Η τεράστια αυτοεκτίμηση του Νίκλας Μπέντνερ
To Sport24.gr ο αποκλειστικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο "Experts' Network" της Guardian παρουσιάζει τον Νίκλας Μπέντνερ, του οποίου η αυτοεκτίμηση σπάει όλα τα κοντέρ. Διαβάστε για τον αινιγματικό στράικερ, το παραλίγο θανατηφόρο ατύχημα και μικρές άγνωστες ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Το Sport24.gr συμμετέχει αποκλειστικά στο EURO 2012: THE EXPERTS’ NETWORK υπό τη διοργάνωση της Guardian, με τη συμμετοχή μεταξύ άλλων των El Pais, La Stampa, So Foot, Irish Times...
Δανία: Jyllands-Posten(Τρολς Χένρικσεν)
Η αυτοεκτίμηση του καλύτερου επιθετικού της Δανίας, Νίκλας Μπέντνερ, βρισκόταν πάντα στο υψηλότερο επίπεδο. Τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής. Την άνοιξη του 2010, ο Μπέντνερ και η Άρσεναλ δέχθηκαν επίσκεψη από έναν ψυχολόγο, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προσπάθησε να μετρήσει πόση αυτοεκτίμηση είχε ο παίκτης. Τα αποτελέσματά κατατάσσονταν από το 1 έως το 9. Ο Μπέντνερ βαθμολογήθηκε με 10.
Είναι ένας αινιγματικός επιθετικός. Κάποιοι φίλαθλοι, αλλά και οι ειδικοί, δεν καταλαβαίνουν πλήρως γιατί βάζει τον εαυτό του τόσο ψηλά. Τον Μπέντνερ, ωστόσο, δεν τον ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι για εκείνον, αλλά το τι αισθάνεται ο ίδιος για τον εαυτό του.
Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, η δανέζικη εφημερίδα "Jyllands-Posten" συζήτησε εις βάθος με τον Μπέντνερ σχετικά με την αυτοπεποίθησή του. Ο αινιγματικός επιθετικός ανοίχτηκε και μία εικόνα του ποιος πραγματικά είναι, άρχισε να σχηματίζεται. Ακολουθεί ένα απόσπασμα:
" Θυμάστε όταν ήσασταν παιδιά και μαθαίνατε roller skates;", είπε αρχικά. " Δεν μπορούσατε να κάνετε στην αρχή. Πέφτατε όλη την ώρα, χτυπούσατε και κλαίγατε. Κάποια παιδιά εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Κάποια άλλα προσπάθησαν λίγο ακόμα, αλλά μετά τα παράτησαν, και κάποια άλλα συνέχισαν μέχρι να τα καταφέρουν. Εγώ ήμουν ένα από εκείνα τα παιδιά που συνέχισαν και αυτό έκανα πάντα στη ζωή μου. Δεν εγκαταλείπω μέχρι να πετύχω το στόχο μου. Αν αποφασίσω ότι κάτι θα συμβεί, τότε θα συμβεί".
" Είσαι καλός στο roller skating;".
" Είμαι πολύ καλός στο roller skating. Όταν βάζω στο κεφάλι μου ότι θέλω να κάνω κάτι, τότε το κάνω. Δεν τριγυρνώ με αμφιβολίες στο κεφάλι μου. Τριγυρνώ χαρούμενος. Έχω όλα τα πράγματα που πιθανότατα θα ήθελα να έχω στη ζωή μου. Οπότε γιατί να μην είμαι χαρούμενος;".
" Δεν έχει ποτέ αμφιβολίες για τον εαυτό σου;"
" Ο καθένας έχει αμφιβολίες σε διάφορους τομείς, αλλά για μένα είναι λίγο διαφορετικά, επειδή ποτέ δεν έχω αμφιβολίες για πράγματα στα οποία είμαι καλός. Γιατί να αμφιβάλλεις για πράγματα στα οποία είσαι καλός; Ποτέ δεν έχω αμφιβάλλει για τον εαυτό μου ως ποδοσφαιριστής. Έχω αμφιβάλλει για τον εαυτό μου σε πολλά πράγματα, αλλά ποτέ για το ποδόσφαιρο. Θα μπορούσα να ανησυχήσω για το πώς θα τα πάει η ομάδα μου, αλλά όχι για μένα. Αν ξεφύγω από τους αμυντικούς και η μπάλα βρίσκεται στο αριστερό ή στο δεξί μου πόδι, πάντα σκέφτομαι: «Θα πετύχω γκολ τώρα». Και αν δεν σκοράρω, απλά σκέφτομαι: «Θα υπάρξει κι άλλη ευκαιρία για να σκοράρω".
