Η Σοφία Κόγγουλη στο SPORT24: "Θέλω πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί μια γυναίκα να μην παίζει ποδόσφαιρο"

Τα τελευταία χρόνια το ποδόσφαιρο γυναικών κάνει προσπάθειες για να περάσει από την αφάνεια στο προσκήνιο.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό έχουν διαδραματίσει τόσο η είσοδος στον χώρο παραδοσιακών δυνάμεων σε επίπεδο ανδρών, όσο κι η επιστροφή από το εξωτερικό διεθνών παικτριών, ανεβάζοντας την ποιότητα στη Women's Football League και στρέφοντας τα βλέμματα σε ένα από τα πιο παρεξηγημένα αθλήματα στην Ελλάδα.

Στη δεύτερη κατηγορία εμπίπτει και η Σοφία Κόγγουλη, η οποία γύρισε στα πάτρια εδάφη για μία ομάδα που η περίπτωσή της συμβαδίζει με την πρώτη κατηγορία, την ΑΕΚ, που 1με όσα αναφέρει η διοίκηση της Ερασιτεχνικής στοχεύει να γίνει η ανερχόμενη δύναμη του ποδοσφαίρου γυναικών βάζοντας τέλος στην παντοκρατορία του ΠΑΟΚ.

Η Κόγγουλη έχει ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία στον "Βασιλιά των Σπορ" σε επίπεδο γυναικών στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη σκόρερ στα 36 χρόνια που υπάρχει πρωτάθλημα γυναικών στη χώρα μας, έχοντας βρει 186 φορές τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα.

Μια σχέση αγάπης και "εξάρτησης" που φάνηκε και από τα δύο γκολ που πέτυχε στην πρεμιέρα της Women's Football League στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στο πρώτο της μάλιστα ματς στην επιστροφή της στο εγχώριο άθλημα μετά από οκτώ επιτυχημένα χρόνια (2016-2024) σε Ιταλία κυρίως και Ουγγαρία, ενώ δίχτυα βρήκε και στο 5-0 του Δικεφάλου κόντρα στη Δόξα 2016.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ποδόσφαιρο γυναικών στην Ελλάδα: Η φωνή στις πρωταγωνίστριες

05 Οκτωβρίου 2024 12:00

Το SPORT24 συνάντησε την ποδοσφαιρίστρια της Ένωσης στην OPAP Arena, σε μία συνέντευξη κατάθεση ψυχής. Μίλησε για το πέρασμά της από εξωτερικό, φορώντας τις φανέλες των: Βερόνα, Φιορεντίνα, Ούντινε Ταβανιάκο, Ντιόγκσκορι, Τσιταντέλα και Πάρμα.

Αναφέρθηκε στις διαφορές μεταξύ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου γυναικών στο εξωτερικό και του ερασιτεχνικού στην Ελλάδα, στο παράπονό της για τη νοοτροπία που επικρατεί στη χώρα μας γύρω από το άθλημα, αλλά και στην επόμενη ημέρα μετά το "κρέμασμα" των παπουτσιών της.

Απαντάει σε καίρια κοινωνικά ζητήματα, ενώ μιλάει δίχως ταμπού για τα λεπτά όρια μεταξύ επαγγελματικού αθλητισμού και κατάθλιψης. Αποκαλύπτει ποιο είναι το όνειρο που είχε από παιδί και πλέον της δίνεται η δυνατότητα να το εκπληρώσει.

Τέλος, ούσα διεθνής και μάλιστα βασικό μέλος της "γαλανόλευκης", δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο στην προσπάθεια της Εθνικής Ελλάδας γυναικών να γράψει ιστορία με την παρουσία της για πρώτη φορά στην τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, εν προκειμένω του Euro 2025, αρχής γενομένης από τα διπλά ματς (25 στο Γεντί Κουλέ και 29 Οκτωβρίου στο Λουβέν) με το Βέλγιο.

• Τι σε έκανε να επιστρέψεις στην Ελλάδα μετά από οκτώ χρόνια στο εξωτερικό και γιατί επέλεξες την ΑΕΚ;

"Η αλήθεια είναι ότι τα οκτώ χρόνια είναι αρκετά για να είναι μία κοπέλα στο εξωτερικό. Είχα κουραστεί να είμαι μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου, τους φίλους μου και γενικά από την Ελλάδα.

Την ΑΕΚ την επέλεξα γιατί είναι ένας σύλλογος με πολύ σπουδαία ιστορία, είναι μεγάλο όνομα και μου άρεσε πολύ η προσέγγιση που είχαν οι άνθρωποι της διοίκησης και γενικά το πώς μου φέρθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια των συζητήσεων όσο και μετά την υπογραφή του συμβολαίου μου".

