Για να υπάρξει παιχνίδι πρέπει να υπάρχουν και κανόνες. Αυτό σκέφτηκαν πριν από 150 χρόνια και στην Αγγλία και γι' αυτό θέσπισαν τους πρώτους κανόνες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ήταν 13 στον αριθμό και με την πάροδο του χρόνου οι αλλαγές που υπέστησαν ήταν πολλές.

Ο άνθρωπος που τους σχεδίασε ήταν ο Εμπενίζερ Κομπ Μόρλεϊ, ο οποίος θεωρείται πατέρας της αγγλικής ομοσπονδίας (FA). Ο εν λόγω άνδρας δημιούργησε αρχικά τους κανόνες, οι οποίοι εγκρίθηκαν από την FA σαν σήμερα πριν από 150 χρόνια. Μπορεί τόσα χρόνια μετά όποιος τους διαβάζει να του φαίνονται αυτονόητα όσα αναφέρουν, όμως, αυτό δείχνει και το πώς σκέφτονταν τότε οι άνθρωποι της εποχής για ένα άθλημα που μόλις έκανε τα πρώτα του βήματα.

Δείτε αναλυτικά τους 13 κανόνες:

● Το μήκος του γηπέδου πρέπει να είναι μέχρι 200 γιάρδες (183 μέτρα), ενώ το μέγιστο πλάτος πρέπει να φτάνει τις 100 γιάρδες (91 μέτρα) και τα όρια του γηπέδου να γίνονται διακριτά μέσω γραμμών και σημαιών. Επίσης, η εστία θα πρέπει να καθορίζεται από δύο κάθετα δοκάρια, τα οποία θα έχουν απόσταση οκτώ γιάρδων (7.3 μέτρων) μεταξύ τους και δε θα υπάρχει ενδιάμεσα κάποια ταινία.

● Πριν την έναρξη του παιχνιδιού θα πρέπει να γίνει κλήρωση για το ποιος θα κάνει σέντρα και ποιος θα επιλέξει εστία. Όταν μία ομάδα είναι στη σέντρα η άλλη δε θα μπορεί να πλησιάσει σε απόσταση 10 γιάρδων (9.1 μέτρων).

● Μετά την επίτευξη ενός γκολ η ομάδα που το έχει δεχτεί θα πρέπει να ξεκινήσει από τη σέντρα κι ενώ η κάθε ομάδα θα βρίσκεται στο δικό της μισό του γηπέδου.

● Ένα γκολ θα κατακυρώνεται όταν η μπάλα έχει περάσει εντός της εστίας, ενώ δε θα πρέπει να έχει μεταφερθεί.

● Όταν η μπάλα βγαίνει εκτός ορίων, ο παίκτης που κάνει το πλάγιο θα πρέπει να το εκτελέσει από το σημείο της διαχωριστικής γραμμής, ενώ το παιχνίδι θα αρχίσει αφότου χτυπήσει η μπάλα στο έδαφος.

● Κατά την εκτέλεση ενός ελεύθερου όλοι οι παίκτες της ίδιας ομάδας θα πρέπει να είναι εκτός περιοχής και κανένας εξ αυτών δε θα επιτρέπεται να την ακουμπήσει.

● Όταν η μπάλα βγαίνει εκτός εστίας και τελευταίος την έχει ακουμπήσει παίκτης, η ομάδα του οποίου υπερασπίζεται αυτή την εστία, τότε η κατοχή πηγαίνει στην ομάδα που επιτίθεται. Σε αντίθετη περίπτωση έχουμε ελεύθερο.

● Αν ένας παίκτης δεχτεί χτύπημα, δικαιούται να πάρει φάουλ. Στη συνέχεια κανένας παίκτης δεν πρέπει να ακουμπήσει την μπάλα μέχρι να εκτελεστεί το φάουλ.

● Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να τρέχει με την μπάλα.

● Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να βάζει τρικλοποδιές ή να χτυπάει παίκτη. Επίσης κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να σπρώξει ή να κρατήσει αντίπαλο.

● Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να πετάξει την μπάλα ή να κάνει πάσα με τα χέρια.

● Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να πάρει την μπάλα με τα χέρια από το έδαφος με κανένα πρόσχημα κι ενώ το παιχνίδι είναι σε εξέλιξη.

● Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται να έχει καρφιά που προεξέχουν, πλάκες σιδήρου ή γουταπέρκα στις σόλες του παπουτσιού του.