Ο αποκλεισμός του Πανιωνίου από το Κύπελλο Ελλάδας ανάγκασε τον πρώην μεγαλομέτοχο της ομάδας Κωνσταντίνο Τσακίρη, να προβεί σε γραπτή δήλωση στην οποία βάλλει κατά παντός υπευθύνου για την αγωνιστική κατάσταση των "κυανέρυθρων".

Συγκεκριμένα ο Τσακίρης αναφέρει ότι ο Πανιώνιος έχει καταντήσει να "είναι ένα συνονθύλευμα ανθρώπων με νοοτροπία γαύρων αλλά με αριθμούς Φωστήρα". Η γραπτή δήλωση του Κώστα Τσακίρη αναφέρει:

" Ο Πανιώνιος πλέον έχει καταντήσει να είναι ένα συνονθύλευμα ανθρώπων με νοοτροπία γαύρων αλλά αριθμούς Φωστήρα. Όποιος προσπαθεί να κάνει το κάτι παραπάνω τρώγεται. Όχι μόνο εγώ, αλλά ακόμα και η παρούσα διοίκηση (με την όποια ως γνωστό μόνο καλές σχέσεις δεν έχω), τα ακούει από τους φιλάθλους που νιώθουν ότι είναι υπεράνω όλων και ιδιαίτερα δε κριτικής η ανάγκη βελτίωσης.

Σήμερα για να λειτουργούμε όπως λειτουργούμε 2-3 άνθρωποι παίζουν κορώνα-γράμματα να πάνε φυλακή για χρέη στο δημόσιο (χρέη που έφτιαξε ο Βεντούρης με τον Τσολακ και όχι αυτοί), προερχόμενοι από ένα μία κοινωνία ευθυνόφοβων που κανείς δε θέλει την καυτή πατάτα, αλλά μόνο να κάνουν κριτική στους μπροστάρηδες.

Ο Ελέ, τον οποίον προσωπικά δε συμπαθώ καθόλου γιατί έκοψε το ψωμί στον φίλο μου τον Έβανς και αντικατέστησε τον άλλο φίλο μου τον Άκη, με μύρια προβλήματα έχει ομάδα που γενικά παίζει καλή μπάλα και στέκεται καλά στη βαθμολογία. Τα αισθήματά μου είναι αλλού, αλλά η αλήθεια πρέπει επιτέλους να λέγεται.

Άρα μεταξύ των δυο ποιος είναι πιο σημαντικός για τον ΠΓΣΣ; Οι λαϊκοί δικαστές, με την ανύπαρκτη φωνή, αλλά φουλ ανακοινώσεις και πρόστιμα (που δεν έχουμε να πληρώσουμε), ή η διοίκηση και ο προπονητής; Βάλτε το χέρι στη καρδιά και απαντήστε ειλικρινά!

Κι όμως, η ένσταση μου δεν είναι στο να συγκρίνω. Είναι στο ότι τολμάνε οι άχρηστοι ζητάνε και τα ρέστα από τους χρήσιμους. Αντί να προσπαθούμε όλοι μαζί να αναλογιστούμε πώς ο μόνος τρόπος να έχουμε ελπίδα είναι να σταματήσει το δακτυλοδείξιμο και να είμαστε ενωμένοι για τον Πανιώνιο!

Ένας σύλλογος είναι ο κόσμος του. Με βάση αυτό… δεν είμαι αισιόδοξος.

Και 2 ΥΓ επί προσωπικού:

ΥΓ.1. Εσείς με φέρατε και εσείς με διώξατε και (το χειρότερο) κατά διαστήματα μου κόψατε και το γήπεδο. Το περιβόητο "θα πεθάνω για αυτούς" δεν ισχύει πλέον. Γιατί δεν είστε πια εκείνοι, είστε άλλοι, και είστε σαν τους άλλους αλλά σε φτωχή έκδοση.

ΥΓ.2. Είμαι περήφανος που είμαι περαστικός. Έδωσα ότι μπόρεσα, για όσο μπορούσα και έφυγα. Η μονιμότητα όταν πλέον δεν προσφέρεις δεν είναι μαγκιά, είναι παρασιτισμός".