγκέντρωση και εικόνα σωστής ομάδας μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι της περιόδου. Και σίγουρα δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος με όσα είδε απέναντι στον Πλατανιά. Όχι φυσικά σε επίπεδο αποτελέσματος, αυτό είναι το λιγότερο. Αλλά σε όσα περιγράψαμε παραπάνω.

Σε ένα καλοκαίρι που αναμένονται εκ νέου πολλές αλλαγές, ελάχιστοι μπορούν να θεωρούν εαυτόν σίγουρο για την επόμενη σεζόν. Και όσοι δεν άκουσαν την "καμπάνα" του Βαγγέλη Μαρινάκη, καλά θα κάνουν να ανησυχούν.