" Είσαι ποτέ νευρικός;".
" Ποτέ δεν έχω νιώσει εκνευρισμό πριν από έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Θα μπορούσα να νιώσω κάποια μέρα, αλλά μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει συμβεί. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Βγαίνω εκεί έξω για να κάνω κάτι που αγαπώ να κάνω και κάτι που πάντα ήθελα να κάνω. Γιατί να είμαι νευρικός κάνοντας κάτι τέτοιο; Αν κάνεις ένα λάθος, έκανες ένα λάθος.
Ας το θέσω έτσι: αν ένας αμυντικός αντιμετωπίζει έναν από τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου και δεν πιστεύει για τον εαυτό του ότι είναι τόσο καλός, τότε σίγουρα θα νιώσει αμφιβολία. Πάντα αισθάνομαι ότι θα βγάλω ό,τι καλύτερο από τον κεντρικό αμυντικό, τον οποίο αντιμετωπίζω. Δεν πρόκειται να κερδίσει αυτή τη μονομαχία μαζί μου και δεν θα είναι καλύτερος από μένα, όποιος κι αν είναι".
" Τι είναι αυτό που σε έχει κάνει αυτόν που είσαι σήμερα, κάτι στην παιδική σου ηλικία ή ήσουν πάντα έτσι;".
" Όταν οι δάσκαλοι μού έλεγαν να κάνω τα μαθήματά μου, απαντούσα ότι δεν θα γινόμουν δικηγόρος, ούτε θα σπούδαζα. «Όλοι ξέρετε ότι όταν τελειώσω το σχολείο, θα γίνω ποδοσφαιριστής», έλεγα. «Ναι, ναι, αυτό είναι καλό», έλεγε ο κόσμος. Δεν ξέρω πόσοι το πίστευαν, αλλά κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους γύρω μου ήξεραν ότι θα συνέβαινε. Γι' αυτόν το λόγο, μου ήταν πάντα φυσικό να είμαι έτσι.
Πάντα ήθελα να κερδίζω. Όταν ήμουν πιο νέος κι έπαιζα τένις με τους φίλους μου, ήθελα να κερδίζω και το ίδιο συμβαίνει και με το ποδόσφαιρο".
" Καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για σένα και εκτός γηπέδου;".
" Όταν ήμουν παιδί και ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, δεν καταλάβαινα τι θα ακολουθούσε. Δεν είχα ιδέα για τα λεφτά. Απλά πήγαινα με τους φίλους μου στο γήπεδο κι έπαιζα. Χρησιμοποιούσαμε τις τσάντες για τέρματα και πίναμε κόκα-κόλα. Αυτό που ήθελα πάντα ήταν να γίνω ο καλύτερος στον κόσμο. Όλα τα υπόλοιπα ήταν έξτρα".
" Έξτρα;".
" Σίγουρα είναι ενοχλητικό όταν δεν μπορείς να βγεις έξω και να διασκεδάσεις χωρίς να σε κοιτάνε. Θα ήταν πιο διασκεδαστικό αν μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου, αλλά δέχομαι την άλλη όψη του νομίσματος και καταλαβαίνω γιατί είναι έτσι. Ζω με το γεγονός ότι είναι έτσι".
Ο Νίκλας Μπέντνερ δεν είναι αλαζόνας. Μπορεί να πιστεύει στον εαυτό του, αλλά δεν είναι αλαζόνας. Μεγάλωσε στο νησί Άμαγκερ στην Κοπεγχάγη. Από την ηλικία των τεσσάρων ετών, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα Τόρνμπι Μπόλντκλουμπ. Το ταλέντο ήταν εμφανές. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά σε όλα τα σπορ.
