Ίντερ: Λουκακού, Λαουτάρο και αλγόριθμος δείχνουν το δρόμο προς τον τίτλο
Το ντέρμπι κορυφής με την Μίλαν άργησε 10 χρόνια αλλά η αναμονή άξιζε για την Ίντερ, που με το δίδυμο LuLa βγαλμένο από όνειρο και τους Έρικσεν - Πέρισιτς άσους στο μανίκι, βάλθηκε να δικαιώσει μία εντυπωσιακή ποδοσφαιρική μελέτη.
Τη δεύτερη ημέρα του Απριλίου του 2011 η Μίλαν αντιμετώπισε ως τυπικά γηπεδούχος την Ίντερ στην κοινή έδρα των δύο ομάδων, στο "Σαν Σίρο", και με grande protagonista τον Αλεσάντρο Πάτο που πέτυχε δύο γκολ (το τρίτο με εκτέλεση πέναλτι ο Αντόνιο Κασάνο) πανηγύρισε σπουδαία νίκη με 3-0, που έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε στο φινάλε εκείνης της σεζόν να αναδειχτεί πρωταθλήτρια.
Από τότε έχουν περάσει σχεδόν δέκα ολόκληρα χρόνια και έχουν μεσολαβήσει εννέα άγονες πρωταθληματικές σεζόν για τις δύο ποδοσφαιρικές εκπροσώπους του Μιλάνου, διάστημα στο οποίο κυριάρχησε απόλυτα η Γιουβέντους, με εννέα σερί σκουντέτι αλλά και 4 Κύπελλα Ιταλίας και δύο παρουσίες σε τελικό Champions League.
Με τα παραπάνω δεδομένα, το κυριακάτικο (19/2) ραντεβού των ροσονέρι με τους νερατζούρι, δεν ήταν απλά ένα Derby della Madonnina, το Νο 174 μεταξύ των δύο ομάδων αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Βλέπετε, ήταν το πρώτο μετά από εκείνο της σεζόν 2010-11 στο οποίο Μίλαν και Ίντερ κονταροχτυπιούνταν ούσες στις δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, κοιτάζοντας αμφότερες από πιο ψηλά την Γιουβέντους, και αυτό από μόνο του έδινε έξτρα μαγεία στη μάχη.
Μία μάχη ωστόσο που είχε έναν μεγάλο θριαμβευτή και έναν μεγάλο χαμένο, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται από την... ανάποδη σε σύγκριση με το προ δεκαετίας ντέρμπι κορυφής, αφού αυτή τη φορά εκείνοι που πανηγύρισαν σαν μικρά παιδιά στο φινάλε (έστω και μπροστά σε άδειες εξέδρες ελέω της σκληρής πραγματικότητας του Covid ) ήταν οι νερατζούρι.
Και ποιος να τους κατηγορήσει για την έκρηξη των συναισθημάτων τους από τη στιγμή που νίκησαν με το εντυπωσιακό 3-0 τη συμπολίτισσα, φτάνοντας τις πέντε νίκες στα έξι τελευταία ματς της Serie A κόντρα στην Μίλαν, και παρέμειναν στην κορυφή με +4 πλέον από τους cugini (οι δύο ομάδες αποκαλούν η μία την άλλη cugini=ξαδέρφια λόγω των καλών σχέσεων που υπάρχουν διαδοχρονικά μεταξύ τους, σε επίπεδο διοίκησεων) της πόλης τους.
Με το αποτέλεσμα μάλιστα αυτό, η ομάδα του Αντόνιο Κόντε έκλεισε ένα ονειρεμένο ποδοσφαιρικό τρίμηνο αφού από τις 22 Νοεμβρίου και μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου είχε τα καλύτερα αποτελέσματα από κάθε άλλη στην Serie A, με το συνολικό απολογισμό της να είναι 13 νίκες - 2 ισοπαλίες - 1 ήττα.