• Στην πρώτη σου επίσημη δήλωση ως παίκτρια της ΑΕΚ ανέφερες ότι έχεις λίγο άγχος για την αλλαγή του τρόπου ζωής, έχεις καταφέρει να προσαρμοστείς πάλι στην ελληνική καθημερινότητα-πραγματικότητα;

"Ακόμη προσπαθώ να προσαρμοστώ και προς το παρόν δεν έχω καταλάβει ότι είμαι στη χώρα μου. Θεωρώ ότι χρειάζεται λίγος επιπλέον χρόνος, γιατί ήμουν σε άλλα πλαίσια του επαγγελματισμού, ενώ στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο γυναικών είναι σε αρχικό ημιεπαγγλματικό επίπεδο".

• Ελλάδα και Ιταλία, δύο χώρες στις οποίες πέρασες σχεδόν όλη σου την καριέρα. Τι διαλέγεις από αυτές τις δύο και γιατί;

"Όπως καταλαβαίνετε οκτώ χρόνια δεν είναι λίγα, ειδικά στην Ιταλία. Άρα για να επιλέξω να είμαι εκεί είναι κάτι το ωραίο, κάτι το όμορφο. Βέβαια ήμουν και μισό χρόνο στην Ουγγαρία. Η νοοτροπία των δύο λαών είναι κοντά, οπότε αυτό είναι κάτι που με κράτησε στη γειτονική χώρα".

• Γιατί οι περισσότερες Ελληνίδες αθλήτριες που φεύγουν από το ελληνικό πρωτάθλημα μετακομίζουν σε ιταλική ομάδα;

"Θεωρώ ότι μας τραβάει περισσότερο η Ιταλία γιατί είναι κοντά στην Ελλάδα πρώτον και δεύτερον η νοοτροπία όπως ξανάπα είναι πολύ κοντά στον Έλληνα. Για να φύγεις όμως στο εξωτερικό και να συνεχίσεις εκεί την καριέρα σου είναι κάτι που θέλει πολλή δύναμη, πρέπει να είσαι δυνατή και δεν είναι καθόλου εύκολο.

Επίσης, η Ιταλία έχει ένα κλίμα περίπου ίδιο με της χώρας μας και αυτό βοηθάει. Όσον αφορά το πρωτάθλημα, η Serie A στις γυναίκες είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο.

Τα τελευταία τρία χρόνια έχει γίνει καθαρά επαγγελματική διοργάνωση, με πολλά συμβόλαια μάλιστα να είναι αρκετά υψηλών οικονομικών απολαβών, ειδικά σε ομάδες όπως η Γιουβέντους, η Μίλαν, η Φιορεντίνα και κάποιες ακόμα".

• Έχει η Σοφία Κόγγουλη κάποιο απωθημένο σε αγωνιστικό επίπεδο, ένα όνειρο που έχει μείνει ανεκπλήρωτο;

"Θα ήθελα πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, γιατί είναι η ομάδα που υποστηρίζω από μικρή. Στα 10 χρόνια που αγωνιζόμουν στην Ελλάδα με τις Ελπίδες Καρδίτσας, ξεκίνησα βέβαια από τον Κένταυρο Λάρισας και μετά συνέχισα στην Καρδίτσα, η ΑΕΚ δεν είχε καν ομάδα στο ποδόσφαιρο γυναικών.

Πέρυσι ήταν η πρώτη της χρονιά στη Women’s Football League και βγήκε 6η, επομένως θέλω φέτος να κατακτήσω το πρωτάθλημα μαζί της".

• Τι χαρακτηρίζει το παιχνίδι της Κόγγουλη και ποιο είναι αυτό το ένα στοιχείο που βελτίωσες περισσότερο με την πάροδο των χρόνων;

"Αυτό που έχει βελτιωθεί με την πάροδο των χρόνων είναι φυσικά εμπειρία μου, που είναι και το πιο σημαντικό, καθώς κι ότι κατάλαβα πως μόνο όταν παίζεις για την ομάδα κι όχι για τον εαυτό σου εξελίσσεσαι περισσότερο. Τώρα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά, θα έλεγα ότι είναι η ταχύτητα, η τεχνική και το σκανάρισμα του γηπέδου για να βλέπω τους κενούς χώρους".

• Πώς θα περιέγραφες τη Σοφία εντός γηπέδου και ποια είναι έξω από τον αγωνιστικό χώρο;

"Εντός αγωνιστικού χώρου είμαι πολύ συγκεντρωμένη και δουλευταρού. Μου αρέσει να εργάζομαι σε επαγγελματικά πλαίσια και όταν κάνω κάτι να είμαι δοσμένη εκεί 100%. Εκτός γηπέδου είμαι ένας απλός άνθρωπος. Κυρίως μου αρέσει να είμαι σπίτι μου, να διαβάζω βιβλία και να ασχολούμαι με την προπονητική".

