Τα τελευταία χρόνια όμως ο "χάρτης" αυτός φαίνεται ότι αλλάζει, με το αγγλικό πρωτάθλημα να μην συναρπάζει μόνο τους φίλους της "στρογγυλής Θεάς" για το απρόβλεπτο που προσφέρει (εκεί όπου τα πάντα μπορούν να γίνουν, όπως το να κοιτάξει ο μικρός στα μάτια τον μεγάλο, και να μην προκαλέσει καμία έκπληξη), αλλά και για την πληθώρα υπέρλαμπρων αστεριών που προσελκύει, τα οποία έχουν προσδώσει μία εκτυφλωτική λάμψη στην Πρέμιερ Λιγκ.
Τα πολλά χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία των ομάδων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις χορηγίες και τα έσοδα από τα σχεδόν γεμάτα γήπεδα, έχουν επιτρέψει στις διοικήσεις των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ να κάνουν επενδύσεις, φέρνοντας στο "Νησί" σπουδαία ονόματα, τα οποία έχουν ανεβάσει κατακόρυφα τον πήχη, καθιστώντας το αγγλικό το πλουσιότερο και ταυτόχρονα το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στον κόσμο.

Πίσω όμως από την αστραφτερή βιτρίνα, η οποία κάνει όλους τους Άγγλους να καμαρώνουν για τη μπάλα που βλέπουν και εμάς τους υπόλοιπους να ζηλεύουμε που πολύ δύσκολα θα ζήσουμε τέτοιες σκηνές ποδοσφαιρικού πολιτισμού στα δικά μας γήπεδα, υπάρχει και ένα σημείο που δεν αρέσει στους Βρετανούς, και αυτό έχει να κάνει με τον τρομακτικά μεγάλο αριθμό ξένων που έχουν κατακλύσει την κορυφαία κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος.

Όσο και αν ακούγεται παράξενο είναι πέρα για πέρα αλήθεια... Για πρώτη φορά στην ιστορία της αγγλικής Πρέμιερ παραπάνω από τους μισούς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται εκεί δεν είναι Άγγλοι: η ομάδα με τους περισσότερους ξένους είναι (άνευ συναγωνισμού) η Άρσεναλ, με τις Τσέλσι και Λίβερπουλ να ακολουθούν, και την κυβέρνηση να αρχίζει σιγά σιγά να αντιδράει, και να επιχειρεί να αλλάξει όσο μπορεί την κατάσταση.

Την δυσαρέσκεια κυβερνητικών παραγόντων αποκάλυψε η εφημερίδα "Independent", την ώρα που η "Daily Star" έκανε μία ακόμα πιο διεισδυτική προσέγγιση στο ζήτημα, κάνοντας μία λίστα των ομάδων όπου οι ξένοι παίκτες αισθάνονται σαν το... σπίτι τους και οι Άγγλοι αισθάνονται σαν... ξένοι!

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την Άρσεναλ δεν πρέπει να υπάρχει, καθώς στο ρόστερ των "κανονιέρηδων" μόνο οι 4(!) από τους 27 παίκτες παρακαλώ είναι Άγγλοι (Γουόλκοτ, Χόιτ, Κόνολι και Ράνταλ), ενώ έχει καταγραφεί σε ευρωπαϊκό ματς των Λονδρέζων στο παρελθόν να μην υπάρχει στην αποστολή ούτε ένας Άγγλος (φανταστείτε πόσες φορές έχει συμβεί να απουσιάζει Άγγλος από την ενδεκάδα)...

Τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα στην Τσέλσι, καθώς από τους 26 παίκτες που είναι δηλωμένοι στο ρόστερ, οι 19 είναι ξένοι, με την Λίβερπουν να έχει μόνο έξι Άγγλους παίκτες, από τους οποίους ξεχωρίζουν φυσικά οι διεθνείς με τα "λιοντάρια" Τζέραρντ και Κάραγκερ.

Καλύτερα είναι τα πράγματα στην πρωταθλήτρια Αγγλίας, Μάντσεστερ Γιουναίτεντ, με τους ξένους να κερδίζουν με... βραχεία κεφαλή έναντι των γηγενών (15 έναντι 12), στην Τότεναμ (15 έναντι 14), στην Φούλαμ (13 έναντι 12) και τη Νιούκαστλ.

