Με δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό, "SENTRA» 103,3", ο τιμ μάνατζερ της Ξάνθης θεώρησε ότι είναι μειωτικό για τους Έλληνες διαιτητές να είναι ξένος ο αρχιδιαιτητής. " Το ότι είναι μειωτικό είναι δεδομένο, δεν το συζητάμε. Από κει και πέρα διαφωνώ με την πρόταση όχι ως προς την φιλοσοφία αλλά ως προς την δομή.

Δηλαδή το θέμα είναι ότι αυτή την στιγμή έχει εντοπιστεί ότι το μοναδικό πρόβλημα στην ελληνική διαιτησία είναι η ύπαρξη ενός ικανού αρχιδιαιτητή και δεν υπάρχει Έλληνας ή πρέπει να γίνει μια συζήτηση για την όλη δομή και το φάσμα της ελληνικής διαιτησίας να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και από κει και πέρα να δούμε πως μπορούμε να το διορθώσουμε;

Αυτή είναι η ένσταση μου. Πρέπει να δούμε πως ήταν η διαιτησία όλα αυτά τα χρόνια, πως την ονειρευόμαστε και θέλουμε να πάει τα επόμενα χρόνια.

Δηλαδή εκεί πρέπει να ανοίξει μία κουβέντα, να καθίσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι και οι εν ενεργεία διαιτητές, γιατί εγώ φώναζα πάντα ότι πρέπει σε αυτές τις συζητήσεις να ακουστούν και οι γνώμες των εν ενεργεία διαιτητών και όχι να μπαίνουμε μέσα σε μία αίθουσα και να τους κατακεραυνώνουμε χωρίς να έχουμε ακούσει και πως αυτοί θέλουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτό το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και την ελληνική διαιτησία και επειδή το έχω περάσει ξέρω πόσο δύσκολες είναι οι Κυριακές βράδυ και οι Δευτέρες και οι Τρίτες μετά από λάθη εξόφθαλμα ή δύσκολα ή αστεία που μέσα στο γήπεδο δεν τα έχεις δει.

Δεν είναι εύκολο να πας να τους κατακεραυνώνεις, να τους ισοπεδώνεις, να τους λες ότι την επόμενη μέρα θα φύγουν, να τους βάζεις το πιστόλι στον κρόταφο και μετά να θες την επόμενη μέρα να έχουμε καλύτερη διαιτησία. Για όλα αυτά προτίμησα να σταματήσω το καλοκαίρι και να ασχοληθώ με τον χώρο του ποδοσφαίρου και όχι με τον χώρο της διαιτησίας γιατί δεν πιστεύω όπως κινούνται τα πράγματα ότι μπορεί εύκολα να αλλάξει το πλαίσιο της ελληνικής διαιτησίας".

Συνεχίζοντας εξάλλου ο Γιώργος Κασναφέρης,είπε:" Δεν νομίζω ότι μπορεί να πετύχει. Και δεν νομίζω ότι μπορεί να πετύχει ο κάθε Φρισκ. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θα ξέρει τους Έλληνες διαιτητές. Ο κάθε άνθρωπος έχει την δικιά του προσωπικότητα, τα δικά του στάνταρ, τους δικούς του ρυθμούς.

Δεν ξέρει τι υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν ξέρει τα προβλήματα που θα έχει ο κάθε διαιτητής, δεν ξέρει τις έδρες, δεν ξέρει πως μπορεί κάθε διαιτητής να αντεπεξέλθει σε μία δύσκολη έδρα ή όχι, δεν ξέρει το ψυχικό σθένος του κάθε διαιτητή.