• Στο παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Βόλο παρακολούθησες το ματς από κοντά στη σχεδόν γεμάτη OPAP Arena. Έχεις ονειρευτεί ποτέ να παίξεις στη Νέα Φιλαδέλφεια με την ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών της Ένωσης ή με την Ελλάδα και το γήπεδο να είναι κατάμεστο, όπως βλέπουμε σε αγώνες του εξωτερικού;

"Όνειρα μπορούμε να κάνουμε όλοι μας, δεν μας τα απαγορεύει κανείς. Όπως βλέπουμε βέβαια με την Εθνική Ελλάδας στην Κρήτη και στο συγκεκριμένα στο γήπεδο του ΟΦΗ, ο κόσμος μας έχει αγκαλιάσει πάρα πολύ.

Κάθε φορά που αγωνιζόμαστε εκεί Γεντί Κουλέ είναι γεμάτο και πραγματικά είναι ένα πάρα πολύ όμορφο συναίσθημα. Θα ήθελα είναι η αλήθεια εάν όχι να γεμίσει η OPAP Arena, τότε σίγουρα να είναι πολύς κόσμος και να αγωνιζόμαστε εδώ μέσα".

• Ο ΠΑΟΚ τα τελευταία 19 χρόνια έχει 18 πρωταθλήματα, ενώ στο Κύπελλο μετράει 7 σερί κατακτήσεις στις συνολικά 9 φορές που έχει διεξαχθεί ο θεσμός. Τι πρέπει να έχει μια ομάδα για να εκθρονίσει τον ΠΑΟΚ από την κορυφή του ποδοσφαίρου γυναικών στην Ελλάδα;

"Ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα και έχει έναν συγκεκριμένο κορμό παικτών για αρκετά χρόνια. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, διότι τα κορίτσια είναι δεμένα μεταξύ τους και μπορούν να παίζουν με "κλειστά" μάτια.

Βλέπουμε ότι ανεβαίνει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα και υπάρχουν ομάδες που δεν μπορεί να κερδίσει εύκολα, όπως είδαμε και στον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στην ΑΕΚ που κρίθηκε στα πέναλτι".

• Ποιο είναι το πρότυπο της Σοφίας εντός των τεσσάρων γραμμών και ποιο στη ζωή της εκτός του ποδοσφαίρου;

"Εντός γηπέδου δεν έχω κάποιο πρότυπο, αλλά μου αρέσει η φιλοσοφία του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, γιατί είναι αγωνιστής και νικητής. Εκτός γηπέδου τα πρότυπά μου είναι τα μέλη της οικογένειάς μου".

• Ποιο είναι το μότο της Σοφίας στην καριέρα της;

"Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο, απλώς θέλω συνέχεια να κερδίζω. Ακόμη και στην προπόνηση όταν χάνω νευριάζω, δεν μου αρέσει".

• Τι είναι για εσένα το ποδόσφαιρο;

"Είναι ένας τρόπος ζωής. Δεν ξέρω αν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το ποδόσφαιρο. Από μικρή που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι αποκλειστικά εκεί δοσμένη. Για αυτό το άθλημα έχω κάνει όλες τις θυσίες μου".

• Νομοτελειακά κάποια στιγμή είτε στο άμεσο είτε στο απώτερο μέλλον θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και θα πρέπει να "κρεμάσεις" τα παπούτσια σου. Έχει η επόμενη ημέρα της Σοφίας το ποδόσφαιρο γυναικών σε πρώτο πλάνο;

"Η προπονητική είναι κάτι που μου αρέσει. Έχω ήδη κάποια πτυχία, το UEFA C και το UEFA B. Επιπλέον, έχω τελειώσει βοηθός φυσικοθεραπευτών, αλλά περισσότερο κλίνω προς την προπονητική.

Όπως είπα και πριν, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου έξω από το γήπεδο. Η ζωή μου όλη είναι μέσα στις τέσσερις αυτές γραμμές, είτε τώρα που αγωνίζομαι, είτε μετά το τέλος της καριέρας μου. Αρκεί να είμαι καλά και να προπονώ ομάδες".

• Πόσα χρόνια σκοπεύεις ακόμα να είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιρίστρια;

"Για να είμαι ειλικρινής αυτό δεν το γνωρίζω. Έχει να κάνει με το πως αντιδράει το σώμα και φυσικά θέλω να σταματήσω σε κορυφαίο σημείο. Το επίπεδο του εξωτερικού ήταν πάρα πολύ υψηλό και το καταλάβαινα χρόνο με τον χρόνο στο σώμα μου. Στην Ελλάδα το επίπεδο είναι πιο χαμηλό, αλλά ανεβαίνει συνεχώς. Έχουν αρχίσει και αυξάνονται οι απαιτήσεις".

