Καντονά υπέρ των μεταναστών
Ο Ερίκ Καντονά ταράζει τα νερά της γαλλικής κοινωνίας με τις θέσεις του για τους μετανάστες (vid)
«Ο μετανάστης έχει χάσει τα πάντα εκτός από το χαρακτηριστικό αξάν του» έγραφε ο συγγραφέας Πιερ Ασουλίν. Διαμένοντας στην Γαλλία των σχεδόν 6 εκατομμυρίων μεταναστών, βλαστός Μαροκινών μεταναστών και ο ίδιος, παρατηρεί καθημερινά στο τελματωμένο βλέμμα τους την ναυαγισμένη ανέλπιδη νοσταλγία.
Τις εικόνες αυτές βλέπει καθημερινά και ο Ερίκ Καντονά, κατευθυνόμενος στο θέατρο «Μαριγνί», όπου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Αντιμετωπίζοντας τον Παράδεισο». Ο θυρεός της ποδοσφαιρικής επιτυχίας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της δεκαετίας του ‘90 γαληνεύει για δυο ώρες, όσο διαρκεί και η παράσταση, και μετά αποκτά την μανιασμένη οργή του αχαλίνωτου μιλώντας για τους μετανάστες.
Πρόσφατα η γαλλική κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες στις δημοτικές εκλογές, προσθέτοντας έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα του ακανθώδους θέματος της μετανάστευσης.
Η εθνική ταυτότητα είναι ένα ζήτημα (που αναδύεται επιτακτικά πλέον και στην Ελλάδα με το νομοσχέδιο για την μετανάστευση) που αφύπνισε τα αποκοιμισμένα ηφαίστεια του εσωτερικού κόσμου του Καντονά, ο οποίος πριν λίγο καιρό επιτέθηκε κατά αυτών που υποστηρίζουν ότι δεν θα πρέπει να δοθεί ιθαγένεια σε μετανάστες.
«Το να είσαι Γάλλος σημαίνει ότι πρέπει να μιλάς γαλλικά, να τραγουδάς την Μασσαλιώτιδα και να διαβάζεις την επιστολή του Γκι Κομέ;(κομμουνιστής ήρωας της γαλλικής αντίστασης) Αυτά είναι ηλίθια» είπε ο Γάλλος, γιος Ισπανού και Ιταλίδας μεταναστών.
«Δεν εννοώ ότι το να τραγουδάς την Μασσαλιώτιδα είναι ηλίθιο. Αλλά το να θεωρείς ότι Γάλλος είναι αυτός που γνωρίζει τον ύμνο μας είναι ηλίθιο», είπε με λόγια που τρύπησαν σαν βελόνες τα αυτιά ο Καντονά.
«Γάλλος σημαίνει επαναστάτης»
Στα δυο πόδια του Ερίκ Καντονά στηρίχθηκε η ευτυχία εκατομμυρίων οπαδών στον κόσμο. Το εκτόπισμα του Γάλλου ποδοσφαιριστή, που αποδείχθηκε ο καταλύτης της επιτυχίας στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν απίστευτο. Κυριαρχούσε τόσο στον αγωνιστικό χώρο, ώστε και ακίνητος ακόμη έμοιαζε να τον εξουσιάζει.
Σήμερα ο Καντονά έχει αποτραβηχτεί από τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Απτόητος λάτρης της υποκριτικής ο 43χρονος Γάλλος πραγματοποίησε την παρθενική του θεατρική εμφάνιση στις 26 Ιανουαρίου. Υποδύεται έναν άντρα θαμμένο στα συντρίμμια, που στο τέλος της επιθανάτιας πορείας του μιλά με σοφία για την ζωή και τον θάνατο.
Παθιασμένος όπως και την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, ο Καντονά συνηθίζει να εξωτερικεύει τις ενδόμυχες σκέψεις του προκαλώντας πάταγο στην γαλλική κοινωνία.
Περπατώντας στα μπανλιέ των Παρισίων παρατηρεί ότι το μίσος είναι χαραγμένο με πύρινα γράμματα στις κλεφτόθωρες ματιές των μεταναστών.