Η πρωταθλήτρια Γιουβέντους είναι η ιταλική ομάδα που συγκεντρώνει πάνω της τα περισσότερα φώτα έχοντας ελπίδες διάκρισης στο Champions League και η Μίλαν ήταν εκείνη που έκλεψε την παράσταση ούσα στην 1η θέση της βαθμολογίας στις 20 απο τις 23 πρώτες αγωνιστικές, όμως αυτή που παίρνει τώρα το αίμα της πίσω είναι η Ίντερ.
Ήπιε όλο το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού όχι μόνο από τη συνέχεια του Champions αλλά και του Europa League, άντεξε τις σκληρές κριτικές για κάποια άσχημα παιχνίδια της μέσα στη σεζόν, έμεινε όρθια πνευματικά και ψυχολογικά παρά τον αποκλεισμό στα ημιτελικά του Coppa Italia από την Γιουβέντους και τώρα μοιάζει πιο δυνατή από ποτέ.
Το μυστικό της; Για κάποιους είναι η απόφαση του Αντόνιο Κόντε να στηριχτεί σε τριάδα στην άμυνα (Ντε Φράι - Σκρίνιαρ - Μπαστόνι οι τρεις πρώτες επιλογές του) και να κάνει την ομάδα του πολύ συμπαγή, υψώνοντας ένα μεγάλο τείχος μπροστά από τον εξαιρετικό (το απέδειξε και στο ντέρμπι με την Μίλαν με αποκορύφωμα τις τρεις σπουδαίες επεμβάσεις του μέσα σε διάστημα 42 δευτερολέπτων) Χαντάνοβιτς.
Για άλλους είναι η ενεργοποίηση των Έρικσεν και Πέρισιτς, με τον Ιταλό να τους δίνει θέση και ρόλο στο γήπεδο και εκείνοι να ανταποκρίνονται στην πιο κατάλληλη περίοδο, με τον Δανό να θυμίζει στα τελευταία κρίσιμα ματς τον εγκεφαλικό Έρικσεν που είχαν όλοι θαυμάσει στην Τότεναμ και τον Πέρισιτς να αποτελεί ένα έξτρα όπλο στη φαρέτρα των νερατζούρι στη γραμμή κρούσης.
Άλλοι πάλι θα σταθούν στην απόφασή του προπονητή (από το δεύτερο μισό της σεζόν) να μικρύνει σημαντικά το rotation και να έχει 9-10 παίκτες που δεν... κουνιούνται από την ενδεκάδα, επιλέγοντας να στηριχτεί σε μεγάλο βαθμό στην -γρήγορη- κόντρα. Υπάρχει κόσμος που θα σταθεί και στη φυσική κατάσταση που αγγίζει το τέλειο.
Ωστόσο, πέρα από τα μικρά-μεγάλα μυστικά που κρύβονται πίσω από την αναγέννηση της Ίντερ το τελευταίο διάστημα, υπάρχει και ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο, μία σταθερά, και αυτή δεν είναι άλλη από την απίστευτη χημεία που έχουν βρει τα δύο κανόνια της, οι παίκτες που επιτρέπουν στον Κόντε να χρησιμοποιεί το 3-5-2 και να έχει το κεφάλι του ήσυχο.
Αυτοί φυσικά δεν είναι άλλοι από τους Ρομελού Λουκακού και Λαουτάρο Μαρτίνες που είναι σε δαιμονιώδη κατάσταση τη φετινή σεζόν, και στα παιχνίδια που η μπάλα ζυγίζει πολύ περισσότερο από το κανονικό, δηλώνουν "παρών". Απέναντι στην Λάτσιο, στο ματς που η Ίντερ ήθελε το τρίποντο για το προσπέρασμα της συμπολίτισσας, ο Λουκακού έκανε όργια και με δύο γκολ και μία ασίστ στον Λαουτάρο, οδήγησε την ομάδα του στο 3-1 και στην κορυφή.