• Τι θα έλεγε το γράμμα της Σόφιας προς τον νεότερο εαυτό της που μόλις έχει κάνει τα πρώτα της βήματα στο άθλημα;

"Το μόνο πράγμα που θα της έλεγα θα ήταν να ακολουθήσει το όνειρό της. Εάν αυτό ήταν να πάει στο εξωτερικό για να συνεχίσει την καριέρα της και να ασχοληθεί επαγγελματικά, τότε να το κάνει όσο πιο μικρή ηλιακά γίνεται. Αμέσως μετά τις σπουδές της, που είναι το πρωτεύον".

• Το 2023 η Ελλάδα έδωσε συνολικά εννιά παιχνίδια με απολογισμό δύο νίκες, μία ισοπαλία και έξι ήττες, ενώ είχε και τον υποβιβασμό από το League B στο League C του Nations. Αντιθέτως, το 2024 είναι η χρονιά της Εθνικής, καθώς τρέχει αήττητο σερί οκτώ αγώνων (έξι νίκες και δύο ισοπαλίες), ενώ για πρώτη βρίσκεται σε playoffs για την πρόκριση σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Τι άλλαξε σε σχέση με το 2023 στην Εθνική και βλέπουμε αυτή την αγωνιστική μετάλλαξη;

"Η Εθνική κάνει βήματα προόδου σε όλα τα τμήματα που έχει, είτε κορασίδων, είτε νεανίδων, είτε γυναικών. Αυτό έχει να κάνει με τη δουλειά που γίνεται στην ομοσπονδία και από το προπονητικό επιτελείο που αποτελεί την κάθε ομάδα. Όσον αφορά τις έξι ήττες, όλοι ξέρουμε πώς είναι μέρος του αθλητισμού και της εξελικτικής διαδικασίας.

Βλέπουμε ότι η Ελλάδα κάνει άλματα, επειδή αρκετά από τα κορίτσια που αγωνίζονται στην Εθνική παίζαμε στο εξωτερικό, που είναι ανώτερος ο βαθμός δυσκολίας και οι απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, με συνέπεια αυτό να ανεβάζει και το επίπεδο της ομάδας μας.

Τον προπονητή της Εθνικής, Αλέξανδρο Κατηκαρίδη, τον γνωρίζαμε όλες μας, ξέρουμε τι έχει προσφέρει στο ποδόσφαιρο γυναικών στην Ελλάδα και τόσο αυτός όσο και το τεχνικό σταφ του είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη της ομάδας".

• Είστε αναμφίβολα η χρυσή γενιά του ποδοσφαίρου γυναικών σε επίπεδο Εθνικής, τι θα σημαίνει για το άθλημα η πρόκριση στο EURO 2025 και ποιος είναι ο δρόμος στον οποίο πρέπει να βαδίσει η "γαλανόλευκη" για να συνεχίσει την ανοδική της πορεία;

"Δεν θα μιλήσω ακόμη για πρόκριση, αντιθέτως θα μιλήσω για τα δύο παιχνίδια που έρχονται με το Βέλγιο. Είναι τα πιο σημαντικά ματς που έχουμε δώσει και θα πρέπει όλες μας να είμαστε πάρα πολύ συγκεντρωμένες, προκειμένου να κάνουμε ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα για την παρουσία μας στην τελική φάση του Euro 2025".

• Πόσο μακριά είμαστε ως νοοτροπία λαού από το να γεμίσουν μεγάλα γήπεδα της Ελλάδας όπως το "Γ. Καραϊσκάκης", η Τούμπα, το Παμπελοποννησιακό ή η OPAP Arena για έναν αγώνα της Εθνικής ποδοσφαίρου γυναικών;

"Πιστεύω ότι είμαστε ακόμη πάρα πολύ μακριά από το να γεμίσουμε αυτά τα μεγάλα γήπεδα. Αν δείτε και στο εξωτερικό είναι μετρημένες οι χώρες που μαζεύουν πολύ κόσμο στα στάδιά τους. Γενικά ως Ελλάδα είμαστε πάρα πολύ πίσω σε αυτό το κομμάτι".

• Πού βρίσκεται η Ελλάδα σε επίπεδο ταλέντου, υποδομών, νοοτροπίας, εμπορικότητας, σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα;

"Από θέμα ταλέντου δεν είμαστε καθόλου μακριά. Αντιθέτως μπορώ να πω ότι είμαστε η χώρα με τα περισσότερα και καλύτερα ταλέντα. Όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι και συγκεκριμένα το τηλεοπτικό σκέλος, στο εξωτερικό δείχνουν όλους τους αγώνες.