Άρα λοιπόν ή θα ρίξει έναν άνθρωπο μέσα σε έναν ωκεανό και θα πρέπει αυτός να πιάσει μία σανίδα και αν είναι τυχερός ή όχι να επιβιώσει ή θα έχει διάφορους ανθρώπους δίπλα του που θα τον συμβουλεύουν όπου πάλι μετά από μία ή δύο εβδομάδες θα αρχίζαμε να λέμε ότι αυτή την επιλογή την έκανε ο κύριος Φρισκ και ποιος του την είπε; Ποιος είναι πίσω του;

Δηλαδή είναι πολλά πράγματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουν πριν γίνει μία επιλογή. Αυτή είναι δικιά μου άποψη χωρίς να θέλω να είμαι αρνητικός σε κάθε πρόταση γιατί κάθε πρόταση που πέφτει στο τραπέζι είναι για καλό και ανοίγει το αντικείμενο της συζήτησης. Αρκεί για μένα να αναρωτηθούν ποια είναι τα προβλήματα. Και αν νομίζουν ότι τα προβλήματα είναι μόνο η ύπαρξη ενός αρχιδιαιτητή εγώ διαφωνώ".

Όσο για το ποιό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής διαιτησίας, ανέφερε:" Το πρόβλημα είναι συνολικό και τοποθετήθηκε και ο κύριος Πανόπουλος. Είναι γενικότερης φιλοσοφίας. Πρέπει να ξεκινήσουμε από την εκπαίδευση, πως γίνεται ένας διαιτητής, πόσα χρόνια μπορεί να κάτσει ένας διαιτητής, ποιοι είναι οι μισθοί που πρέπει να παίρνουν οι διαιτητές. Εγώ για παράδειγμα διαφωνώ με τα ποσά.

Πιστεύω ότι παίρνουν πολύ λίγα λεφτά για αυτό που κάνουν. Ένας διαιτητής δεν είναι διαιτητής την μιάμιση ώρα και τα 1500 είναι πολλά, είναι διαιτητής 365 μέρες τον χρόνο. Για μένα πρέπει να γίνει επαγγελματική και μη-επαγγελματική διαιτησία, να δούμε πετυχημένα μοντέλα της Ευρώπης σε Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία, να δούμε ποιο ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα, να μειώσουν τον αριθμό των διαιτητών, να παίζουν περισσότερα παιχνίδια, να έχουν περισσότερες υποχρεώσεις και δικαιώματα, να γίνεται περισσότερο μάθημα, να μπορούμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη να τους βάζουμε το dvd και να τους δείξουμε τα λάθη τους.

Γιατί ο διαιτητής την Δευτέρα φεύγει και μαθαίνει την βαθμολογία του και μιλάει με τον παρατηρητή του 5 λεπτά μέσα στα αποδυτήρια, όπου εκεί είναι δύσκολο το να μάθει. Άρα εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του κάθε διαιτητή κατά πόσο μπορεί να βελτιωθεί. Και είναι ο μοναδικός ερασιτέχνης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ζητάμε από αυτόν να κάνει πράγματα που ίσως δεν είναι έτοιμος. Έχουμε κάποια όρια ηλικίας 45 ετών και εδώ από τα 42 τους θεωρούμε μεγάλους και θέλουμε να κάνουμε ανανέωση.

Όμως φύγανε διαιτητές όπως ο Τεροβίτσας, ο Μπριάκος, ο Φινοκαλιώτης, ο Σκουφίτσας, σταμάτησε ο Κασναφέρης όπου τα τελευταία χρόνια σφύριζαν μεγάλο αριθμό παιχνιδιών ικανοποιητικά και βάλανε παιδιά με μικρή εμπειρία, αρκετά προσόντα αλλά δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να αποδεχτούμε ότι ακόμα θέλουν χρόνο να αποκτήσουν τις εμπειρίες, την προσωπικότητα, τα ρεφλέξ και τις ικανότητες της Α' Εθνικής και της Super League για να μπορέσουν να γίνουν αρκετά ικανοί διαιτητές στο μέλλον.

Άρα λοιπόν θέλουμε την ανανέωση αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να την στηρίξουμε. Είναι δηλαδή σαν ποδοσφαιρική ομάδα και η διαιτησία. Είναι μια ομάδα που θέλει σημαντική ανανέωση σε όλο τον στόλο της χωρίς όμως να μπορούμε να την στηρίξουμε. Όταν το λάθος είναι υπέ μας είναι πάντα ανθρώπινο και όταν είναι εναντίον μας ψάχνουμε να βρούμε από που προήλθε".