Το απόγευμα της Κυριακής, ο Αργεντινός εκτέλεσε τους ροσονέρι σκοράροντας τα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του ενώ ο Βέλγος έβγαλε την ασίστ για το πρώτο γκολ και ήταν εκείνος που πήρε παραμάζωμα την αντίπαλη άμυνα για να γράψει το τελικό 3-0, λίγο πριν φωνάξει μπροστά στις κάμερες "είμαι ο καλύτερος", έχοντας στο μυαλό του και την περίφημη βεντέτα που άνοιξε στο Coppa Italia με τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς.
Με αυτά και με αυτά, ο Λουκακού είναι πλέον αρχισκόρερ του φετινού Καμπιονάτο με 17 γκολ (16 ο Κριστιάνο Ρονάλντο), ο Λαουτάρο έφτασε τα 13, και οι δύο μαζί έχουν πάνω από το 50% των τερμάτων της ομάδας τους (η Ίντερ έχει 57 γκολ ενεργητικό σε 23 ματς, μόνο τις σεζόν 1949-50 και 1950-51 είχε περισσότερα στον ίδιο αριθμό αγώνων) ενώ από μεταξύ τους συνεργασία οι νερατζούρι έχουν βρει έξι φορές το δρόμο προς τα δίχτυα.
Επιπλέον, ο Λουκακού είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Ίντερ που σκοράρει σε τέσσερα διαδοχικά ντέρμπι του Μιλάνου στην Serie A μετά από το μακρινό 1950 και τον Μπενίτο Λορέντσι ενώ ο Λαουτάρο Μαρτίνες, ο άνθρωπος που φρόντισε να καλυφθεί επάξια το κενό του Ικάρντι, είναι ο πιο παραγωγικός από τους δεύτερους σκόρερ όλων των ομάδων της φετινής Serie A.
Αποτέλεσμα της φοβερής φόρμας της Ίντερ το τελευταίο διάστημα και δη του διδύμου LuLa (Lukaku - Lautaro); Όλοι στην Ιταλία από το απόγευμα της Κυριακής και μετά να φέρνουν στο μυαλό τους την έρευνα που δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα το Διεθνές Κέντρο Μελετών του Αθλητισμού (Cies).
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έναν αλγόριθμο που λαμβάνει υπόψη τα σουτ προς την εστία που έκανε και δέχτηκε μία ομάδα, την κατοχή μπάλας, τις επιτυχημένες πάσες και τις πάσες των αντιπάλων στις διάφορες ζώνες του γηπέδου, έγινε μία εκτίμηση για την τελική κατάταξη τόσο στην Serie A όσο και σε άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Στα του Καμπιονάτο, η Cies "βλέπει" πρωταθλήτρια την Ίντερ με 81 πόντους στο φινάλε έναντι 79 της δεύτερης Μίλαν, με τρίτη την Γιουβέντους με 78 και τέταρτη την Νάπολι με 76, ενώ πίσω από την προνομιούχο πρώτη τετράδα που παίρνει το εισιτήριο για το νέο Champions League, η έρευνα κατέταξε τις Ρόμα, Αταλάντα, Λάτσιο στην 5η, 6η και 7η θέση αντίστοιχα.
Το αν θα επαληθευτεί η CIES είναι κάτι που θα το ξέρουμε οριστικά στις 23 Μαΐου που θα έχουμε την τελευταία αγωνιστική, το σίγουρο πάντως είναι ότι 15 στροφές πριν το τέλος, το νερατζούρο άλογο μοιάζει με άτι και οι Λουκακού - Λαουτάρο (δεύτερο πιο αποτελεσματικό δίδυμο στα τοπ-5 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τη φετινή σεζόν με 30 γκολ, πίσω μόνο από Λεβαντόβσκι - Μίλερ της Μπάγερν με 36) με αφιονισμένους καβαλάρηδες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
Photo Credits: ⓒ 2021 Antonio Calanni/Associated Press