" Βρισκόταν με την τάξη του σε ένα τουρνουά μπάσκετ απέναντι σε άλλα σχολεία", θυμάται ο Χανς Κρίστιαν Γιένσεν, που ήταν δάσκαλος του Μπέντνερ στο σχολείο. " Σε ένα παιχνίδι, η ομάδα του νικούσε με διαφορά, επειδή μπορούσε να κάνει τα πάντα και προηγείτο με 13-0 στο ημίχρονο. Ο Μπέντνερ αντικαταστάθηκε στο δεύτερο ημίχρονο και η ομάδα του έχασε με 13-14. Ήταν τρελό. Επίσης ήταν εξαιρετικός στο χάντμπολ".
Η αποφασιστικότητα του παίκτη να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής δημιουργούσε επίσης κάποια προβλήματα. Σύμφωνα με τους δασκάλους και τη διευθύντρια του σχολείου του, μπορούσε να είναι τόσο επικεντρωμένος στα δικά του θέματα, ώστε πλήγωνε τα αισθήματα των άλλων χωρίς να το θέλει. Επειδή ο Μπέντνερ έλεγε κατά λάθος άσχημα πράγματα.
" Δεν ήταν πολύ καλός απέναντι στα άλλα παιδιά. Πολύ απερίσκεπτος στον τρόπο που συμπεριφερόταν. Τα λόγια απλά πετάγονταν από το στόμα του. Δεν ήταν κακός, αλλά απερίσκεπτος όλη την ώρα. Μπορούσε να πληγώσει τα άλλα παιδιά λέγοντας κάτι. Έπρεπε να τον κρατάς με ένα κοντό λουρί", λέει η Γκρέτε Μπιρτς, διευθύντρια του σχολείου του Μπέντνερ, "Korsvejens Skole".
Αυτή η πλευρά της προσωπικότητας του Μπέντνερ έγινε εμφανής καθώς ανέβαινε στην ποδοσφαιρική κλίμακα κι ένα ευρύτερο κοινό άρχιζε να ακούει γι' αυτόν. Το 2006, σε ηλικία 16 ετών, έφυγε από την ομάδα νέων της Κοπεγχάγης για να υπογράψει στην Άρσεναλ. Εντυπωσίασε αμέσως και δύο χρόνια αργότερα συμπεριελήφθη στην εθνική ομάδα της Δανίας U-21, για να ταξιδέψει στην Πορτογαλία για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ο Μόρτεν Ράσμουσεν ήταν αναμφίβολα ο Νο1 επιθετικός. Ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερος από τον Μπέντνερ και πιο έμπειρος κι επομένως είχε υψηλότερη θέση στην ιεραρχία της ομάδας U-21.
Ο Μπέντνερ είχε μόλις γίνει μέλος της ομάδας, αλλά δεν σταματούσε να διαμαρτύρεται όταν αντικαταστάθηκε από τον Ράσμουσεν στο δεύτερο ημίχρονο του πρώτου αγώνα της Δανίας στη διοργάνωση. Ο Μπέντνερ είπε δημοσίως ότι δεν καταλάβαινε το λόγο της αλλαγής και πως ήταν καλύτερος παίκτης από τον Ράσμουσεν.
Η αυτοπεποίθηση βρισκόταν πάντα εκεί, αλλά η ζωή δεν ήταν πάντα εύκολη για τον Μπέντνερ. Το 2010, έγινε πατέρας για πρώτη φορά, αλλά χώρισε με τη μητέρα του παιδιού του, την αρραβωνιαστικιά του, τη βαρώνη Καρολίν Λούελ-Μπρόκντορφ (Καρολίν Φλέμινγκ) μόλις δύο μήνες μετά. Θα μπορούσαν να είναι το ζεύγος Μπέκαμ της Δανίας, με όλα τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα πάνω τους.