Στην Ιταλία που αγωνιζόμουν, όλα τα ματς κάθε Σαββατοκύριακο μεταδίδονταν μέσα από το YouTube ή σε κάποιο κανάλι της τηλεόρασης. Στην Ελλάδα δείχνουν ένα ντέρμπι ή μόνο ένα παιχνίδι από τα έξι κάθε αγωνιστικής.

Υποδομές δυστυχώς στη χώρα μας δεν υπάρχουν, βέβαια γίνονται αρκετά βήματα, αλλά θέλουμε πολλή δουλειά ακόμα. Οι εγκαταστάσεις είναι το πιο σημαντικό σε μία ομάδα. Καθεμία θα πρέπει να έχει ένα μέρος ούτως ώστε να είναι το σπίτι της, το γήπεδό της".

• Τι έχει αλλάξει στο ποδόσφαιρο γυναικών στην Ελλάδα σε σύγκριση με το 2016 που έκανες το βήμα για τη Serie A;

"Κυρίως το πρωτάθλημα της Α’ εθνικής κατηγορίας έχει ανέβει επίπεδο και έχουν μπει ομάδες με στόχο τον πρωταθλητισμό, ενώ πλέον έρχονται και παίκτριες που προσπαθούν να κάνουν τη διοργάνωση πιο επαγγελματική. Όμως, συνεχίζει να είναι ερασιτεχνικό το ελληνικό πρωτάθλημα".

• Τα τελευταία χρόνια ΑΕΚ και Παναθηναϊκός έχουν φτιάξει ομάδες γυναικών, ο Ολυμπιακός επίσης βρίσκεται σε διαδικασία να δημιουργήσει και αυτός τμήμα. Η είσοδος αυτών των συλλόγων θα βοηθήσει στην εξέλιξη του αθλήματος ή φοβάσαι ότι το κλίμα που υπάρχει σε επίπεδο ανδρών θα μεταφερθεί και στο ποδόσφαιρο γυναικών;

'Θεωρώ ότι είναι σημαντικό βήμα οι μεγάλες ομάδες να έχουν και γυναικεία τμήματα, γιατί υπάρχει και ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα. Πρέπει όμως να αγαπήσουμε απλώς τον αθλητισμό και όχι να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για έναν αγώνα. Δεν χρειάζεται να “βρωμίζει” το ίδιο το άθλημα".

• Γιατί πιστεύεις ότι είναι τόσο υποβαθμισμένο (από άποψη μισθών, τηλεοπτικής στέγης, υποδομών, εγκαταστάσεων) το ποδόσφαιρο γυναικών στην Ελλάδα;

"Δεν υπάρχει χρήμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Βέβαια, αυτό ξεκινάει από τις υποδομές, από τις εγκαταστάσεις, από τις ακαδημίες. Για να φτάσεις σε ένα υψηλό επίπεδο θα πρέπει να έχεις ακαδημίες.

Δεν μπορεί ένα παιδί 13 ετών να το βάζεις να παίξει στο πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας με παίκτριες που είναι 30 ή 35 χρονών για παράδειγμα. Εκεί θέλεις πρωταθλήματα για την κάθε ηλικιακή κατηγορία.

Σίγουρα, όμως, παίζει μεγάλο ρόλο και ότι η νοοτροπία στην Ελλάδα είναι διαφορετική. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί μια γυναίκα να μην παίζει ποδόσφαιρο.

Γιατί το λένε αυτό για το ποδόσφαιρο και όχι για το μπάσκετ. Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται ανδροκρατούμενο άθλημα το ποδόσφαιρο και όχι το μπάσκετ.

Έχουμε κολλήσει θεωρώ μόνο στο ποδόσφαιρο. Μιλάμε συνεχώς για θέμα δύναμης. Συμφωνώ ότι το ποδόσφαιρο ανδρών από αυτό των γυναικών διαφέρει κυριολεκτικά μόνο στο θέμα της δύναμης.

Σε τρόπο σκέψης, σε τεχνική και στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού δεν διαφέρει. Ωστόσο, η δύναμη υπάρχει και στο μπάσκετ".