Τα τελευταία τρία χρόνια, ο Ράφα Μπενίτεθ έχει μία ιδιαίτερη προτίμηση προς την ισπανική αγορά δείχνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στους συμπατριώτες του (οι οπαδοί μάλιστα της Γιουνάιτεντ για να "πικάρουν" τους αντίστοιχους της Λίβερπουλ έβγαλαν ειρωνικά συνθήματα στα... ισπανικά προ διετίας), με τους Κράουτς και Φάουλερ να είναι οι μοναδικοί Άγγλοι που αποκτήθηκαν επί θητείας του Μαδριλένου τεχνικού στο "Άνφιλντ", ενώ τον κανονά της αγοράς αρκετών ξένων παικτών ακολούθησαν λίγο πολύ όλες οι ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό της "Daily Mail", αυτή τη στιγμή η Πρέμιερ Λιγκ μετράει περίπου 330 παίκτες στο δυναμικό της από 66 διαφορετικές εθνικότητες (την προηγούμενη σεζόν ήταν 280), και είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ που οι ξένοι είναι περισσότεροι από τους Άγγλους. Και να φανταστεί κανείς ότι το 1992 που δημιουργήθηκε η Πρέμιερ Λιγκ οι ξένοι ήταν λιγότεροι από μία... ντουζίνα (μόλις 11).

Η μόδα αυτή δεν περιορίζεται στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού ποδοσφαίρου αλλά εξαπλώνεται και στις παρακάτω κατηγορίες, όπου έχουν εισρεύσει πολλοί ξένοι παίκτες, από τους οποίους οι περισσότεροι με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος.

Όσοι άσκουν σκληρή κριτική επισημαίνουν ότι με αυτή την τακτική θα βγαίνουν όλο και λιγότερα ταλέντα, κάτι το οποίο ζημιώνει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας, με την Εθνική Αγγλίας να απέχει από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε παγκόσμιο επίπεδο εδώ και 41 χρόνια (από το Μουντιάλ του 1966).

Όλα αυτά δημιουργούν ανησυχία στους υπεύθυνους, με τον Τζέιμς Πούρνελ, γραμματέα του Υπουργείου Αθλητισμού της Βρετανίας και ένθερμου υποστηρικτή της Άρσεναλ, να ζητάει δημόσια από τους συλλόγους να επενδύουν περισσότερα χρήματα στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες τους, έτσι ώστε να καλλιεργούνται τα μεγάλα ταλέντα της Αγγλίας και να μπει κάποιο φρένο στην αγορά ξένων παικτών.

Είναι η πρώτη φορά που ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης έδειξε με τόσο ξεκάθαρο τρόπο την αποδοκιμασία του για το γεγονός ότι οι ξένοι παίκτες έχουν φτάσει να είναι περισσότεροι από τους ίδιους τους Άγγλους μέσα στο "Νησί".

Ο πρώην υπουργός Αθλητισμού, Ρίτσαρντ Κάρμπορν, είχε δοκιμάσει και εκείνος να σταματήσει το φαινόμενο με την εισαγωγή ενός σάλαρι καπ αναφορικά με τα χρήματα που θα δαπανούνται για ξένους παίκτες, όμως η ιδέα αυτή πέρασε στο περιθώριο και δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Τώρα, η κυβέρνηση φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει δραστικά στρατηγική, ερχόμενη σε κάθετη ρήξη με τους συλλόγους.

Από την πλευρά τους, τα αφεντικά της Πρέμιερ Λιγκ αφουγκράζονται τις ανησυχίες και τις κριτικές, όμως απαντούν μέσω του εκπροσώπου τους, Νταν Τζόνσον:

"Κάθε ομάδα θα ήθελε να αυξήσει όσο γίνεται περισότερο τον αριθμό των ντόπιων παικτών, όμως η κάθε διοίκηση θέλει να φέρνει τους καλύτερους παίκτες, γιατί αυτό είναι πραγματικά που ζητούν οι οπαδοί".



Όπως καταλαβαίνεται η μάχη κυβέρνησης-ομάδων θα είναι σκληρή, και το αποτέλεσμα -μιας που βρισκόμαστε στο πιο συναρπαστικότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης- αμφίρροπο...