Όταν πριν από μιάμιση δεκαετία ερχόταν στον πάγκο της Άρσεναλ ένας Γάλλος προπονητής με πτυχίο στα οικονομικά και με προϋπηρεσία στην Ιαπωνία, ίσως κανείς να μη μπορούσε να φανταστεί τι μέλλει γενέσθαι.

Ο Αρσέν Βενγκέρ, παρέλαβε μια ομάδα που στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια είχε τερματίσει δυο φορές στο... πίσω μέρος της βαθμολογικής καρτέλας, και την οδήγησε στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου χαρίζοντάς της 3 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 2 νταμπλ και πάνω απ' όλα: μια νέα ταυτότητα.

Ποιος Βενγκέρ;

Η φράση "Arsène who?" που είχε κάνει την εμφάνισή της στον βρετανικό τύπο πριν δεκαπέντε χρόνια, δε μπορεί να μη του 'χει μείνει στη μνήμη. Ειρωνεία, αγγλικό φλέγμα, κοροϊδία, αμφισβήτηση, όλα μαζί ευθύς εξ' αρχής. Άπαντες έδωσαν έμφαση στον προηγούμενο σταθμό του 46χρονου προπονητή ονόματι Αρσέν Βενγκέρ, στην ασήμαντη τότε ποδοσφαιρικά, Ιαπωνία.

Δεν μπήκαν όμως στον κόπο να πάνε λίγα χρόνια πίσω και να δουν το μικρό θαύμα που έφερε εις πέρας φορώντας τη φόρμα της Μονακό, όταν και οδήγησε το σύλλογο της Κυανής Ακτής στην κορυφή του γαλλικού πρωταθλήματος. Από τότε είχε το χούι να αναδεικνύει ταλέντα, αφού χάρη σ’ αυτόν εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι παγκόσμιοι πρωταθλητές με τους "τρικολόρ", Γιούρι Τζορκαέφ, Εμανουέλ Πετί και οι Αφρικανοί-θρύλοι Βίκτορ Ικπέμπα και Ζορζ Γουεά.

Η απάντηση του Βενγκέρ στην υποδοχή των Άγγλων; Νταμπλ στη δεύτερη χρονιά του στο βόρειο Λονδίνο με μια Άρσεναλ που χαιρόσουν να τη βλέπεις να ζωγραφίζει στο χορτάρι. Νέες πρωταγωνιστικές μορφές γονιμοποιούνται υπό την καθοδήγηση του. Μαρκ Όφερμαρς, Πατρίκ Βιεϊρά, Νικολάς Ανελκά και λίγο αργότερα Ρομπέρ Πιρές και Τιερί Ανρί προσφέρουν απλόχερα μαγικές στιγμές στο κοινό του Χάιμπουρι. Οι φίλοι της Άρσεναλ και ο κόσμος του αγγλικού ποδοσφαίρου υποκλίνεται σε αυτόν τον "Καθηγητή" που μετέτρεψε μια ομάδα του Νησιού σε πρότυπο του μοντέρνου ποδοσφαίρου.

Η καθιέρωση

Το νταμπλ του 2002, δεύτερο επί εποχής Βενγκέρ στον πάγκο των "κανονιέρηδων" σφραγίστηκε –τι πιο ηδονικό- με νίκη μέσα στο "Ολντ Τράφορντ". Το κατόρθωμα του 1998 δεν ήταν στην τύχη. Τέσσερα χρόνια μετά μια ανανεωμένη Άρσεναλ έφτανε ξανά στο νταμπλ, αφού πριν ισάριθμες μέρες κατακτούσε το 8ο Κύπελλο στην ιστορία της κόντρα στη συμπολίτισσα Τσέλσι.