• Στο εξωτερικό υπάρχει αυτή η νοοτροπία ότι το ποδόσφαιρο είναι ανδρικό σπορ; Έχεις ακούσει ποτέ υποτιμητικό σχόλιο, είτε για την απόδοσή σου, είτε για το ότι είσαι γυναίκα και παίζεις ποδόσφαιρο;

"Τόσα χρόνια που αγωνιζόμουν στο εξωτερικό δεν έχω ακούσει ποτέ υποτιμητικά σχόλια. Αντιθέτως, αγκαλιάζουν το ποδόσφαιρο γιατί το βλέπουν ως άθλημα. Όχι ότι είναι μόνο ανδρικό. Ως προς αυτό το κομμάτι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

Είναι αθλητισμός. Σκέφτονται ως γονιοί ότι θα στείλουν το παιδί τους να αθληθεί και όχι ότι “δεν θα στείλω το παιδί μου ποδόσφαιρο ή μπάσκετ γιατί είναι ανδρικό παιχνίδι και το κορίτσι πρέπει να διαλέξει μία άλλη δραστηριότητα”.

• Τι θα έλεγες σε έναν γονέα που δεν αφήνει την κόρη του να παίξει ποδόσφαιρο;

"Θα τον συμβούλευα να αφήσει το παιδί του να επιλέξει από μόνο του αυτό που θέλει να κάνει. Αν μία κοπέλα έχει επιλέξει το ποδόσφαιρο, γιατί να μην την αφήσεις να παίξει; Κυριολεκτικά δεν μπορώ να το καταλάβω.

Το να θέλει ένα παιδί να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο σημαίνει ότι αγαπάει και του αρέσει αυτό το άθλημα. Μην απομακρύνουμε τα παιδιά από τον αθλητισμό, διότι μπορεί να είναι το μόνο άθλημα που θέλει να κάνει".

• Έστω ότι έχεις μπροστά σου μια μικρή κοπέλα που θέλει να γίνει η νέα Κόγγουλη, τι θα τη συμβούλευες;

"Αυτό ακριβώς που έκανα και εγώ. Να ακολουθήσει το όνειρό της με πίστη και πολλές θυσίες".

• Πόσες είναι οι παίκτριες στην Ελλάδα που μπορούν να ζήσουν μόνο με τα λεφτά που τους προσφέρει το ποδόσφαιρο γυναικών;

"Είναι μετρημένες αυτές οι αθλήτριες. Δυστυχώς στην Ελλάδα που ακόμη το άθλημα είναι ερασιτεχνικό οι περισσότερες παίκτριες αναγκάζονται να πηγαίνουν το πρωί για δουλειά και μετά να έρχονται στην προπόνηση ή το αντίστροφο.

Και φυσικά η απόδοσή τους δεν είναι αυτή που θα έπρεπε λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών. Αν θέλουμε να γίνει το πρωτάθλημα επαγγελματικό θα πρέπει και οι οικονομικές απολαβές για τα κορίτσια να είναι τέτοιες που θα τους επιτρέπουν να μην δουλεύουν και αλλού'.

• Τι ισχύει στο εξωτερικό, είναι οι ομάδες γυναικών μέρος των εκάστοτε επαγγελματικών ομάδων των ανδρών και εάν ναι γιατί δεν γίνεται το ίδιο και στην Ελλάδα;

"Στην Ιταλία που αγωνίστηκα, όλες οι ομάδες γυναικών είναι μέρος των αντίστοιχων ΠΑΕ. Εδώ στην Ελλάδα από όσο γνωρίζω είναι μόνο ο Αστέρας Τρίπολης. Τώρα το γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και στο εγχώριο πρωτάθλημα δεν το γνωρίζω.

Μάλιστα, το κόστος για τις ΠΑΕ στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα μπροστά στα μπάτζετ που ήδη έχουν. Πίστεψέ με ότι εάν ασχοληθούν σοβαρά με το ποδόσφαιρο γυναικών δεν θα βάλουν χρήματα, αλλά θα βγάλουν χρήματα, γιατί πλέον υπάρχουν πολλές επιδοτήσεις. Η UEFA στηρίζει πολύ το ποδόσφαιρο γυναικών".

• Για πρώτη φορά στην ιστορία η UEFA στο νέο καλεντάρι της συμπεριέλαβε και δεύτερη διοργάνωση, το αντίστοιχο Europa League στο επίπεδο ανδρών. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για το ποδόσφαιρο γυναικών στη χώρα μας μας φανεί και στην Ευρώπη;

"Είναι κάτι το οποίο το θέλουμε όλοι μας, γιατί θεωρώ ότι αξίζει ο δεύτερος και ο τρίτος του ελληνικού πρωταθλήματος να παίζει στην Ευρώπη. Τώρα βγαίνει μόνο ο πρώτος. Ακόμη, όμως, είμαστε μακριά από αυτό".