Ο Μπέντνερ είχε κι ένα δραματικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το 2009 οδηγούσε την Άστον Μάρτιν του, καθ' οδόν για την προπόνηση. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μπέντνερ, δεν έφερε ευθύνη και δεν έτρεχε. Ένα αυτοκίνητο πετάχτηκε μπροστά του και ο Δανός δεν κατάφερε να αποφύγει τη σύγκρουση. Ο Μπέντνερ είχε πάθε σοκ, καθώς τον έσερναν μακριά από το τρακαρισμένο αυτοκίνητο. Καθώς στεκόταν δίπλα από το κατεστραμμένο αυτοκίνητο, "ξερίζωσε" έναν από τους πλαϊνούς καθρέφτες και τον χρησιμοποίησε για να δει αν είχε χτυπήσει στην πλάτη.
Δεν είχε χτυπήσει, αλλά το δυστύχημα εξακολουθούσε να τον στοιχειώνει για πολύ καιρό μετά. Λίγες εβδομάδες μετά το δυστύχημα, αποκαλύφθηκε ότι είχε χτυπήσει στη βουβωνική χώρα κατά τη σύγκρουση. Κάθε φορά που έτρεχε και κλωτσούσε την μπάλα, ο πόνος διαπερνούσε το κορμί του. Ωστόσο, ο Μπέντνερ συνέχισε να παίζει για την Άρσεναλ εκείνη την άνοιξη, παίρνοντας παυσίπονα. Αλλά όταν βρέθηκε με την εθνική ομάδα πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, ο τραυματισμός είχε επιδεινωθεί τόσο πολύ, που έτρεχε με δυσκολία.
Ο γυμναστής της Δανίας, Γιένς Μπάνγκσμπο, άσκησε κριτική στην Άρσεναλ για το γεγονός ότι δεν ενημέρωσε τους Δανούς σχετικά με τον τραυματισμό και είπε: " Κάθε ομάδα έχει τα επιχειρήματά της. Μπορεί να μην τους νοιάζει για το αν θα μπορεί να παίξει τους επόμενους δύο μήνες, μόνο και μόνο επειδή τον χρειάζονται για τα επόμενα δύο παιχνίδια. Έτσι είναι το διεθνές ποδόσφαιρο, αλλά σίγουρα δεν ήταν καλό γι' αυτόν το ότι έπαιξε".
Η Δανία δεν πήγε καλά στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά ούτε και ο Μπέντνερ, κυρίως λόγω του τραυματισμού του. Το αυτοκινητιστικό δυστύχημα και το γεγονός ότι ο Μπέντνερ συνέχισε να παίζει τραυματίας τη σεζόν 2010-11, είναι σημαντικοί παράγοντες όσον αφορά στη στασιμότητα της καριέρας του.
Φέτος δόθηκε δανεικός στη Σάντερλαντ, όπου εντυπωσίασε κατά διαστήματα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά όχι κι έξω από αυτόν. Το Δεκέμβριο φέρεται να ενεπλάκη σε έναν καυγά με έναν άλλο άντρα σε ένα ξενοδοχείο, μετά τη νίκη της εθνικής ομάδας με 2-0 επί της Σουηδίας. Καταδικάστηκε για υπερβολική ταχύτητα, οδηγώντας με 166 χλμ/ώρα σε έναν αυτοκινητόδρομο, και σαν μην έφτανε αυτό, συνελήφθη με την υποψία του βανδαλισμού αυτοκινήτων στο Νιουκάστλ, μαζί με τον συμπαίκτη του στη Σάντερλαντ, Λι Κάτερμοουλ. Όλες οι κατηγορίες αποσύρθηκαν αργότερα.
Γενικά, δεν ήταν μία καλή χρονιά εκτός γηπέδων για τον Μπέντνερ. Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα ότι το τελευταίο περιστατικό έχει αλλάξει τη συμπεριφορά του Μπέντνερ. Αργότερα, έκανε μία δημόσια δήλωση, με στόχο να "καθαρίσει" το όνομά του. " Λυπάμαι πραγματικά για όλο αυτό", είπε. " Λυπάμαι πολύ που επέτρεψα στον εαυτό μου να αναμιχθεί σε πράγματα που ερμηνεύονται με τόσο δραματικό τρόπο. Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη που δεν διαχώρισα τον εαυτό μου από αυτά τα περιστατικά, πριν ξεφύγουν από τον έλεγχο. Το λάθος είναι αποκλειστικά δικό μου και λυπάμαι που απογοήτευσα τόσους ανθρώπους. Βασικά είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, με μία αξιοσημείωτη δουλειά. Μερικές φορές το ξεχνάω αυτό, αλλά βαθιά μέσα μου τα ξέρω αυτά τα πράγματα. Και δεν αποτελεί δικαιολογία για μένα το να αφήνω τον εαυτό μου να εμπλέκεται σε αυτό.