Δυο έτη αργότερα, ο Βενγκέρ και οι παίκτες του έπραξαν κάτι μοναδικό (μετά την Πρέστον το … 1889). Θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα παραμένοντας αήττητοι για όλη τη σεζόν, παίρνοντας το προσωνύμιο "ανίκητοι". Επίτευγμα ασυναγώνιστο αν αναλογιστούμε το βαθμό δυσκολίας των αγώνων στην εποχή μας. Η είσοδος του Βενγκέρ στο Πάνθεον του αγγλικού ποδοσφαίρου θεωρείται το πλέον φυσιολογικό. Η πρόκληση της Ευρώπης όμως, παραμένει αναπάντητη.

Το μαράζι της Ευρώπης

Δυο φορές έχει φτάσει στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιε. Τη μία ήταν η φοβερή Γαλατασαράι του Φατίχ Τερίμ, που στα πέναλτι πλήγωσε τους "κανονιέρηδες" στον τελικό του Κυπέλλου UEFA to 2000. Την άλλη σίγουρα ο Βενγκέρ θα τη θυμάται καλύτερα. Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 στην πατρίδα του και το "Σταντ ντε Φρανς". Ο Γάλλος μάνατζερ έχει οδηγήσει την Άρσεναλ σε μια εκπληκτική "εκστρατεία" all the way μέχρι το ύστατο παιχνίδι κόντρα στη Μπαρτσελόνα, όπου αν και οι ποδοσφαιριστές του πάλεψαν σα λιοντάρια παίζοντας με 10 για 72 λεπτά, τελικώς υπέκυψαν στους Καταλανούς.

Ο Αρσέν περιμένει ακόμα τη δόξα της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Άρσεναλ θεωρείται ήδη ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου, ξεπερνώντας του θρύλους των Άλεξ Τσάπμαν, Μπέρτι Μι και Τζορτζ Γκράχαμ. Γνωρίζει όμως πως παίρνοντας αυτό το τρόπαιο θα μείνει το όνομά του δίπλα σε αυτά των κορυφαίων. Κανείς δεν θα μπορέσει πια να τον αμφισβητήσει…

Arsène knows

Θα μπορούσες να του καταλογίσεις πολλά. Την πενιχρή μεταγραφική πολιτική τα τελευταία 4-5 χρόνια, την έλλειψη τίτλων στο σύλλογο εδώ και 6 σεζόν, το αίσθημα της στασιμότητας που υποφώσκει στο βόρειο Λονδίνο και ό ,τι άλλο τέλος πάντων ακούγεται.

Ωστόσο ας μη ξεχνάμε ότι εδώ και 15 σερί χρονιές η Άρσεναλ τερματίζει σταθερά στην πρώτη τετράδα του βαθμολογικού πίνακα, παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ και το υψηλότερο επίπεδο, δεν αντιμετωπίζει αδυσώπητα οικονομικά προβλήματα και σίγουρα η νεαρή του – εδώ και χρόνια- ομάδα μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.

Ο Βενγκέρ μοιάζει όπως ένας σοφός Δρυίδης που πάνω από το τσουκάλι του περιμένει να παρασκευαστεί το μαγικό φίλτρο έτσι κι αυτός, προετοιμάζει τη στιγμή που το σύνολό του θα πρωταγωνιστήσει και πάλι τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ευρώπη.

Με όλο αυτό το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες εβδομάδες λόγω των αρνητικών αποτελεσμάτων των "κανονιέρηδων" και το "Έμιρεϊτς" συνεχίζει να τραγουδά "In Arsène we trust".Ο Αλσατός δείχνει σαν πληγωμένο θηρίο που μαζεύοντας δυνάμεις πρόκειται να αντεπιτεθεί. Αλλά ακόμη και σε περίπτωση που αποχωρήσει ο Βενγκέρ από την Άρσεναλ, αυτό θα γίνει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο.

Όσο για πόσο σπουδαία είναι η παρουσία του για το λονδρέζικο σύλλογο, τα λόγια του μεγάλου του αντίπαλου όλα αυτά τα χρόνια, σερ Άλεξ Φέργκιουσον, το εκφράζουν μοναδικά: "Θα ήθελα να ξέρω ποιος θα τον αντικαταστήσει…"