• Ποια είναι η γνώμη σου για να το καμπανάκι του κινδύνου που κρούουν συνεχώς παίκτες και προπονητές και τους πολλούς μυϊκούς τραυματισμούς των ποδοσφαιριστών, ενώ ολοένα και αυξάνοντα σοβαροί τραυματισμοί όπως η ρήξη χιαστού;

"Ακούγεται συνεχώς το “παίρνεις τόσα εκατομμύρια, τι ανάγκη έχεις”, όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μπορώ να καταλάβω κάποιον που φτύνει αίμα για να βγάλει 500 ευρώ, δεν αντιλέγω ως προς αυτό.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να κρίνουμε με αυτόν τον τρόπο τους παίκτες, γιατί όταν μιλάμε για έναν τόσο μεγάλο αριθμό αγώνων, 60+, είναι και αυτοί άνθρωποι, απευθυνόμαστε σε ανθρώπινα σώματα.

Δεν μπορούν και δεν γίνεται να ανταπεξέλθουν σε τόσα ματς. Βγαίνουν τραυματισμοί και πέφτει και η απόδοση. Δεν νοείται να μην έχουν καθόλου χρόνο για ξεκούραση".

• Πριν λίγα χρόνια ρωτούσες τα κοριτσάκια που έπαιζαν ποδόσφαιρο και σου έλεγαν μου αρέσει ο Μέσι και ο Κριστιάνο, τώρα σου λένε για την Μπονμάτι, την Πουτέγιας και η λίστα είναι μακρά. Τι έχει αλλάξει και πλέον οι μικρές ταυτίζονται με παίκτριες;

"Είναι καθαρά θέμα προβολής, γιατί το ποδόσφαιρο γυναικών τα τελευταία χρόνια φαίνεται περισσότερο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης".

• Στους άνδρες αν όχι όλοι, τότε η πλειοψηφία εκπροσωπείται από μάνατζερ, συμβαίνει το ίδιο και στις γυναίκες ή επειδή τα ποσά που παίζονται δεν είναι τόσο μεγάλα, ελάχιστες αθλήτριες έχουν ατζέντηδες;

"Υπάρχουν κάποιες κοπέλες που έχουν μάνατζερ, αλλά δεν είναι πάρα πολλές και σε σχέση με τους άνδρες είναι ελάχιστες.

Βέβαια, στο ποδόσφαιρο και κυρίως στην Ελλάδα η λέξη μάνατζερ θέλει λίγο προσοχή, από την άποψη ότι τα μυαλά των παιδιών παίρνουν αέρα γιατί σκέφτονται ότι “έχω μάνατζερ και θα με πάει στην τάδε ομάδα”.

Δεν είναι έτσι όμως. Εάν δεν “φτύσεις αίμα”, δεν κάνεις θυσίες, τότε δεν θα καταφέρεις κάτι. Ναι, ο μάνατζερ θα σε βοηθήσει, αλλά πόσο; Δεν είναι τόσο απλό".

• Υπάρχει όρος στα συμβόλαια όταν μια παίκτρια μένει έγκυος; Το καλύπτει κανονικά το συμβόλαιό της η ομάδα και περιμένει να γυρίσει, τι ισχύει;

"Δεν υπάρχει κάποια συμφωνία για αυτό το κομμάτι στα συμβόλαια. Είναι μετρημένες αυτές οι ομάδες που το υποστηρίζουν αυτό και στην Ιταλία φέτος η Μίλαν ανακοίνωσε ότι θα ανανεώσει αυτόματα για επιπλέον έναν χρόνο το συμβόλαιο όποιας παίκτριας μείνει έγκυος και θα της παρέχει κάποια βασικά, αλλά σημαντικά προνόμια.

Θεωρώ, όμως, ότι δεν είναι σωστό να μην σε καλύπτουν οι σύλλογοι. Το να μείνεις έγκυος είναι κάτι πολύ όμορφο και οι ομάδες θα πρέπει να είναι κοντά σε αυτές τις γυναίκες".

• Πώς αισθάνεται μια ποδοσφαιρίστρια όταν βλέπει μισθούς 3,5 και 4.000.000 ευρώ στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πού έγκειται αυτή η χαώδης μισθολογική διαφορά;

"Συμφωνώ ότι θα πρέπει να υπάρχει ισότητα, αλλά αυτό θα επιτευχθεί μόνο αν φέρει και το ποδόσφαιρο γυναικών στο γήπεδο 30 και 40.000 χιλιάδες κόσμο. Για παράδειγμα, ο Έρικ Λαμέλα και ο Αντονί Μαρσιάλ παίρνουν τόσα λεφτά, αλλά έρχονται στην OPAP Arena 32.500 φίλαθλοι για να τους δούνε.

Πώς γίνεται εγώ να πάρω τόσα χρήματα όταν στο γήπεδο έρχονται 100 άτομα; Κι αυτό συνδέεται με τη νοοτροπία, τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές που είπαμε.

