Την ώρα που ο Ολυμπιακός υποδεχόταν τον Άρη στο -άδειο ακόμη- “Γ. Καραϊσκάκης” στην πρόβα τζενεράλε ενόψει των επίσημων υποχρεώσεών του που ξεκινούν την ερχόμενη εβδομάδα, η Νέφτσι από το Μπακού, απέκλεισε με δεύτερη νίκη τη Ντιναμό Τιφλίδας. Η εκπρόσωπος του Αζερμπαϊτζάν ετοιμάζεται να επισκεφτεί την προσεχή Τετάρτη το φαληρικό γήπεδο για να αντιμετωπίσει τους πρωταθλητές Ελλάδας που θα εκκινήσουν για τη νέα σεζόν βασιζόμενοι στην "παλιά φρουρά".

Με τον Τικίνιο στα πιτς λόγω της επέμβασης που έκανε πρόσφατα στον ώμο, τον "φρέσκο" Τόμας Βατσλίκ στον πάγκο να παίρνει πρώτη γεύση από τη νέα του ομάδα και τον Κούντε να βρίσκεται εκτός αρχικού σχήματος, ο Πέδρο Μαρτίνς επιφύλαξε μόνο μία έκπληξη.

Το να πατήσει ξανά στο δοκιμασμένο κι επιτυχημένο 4-3-3 ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο. Να αφήσει στην άκρη το 3-4-3 που εφάρμοσε πειραματικά πέρυσι στο τελευταίο κομμάτι της περιόδου, επίσης. Εκείνο που πολλοί δεν περίμεναν ήταν να προτιμήσει για την αρχική ενδεκάδα τον πιτσιρικά κίπερ Κώστα Τζολάκη, τον οποίο προτίμησε από τον σαφώς πιο έμπειρος Κρίστινσον.

Με τον Ανδρούτσο στο δεξί άκρο της άμυνας, τον Ρέαμπτσιουκ αριστερά, τους Σεμέδο, Σωκράτη στις θέσεις των στόπερ και το “τρίγωνο των Βερμούδων” με Μπουχαλάκη, Εμβιλά και Καμαρά στον άξονα, ήταν ξεκάθαρη η πρόθεση της τεχνικής ηγεσίας να πάει στα σίγουρα, καθώς τα προκριματικά του Champions League, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για καινοτομίες. Όσο για την τριάδα της επίθεσης, ο Μασούρας αριστερά και ο Ραντζέλοβιτς δεξιά πλαισίωσαν τον Ελ Αραμπί.

Η εικόνα των πρωταθλητών στο πρώτο μισάωρο ήταν πολύ κατώτερη των προσδοκιών. Για τους παροικούντες του Ρέντη, ωστόσο, δεν προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση. Η ομάδα πέρυσι δεν είχε καταφέρει να κάνει προετοιμασία, με μόλις μία εβδομάδα διακοπές. Ουσιαστικά ξεκίνησε με την κεκτημένη ταχύτητα της προηγούμενης και άντεξε λόγω της πολύ γερής δομής, αλλά και της ποιότητας που τη διακρίνει.

Γέμισε το ντεπόζιτο, θέλει χρόνο

Φέτος δεν γινόταν να μη γεμίσει το ντεπόζιτο. Να μην πάρουν ανάσες όλοι όσοι τράβηξαν κουπί την προηγούμενη διετία και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν προετοιμασία από την αρχή. Δούλεψαν πολύ και καλά, έπαιξαν σε έξι φιλικά παιχνίδια στο διάστημα της παραμονής στην Αυστρία, ενώ κόντρα στον Άρη μέχρι να ανοίξει το σκορ ο Μαντί Καμαρά με άπιαστη κεφαλιά από το πέναλτι μετά από γύρισμα του Ραντζέλοβιτς, εμφανίστηκαν ξεκούρδιστοι και με βαριά πόδια.

Με αργές επιστροφές, ελλιπέστατο transition, κακές αλληλοκαλύψεις και χωρίς υψηλό ρυθμό, επέτρεψαν στο συγκρότημα του Άκη Μάντζιου να πατήσει περιοχή, να απειλήσει και να αγγίξει δύο φορές το γκολ με τη μπάλα να σταματά αντίστοιχα στο οριζόντιο δοκάρι. Πέρυσι χάθηκαν αρκετά πρώτα ημίχρονα μέχρι να ρολάρει ο Ολυμπιακός. Καλό θα είναι κάτι τέτοιο να μη συμβεί σε ματς – φωτιά όπως τα προκριματικά της Ευρώπης.

Είναι γεγονός ότι οι παίκτες του Άρη άλλαξαν καλύτερα τη μπάλα, κινήθηκαν πιο έξυπνα στους κενούς χώρους, έβγαλαν περισσότερη φρεσκάδα και συνοχή στο πρώτο τρίτο του ματς. Όσο περνούσε η ώρα, πάντως, οι γηπεδούχοι άρχισαν να ρολάρουν καλύτερα, να βρίσκονται σωστά πάνω στο χορτάρι και τελικά να σημειώσουν δύο γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο, αφού την κεφαλιά – οβίδα του Μαντί που πανηγύρισε δείχνοντας το σήμα του συλλόγου, ακολούθησε ένα ακόμη με άπιαστο σουτ του Εμβιλά στην κίνηση έπειτα από ασίστ του Ελ Αραμπί με το εξωτερικό.

Στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου ημιχρόνου, εμφανίστηκε ο κανονικός Ολυμπιακός. Με ένταση στο παιχνίδι, καλές συνεργασίες, σωστές προωθήσεις στην αντίπαλη περιοχή και δύο γκολ από τους κεντρικούς του μέσους. Είναι κάτι που ζητάει από πέρυσι ο Πέδρο Μαρτίνς. Να παίρνουν μέτρα προς την αντίπαλη περιοχή και ο Καμαρά που παίζει πιο μπροστά από Εμβιλά και Μπουχαλάκη, αλλά και οι άλλοι δύο χαφ, προκειμένου να απειλούν στην πλάτη του Ελ Αραμπί.

Γκολ - φωτοβολίδες

Με δύο γκολ – φωτοβολίδες, οι “ερυθρόλευκοι” πήγαν σαφώς πιο άνετοι στα αποδυτήρια, ενώ με την επιστροφή στο γήπεδο, είχαμε και τις πρώτες τρεις αλλαγές. Ο Λαλά πήρε τη θέση του Ανδρούτσου σε δεξί άκρο της άμυνας, ο νεοαποκτηθείς Αγκιμπού Καμαρά πέρασε αριστερά αντί του Μαούρα, ενώ ο Χασάν πλαισίωσε στην επίθεση τον Ελ Αραμπί, με τη διάταξη να αλλάζει σε 4-4-2.

Με τους δύο μπακ να παίζουν σταθερά ψηλά, πάνω από τη σέντρα, τον Αγκιμπού Καμαρά να συγκλίνει ως τρίτο χαφ και τον Ραντζέλοβιτς στη δεξιά γραμμή, οι “ερυθρόλευκοι” συνέχισαν με πατημένο το γκάζι, έχοντας αποκτήσει πλέον τον έλεγχο της αναμέτρησης.

Το απότομο ξεφούσκωμα των παικτών του οδήγησε τον Άκη Μάντζιο σε τρεις αλλαγές μεσοεπιθετικά με Μήτρογλου, Μπρούνο, Τζέγκο. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι “ερυθρόλευκοι” συνέχισαν να είναι κυρίαρχοι του αγώνα, με τις διαδοχικές αλλαγές, ωστόσο, να μειώνουν ρυθμό κι ένταση.

Με τον Αγκιμπού Καμαρά να έχει αξιοπρόσεκτη παρουσία στο ντεμπούτο, πολλές δυνάμεις, σωστές επιλογές και εξαιρετική τεχνική παρά τα 20 του χρόνια, ενώ εκτέλεσε ακόμη και στημένες φάσεις, αλλά και τον Πιέρ Κούντε να μπαίνει με φόρα στο τελευταίο μισάωρο, οι γηπεδούχοι επέβαλαν πλήρως το ρυθμό τους, σαφώς πιο λυμένοι και άνετοι συγκριτικά με το πρώτο μέρος.

Με τον Κούντε να παίρνει θέση δίπλα τον Εμβιλά αντί του Μπουχαλάκη, οι “ερυθρόλευκοι” διατήρησαν την υπεροχή στην κουλούρα, ενώ με την είσοδο του Βρουσάι αντί του Ελ Αραμπί, το σύστημα γύρισε σε 4-2-3-1. Με άλλα λόγια, ο Πέδρο Μαρτίνς σε ένα 90άλεπτο δοκίμασε τρεις διατάξεις, χωρίς, όμως, να “πειράξει” την τετράδα στην άμυνα. Από κάθετη εξόρμηση του Κούντε, η μπάλα έφτασε στον Ραντζέλοβιτς που σκόραρε από το ύψος της μικρής περιοχής για το 3-0 σαν σε προπόνηση.

Γενικά ο Καμερουνέζος χαφ είναι ικανός και να κουβαλήσει τη μπάλα και να ψάξει την κάθετη πάσα, ενώ δεν διστάζει να πάει και στο "ένας με έναν". Όσο για τον Σουρλή που μπήκε στα τελευταία λεπτά, έδειξε, έστω και με μικρό διάστημα για ποιο λόγο κατάφερε να εκπαραθυρώσει από το ρόστερ τους δύο Πορτογάλους Πέπε και Τιάγκο Σίλβα. Ο μικρός τουλάχιστον έχει, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα και τσαγανό… Γνώρισμα και του Σέρβου Τσούμιτς που έψαξε το γκολ σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις.

Θετική και η παρουσία του Λαλά στο β’ μέρος σε άμυνα και επίθεση, ενώ ο Ρέαμπτσιουκ μία από τα ίδια. Ατελείωτο τρέξιμο, δύναμη στις μονομαχίες, λίγα πράγματα μπροστά από τη σέντρα. Στα θετικά της βραδιάς, φυσικά, και η επιστροφή του Ουσεϊνού Μπα, ο οποίος ξεπέρασε την επέμβαση στη μέση και έπαιξε για περίπου μισή ώρα, σα να μην πέρασε μια μέρα από τον Απρίλη που τέθηκε νοκ άουτ.

Συμπέρασμα; Για 60 λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν ο καλός εαυτός του. Για τα πρώτα 30, έδειξε το κακό του πρόσωπο με ό,τι ελαφρυντικό μπορεί να υπάρχει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Όταν, όμως, ακόμη κι έτσι, καταφέρνουν να νικούν με 3-0 μία από τις καλύτερες ομάδες της προηγούμενης περιόδου, λογικά κόντρα στη Νέφτσι με λίγη τύχη και πολύ προσοχή, η πρόκριση μπορεί να εξασφαλιστεί από το πρώτο παιχνίδι.