Ο Στάνισλαβ Κάρασι, ένα από τα βασικά γρανάζια της μεσαίας γραμμής του Ερυθρού Αστέρα τη δεκαετία του '60 και του '70, παραχώρησε συνέντευξη στη σερβική εφημερίδα " Novosti", στην οποία αναφέρθηκε στον δεύτερο ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1971 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό.

Ο Σέρβος μέσος, ο οποίος αγωνίστηκε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 σε εκείνη την τρομερή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, υποστήριξε ότι οι συμπαίκτες του είχαν ναρκωθεί στην Αθήνα και γι' αυτό είχαν μειωμένη απόδοση στον αγώνα του "Απόστολος Νικολαΐδης".

Οι πρωταθλητές Σερβίας είχαν νικήσει με 4-1 στο Βελιγράδι στο πρώτο παιχνίδι, ωστόσο ηττήθηκαν με 3-0 στην Αθήνα, με συνέπεια να αποκλειστούν και το "τριφύλλι" να πάρει το "εισιτήριο" για τον τελικό του "Γουέμπλεϊ" με αντίπαλο τον Άγιαξ, χάρη στο εκτός έδρας γκολ του Αριστείδη Καμάρα.

"Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί, αλλά για να είμαι ειλικρινής, εγώ δεν ήθελα να μιλήσω. Ίσως αυτή είναι η ευκαιρία να επανορθώσω γι' αυτό το 'λάθος'", ήταν τα πρώτα λόγια στην εφημερίδα "Novosti", η οποία μετέφερε τη συνέντευξη στην ιστοσελίδα της, γράφοντας ότι το σκορ στον αγώνα της Αθήνας ήταν 4-0!

Ο Κάρασι, ο οποίος αγωνίστηκε 338 φορές με τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα και σημείωσε 130 γκολ (αγωνίστηκε και σε Λιλ, Αντβέρπ μεταξύ άλλων), άρχισε την εξιστόρηση των γεγονότων με το τι προηγήθηκε του δεύτερου αγώνα, υποστηρίζοντας ότι ο ίδιος ήταν άρρωστος και γι' αυτό δεν συμμετείχε στις εκδηλώσεις της υπόλοιπης αποστολής στο ξενοδοχείο "Hilton" και ότι ήταν αποκομμένος από τους συμπαίκτες του.

Όταν τους είδε στο γήπεδο, του φάνηκαν νωθροί, σαν να αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα. Μάλιστα, δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι είχαν ναρκωθεί, πιθανολογώντας ότι αυτό συνέβη με ισχυρά ηρεμιστικά, χωρίς να κατονομάσει κάποιον υπαίτιο.

"Οι συμπαίκτες μου περνούσαν από δίπλα μου σαν φαντάσματα. Τώρα, εκ των υστέρων, δηλώνω: οι παίκτες είχαν ναρκωθεί! Με ποιον τρόπο, δεν το γνωρίζω", δήλωσε για την εικόνα των Σέρβων στο δεύτερο παιχνίδι.

Τα σενάρια για τον συγκεκριμένο αγώνα είναι αρκετά, με τον ίδιο να διαψεύδει κάποια που θέλουν τους συμπαίκτες του να έχουν δωροδοκηθεί, μιλώντας συγκεκριμένα για την περίπτωση του Σκοπιανού αμυντικού Μπράνισλαβ Κλενκόβσκι.

Μάλιστα, υποστήριξε ότι η ομάδα του 1971 ήταν ανώτερη από εκείνη του 1991, η οποία με παίκτες όπως οι Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς, Ρόμπερτ Προσινέτσκι, Ντάρκο Πάντσεβ, Βλάντιμιρ Γιούγκοβιτς και Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών κόντρα στη Μαρσέιγ.

Αναλυτικά τα μεταφρασμένα αποσπάσματα που αφορούν τον ημιτελικό του 1971, όπως δημοσιεύτηκαν στη "Novosti.rs"

"Μετά από τη νίκη με 4-1, όλοι ήταν κάπως χαλαροί, ακόμα και η διοίκηση του συλλόγου, και ονειρευόμασταν τον τελικό με τον Άγιαξ. Αρχικά ήταν να κοιμηθούμε ένα βράδυ στα Σκόπια και μετά να φτάσουμε στην Αθήνα για γεύμα, ξεκούραση και μετά να πάμε στον αγώνα, αλλά ο (σ.σ. προπονητής) Μίλιαν Μίλιανιτς είπε ότι δεν ήθελε να αποπροσανατολιστούμε, οπότε φτάσαμε στην Αθήνα δύο ημέρες νωρίτερα. Μείναμε στο ξενοδοχείο "Hilton". Προφανώς, δεν κοιμόμασταν, αφού μας υποδέχθηκαν με δυνατή μουσική, τύμπανα και προσβολές κάθε είδους".