Σε επίπεδο εθνικών, είναι ελάχιστες οι ομάδες που έχουν υιοθετήσει το Equal Play, Equal Pay. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα είτε παίζουν οι άνδρες, είτε παίζουν οι γυναίκες το γήπεδό τους είναι γεμάτο".

• Τον τελευταίο χρόνο έχουν αποσυρθεί από τη δράση οι Μέγκαν Ράπινο, Μάρτα και Άλεξ Μόργκαν. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτές τις αθλήτριες σε κοινωνικό και αγωνιστικό επίπεδο και πώς βοήθησαν την εξέλιξη του ποδοσφαίρου γυναικών;

"Μιλάμε για παίκτριες του κορυφαίου επιπέδου, πρότυπα που σίγουρα έχουν βοηθήσει στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου γυναικών σε παγκόσμια εμβέλεια".

• Σύντροφος, σύζυγος, μητέρα, κόρη, αδερφή, εργαζόμενη και επαγγελματίας παίκτρια, πώς επιτυγχάνεται η χρυσή τομή;

"Όλα είναι θέμα του πόσο θέλεις να κάνεις κάτι και πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις. Θεωρώ ότι συνδυάζονται με θυσίες".

• Έρχεται ένα τζίνι και σου λέει έχεις τρεις ευχές για να τις αξιοποιήσεις προς όφελος του ποδοσφαίρου γυναικών στην Ελλάδα. Ποιες θα ήταν;

"Καλύτερες εγκαταστάσεις, επαγγελματικές υποδομές και πιο διαβασμένοι και ανοιχτόμυαλοι προπονητές. Εάν έχεις όλα αυτά και γίνεται σωστή δουλειά, τότε θα αναπτυχθεί και το κομμάτι της διαφήμισης, θα αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου και το ποδόσφαιρο γυναικών θα κινείται σε πιο επαγγελματικά πλαίσια".

• Σπουδές και επαγγελματικός αθλητισμός, πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο, δεδομένου ότι τουλάχιστον έξι ώρες τη μέρα αφιερώνει μία παίκτρια στο ποδόσφαιρο;

"Είναι πολύ δύσκολο, αλλά όλα είναι θέμα θέλησης και σωστού προγραμματισμού".

• Κατάθλιψη και πρωταθλητισμός, πόσο λεπτή είναι η γραμμή που τα χωρίζει;

"Είναι πολύ λεπτή. Όσα λεφτά και να παίρνουν οι ποδοσφαιριστές, τα χρήματα δεν είναι το παν. Εάν δεν έχεις την ψυχική σου υγεία δεν μπορείς να προχωρήσεις και με την πίεση που δέχονται οι παίκτες υψηλού επιπέδου πολλές φορές η κατάθλιψη είναι πολύ κοντά".

• Έχεις φτάσει ποτέ στο σημείο να πεις “τα παρατάω δεν αξίζει να προσπαθώ” ή γενικά να σκεφτείς έντονα την απόσυρσή σου από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο γυναικών;

"Ναι, μου έχει συμβεί. Όχι να τα παρατήσω τελείως, αλλά να μου περάσει η σκέψη να σταματήσω για ένα χρονικό διάστημα. Από την άλλη, κάτι τέτοιο δεν είναι του χαρακτήρα μου".

• Ποια είναι η δυσκολότερη στιγμή που έχεις βιώσει στον αθλητισμό;

"Ήταν την πρώτη μου χρονιά στο εξωτερικό, το καλοκαίρι του 2016 που πήρα μεταγραφή στη Βερόνα. Στην ουσία είχα πραγματοποιήσει το όνειρο που είχα από μικρή και στις 10 ημέρες της προετοιμασίας μού έτυχε ένας μεγάλος τραυματισμός".

• Λίγο πιο κάτω είναι το μνημείο του Μιχάλη Κατσούρη, ένα ακόμη θύμα οπαδικής βίας. Ποια είναι η λύση που προτείνει η Σοφία για αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα, καθώς παρόμοια περιστατικά παρατηρούνται σε όλον τον κόσμο;

"Θεωρώ ότι είναι θέμα παιδείας. Μιλάμε για αθλητισμό. Δεν πηγαίνεις στο γήπεδο ούτε για να σκοτώσεις, ούτε για να χτυπήσεις, ούτε για να μαχαιρώσεις οποιονδήποτε. Αντιθέτως, πας για να χαλαρώσεις και για να απολαύσεις το θέαμα που σου προσφέρουν οι παίκτες/ριες.

Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας όποια ομάδα και εάν υποστηρίζει. Στη σκέψη και μόνο ότι δεν συμβαίνει το αυτονόητο είναι αηδιαστικό".