Η οικογένειά μου, ο γιος μου, η πολύτιμη σύντροφός μου και το ποδόσφαιρο είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Και σε αυτά θα πρέπει να επικεντρωθώ 100%".
Από τότε έχει μείνει μακριά από μπελάδες και στο γήπεδο έχει καταφέρει να αγωνιστεί χωρίς να αισθάνεται τον τραυματισμό, που τον εμπόδιζε για ενάμιση χρόνο. Άρχισε να σκοράρει ξανά και αυτό το καλοκαίρι θα φανεί σε μεγάλο βαθμό αν μπορεί να γίνει ο ποδοσφαιριστής που πάντα φανταζόταν ότι θα γίνει.
Μικρές Ιστορίες
Ντένις Ρόμενταλ, Μπρόντμπι
Ο ακραίος επιθετικός είναι ένας πολύ ιδιαίτερος τύπος. Λατρεύει το δανέζικο δίδυμο της ποπ, Nik & Jay, οι φαν των οποίων είναι κορίτσια στην προ-εφηβεία. Κάποτε έγραψε "boing, boing" σε ένα μπλουζάκι και το φόρεσε κάτω από τη φανέλα της Δανίας σε ένα διεθνές παιχνίδι. Είναι ο τίτλος ενός τραγουδιού των Nik & Jay. Όταν πέτυχε γκολ στο παιχνίδι, έβγαλε τη φανέλα του για να δείξει το μπλουζάκι και φυσικά αντίκρισε την κίτρινη κάρτα.
Κρίστιαν Πόουλσεν, Εβιάν
Ο πρώην αρχηγός της Δανίας ήταν πολύ ευγνώμων προς την πρώην ομάδα του, την Κοπεγχάγη, όταν πήρε μεταγραφή για τη Σάλκε το 2002. Γι' αυτόν το λόγο, έστειλε πίσω στην ομάδα του πολλά από τα λεφτά που κέρδισε τον πρώτο του χρόνο στη Γερμανία. Οι προπονητές του έλαβαν ένα ποσό, διότι ο Πόουλσεν θεωρούσε πως τον είχαν βοηθήσει να γίνει ο παίκτης που ήταν. Επιπλέον, έδωσε ένα μεγάλο ποσό στο ταμείο των ποδοσφαιριστών.
Άντερς Λίντεγκορντ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Ο τερματοφύλακας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έπαιξε σε μία πολύ μικρή ομάδα στη Νορβηγία, πριν πάει στην αγγλική ομάδα. Ήταν πάντα μεγάλος θαυμαστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ως παιδί, του Δανού τερματοφύλακα Πέτερ Σμάιχελ. Επομένως δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η Γιουνάιτεντ ήθελε να τον αγοράσει. Τους μήνες πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφή, ο Λίντεγκορντ ξάπλωνε στον καναπέ, κοιτώντας στο ταβάνι και χαμογελώντας γι' αυτό που του συνέβαινε.
Ντάνιελ Άγκερ, Λίβερπουλ
Ο αρχηγός της Δανίας έχει βασανιστεί από τραυματισμούς όσο καιρό βρίσκεται στη Λίβερπουλ. Το 2009, η πλάτη του είχε τόσο σοβαρό πρόβλημα, που σκέφτηκε να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Η πλάτη του είναι καλυμμένη πλήρως με ένα τεράστιο τατουάζ, που αναγράφει στο πάνω μέρος τη λατινική φράση "Mors Certa, Hora Incerta", που σημαίνει "Ο θάνατος είναι βέβαιος, η ώρα του είναι αβέβαιη", ενώ στους αστραγάλους του γράφει: "Pain is temporary, victory is forever" (Ο πόνος είναι προσωρινός, η νίκη είναι παντοτινή). Ο Ραούλ Μεϊρέλες, όταν ήταν στη Λίβερπουλ, ρωτούσε συχνά τους Άγκερ και Μάρτιν Σκρτελ πού έκαναν τα δικά τους τατουάζ και είχε πει ότι ο στόχος του ήταν να φτάσει κάποια μέρα τον Άγκερ στην ποσότητα των τατουάζ.