Ο Καντονά πιστεύει ότι η συσσωρευμένη οργή των ανθρώπων που ζουν στη νεκρά ζώνη της ανήμπορης απελπισίας θα πρέπει να μετασχηματιστεί σε δημιουργικότητα. Άλλωστε όπως λέει: «Γάλλος σημαίνει επαναστάτης. Να δρας προς την ανατροπή των κατεστημένων σκέψεων και δράσεων και να μην αποδέχεσαι τίποτα ως δεδομένο».
"Εθνικός μειοδότης"
Οι απόψεις του Καντονά έβαλαν σε εγρήγορση τα αντανακλαστικά αυτών που αντιτίθενται στην ενσωμάτωση των μεταναστών στην γαλλική κοινωνία.
Αντιμετωπίστηκε ως εθνικός μειοδότης από συγκεκριμένους κύκλους, οι οποίοι προσπάθησαν να τον απαξιώσουν μιλώντας για έναν «πρώην ποδοσφαιριστή που δεν γνωρίζει από πολιτική και προσπαθεί με εντυπωσιακές δηλώσεις να διαφημίσει το θεατρικό του έργο».
Στον πυρήνα του προβλήματος ο Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής πιστεύει ότι οι μετανάστες θα πρέπει να ενσωματωθούν στην κοινωνία και δεν φαίνεται να υπολογίζει την ζημιά που ενδεχομένως να κάνει στο προφίλ του υιοθετώντας τέτοιες απόψεις.
Μάλλον συμφωνεί με τα γραφόμενα του Ασουλίν για τον ευμετάβλητο χαρακτήρα της κοινής γνώμης. «Η σταθερότητα της κοινής γνώμης», έγραφε ο Ασουλίν, «μπορεί να συγκριθεί μόνο με την σταθερότητα της σκόνης και οι αρχές της είναι τόσο στέρεες όσο και οι αρχές μιας πόρνης. Δίνεται στον πρώτο τυχόντα δημαγωγό, για να τον πετάξει λίγο μετά υπέρ κάποιου άλλου, όταν ο πρώτος αρχίζει να της γίνεται ενοχλητικός.
Η ικανότητα λήθης της γαλλικής κοινωνίας είναι κάτι μοναδικό». Και της ελληνικής θα πρόσθετε ο συγγραφέας αν ζούσε στην χώρα μας…
Το μήνυμα του Ερίκ Καντονά
Τις εικόνες αυτές βλέπει καθημερινά και ο Ερίκ Καντονά, κατευθυνόμενος στο θέατρο «Μαριγνί», όπου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Αντιμετωπίζοντας τον Παράδεισο». Ο θυρεός της ποδοσφαιρικής επιτυχίας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της δεκαετίας του ‘90 γαληνεύει για δυο ώρες, όσο διαρκεί και η παράσταση, και μετά αποκτά την μανιασμένη οργή του αχαλίνωτου μιλώντας για τους μετανάστες.
Πρόσφατα η γαλλική κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες στις δημοτικές εκλογές, προσθέτοντας έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα του ακανθώδους θέματος της μετανάστευσης.
Η εθνική ταυτότητα είναι ένα ζήτημα (που αναδύεται επιτακτικά πλέον και στην Ελλάδα με το νομοσχέδιο για την μετανάστευση) που αφύπνισε τα αποκοιμισμένα ηφαίστεια του εσωτερικού κόσμου του Καντονά, ο οποίος πριν λίγο καιρό επιτέθηκε κατά αυτών που υποστηρίζουν ότι δεν θα πρέπει να δοθεί ιθαγένεια σε μετανάστες.
«Το να είσαι Γάλλος σημαίνει ότι πρέπει να μιλάς γαλλικά, να τραγουδάς την Μασσαλιώτιδα και να διαβάζεις την επιστολή του Γκι Κομέ;(κομμουνιστής ήρωας της γαλλικής αντίστασης) Αυτά είναι ηλίθια» είπε ο Γάλλος, γιος Ισπανού και Ιταλίδας μεταναστών.
