Ιμπραχίμοβιτς: "Έχω έναν ανοικτό λογαριασμό με τον Λουκάκου που πρέπει να τακτοποιήσω"

Ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς παραχώρησε μια συνέντευξη στην Corriere della Sera, στην οποία αναφέρθηκε σε αρκετές πτυχές της ζωής του. Από τα δύσκολα παιδικά χρόνια στο γκέτο του Μάλμε, ως την απογείωση.

Ο Σουηδός επιθετικός της Μίλαν μίλησε για το γεγονός ότι έφτασε μια ανάσα από το να υπογράψει στη Νάπολι, πριν την Μίλαν τον Ιανουάριο του 2020, έχοντας ως "κίνητρο" τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Βέβαια στο τέλος διάλεξε τους ροσονέρι γιατί ήταν σε κακή κατάσταση και ήθελε να τους βοηθήσει.

Για τον Μαραντόνα και την επιθυμία του να πάει στη Νάπολι: "Ο Μαραντόνα είναι ένας θρύλος. Είδα ένα ντοκιμαντέρ για αυτόν και αποφάσισα να πάω στη Νάπολι, για να το κάνω σαν τον Ντιέγκο. Να κερδίσω το Scudetto.

Βαρέθηκα την Αμερική. Νόμιζα ότι θα τα παρατούσα. Ο τότε Ραϊόλα μου είπε: «Είσαι τρελός; Πρέπει να γυρίσεις στην Ιταλία». Είχα καταλήξει σε συμφωνία με τη Νάπολι, αλλά στη συνέχεια ο πρόεδρος, Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, έδιωξε τον Κάρλο Αντσελότι.

Έτσι, ρώτησα τον Ραϊόλα: "Ποια ομάδα είναι χειρότερη, που μπορώ να την αλλάξω; και εκείνος μου απάντησε «Χθες η Μίλαν έχασε 5-0 στο Μπέργκαμο». και του είπα: «Πάμε στη Μίλαν. Είναι ένα κλαμπ που ξέρω και μια πόλη που μου αρέσει»".

Για την κόντρα με τον Λουκάκου ανέφερε: "Ο Λουκάκου έχει μεγάλο εγώ, πιστεύει ότι είναι πρωταθλητής και πραγματικά δυνατός. Αλλά μεγάλωσα στο γκέτο του Μάλμε και όταν κάποιος μπαίνει από κάτω με το κεφάλι κάτω, τον βάζω στη θέση του.

Λοιπόν, τον χτύπησα στο γλυκό του σημείο. Στα βουντού της μαμάς του. Και έχασε τον έλεγχο. Αν και εξακολουθώ να έχω μια τρομερή αμφιβολία… χάσαμε αυτό το ντέρμπι. Αποβλήθηκα. Μετά τραυματίστηκα. Έγιναν πολλά άσχημα πράγματα.

Είδατε ότι τα τελετουργικά του Λουκάκου τελικά έπιασαν. Ζήτησα από τους πιστούς φίλους μου να προσευχηθούν για μένα. Πρέπει να τακτοποιήσω τον ανοικτό λογαριασμό μαζί του. Ελπίζω να τον συναντήσω σύντομα. Στο δρόμο; Όχι, αυτά είναι πράγματα που πρέπει να λυθούν στο γήπεδο. Δεν μισώ κανέναν, πόσο μάλλον τον Λουκάκου".

Για τη δύσκολη παιδική του ηλικία: "Ένα παιδί που πάντα υπέφερε. Μόλις γεννήθηκα, η νοσοκόμα με έκανε να πέσω από ένα μέτρο ύψος. Έχω υποφέρει όλη μου τη ζωή. Στο σχολείο ήμουν διαφορετικός: οι άλλοι ήταν ξανθοί με ανοιχτόχρωμα μάτια και λεπτή μύτη, εγώ μελαχρινός, καστανός, με μεγάλη μύτη.

Αλλιώς μίλησα από αυτούς, διαφορετικά κινήθηκα από αυτούς. Οι γονείς των συμμαθητών μου έκαναν αίτηση να με διώξουν από την ομάδα. Πάντα με μισούσαν. Και στην αρχή αντέδρασα άσχημα".

Τέλος σε ερώτηση για το αν πιστεύει στον Θεό δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα η απάντησή του: "Όχι δεν πιστεύω στον Θεό. Πιστεύω μόνο στον εαυτό μου".