Ουίλιαμ Κβιστ και Νίκι Ζίμλινγκ
Οι δυο τους έπαιξαν μαζί στην KB όταν ήταν παιδιά και τώρα είναι πιθανό να αποτελέσουν το κεντρικό δίδυμο της μεσαίας γραμμής της Δανίας σε μία διεθνή διοργάνωση. Ο Κβιστ λέει: " Ξέρουμε καλά ο ένας τον άλλον μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Νίκι είναι πιο επιθετικογενής, αλλά μπορούμε και οι δυο να παίξουμε το ρόλο του αμυντικού μέσου με τον τρόπο μας. Είναι πολύ καλός στο να προωθεί την μπάλα, ενώ εγώ είμαι πιο αμυντικογενής".
Τακτική ανάλυση
Ο Μόρτεν Όλσεν είναι προπονητής της εθνικής ομάδας από το 2000 και πάντα χρησιμοποιεί το ολλανδικό στιλ ποδοσφαίρου, αλλά με ένα σύστημα 4-2-3-1. Θέλει την ομάδα του να έχει την κατοχή της μπάλας και επιδιώκει τον έλεγχο του ρυθμού στο παιχνίδι. Με αυτό το σύστημα, του αρέσει να πειραματίζεται, όπως να μετακινεί έναν κεντρικό μέσο στο κέντρο της άμυνας και να ξεκινάει την επίθεση με μόνο τρεις παίκτες στην άμυνα. Επίσης, μετακίνησε τον Νίκλας Μπέντνερ στην αριστερή πτέρυγα και μερικές φορές αντέστρεφε το τρίγωνο στο κέντρο, μετατρέποντας το σύστημα σε 4-1-4-1.
Ο Τόμας Σόρενσεν είναι αναμφίβολα ο τερματοφύλακας, αν και είναι αναπληρωματικός στη Στόουκ Σίτι. Ο Άντερς Λίντεργκορντ απειλούσε τη θέση του Σόρενσεν όταν αγωνιζόταν στη Γιουνάιτεντ, αλλά είχε προβλήματα τραυματισμών από τότε κι έχασε τη θέση του από τον Νταβίδ ντε Χέα.
Οι μπακ αναμένεται να είναι ο πρώην αμυντικός της Έβερτον, της Μπλάκμπερν και της Ουέστ Χαμ, Λαρς Γιάκομπσεν (τώρα στην Κοπεγχάγη), στα δεξιά και ο Σίμον Πόουλσεν στα αριστερά, αν και ο Γιάκομπσεν είχε ένα σοβαρό τραυματισμό στο μηρό κατά τη διάρκεια της άνοιξης. Κόντρα στην Πορτογαλία, ωστόσο, ο Μίχαελ Σίλμπερμπαουερ θα παίξει σχεδόν σίγουρα στα αριστερά, αφού έχει αντιμετωπίσει επιτυχώς δύο φορές τον Κριστιάνο Ρονάλντο με την εθνική ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια.
Στο κέντρο της άμυνας θα είναι ο Ντάνιελ Άγκερ της Λίβερπουλ και Σίμον Κιέρ, που έπαιξε στη Ρόμα φέτος, αλλά ανήκει στη Βόλφσμπουργκ. Ο Άγκερ ήταν παίκτης-κλειδί για τη Λίβερπουλ φέτος και είναι ο αρχηγός της Δανίας, αν ο Κρίστιαν Πόουλσεν δεν αγωνίζεται. Ο Κιέρ είχε προβλήματα, τόσο στη Ρόμα όσο και στη Δανία, και η θέση του απειλείται από τον Αντρέας Μπιέλαντ, που θα μεταγραφεί στην Τβέντε από τη Νόρτζελαντ το καλοκαίρι.