«Δεν εννοώ ότι το να τραγουδάς την Μασσαλιώτιδα είναι ηλίθιο. Αλλά το να θεωρείς ότι Γάλλος είναι αυτός που γνωρίζει τον ύμνο μας είναι ηλίθιο», είπε με λόγια που τρύπησαν σαν βελόνες τα αυτιά ο Καντονά.
«Γάλλος σημαίνει επαναστάτης»
Στα δυο πόδια του Ερίκ Καντονά στηρίχθηκε η ευτυχία εκατομμυρίων οπαδών στον κόσμο. Το εκτόπισμα του Γάλλου ποδοσφαιριστή, που αποδείχθηκε ο καταλύτης της επιτυχίας στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν απίστευτο. Κυριαρχούσε τόσο στον αγωνιστικό χώρο, ώστε και ακίνητος ακόμη έμοιαζε να τον εξουσιάζει.
Σήμερα ο Καντονά έχει αποτραβηχτεί από τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Απτόητος λάτρης της υποκριτικής ο 43χρονος Γάλλος πραγματοποίησε την παρθενική του θεατρική εμφάνιση στις 26 Ιανουαρίου. Υποδύεται έναν άντρα θαμμένο στα συντρίμμια, που στο τέλος της επιθανάτιας πορείας του μιλά με σοφία για την ζωή και τον θάνατο.
Παθιασμένος όπως και την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, ο Καντονά συνηθίζει να εξωτερικεύει τις ενδόμυχες σκέψεις του προκαλώντας πάταγο στην γαλλική κοινωνία.
Περπατώντας στα μπανλιέ των Παρισίων παρατηρεί ότι το μίσος είναι χαραγμένο με πύρινα γράμματα στις κλεφτόθωρες ματιές των μεταναστών.
Ο Καντονά πιστεύει ότι η συσσωρευμένη οργή των ανθρώπων που ζουν στη νεκρά ζώνη της ανήμπορης απελπισίας θα πρέπει να μετασχηματιστεί σε δημιουργικότητα. Άλλωστε όπως λέει: «Γάλλος σημαίνει επαναστάτης. Να δρας προς την ανατροπή των κατεστημένων σκέψεων και δράσεων και να μην αποδέχεσαι τίποτα ως δεδομένο».
"Εθνικός μειοδότης"
Οι απόψεις του Καντονά έβαλαν σε εγρήγορση τα αντανακλαστικά αυτών που αντιτίθενται στην ενσωμάτωση των μεταναστών στην γαλλική κοινωνία.
Αντιμετωπίστηκε ως εθνικός μειοδότης από συγκεκριμένους κύκλους, οι οποίοι προσπάθησαν να τον απαξιώσουν μιλώντας για έναν «πρώην ποδοσφαιριστή που δεν γνωρίζει από πολιτική και προσπαθεί με εντυπωσιακές δηλώσεις να διαφημίσει το θεατρικό του έργο».
Στον πυρήνα του προβλήματος ο Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής πιστεύει ότι οι μετανάστες θα πρέπει να ενσωματωθούν στην κοινωνία και δεν φαίνεται να υπολογίζει την ζημιά που ενδεχομένως να κάνει στο προφίλ του υιοθετώντας τέτοιες απόψεις.
Μάλλον συμφωνεί με τα γραφόμενα του Ασουλίν για τον ευμετάβλητο χαρακτήρα της κοινής γνώμης. «Η σταθερότητα της κοινής γνώμης», έγραφε ο Ασουλίν, «μπορεί να συγκριθεί μόνο με την σταθερότητα της σκόνης και οι αρχές της είναι τόσο στέρεες όσο και οι αρχές μιας πόρνης. Δίνεται στον πρώτο τυχόντα δημαγωγό, για να τον πετάξει λίγο μετά υπέρ κάποιου άλλου, όταν ο πρώτος αρχίζει να της γίνεται ενοχλητικός.
Η ικανότητα λήθης της γαλλικής κοινωνίας είναι κάτι μοναδικό». Και της ελληνικής θα πρόσθετε ο συγγραφέας αν ζούσε στην χώρα μας…
Το μήνυμα του Ερίκ Καντονά