"Προσωπικά, αγωνίστηκα με την εθνική στο Ζάγκρεμπ και μετά ταξίδεψα στο Βελιγράδι με λεωφορείο για να πάρω το αεροπλάνο για την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού κρύωσα, αφού η θερμοκρασία μεταβαλλόταν κι έφτασε μέχρι 38 και 40 βαθμούς, με συνέπεια να υπάρχει ζήτημα για το εάν θα ταξιδέψω για τον δεύτερο αγώνα".

Παρ' όλα αυτά, ήσουν στην ομάδα;

"Ναι, διέμενα στον 7ο όροφο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι στον 4ο όροφο, ώστε να μην τους κολλήσω. Δεν έβγαινα από το δωμάτιο. Μου έφερναν φαγητό και ποτέ δεν είδα κανέναν. Απλά έτρεχα σε έναν μακρύ διάδρομο για να κρατηθώ σε φόρμα. Έπρεπε να δοκιμάσω τον εαυτό μου πριν από τον αγώνα και τα κατάφερα, αλλά όταν τσεκάραμε τον αγωνιστικό χώρο, οι συμπαίκτες μου μού φάνηκαν κάπως περίεργοι, ήσυχοι, σαν να μην ήταν εκεί. Δεν μπορούσα να τους αναγνωρίσω".

"Και μετά, μία νέα έκπληξη. Ήμαστε στα αποδυτήρια, μόνο οι έντεκα βασικοί και ο προπονητής Μίλιανιτς, κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση. Και τότε, το πλήθος φωνάζει. Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε να προσγειώνονται δύο ελικόπτερα, να τρέχουν κορίτσια με μίνι φούστες και να μας μοιράζουν... οδηγούς. Εκείνη την ημέρα στην Ελλάδα άρχισε μετάδοση έγχρωμης εικόνας στην τηλεόραση, οπότε η "Philips" μοίρασε προσπέκτους ώστε να διαφημίσει τις τηλεοράσεις της".

"Όσο πλησίαζε ο αγώνας, ο Γιόβαν Ατσίμοβιτς (σ.σ. επίσης βασικός στον αγώνα) με πλησίασε και μου είπε 'είσαι γρήγορος σαν σφαίρα και εμείς τόσο αργοί'. Αυτό με εξέπληξε, με ταρακούνησε".

Και μετά, το πρώτο γκολ στο πρώτο λεπτό;

"Σίγουρα μας αποσυντόνισε, ειδικά από τη στιγμή που στο ημίχρονο ήμαστε πίσω με 0-2. Αλλά εμένα με ανησυχούσε κάτι άλλο, αφού έμοιαζε σαν να μην ασχολείται κανείς. Οι συμπαίκτες μου περνούσαν από δίπλα μου σαν φαντάσματα. Τώρα, εκ των υστέρων, δηλώνω: οι παίκτες είχαν ναρκωθεί! Με ποιον τρόπο, δεν το γνωρίζω. Μπορεί να ήταν κάποια ισχυρά ηρεμιστικά που τους άφησαν τελείως μουδιασμένους, παράλυτους. Το ερώτημα είναι άλλο: ποιος το έκανε και με τι συμφέρον;"

"Κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν πολλές ιστορίες όπως ότι ο Μπράνισλαβ Κλενκόβσκι (σ.σ. Σκοπιανός αμυντικός που αγωνίστηκε βασικός) βρήκε πολλά χρήματα κάτω από το μαξιλάρι του. Ήμουν συγκάτοικος του 'Κλένκο' στο δωμάτιο (σ.σ. εννοεί στα ξενοδοχεία όπου κατέλυε η αποστολή του Αστέρα) και γνωρίζω ότι ο 'Κλένκο' πάντοτε κοιμόταν χωρίς μαξιλάρι".

"Εάν είχαμε παίξει στον τελικό με τον Άγιαξ, είμαι σίγουρος ότι θα τους είχαμε νικήσει και θα ήμασταν οι πρωταθλητές Ευρώπης. Ήταν η ώρα μας".

Πολλοί αναρωτιούνται εάν η γενιά σας, με τον Ντράγκαν Τζάγιτς ως αστέρι της ομάδας, ήταν δυνατότερη, ή εκείνη που σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης, το 1991;

"Η χρυσή γενιά θέλει και τύχη, εμείς δεν είχαμε τύχη. Είμαι πεπεισμένος ότι ήμαστε δυνατότεροι ως ομάδα και ως ποδοσφαιρική γνώση και ότι θα κυριαρχούσαμε τα πάντα, εάν ο ημιτελικός ήταν φυσιολογικός. Υπήρχαν ομοιότητες μεταξύ των δύο γενιών, αλλά εμείς κάναμε προπονήσεις σαν στρατιωτική ομάδα από τον Μίλιαν Μίλιανιτς".

Τα highlights του δεύτερου ημιτελικού