Ο Ουίλιαμ Κβιστ και ο Νίκι Ζίμλινγκ είναι οι επικρατέστεροι για την αρχική ενδεκάδα στο κέντρο της μεσαίας γραμμής. Ο Κβιστ ήταν ο αρχηγός της Κοπεγχάγης, που έφτασε στους "16" του Champions League τη σεζόν 2010-11 κι έχει εντυπωσιάσει κατά την πρώτη του σεζόν στη Στουτγάρδη. Μπροστά τους, ο Όλσεν θα βάλει τον Κρίστιαν Έρικσεν, τον 20χρονο παίκτη του Άγιαξ, που είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Πολλοί προπονητές του Άγιαξ, τον συγκρίνουν με τον Ουέσλεϊ Σνάιντερ, αφού χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια, βλέπει γήπεδο, είναι πολύ γρήγορος και ντριμπλάρει εξαιρετικά. Είναι ένα πραγματικό "δεκάρι".
Στα δεξιά βρίσκουμε τον Ντένις Ρόμενταλ, που ποτέ δεν έχει επιτύχει σημαντικά πράγματα στους συλλόγους του, αλλά είναι παίκτης-κλειδί στον τρόπο παιχνιδιού του Όλσεν, χάρη στην αξιοσημείωτη ταχύτητά του. Στα αριστερά, θα γίνει μάχη μεταξύ του Μίχαελ Κρον-Ντέλι (Μπρόντμπι) και του Λάσε Σόνε (που θα μεταγραφεί στον Άγιαξ από τη Ναϊμέγκεν την επόμενη σεζόν). Ο Νίκλας Μπέντνερ θα παίξει μόνος του στην επίθεση και θα πάρει στην πλάτη του την ομάδα, αφού οι άλλοι Δανοί επιθετικοί, όπως ο Μαντς Γιούνκερ (Ρόντα) και ο Νίκλας Πέντερσεν (Χρόνινχεν) απέχουν πολύ από αυτό το επίπεδο.
Αν και η Δανία θα πρέπει να θεωρείται το αουτσάιντερ σε όλους τους αγώνες του ομίλου, ο Όλσεν δεν θα προδώσει την αγωνιστική του φιλοσοφία. Η Ολλανδία, η Πορτογαλία και η Γερμανία θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση στην κατοχή της μπάλας και στον έλεγχο του ρυθμού, διότι με αυτόν τον τρόπο αρέσει στους παίκτες και στον Μόρτεν Όλσεν να αγωνίζονται και είναι ο τρόπος που θεωρούν ότι μπορούν να πάρουν αποτελέσματα. Ο Όλσεν ήταν παίκτης όταν η Δανία έγινε μία από τις πιο θεαματικές ομάδες του κόσμου τη δεκαετία του '80, με συμπαίκτες όπως ο Πρέμπεν Έλκιερ, Φρανκ Άρνεσεν, Σόρεν Λέρμπι και Μίχαελ Λάουντρουπ. Εκείνη η ομάδα έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο με διαρκή κίνηση και δημιουργική ελευθερία, βάζοντας τα θεμέλια για τις μελλοντικές εθνικές ομάδες της Δανίας.
Παρά το δύσκολο όμιλο, η Δανία θα εμφανιστεί στο Euro με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η ομάδα πήρε την πρώτη θέση στον προκριματικό όμιλο μπροστά από την Πορτογαλία και τον Απρίλιο ήταν η 9η καλύτερη ομάδα του κόσμου στην κατάταξη της Fifa. Αυτή είναι η καλύτερη θέση για την εθνική ομάδα της Δανίας από το 1996.
Επιπλέον, οι παίκτες της Δανίας, ιστορικά, θριαμβεύουν όταν είναι αουτσάιντερ. Αυτό έγινε τη δεκαετία του '80, όταν η Δανία έφτασε στον ημιτελικό του Euro '84 και στους "16" του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1986. Επίσης, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1992, ενώ το 1998 έφτασε στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και στους "16" του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2002 και του Euro 2004. Παρόλα αυτά, κανένας στη Δανία δεν πιστεύει πραγματικά ότι η ομάδα θα μπορέσει να προκριθεί από τον "όμιλο του θανάτου".